آیا زوال عقل باعث مرگ می‌شود؛ آیا ممکن است از دمانس بمیرید

زوال عقل یک اختلال واحد نیست. این یک اصطلاح عمومی است که شامل بسیاری از بیماری های مغزی پیشرونده مانند:

• بیماری آلزایمر
• بیماری پارکینسون
• زوال عقل جسم لوی
• زوال عقل عروقی
• اختلالات فرونتومپورال

این اختلالات به سلول هایی آسیب می زند که عملکردهای مهمی را در سراسر مغز، سیستم عصبی و بدن انجام می دهند. با پیشرفت این اختلال، احتمال ابتلا به یکی از این شرایط تهدید کننده زندگی بیشتر می شود:

پنومونی

علت اصلی مرگ در میان افراد مبتلا به بیماری آلزایمر، ذات الریه است.

یکی از راه هایی که اختلالات دمانس بر بدن تأثیر می گذارد این است که توانایی بلع ایمن را از بین می برند. غذا و مایعات می توانند به جای مری، از مجرای نای سر بخورند. هنگامی که این اتفاق می افتد، عفونت می تواند در ریه ها ایجاد شود که منجر به پنومونی آسپیراسیون می شود.

سایر عفونت ها

افراد مبتلا به زوال عقل ممکن است با پیشرفت بیماریشان بیشتر به عفونت مبتلا شوند.

عفونت های مربوط به جراحت یا جراحی و COVID-19 خطرات خاصی را برای افراد مبتلا به زوال عقل ایجاد می کند زیرا ممکن است نتوانند در مورد علائم خود صحبت کنند، برنامه های مراقبتی خود را دنبال کنند یا فاصله ایمن با افرادی که به آنها کمک می کنند حفظ کنند. نیازهای روزانه آنها

سقوط

افراد مبتلا به پارکینسون بیشتر در معرض خطر افتادن هستند زیرا این اختلال در حرکت و تعادل اختلال ایجاد می کند. افتادن می تواند منجر به شکستگی شود که گاهی اوقات نیاز به جراحی دارد و جراحی می تواند عوارضی را در پی داشته باشد. پس از جراحی، افراد ممکن است دچار عفونت، لخته شدن خون و مشکلات قلبی شوند که گاهی کشنده است.

سکته

از یک بررسی و تحقیق منتشر شده در سال ۲۰۲۰ دریافتند که بیماری پارکینسون با خطر بالاتر سکته مغزی مرتبط است.

محققین فکر می کننند خطر سکته مغزی بالاتر ممکن است به دلیل استرس اکسیداتیو روی رگ های خونی در افراد مبتلا به پارکینسون باشد. استرس اکسیداتیو زمانی رخ می‌دهد که رادیکال های آزاد حاوی اکسیژن و آنتی اکسیدان ها در بدن شما از تعادل خارج می شوند. این عدم تعادل به سلول ها آسیب می رساند.

بیماری قلب و عروقی

برخی از اختلالات دمانس با آترواسکلروز یعنی ایجاد پلاک در شریان ها مرتبط است . آترواسکلروز می تواند منجر به حملات قلبی، نارسایی قلبی و لخته شدن خون شود.

سوء تغذیه

زوال عقل می تواند رفتارهای غذایی افراد را تغییر دهد. زمانی که افراد مبتلا به زوال عقل عادات غذایی سالم را رعایت نمی کنند یا نمی توانند رعایت کنند، تغذیه نامناسب می تواند منجر به کاهش وزن، ضعف و ناتوانی در حرکت شود. این شرایط می تواند خطر مرگ زودرس را افزایش دهد.

چه علائمی نشان دهنده زوال عقل در مرحله آخر است؟ 

اختلالات دمانس پیشرونده هستند، به این معنی که با گذشت زمان بدتر می شوند. سرعت تغییر هر فرد بستگی زیادی به سلامت فردی و علت وضعیت او دارد.

در مراحل اولیه برخی از اختلالات پیشرونده، علائم ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال، انجمن آلزایمر می گوید، افراد مبتلا به زوال عقل بدن لوی ممکن است مشکلات بیشتری در حرکت و توهمات نسبت به افراد مبتلا به آلزایمر داشته باشند.

با پیشرفت بیماری، علائم مشابهی در آنها بیشتر و بیشتر می شود. شما می توانید بگویید که فردی در مرحله بعدی یک اختلال مغزی پیشرونده است اگر:

• توانایی راه رفتن، غذا خوردن، قورت دادن، نشستن یا حرکت را از دست داده اند
• به ویلچر نیاز دارید یا بیشتر اوقات در رختخواب بمانید
• توهم یا هذیان دارند
• نمی توانند عملکرد روده و مثانه خود را کنترل کنند
• تغییرات شخصیتی، رفتاری یا عاطفی شدید دارند
• نیاز به مراقبت شبانه روزی و کمک فراوان برای رفع نیازهای اولیه خود دارند
• نمی تواند رویدادها یا تجربیات اخیر را به خاطر بسپارد
• دیگر نمی توانند به وضوح ارتباط برقرار کنند، حتی اگر هنوز بتوانند از برخی کلمات استفاده کنند
• ممکن است اطراف خود را تشخیص ندهند

زمان ایده آل برای برنامه ریزی برای مراقبت در مراحل پایانی زمانی است که فرد مبتلا به زوال عقل هنوز بتواند در فرآیند تصمیم گیری شرکت کند. با این حال، حتی اگر فرد مبتلا به زوال عقل و مراقبان در زمانی که بیماری در مراحل اولیه بود، به وضوح ارتباط برقرار کنند، همه چیز می تواند تغییر کند. علائم می توانند کم و بیش سریع پیشرفت کنند و منابع ممکن است کاهش یابد.

اگر از فردی در مرحله آخر زوال عقل مراقبت می کنید، چند نکته را باید در نظر داشته باشید:

احتمالاً باید یک شبکه پشتیبانی بسازید

مراقبت از فردی که در مرحله آخر زوال عقل است می تواند شدید، سخت و پربار باشد – همه در یک روز. اگر بتوانید با گروه متنوعی از ارائه دهندگان پشتیبانی تماس بگیرید، برای این چالش مجهزتر خواهید بود.

پرستاران، پزشکان، دستیاران بهداشتی در منزل، فیزیوتراپیست ها و کاردرمانگران و کارکنان آسایشگاه می توانند به شما در مراقبت از نیازهای فیزیکی و پزشکی کمک کنند. متخصصان سلامت روان، اعضای یک جامعه مذهبی و دوستان می توانند به شما در رفع نیازهای عاطفی، اجتماعی و معنوی کمک کنند.

شما به حمایت از خودتان نیز نیاز خواهید داشت

موسسه ملی سالمندی اشاره می کند که مراقبان ممکن است گاهی سردرگمی، افسردگی، اضطراب، خستگی و اندوه را تجربه کنند. ایده خوبی است که زمان های منظمی را برای دیگران برنامه ریزی کنید تا مسئولیت های مراقبت را بر عهده بگیرند تا بتوانید به نیازهای خود رسیدگی کنید و کمی استراحت و تسکین را تجربه کنید.

مراقبت تسکینی و مراقبت آسایشگاهی را به عنوان بخشی از این فرآیند در نظر بگیرید

مراقبت تسکینی به رفاه کلی افراد مبتلا به بیماری های مزمن مانند اختلالات مغزی پیشرونده و زوال عقل می پردازد. دو نوع مراقبت (مراقبت تسکینی و مراقبت آسایشگاهی پایان زندگی مفید) یکسان نیستند. 

• مراقبت تسکینی: ارائه دهندگان مراقبت های تسکینی می توانند به شما کمک کنند تا در تصمیم گیری های مهم در مورد اینکه کدام درمان ها و روش ها بیشترین فواید را به همراه خواهند داشت، کار کنید. آنها همچنین می توانند داروهایی را برای تسکین درد، اضطراب، ناراحتی عاطفی و سایر علائمی که در مرحله آخر زوال عقل ایجاد می شوند ارائه دهند. آنها ممکن است بتوانند به شما کمک کنند تا به خدمات مددکاران اجتماعی، متخصصان تغذیه و درمانگران دسترسی داشته باشید تا طیف وسیعی از نیازها را برآورده کنید.
• مراقبت آسایشگاهی: خدمات آسایشگاه می‌تواند انتقال به مراقبت‌های پایان عمر را تسهیل کند، تجهیزات و درمان‌هایی را فراهم می‌کند که آسایش بیشتری را به ارمغان می‌آورد و مراقبت از فرد را در این مرحله آسان‌تر می‌کند.

نکات کلیدی 

زوال عقل یک بیماری نیست. این کاهش در توانایی استدلال، برقراری ارتباط، به خاطر سپردن و عملکرد در زندگی است. در حالی که خود زوال عقل ممکن است باعث مرگ نشود، نتیجه اختلالات مغزی پیشرونده در نهایت باعث مرگ می شود.

بیماری‌های آلزایمر و پارکینسون، اختلالات پیشانی گیجگاهی، و زوال عقل اجسام لووی و عروقی همگی باعث از دست رفتن تدریجی توانایی‌های تفکر می‌شوند. آنها به سلول های مغز و عصبی آسیب می رسانند و می توانند منجر به ذات الریه، سکته مغزی، زمین خوردن، عفونت و سوء تغذیه شوند که اغلب کشنده هستند.

هنوز هیچ درمانی برای اختلالات پیشرونده مغزی که باعث زوال عقل می شود وجود ندارد. با گذشت زمان، علائم شدیدتر خواهند شد و افراد به کمک بیشتری برای مراقبت از خود نیاز خواهند داشت. به همین دلیل، برنامه ریزی و ایجاد یک شبکه پشتیبانی برای رفع نیازهای درازمدت متغیر آنها مهم است.