اختلال نقص توجه و بیش فعالی (Attention deficit hyperactivity disorder :ADHD) یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی (mental disorders) است که امروزه کودکان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اگرچه در بین بزرگسالان نیز دیده می‌شود. این یک بیماری عصبی روانپزشکی مزمن (chronic neuropsychiatric condition) است که با مشکلات تمرکز (problems focusing)، حفظ توجه (holding attention)، تکانشگری (impulsivity) یا بیش فعالی (hyperactivity) و گاهی اوقات مسائل رفتاری (behavior issues) مرتبط با بیش فعالی و تکانشگری (hyperactivity and impulsivity) مشخص می شود. برای برخی، علائم ADHD می تواند خفیف یا حتی غیرقابل تشخیص باشد، برای برخی دیگر، ممکن است ناتوان کننده باشد.

میانگین سنی افراد مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی، ۷ سال است و علائم اغلب در سن ۱۲ سالگی آشکار می شود، اگرچه ممکن است کودکان کوچکتر و حتی بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد. تخمین زده می شود که ۹ درصد از کودکان و ۴ درصد از بزرگسالان در ایالات متحده دارای ADHD هستند.

اگر ADHD برای اولین بار در بزرگسالان تشخیص داده شود، علائم اغلب به دوران کودکی بازمی گردد. تا ۶۰ درصد از کودکانی که مبتلا به ADHD تشخیص داده می شوند، همچنان علائم این بیماری را در بزرگسالی خود تجربه می کنند.

بسته به اینکه چه علائمی وجود دارد، سه زیرگروه ADHD وجود دارد:

عمدتا بی توجه (mostly inattentive)
اغلب بیش فعال یا تکانشی (mostly hyperactive or impulsive)
ترکیبی از دو مجموعه علائم (a combination of the two symptom sets)

علائم ADHD چیست؟

علائم ADHD می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد. بسته به شدت علائم فرد، ADHD می تواند حفظ شغل (به ویژه شغلی که نیاز به روتین دارد) یا تمرکز در مدرسه را دشوارتر کند. روابط شخصی نیز ممکن است آسیب ببیند.

افراد مبتلا به ADHD ممکن است با موارد زیر مشکل داشته باشند:

متمرکز کردن
ساکت نشستن
توجه کنید
منظم ماندن
دستورالعمل های زیر
به خاطر سپردن جزئیات
کنترل تکانه ها

منابع در دسترس

اگر شما یا فرزندتان با علائم ADHD شدید دست و پنجه نرم می کنید، ممکن است واجد شرایط دریافت مزایای فدرال باشید. به عنوان مثال، درآمد تضمینی تکمیلی (SSI) تحت برنامه تامین اجتماعی فدرال برای کمک به کودکان زیر ۱۸ سال که تحت تاثیر شرایط مزمن شدید هستند طراحی شده است.

برای واجد شرایط بودن برای SSI، فرزندان و والدین باید شرایط سخت درآمدی را داشته باشند. این وضعیت همچنین باید فرد را تا حد زیادی برای حداقل ۱۲ ماه تحت تاثیر قرار دهد. اگر ADHD فرزندتان بر توانایی شما یا او برای عملکرد مؤثر تأثیر گذاشته است، ممکن است واجد شرایط دریافت این منابع باشید.

بزرگسالان مبتلا به علائم ADHD شدید ممکن است بتوانند پرداخت های ناتوانی تامین اجتماعی (SSD) را دریافت کنند. اگر احساس می کنید که این اختلال شما را از حفظ شغل یا کار در هر شغلی به دلیل شدت علائم باز داشته است، ممکن است واجد شرایط باشید. قبل از درخواست، باید هر گونه مستندات پزشکی یا موارد دیگر را جمع آوری کنید که ممکن است به نشان دادن نقصی که تجربه کرده اید کمک کند.

به طور کلی پرداخت ازکارافتادگی به صورت موردی در نظر گرفته می شود. عوامل متعددی در نظر گرفته خواهد شد، از جمله:

سن شما
سابقه کار شما
تحصیلات شما
سابقه پزشکی شما
عوامل دیگر

بزرگسالانی که می توانند نشان دهند که در کودکی برای ADHD تحت درمان بوده اند، ممکن است احتمال بیشتری برای در نظر گرفتن مزایای SSD داشته باشند.

برای واجد شرایط بودن، احتمالاً به چیزی بیش از تشخیص ADHD نیاز دارید. همچنین باید با مدارک پزشکی قابل تأیید نشان دهید که همه علائم زیر را دارید:

بی توجهی مشخص شد
تکانشگری مشخص
بیش فعالی مشخص

همچنین از شما خواسته می شود که نشان دهید در زمینه های خاصی از عملکرد شناختی، اجتماعی یا شخصی دچار اختلال شده اید. احتمالاً باید موارد زیر را اضافه کنید:

اسناد پزشکی
یک ارزیابی روانشناختی
یادداشت های یک درمانگر

اگر در مورد اینکه آیا ممکن است واجد شرایط باشید یا به چه اطلاعاتی نیاز دارید تا برای هر گونه مزایای ناتوانی درخواست دهید سؤالی دارید، اداره تامین اجتماعی یک راهنمای مفید ارائه می دهد. یک وکیل متخصص در فرآیند مزایای معلولیت نیز ممکن است بتواند به سوالات شما پاسخ دهد.

مدیریت ADHD

به گفته فرانسین کانوی، دکتری، محقق و روانشناس بالینی روان پویشی که ADHD را درمان می کند و همچنین کتابی در این زمینه نوشته است، بزرگترین مانع برای مدیریت ADHD این است که در وهله اول یک مشکل وجود داشته باشد. با علائم بارز رفتار تکانشی یا رفتار نامناسب، ADHD اغلب می تواند به اشتباه به دلیل فرزندپروری ضعیف یا فقدان نظم و انضباط باشد. این می تواند باعث شود مردم در سکوت رنج ببرند.

اگر فکر می کنید ممکن است شما یا فرزندتان ADHD داشته باشید، کمک بخواهید. اگرچه هیچ درمان یکسانی برای همه وجود ندارد، انواع مختلفی از درمان‌ها برای کمک به مدیریت ADHD وجود دارد.

برای مثال، رابرت رایان، LCPC، ATR، روان‌درمانی که با کودکان و بزرگسالان مبتلا به ADHD در منطقه شیکاگو کار می‌کند، دو درمان خاص را امیدوارکننده می‌بیند. یکی از آنها آموزش ذهن آگاهی است که شامل تمرینات یوگا و مدیتیشن می شود. می تواند برای آرام کردن ذهن معجزه کند. دیگری، رفتار درمانی دیالکتیکی، مبتنی بر شناخت است و به شناسایی افکار، باورها و فرضیاتی که زندگی را سخت‌تر می‌کنند کمک می‌کند. در برخی موارد، ممکن است برای درمان علائم ADHD نیاز به دارو باشد.

امروز با متخصص خود تماس بگیرید تا نکاتی در مورد زندگی با ADHD داشته باشید. اگر برای یافتن متخصص نیاز به کمک دارید، با پزشک مراقبت های اولیه خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا به متخصصی که برای شما مناسب است ارجاع دهید.