تاثیرات داستان سرایی بر سلامت مغز:
گروهی از مطالعات، توانایی بازگویی داستان‌های متقاعد کننده را به عنوان مزیتی برای بقا در طول تکامل انسان بررسی نموده اند؛ و گروهی دیگر نگاهی بر تاثیرات روانشناختی و درمانی داستان سرایی بر سلامت مغز انداخته‌اند.با این وجود، شاید جالب‌ترین نکته در دنیای پژوهش در باب طول عمر، شمار رو به افزایش افراد مبتلا به دمانسی است که از شرکت در جمع‌های داستان سرایی گروهی یا خاطره‌گویی درمانی، بهره می‌برند؛ روش‌هایی که در درمان سایر مشکلات سلامت روان مانند افسردگی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.
مطالعات مبنی بر کاربرد خاطره‌گویی درمانی برای افرادی که از دمانس یا آلزایمر رنج می‌برند می‌باشد.
تاثیر این روش را هم بر روی عملکرد شناختی و هم بر فاکتور‌های کیفیت زندگی مانند شادی و خلق، مورد بررسی قرار داده‌اند؛ که به نظر می‌رسد هر دو مورد با داستان سرایی هدایت شده شخصی و زندگی نامه، به طور مثبت تحت تاثیر قرار می‌گیرند.
چگونه از داستان سرایی برای سلامت مغز استفاده کنیم؟
در حالی که برای درک کامل اینکه چگونه خاطره درمانی می‌تواند برای کمک به همه جمعیت های سال‌خورده به کار گرفته شود، تحقیقات بیشتری لازم است، داده‌های اخیر نشان می‌دهند، داستان سرایی مزایای بسیاری از بهبود حافظه تا خلق بهتر و روابط بین فردی بهتر را به همراه دارد.
متاسفانه، امروزه بیشتر اوقات ما، بدون اینکه به چیزی که باید بگوییم فکر کنیم، فقط تلفن را برمی‌داریم تا با کسی صحبت کنیم.
چطور است این روش را امتحان کنیم: به مغز خود تمرین بدهید و روابط خود را با گفتن داستان تقویت کنید.
مغز شما از تمرین روزانه خلاقیت سود خواهد برد و این روشی فوق العاده برای سهیم شدن با مردمان دنیای شماست.
نکاتی درباره داستان سرایی و خاطره درمانی:
۱. هیجان زده شوید.
داستان سرایی یک نمایش است و شما به انرژی و شور و شوق برای بیان یک داستان خوب نیاز دارید. احساساتی شوید حتی اگر احمقانه به نظر برسد.
۲. لبخند بزنید.
شما می‌توانید صدای لبخند زدن یک فرد را بشنوید؛ زمانی که یک فرد با لبخندی بر لب داستان می‌گوید، تغییرات ظریفی در لحن و زیر و بمی صدای او احساس می‌شود. زمانی که لبخند می‌زنید، کلمات متفاوتی را انتخاب خواهید کرد. به یاد داشته باشد که داستان سرایی یک سرگرمی نیز هست.
۳. تمرین کنید.
هر روز صبح یک داستان که قرار است داسنان روز شما باشد را انتخاب کنید. برای بیان داستان چنان پرشور باشید که شنوندگان مشتاق دیدن شما وشنیدن داستان‌هایتان باشند.
۴. داستانها رو کوتاه کنید.
داستانها می‌توانند تا ابد ادامه یابند اما یک داستان خوب نیازی به طولانی شدن ندارد، داستان را کوتاه و قوی نگه دارید.
۵. از جزییات زیادی استفاده کنید.
در طول روز یا در زمان به یاد آوردن خاطره‌ای از گذشته، بیشتر توجه کنید، جزئیاتی مانند لباس افراد، حرکات آن‌ها و اینکه هر چیز چه احساسی به شما می‌داد را در نظر بگیرید. نگویید: او ناراحت به نظر می رسید بلکه بگویید انگار آتش از چشمانش می‌بارید. با توصیفات و جزییات، داستان خود را زنده و پویا نگه دارید.
۶. راهی برای احساسات باز کنید.
صرفا به حقایق نچسبید، آن‌ها بیشتر اوقات کسالت بارند. عواطف خود را بیان کنید. بگویید چرا این احساس به سراغ شما آمد و چه خاطراتی را در ذهنتان زنده کرد.
۷. شخصیت خلق کنید.
پستچی، لوله کش و غیره همگی می‌تواند شخصیت‌های داستان شما باشند. بیاموزید تا به ویژگی‌های شگفت انگیز هر فرد توجه کنید. افراد را در حالی که تلاش می‌کنید مانند آن‌ها فکر کنید، توصیف کنید.
۸. فکر نکنید که داستان شما جالب نیست.
هر چیزی می‌تواند جالب باشد اگر به خوبی روایت شود. اگر اخیراً ماجرای جالبی برایتان اتفاق نیفتاده نگران نباشید؛ در داستان سرایی اینکه “چگونه” روایت می کنید، مهم‌تر از آنچه روایت می‌کنید است.
There have been studies that have looked at the ability to tell compelling stories as something that may have provided some survival advantage in human evolution. There have been others that have looked at the psychological and therapeutic effects of storytelling.
Perhaps most interesting in the world of longevity research, however, is the growing number of people with dementia who are benefiting from participating in group-based community storytelling, or reminiscence therapy, which is also used in treating other mental health concerns likedepression.
Studies of the use of reminiscence therapy with people suffering from dementia or Alzheimer’s have looked at the impact the therapy has on both cognitive function and quality of life factors like happiness and mood — both of which appear to be positively influenced by the use of directed personal and autobiographical storytelling.
How to Use Storytelling for Brain Health?
Here are a few storytelling tips for mental fitness, better relationships, and healthy brain aging:
Get excited
Storytelling is a performance and you need energy and enthusiasm to tell a good story. Get passionate, even if it seems silly.
Smile.
You can hear a person smiling. When a person tells a story with a smile on their face, subtle intonations in voice change. If you are smiling, you will choose different words. Remember, storytelling is entertainment, too — it should be fun.
Practice.
Pick one story every morning that will be your story for the day. When someone calls or comes over, you will be ready with your story. Be so excited to tell it that you are just bursting. Your listener will look forward to visiting with you and hearing your stories.
Make it short.
Stories can go on and on — keep yours short and punchy. A good story does not have to be long.
Use lots of details.
Pay attention during your day or while remembering an event from the past. Include details like the clothes people wore, how they moved, and what things felt like. Don’t say, “She seemed upset” say “She had fire coming out of her eyes.” Liven things up with detail and description.
Channel emotions.
Don’t just stick to the facts; they are usually pretty boring. Tell the emotions you were feeling. Talk about why you felt that way and what memories it brought back. Emotions are always interesting subjects.
Develop characters.
The check-out person, the mailman, the plumber — all can become characters in your story. Learn to notice and appreciate the wonderful quirks that everyone has. Describe these people, thinking about what they must have been thinking.
Don’t think it isn’t interesting.
Anything can be interesting if it is well told. Don’t worry that no great drama has happened to you lately. Storytelling is more about how you tell something than what you are telling.
