انواع مختلف سکته مغزی چیست

سه نوع اصلی سکته مغزی وجود دارد: حمله ایسکمیک گذرا (transient ischemic attack)، سکته مغزی ایسکمیک (ischemic stroke) و سکته هموراژیک (hemorrhagic stroke). تخمین زده می‌شود که ۸۷ درصد سکته‌های مغزی ایسکمیک هستند.

حمله ایسکمی گذرا

پزشکان همچنین حمله ایسکمیک گذرا (TIA) را هشدار (warning) یا سکته کوچک (ministroke) می‌نامند. هر چیزی که به طور موقت جریان خون به مغز شما را مسدود کند باعث TIA می شود. علائم لخته خون و TIA برای مدت کوتاهی باقی می ماند.

سکته مغزی ایسکمیک

سکته مغزی ایسکمیک زمانی اتفاق می افتد که لخته خون مانع از جریان خون به مغز شما می شود. لخته خون اغلب به دلیل آترواسکلروز است که تجمع رسوبات چربی در پوشش داخلی رگ خونی است. بخشی از این رسوبات چربی می تواند شکسته شده و جریان خون را در مغز شما مسدود کند. این مفهوم شبیه به حمله قلبی است که در آن لخته خون جریان خون را به بخشی از قلب شما مسدود می کند.

سکته مغزی ایسکمیک می تواند آمبولیک باشد، به این معنی که لخته خون از قسمت دیگری از بدن شما به مغز شما می رود. تخمین زده می شود که ۱۵ درصد از سکته های آمبولی (embolic strokes) به دلیل وضعیتی به نام فیبریلاسیون دهلیزی (atrial fibrillation) است که در آن قلب شما نامنظم می تپد.

سکته ترومبوتیک (thrombotic stroke) یک سکته مغزی ایسکمیک است که در اثر تشکیل لخته در رگ خونی مغز شما ایجاد می شود.

برخلاف TIA، لخته خونی که باعث سکته مغزی ایسکمیک می شود بدون درمان از بین نمی رود.

سکته هموراژیک

سکته هموراژیک زمانی رخ می دهد که یک رگ خونی در مغز پاره شود یا بشکند و خون به بافت های اطراف بریزد.

سه نوع اصلی سکته های هموراژیک وجود دارد: نوع اول آنوریسم است که باعث می شود بخشی از رگ خونی ضعیف شده به سمت بیرون حرکت کند و گاهی اوقات پاره شود. دیگری یک ناهنجاری شریانی وریدی است که شامل رگ های خونی غیرطبیعی است. اگر چنین رگ خونی پاره شود، می تواند باعث سکته هموراژیک شود. در نهایت، فشار خون بسیار بالا می تواند باعث ضعیف شدن رگ های خونی کوچک در مغز شود و همچنین منجر به خونریزی در مغز شود.

علائم سکته مغزی چیست؟

انواع مختلف سکته مغزی علائم مشابهی ایجاد می کنند زیرا هر کدام بر جریان خون در مغز شما تأثیر می گذارد. تنها راه برای تعیین نوع سکته مغزی مراجعه به پزشک است. پزشک آزمایش های تصویربرداری را برای مشاهده مغز شما تجویز می کند.

انجمن ملی سکته مغزی روش FAST را برای کمک به شناسایی علائم هشدار دهنده سکته توصیه می کند:

• صورت (Face): وقتی لبخند می زنید، آیا یک طرف صورتتان آویزان می شود؟
• بازوها (Arms): وقتی هر دو بازو را بالا می آورید، آیا یک بازو به سمت پایین حرکت می کند؟
• گفتار (Speech): آیا صحبت شما نامفهوم است؟ آیا در صحبت کردن مشکل دارید؟
• زمان (Time): اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، فورا با ۹۱۱ تماس بگیرید.

علائم اضافی که در توضیحات FAST نمی گنجد عبارتند از:

• سردرگمی ناگهانی، مانند مشکل در درک آنچه که شخص می گوید
• مشکل در راه رفتن، سرگیجه ناگهانی، یا از دست دادن هماهنگی
• سردرد ناگهانی و شدید که علت شناخته شده دیگری ندارد
• مشکل در دیدن یک یا هر دو چشم

TIA این علائم را برای مدت کوتاهی، معمولاً بین یک تا پنج دقیقه، ایجاد می کند. با این حال، نباید علائم سکته مغزی را نادیده بگیرید، حتی اگر به سرعت از بین بروند.

سکته مغزی چه عوارضی می‌تواند ایجاد کند؟

سکته مغزی به دلایلی یک اورژانس پزشکی است – می تواند عواقب تهدید کننده زندگی داشته باشد. مغز وظایف اصلی زندگی انسان را کنترل می کند. بدون جریان خون، مغز شما نمی تواند تنفس، فشار خون و بسیاری موارد دیگر را مدیریت کند. با توجه به نوع سکته مغزی و اگر بتوانید درمان را با موفقیت دریافت کنید، عوارض می تواند متفاوت باشد. نمونه هایی از عوارض عبارتند از:

تغییرات رفتاری: سکته مغزی می تواند به افسردگی یا اضطراب کمک کند. همچنین ممکن است تغییراتی را در رفتار خود تجربه کنید، از جمله اینکه بیشتر تکانشگر باشید یا بیشتر از معاشرت با دیگران کناره گیری کنید.

مشکلات گفتاری: سکته مغزی می‌تواند بر مناطقی از مغز که مربوط به گفتار و بلع است تأثیر بگذارد. در نتیجه، ممکن است هنگام صحبت کردن دیگران در خواندن، نوشتن یا درک آنها مشکل داشته باشید.

بی حسی یا درد: سکته مغزی می تواند باعث بی حسی و کاهش حس در قسمت هایی از بدن شما شود. این می تواند دردناک باشد. گاهی اوقات آسیب به مغز می‌تواند بر توانایی شما برای حس دما تأثیر بگذارد. این وضعیت به عنوان درد سکته مغزی مرکزی شناخته می شود و درمان آن دشوار است.

فلج: به دلیل نحوه عملکرد مغز برای هدایت حرکت، سکته مغزی در سمت راست مغز می تواند بر حرکت سمت چپ بدن شما و بالعکس تأثیر بگذارد. کسانی که سکته کرده‌اند ممکن است نتوانند از عضلات صورت استفاده کنند یا بازو را در یک طرف حرکت دهند.

ممکن است بتوانید عملکرد حرکتی، گفتار یا بلع از دست رفته را پس از سکته از طریق توانبخشی به دست آورید. با این حال، بازیابی این موارد ممکن است زمان ببرد.

سکته مغزی چگونه درمان می شود؟

درمان سکته مغزی به عوامل زیادی بستگی دارد. این موارد شامل نوع آن و مدت زمان ماندگاری آن است. هر چه زودتر بعد از سکته به دنبال کمک باشید، احتمال بهبودی بهتری خواهید داشت.

TIA

درمان TIA شامل مصرف داروهایی است که به جلوگیری از سکته های بعدی کمک می کند. این داروها شامل داروهای ضد پلاکت و ضد انعقاد هستند.

ضد پلاکت ها احتمال چسبیدن اجزای خون شما به نام پلاکت ها و ایجاد لخته را کاهش می دهند. آسپرین و کلوپیدوگرل (Plavix) داروهای ضد پلاکت هستند.

ضد انعقادها داروهایی هستند که تجمع پروتئین های لخته کننده را کاهش می دهند. انواع مختلفی از این داروها وجود دارد، از جمله وارفارین (کومادین) و دابیگاتران (پراداکسا).

پزشک همچنین ممکن است جراحی به نام اندارترکتومی کاروتید را توصیه کند. این کار تجمع پلاک در شریان کاروتید گردن را که یکی از دلایل اصلی سکته است، از بین می برد.

سکته مغزی ایسکمیک

درمان‌های سکته مغزی ایسکمیک که دریافت می‌کنید به سرعت رسیدن شما به بیمارستان بستگی دارد. آنها همچنین به سابقه پزشکی فردی شما بستگی دارند.

اگر در عرض سه ساعت برای این نوع سکته به دنبال درمان باشید، ممکن است پزشک شما بتواند دارویی به نام فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (tPA) به شما بدهد. این دارو که از طریق IV تزریق می شود، می تواند لخته را حل کند. با این حال، همه افراد به دلیل خطرات خونریزی نمی توانند tPA دریافت کنند. پزشک قبل از تجویز tPA باید سابقه پزشکی شما را به دقت بررسی کند.

پزشکان می توانند از روش هایی برای برداشتن فیزیکی لخته یا رساندن داروهای لخته شکن به مغز شما استفاده کنند.

سکته هموراژیک

درمان سکته مغزی هموراژیک شامل تلاش برای توقف خونریزی در مغز و کاهش عوارض جانبی مرتبط با خونریزی مغزی است. عوارض جانبی ممکن است شامل افزایش فشار داخل جمجمه باشد. روش های جراحی شامل قیچی یا سیم پیچی جراحی است. اینها برای جلوگیری از خونریزی بیشتر رگ های خونی طراحی شده اند.

ممکن است داروهایی برای کاهش فشار داخل جمجمه به شما داده شود. همچنین ممکن است برای افزایش مقدار مواد لخته کننده خون در خون خود به تزریق خون نیاز داشته باشید تا خونریزی را متوقف کنید.

چشم انداز هر نوع سکته چیست؟

تخمین زده می شود که یک سوم افرادی که TIA را تجربه می کنند، در عرض یک سال دچار سکته مغزی کامل ایسکمیک می شوند. جستجوی درمان احتمال این اتفاق را کاهش می دهد.

اگر فردی دچار سکته مغزی شده باشد، خطر ابتلا به سکته دیگری افزایش می یابد. تخمین زده می شود که یک چهارم از افرادی که دچار سکته مغزی شده اند در عرض پنج سال سکته دیگری خواهند داشت.

تغییرات زیادی در شیوه زندگی وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به سکته مغزی یا عود مجدد آن اتخاذ کنید. مثالها عبارتند از:

• افزایش فعالیت بدنی
• داشتن یک رژیم غذایی سالم برای حفظ وزن طبیعی متناسب با قد و هیکل خود
• کاهش مصرف زیاد الکل و محدود کردن نوشیدنی ها به بیش از یک نوشیدنی در روز برای زنان و یک تا دو نوشیدنی در روز برای مردان
• خودداری از استفاده از داروهای غیرقانونی که به سکته مغزی کمک می کنند، مانند کوکائین و مت آمفتامین ها
• مصرف داروهای تجویز شده برای کاهش فشار خون و تشویق کنترل قند خون
• استفاده از ماسک فشار مثبت مداوم راه هوایی در صورت ابتلا به آپنه خواب برای کاهش تقاضای قلب

با پزشک خود در مورد راه هایی که می توانید خطر سکته مغزی را کاهش دهید، صحبت کنید.