آکسون‌های سلول‌های عقده‌ای شبکیه برای تشکیل عصب بینایی که از طریق پشت چشم خارج می‌شود به هم می‌پیوندند. نقطه‌ای که این عصب از آن خارج می‌شود (همچنین جایی که رگ‌های خونی وارد و خارج می‌شوند) نقطه کور است. زیرا هیچ گیرنده‌ای ندارد.
ما می‌توانیم با توجه به شکل زیر از نقطه کور خود آگاه شویم. چشم چپ خود را ببندید و چشم راست خود را روی o بالا متمرکز کنید. بعداً صفحه را جلو و عقب ببرید. وقتی صفحه تقریباً ۲۵ سانتی‌متر فاصله دارد، ایکس ناپدید می‌شود. زیرا تصویر آن با نقطه کور برخورد می‌کند.
اکنون با قسمت پایین این شکل همان روش را تکرار کنید. وقتی این صفحه دوباره ۲۵ سانتی‌متر از چشم شما فاصله دارد، چه می‌بینید؟ این شکاف ناپدید می‌شود. وقتی نقطه کور، خط راست یا الگوی منظم دیگری را قطع می‌کند، مغز شما این شکاف را پر می‌کند.
در زندگی روزمره به دو دلیل هرگز متوجه نقطه کور خود نمی‌شوید:
اول اینکه مغز شما همان گونه که اکنون تجربه کردید این شکاف را پر می‌کند.
دوم اینکه هر چیزی در نقطه کور یک چشم برای چشم دیگر قابل دیدن است. دوباره از این شکل استفاده کنید تا محل نقطه کور در چشم راست خود را پیدا کنید. بعداً چشم راست خود را ببندید و چشم چپ را باز کنید. نقطه‌ای را خواهید دید که چشم راست نمی‌توانست ببیند.
