مسیرهای بویایی؛ کدام مسیر بویایی برای رسیدن به قشر از تالاموس می‌گذرد

مسیرهای بویایی

در محل اتصال مزانسفال و نیمکره‌های مغزی وارد مغز می‌شوند و از آنجا به دو قسمت میانی و جانبی تقسیم می‌شوند. مسیر میانی یک مسیر بسیار قدیمی می‌باشد و مسیر جانبی به دو قسمت قدیمی و جدید تقسیم می‌شود. 

مسیر بویایی بسیار قدیمی

فیبرهای بویایی این مسیر به ناحیه بویایی میانی (Medial olfactory area) در ساقه مغز می‌روند. این ناحیه دارای هسته‌های تیغه‌ای (Septal nuclei) بوده که سیگنال‌هایی به هیپوتالاموس و دیگر قسمت‌های سیستم لیمبیک می‌فرستد.

این مسیر در خدمت رفلکس‌های پایه‌ای بویایی و پاسخ‌های ابتدایی به بویایی می‌باشد. مثلاً لیسیدن لب‌ها، ترشح بزاق و دیگر پاسخ‌های تغذیه‌ای که در اثر بوی غذا ایجاد می‌شود نتیجه این مسیر بویایی است. 

مسیر بویایی قدیمی

فیبرهای بویایی این مسیر به ناحیه بویایی جانبی (Lateral olfactory area) در ساقه مغز می‌روند. این ناحیه شامل قشر جلوی پیریفرم (prepyriform)، قشر پیریفرم و قشر هسته‌های بادامی‌شکل (Amygdaloid nuclei) در لوب تمپورال می‌باشد. از این نواحی سیگنال‌ها وارد قسمت‌هایی از سیستم لیمبیک مانند هیپوکامپ می‌شوند. از ویژگی این مسیر این است که سیگنال‌های این ناحیه بدون عبور از تالاموس وارد پالئوکورتکس (قشر باستانی: Paleocortex) در بخش قدامی میانی (Anteromedial) لوب تمپورال می‌شوند. این بخش، تنها ناحیه‌ای در قشر مغز است که سیگنال‌ها بدون گذر از تالاموس دریافت می‌شوند. 

مسیر بویایی قدیمی در یادگیری تمایل یا تنفر به یک غذا بر اساس تجربه‌های قبلی نقش دارد. مسیرهای رونده به آمیگدال در پاسخ‌های هیجانی به بویایی نقش دارندـ

مسیر بویایی جدید

فیبرهای این مسیر وارد هسته درسومدیال یا پشتی میانی (Dorsomedial) تالاموس می‌شوند و از آنجا به قشر اوربیتو فرونتال (Orbitofromtal cortex) می‌روند. میزان فعالیت اوربیتال فرونتال در سمت راست بیشتر از چپ است؛ بنابراین نمایش قشری برای بویایی قرینه نمی‌باشد. 

این مسیر در آنالیز آگاهانه بوها نقش دارد.