تفاوت بین تیلاکوئید و استروما چیست

تفاوت اصلی بین تیلاکوئید و استروما در این است که تیلاکوئید کیسه مسطح داخل کلروپلاست است که در آن فتوسنتز اتفاق می‌افتد در حالی که استروما فضای داخلی کلروپلاست پر از مایع است.

تیلاکوئید و استروما دو ساختار مهم کلروپلاست هستند. کلروپلاست اندامک دارای غشاء است که فتوسنتز را انجام می‌دهد.

واژه‌های کلیدی: استروما (Stroma)، تیلاکوئید (thylakoid) 

تیلاکوئید چیست؟

تیلاکوئید به کیسه‌های کوچک، گرد، مسطح و بالشی‌شکل در داخل کلروپلاست (chloroplast) اشاره دارد. این یک ساختار دارای غشاء است. فضای داخل غشای تیلاکوئید لومن تیلاکوئید است. با این حال، بخش‌های عملکردی تیلاکوئید غشاء و لومن آن است. علاوه بر این، رنگدانه سبز یعنی کلروفیل در غشای تیلاکوئید قرار دارد بنابراین غشای تیلاکوئید محل به دام انداختن نور خورشید است. کلروفیل‌ها (chlorophyll) در سازماندهی ساختار فتوسیستم ۱ (photosystem 1) و فتوسیستم ۲ (photosystem 2) بر روی غشای تیلاکوئید شرکت می‌کنند. 

شکل ۱: کلروپلاست

علاوه بر این، عملکرد اصلی تیلاکوئید تحت واکنش نور فتوسنتز است. در اینجا انرژی نور خورشید توسط کلروفیل به انرژی الکتریکی تبدیل می‌شود. این انرژی الکتریکی به شکل الکترون‌های پرانرژی از طریق پروتئین‌های غشایی از یکی به دیگری منتقل می‌شود و قدرت پمپاژ پروتون‌ها از استروما به لومن تیلاکوئید را فراهم می‌کند. هنگامی که این پروتئین‌های پمپ شده به داخل استروما بازگردانده می‌شوند، انرژی آزاد می‌شود. با این حال، این انرژی به راحتی توسط آنزیم سنتاز ATP با سنتز ATP استفاده می‌شود. از سوی دیگر، ⁺NADP ردوکتاز آنزیمی است که از الکترون‌های آزاد شده از فتوسیستم ۲ برای تولید NADPH استفاده می‌کند.

استروما چیست؟

استروما مایع بی‌رنگی است که گرانا -پشته‌های تیلاکوئیدها- را احاطه کرده است. به طور کلی، عملکرد اصلی استروما، انجام واکنش‌های مرحله تاریکی فتوسنتز است. با این حال، فتوسنتز (photosynthesis) فرآیند تبدیل انرژی نور به انرژی شیمیایی از طریق تنفس سلولی (cellular respiration) است. علاوه بر این، دو مرحله فتوسنتز، واکنش‌های وابسته به نور (light reaction) و واکنش‌‌های تاریکی (dark reaction) است.

شکل ۲: فتوسنتز

علاوه بر این، واکنش‌های مرحله تاریکی فتوسنتز به آنزیم نیاز دارد. این آنزیم‌ها در استرومای کلروپلاست وجود دارند. واکنش‌های مرحله تاریکی از دی اکسید کربن و آب برای تولید کربوهیدرات‌های ساده استفاده می‌کند. علاوه بر این، از NADPH و ATP تولید شده در واکنش‌های وابسته به نور بر روی غشاهای تیلاکوئید استفاده می‌کند.

شباهت‌های بین تیلاکوئید و استروما

• تیلاکوئید و استروما دو جزء ساختاری کلروپلاست هستند.
• عملکرد اصلی آنها انجام واکنش‌های وابسته به نور و واکنش‌های تاریکی فتوسنتز است.

تفاوت بین تیلاکوئید و استروما

تعریف

تیلاکوئید به هر یک از تعدادی کیسه مسطح در داخل یک کلروپلاست اشاره دارد که توسط غشاهای رنگدانه‌ای محدود شده‌اند که واکنش‌های نوری فتوسنتز روی آن‌ها انجام می‌شود و در پشته‌ها یا گرانا قرار گرفته‌اند. در همین حال، استروما به فضای داخلی پر از مایع کلروپلاست‌ها اشاره دارد که گرانا و تیلاکوئیدها را احاطه کرده اند.

اهمیت

معمولاً تیلاکوئید بخش‌های دارای غشاء کلروپلاست است در حالی که استروما فضای داخلی کلروپلاست پر از مایع است.

عملکرد

عملکرد اصلی تیلاکوئید انجام واکنش‌های وابسته به نور فتوسنتز است در حالی که عملکرد اصلی استروما انجام واکنش‌های مرحله تاریکی فتوسنتز است.  

فراورده‌ها

تیلاکوئید ATP و NADPH تولید می‌کند در حالی که استروما کربوهیدرات تولید می‌کند.

نتیجه

به طور خلاصه، تیلاکوئید ساختارهایی غشایی و کیسه‌‌مانند هستند که در لومن کلروپلاست ایجاد می‌شود. علاوه بر این، عملکرد اصلی کلروپلاست انجام فتوسنتز برای تثبیت دی اکسید کربن به قندهای ساده است. نکته مهم این است که غشای تیلاکوئید محل انجام واکنش‌‌های وابسته به نور فتوسنتز در دو فتوسیستم ۱ و ۲ است. همچنین واکنش‌های وابسته به نور باعث تولید ATP و NADPH می‌شود. در مقابل، استروما لومن پر از مایع کلروپلاست است که حاوی آنزیم‌هایی است که واکنش‌های وابسته به تاریکی به آن نیاز دارد. بنابراین، واکنش‌های تاریکی فتوسنتز در استروما رخ می‌دهد. از این رو، تفاوت اصلی بین تیلاکوئید و استروما در عملکرد آنها است.