واکسن آنفلوآنزا؛ آیا بین بیماری آلزایمر و آنفولانزا ارتباطی وجود دارد

آیا بین بیماری آلزایمر و آنفولانزا ارتباطی وجود دارد؟

فصل آنفولانزا رسیده است. در سال ۲۰۱۸-۲۰۱۷ در طول این فصل بیش از ۷۹،۰۰۰ نفر در ایالات متحده جان خودشان را بر اثر آنفولانزا از دست دادند ]۱[. افراد بالای ۶۵ سال بالاترین ریسک را در مقابل عوارض آنفولانزا را دارند که در ۷۰% موارد منجر به بستری شدن در بیمارستان و در سال گذشته نیز ۹۰% مرگ و میر به دنبال داشته است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) توصیه می کنند که تمام افراد ۶ ماه به بالا واکسن آنفولانزا را در تمام فصل ها دریافت نمایند. اما بنا به برخی دلایل بسیاری از افراد ترجیح می دهند که واکسن نزنند. برای کمک به تصمیم گیری های آگاهانه تر در این فصل ها، بیائید برخی افسانه ها را در مورد واکسن آنفولانزا و نیز شواهد علمی مربوط به ارتباط بین واکسن آنفولانزا و سلامت مغز بررسی نماییم.

افسانه: دریافت واکسن آنفولانزا ریسک ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهد.

چیزی که شواهد می گویند: هیچ شواهد علمی برای تایید این ادعا وجود ندارد، بلکه شواهدی وجود دارند که نشان می دهند بین تزریق واکسن آنفولانزا و کاهش ریسک ابتلا به زوال عقل رابطه مستقیم وجود دارد.

یک مطالعه بر روی حدود ۴۰۰۰ نفر فرد بالای ۶۵ سال نشان داد که ریسک ابتلا به بیماری آلزایمر در افرادی که قبلاً واکسن های دیفتری، کزاز، فلج اطفال و آنفولانزا دریافت کرده اند پایین تر است ]۲[. مطالعه دیگری بر روی حدود ۱۲۰۰۰ فرد مبتلا به بیماری کلیوی مزمن نشان داد که افرادی که با واکسن آنفولانزا واکسینه شده اند ۴۰-۳۰% کمتر در معرض ابتلا به زوال عقل قرار دارند ]۳[. علاوه بر این، این مطالعه نشان داد که افرادی که به طور مرتب واکسن آنفولانزا دریافت می کنند در کاهش ریسک ابتلا به زوال عقل سود بیشتری می برند. همچنین هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد تزریق واکسن آنفولانزا باعث کاهش قدرت شناختی در بیماران مبتلا به آلزایمر گردد. در عین حال نیز افرادی که به زوال عقل دچار هستند، در صورتی که به آنفولانزا مبتلا شوند ۱.۵ برابر بیشتر در معرض ریسک مرگ و میر قرار دارند ]۴[. هرچند این مطالعات مبتنی بر مشاهدات نمی توانند علت را از اثر متمایز نمایند، با این حال آن ها نشان می دهند که تزریق سالیانه واکسن آنفولانزا می تواند یکی از اقدامات لازم برای بهبود سبک زندگی و سلامت مادام العمر مغز باشد.

افسانه: واکسن آنفولانزا حاوی سموم بالقوه ای می باشد.

چیزی که شواهد می گویند: در حال حاضر واکسن های آنفولانزای موجود فاقد آلومینیوم بوده و امروزه بیش از ۸۰% از واکسن های آنفولانزا به هیچ وجه محتویات جیوه ندارند. برخی از واکسن های آنفولانزا حاوی مقدار کمی فرمالدهید هستند که کمتر از ۱% از مقدار نرمال آن در بدن بوده و به راحتی هم از بدن پاکسازی می گردد.

جیوه: نوع جیوه ای که در واکسن ها استفاده می شود به سرعت از بدن خارج شده و سمیت زا نمی باشد.

جیوه دارای دو نوع عمده در محیط زیست می باشد: متیل جیوه و اتیل جیوه. متیل جیوه در بدن تجمع یافته و در سطوح بالا بسیار سمی می باشد، در حالی که اتیل جیوه به راحتی از بدن خارج شده و سمیت ایجاد نمی کند. دستورالعمل های EPA برای محدودیت در مصرف برخی ماهی های بزرگ مانند ماهی تن، ماهی شمشیری و کوسه به دلیل تجمع متیل جیوه در بافت این ماهی ها می باشد ]۵[. برخی از واکسن ها حاوی مقدار بسیار کمی اتیل جیوه به شکل یک ماده نگهدارنده به نام تیمروسال ]۶[ هستند که به جلوگیری از رشد باکتری ها و قارچ ها در ویال واکسن ها کمک می کند ]۷[. واکسن های تک دوز آنفولانزا حاوی تیمروسال نیستند و برای واکسن های فصلی سال ۲۰۱۹-۲۰۱۸ نیز پیش بینی شده است که ۸۰% فاقد تیمروسال باشند ]۸[. برای اطلاعات بیشتر در مورد محتوای تیمروسال در واکسن های فصلی موجود به وب سایت های FDA و CDC مراجعه نمایید.

آلومینیوم: برخی واکسن ها دارای مقدار ایمنی از آلومینیوم (یعنی کمتر از آلومینیوم موجود در دو لیوان آبمیوه ]۹[) به عنوان یک افزودنی برای افزایش توانایی سیستم ایمنی بدن در واکنش موثر به واکسن استفاده می کنند. با این حال هیچ کدام از واکسن های آنفولانزای موجود برای فصل آنفولانزای ۲۰۱۹-۲۰۱۸ حاوی آلومینیوم نمی باشند ]۱۰[.

فرمالدهید: مقدار اندکی فرمالدهید که در برخی از واکسن های آنفولانزا موجود می باشد، به سرعت و به راحتی از بدن پاکسازی می شود. چندین نوع واکسن آنفولانزا از جمله اسپری بینی و واکسن های جدید مبتنی بر کشت سلولی، هیچ کدام حاوی فرمالدهید نیستند.

بدن ما به طور طبیعی مقادیر اندکی از فرمالدهید را تولید می کند که می تواند به راحتی و بدون ایجاد سمیت از بدنمان پاکسازی شود ]۱۱[ و از این رو قرار گرفتن در معرض سطح طبیعی فرمالدهید تولید شده در بدن بی خطر در نظر گرفته می شود. فرمالدهید در فرآیند تولید واکسن برای کشتن و غیر فعال کردن ویروس استفاده می شود که اکثریت آن نیز قبل از بسته بندی شدن واکسن حذف می گردد ]۱۲[. سطح فرمالدهید باقی مانده در واکسن ها کمتر از ۰.۰۰۵ تا ۰.۱ mg می باشد. این سطوح خیلی کمتر از مقدار فرمالدهید موجود در بدن ما می باشد (به عنوان مثال ۱۱ mg در زنان بالغ ]۱۳[) و بدین ترتیب می تواند به راحتی از بدن ما پاکسازی شود ]۱۱[.

افسانه: همه واکسن آنفولانزای یکسانی دریافت می کنند.

چیزی که شواهد می گویند: برای دریافت واکسن آنفولانزا گزینه های زیادی وجود دارد و برخی از آن ها نیز ممکن است برای گروهی خاصی از افراد مناسب تر باشند.

اسپری بینی در مقابل واکسن آنفولانزای تزریقی: اسپری بینی حاوی ویروس زنده تضعیف شده است، در حالی که واکسن تزریقی آنفولانزا حاوی ویروس غیر فعال شده می باشد. استفاده از اسپری بینی برای افراد مابین سنین ۴۹-۲ سال مجاز می باشد ]۱۴[، اما نباید توسط زنان باردار، کودکان تحت درمان با آسپرین یا کودکان مبتلا به آسم استفاده گردد. در سال های گذشته اسپری بینی کمتر از واکسن آنفولانزای تزریقی اثربخشی داشته است، با این حال فرمول جدید آن برای سال ۲۰۱۹-۲۰۱۸ در دسترس است ]۱۴[ که انتظار می رود این اسپری جایگزین مناسبی برای کسانی باشد که قادر به تحمل نوع تزریقی واکسن نیستند.

سه ظرفیتی در مقابل چهار ظرفیتی: واکسن های سه ظرفیتی در برابر دو ویروس آنفولانزای A و یک ویروس آنفولانزای B ایجاد ایمنی می نمایند، در حالی که واکسن های چهار ظرفیتی در برابر دو ویروس آنفولانزای A و دو ویروس آنفولانزای B ایمنی ایجاد می کنند ]۱۵[. تقریباً سه چهارم واکسن های موجود برای سال ۲۰۱۹-۲۰۱۸ از نوع چهار ظرفیتی هستند.

ویال های تک دوز در مقابل ویال های چند دوز: واکسن های تک دوز عموماً به شکل سرنگ های یک بار مصرفی هستند که از قبل با واکسن پر شده اند، در حالی که ویال های چند دوز حاوی مقادیر بیشتری از واکسن هستند و می توانند برای واکسیناسیون چند نفر استفاده گردند ]۸[. برای اطمینان از استریلیتی واکسن ها، مقدار اندکی از نگهدارنده تیمروسال در ویال واکسن های چند دوز به کار برده می شود.

واکسن مبتنی بر تخم مرغ در مقابل واکسن مبتنی بر کشت سلولی: واکسن آنفولانزا به طور سنتی در داخل تخم مرغ تولید می شود و در افرادی که به تخم مرغ حساسیت دارند منبع مصرف دارد. ویروس های رشد کرده داخل تخم مرغ گاهی اوقات تغییراتی را در تخمک موجود در تخم مرغ ایجاد می کنند که می تواند باعث پاسخ ایمنی مناسبی در افراد بشود ]۱۶[. واکسن های مبتنی بر کشت سلولی در داخل سلول ها رشد داده می شوند و از این رو در افرادی که به تخم مرغ حساسیت دارند قابل استفاده هستند. واکسن فلوکلاکس که در حال حاضر مبنی بر کشت سلولی می باشد، دارای تائیدیه FDA و به صورت تک دوز و فاقد نگهدارنده است.

گزینه هایی برای افراد بالای ۶۵ سال: اکثر افراد با استفاده از نوع سنتی واکسن ایمنی بیشتری نسبت به ویروس آنفولانزا پیدا می کنند. با این حال افراد بالای ۶۵ سال که به طور کلی سیستم ایمنی ضعیف تری دارند، برای ایمنی محافظتی به فرمول های خاصی از این واکسن نیاز دارد. دو فرمول خاص برای آن ها موجود می باشد که برای افراد زیر ۶۵ سال با سیستم ایمنی ضعیف نیز مناسب است.

واکسن فلواد از یک افزودنی به نام MF59 برای افزایش پاسخ ایمنی به ویروس آنفولانزا استفاده کرده است ]۱۷[. MF59 از روغن اسکوالن ساخته شده است که یک ماده طبیعی موجود در گیاهان و حیوانات می باشد و سابقه ایمنی خوبی را نیز دارا می باشد.

واکسن دوز بالای فلوزون حاوی چهار برابر آنتی ژن ویروس آنفولانزا در مقایسه با واکسن های دوز استاندارد می باشد ]۱۸[. این سطح بالاتر باعث می شود تا سیستم ایمنی بدن بتواند پاسخ کافی و مناسبی به ویروس آنفولانزا بدهد. در یک کارآزمایی بالینی تصادفی مشخص گردید که واکسن با دوز بالا ۲۴.۲ درصد بیشتر از واکسن با دوز استاندارد در افراد بالای ۶۵ سال باعث پیشگیری موثر از آنفولانزا می شود ]۱۹[.

نکته مهم

واکسن آنفولانزا انواع مختلفی دارد. واکسن آنفولانزا برای اکثر افراد بی خطر است، با این حال هر کسی که دارای سندرم گیلن باره (یک اختلال عصبی نادر) یا واکنش آلرژیک شدید در پاسخ به واکسن آنفولانزای قبلی بوده است، باید از تزریق واکسن آنفولانزا اجتناب کند. با پزشک خودتان مشورت کنید تا بهترین نوع واکسن آنفولانزا را برایتان تعیین نماید.