۱۱ واقعیت جالب در مورد سیستم عصبی

سیستم عصبی بسیار پیچیده است. ما هر روز به آن تکیه می کنیم تا به ما کمک کند سالم و ایمن بمانیم. چرا باید قدر سیستم عصبی خود را بدانیم؟ این ۱۱ حقیقت جالب را بخوانید و دلیل آن را خواهید فهمید:

۱. بدن میلیاردها سلول عصبی دارد

بدن هر فرد حاوی میلیاردها سلول عصبی (نورون) است. حدود ۱۰۰ میلیارد در مغز و ۱۳.۵ میلیون در نخاع وجود دارد. نورون های بدن سیگنال های الکتریکی و شیمیایی (انرژی الکتروشیمیایی) را به نورون های دیگر می گیرند و می فرستند.

۲. نورون‌ها از سه قسمت ساخته شده اند

نورون‌ها سیگنال‌ها را در یک قسمت آنتن‌مانند کوتاه به نام دندریت (dendrite) دریافت می‌کنند و سیگنال‌ها را با یک بخش کابل مانند طولانی به نام آکسون (axon) به نورون‌های دیگر ارسال می‌کنند. طول یک آکسون می تواند تا یک متر هم برسد.

در برخی از نورون ها، آکسون ها با لایه نازکی از چربی به نام میلین (myelin) پوشیده شده اند که به عنوان یک عایق عمل می کند. به انتقال سیگنال‌های عصبی یا تکانه‌ها به پایین آکسون طولانی کمک می‌کند. بخش اصلی یک نورون، جسم سلولی (cell body) نام دارد. این شامل تمام بخش های مهم سلول است که به آن اجازه می دهد تا به درستی عمل کند.

۳. نورون‌ها ممکن است متفاوت از یکدیگر به نظر برسند

نورون ها بسته به اینکه در کجا در بدن قرار دارند و برای چه کاری برنامه ریزی شده اند، اشکال و اندازه های مختلفی دارند. نورون های حسی (Sensory neurons) دارای دندریت هایی در دو انتها هستند و توسط یک آکسون بلند که یک جسم سلولی در وسط دارد به هم متصل می شوند. نورون های حرکتی (Motor neurons) دارای یک جسم سلولی در یک سر و دندریت ها در انتهای دیگر هستند که یک آکسون بلند در وسط قرار دارد.

۴. نورون‌ها برای انجام کارهای مختلف برنامه ریزی شده اند

چهار نوع نورون وجود دارد:

• حسی (Sensory): نورون‌های حسی سیگنال‌های الکتریکی را از قسمت‌های بیرونی بدن – غدد، ماهیچه‌ها و پوست – به CNS ارسال می‌کنند.
• حرکتی (Motor): نورون های حرکتی سیگنال هایی را از CNS به قسمت های بیرونی بدن منتقل می کنند.
• گیرنده ها (Receptors): نورون های گیرنده محیط اطراف شما (نور، صدا، لمس و مواد شیمیایی) را حس می کنند و آن را به انرژی الکتروشیمیایی تبدیل می کنند که توسط نورون های حسی ارسال می شود.
• نورون‌های واسطه (Interneurons): نورون‌ها پیام‌هایی را از یک نورون به نورون دیگر ارسال می‌کنند.

۵. سیستم عصبی دو قسمت دارد

سیستم عصبی انسان به دو بخش تقسیم می شود. آنها بر اساس مکانشان در بدن متمایز می شوند و شامل سیستم عصبی مرکزی (CNS) و سیستم عصبی محیطی (PNS) می شوند.

CNS در جمجمه و کانال مهره ای ستون فقرات قرار دارد. شامل اعصاب مغز و نخاع می شود. تمام اعصاب باقی مانده در سایر قسمت های بدن بخشی از PNS هستند.

۶. دو نوع سیستم عصبی وجود دارد

بدن همه افراد دارای یک CNS و یک PNS است. اما سیستم عصبی ارادی و غیر ارادی نیز دارد. سیستم عصبی ارادی (سوماتیک) بدن، چیزهایی را که فرد از آنها آگاه است و می تواند آگاهانه کنترل کند، کنترل می کند، مانند حرکت دادن سر، بازوها، پاها یا سایر قسمت های بدن.

سیستم عصبی غیر ارادی بدن (پیکری یا خودکار) فرآیندهایی را در بدن کنترل می کند که فرد آگاهانه آنها را کنترل نمی کند. همیشه فعال است و ضربان قلب، تنفس، متابولیسم و ​​سایر فرآیندهای حیاتی بدن فرد را تنظیم می کند.

۷. سیستم غیر ارادی به سه قسمت تقسیم می شود

CNS و PNS هر دو شامل بخش های ارادی و غیر ارادی هستند. این قسمت‌ها در CNS به هم مرتبط هستند، اما در PNS، جایی که معمولاً در قسمت‌های مختلف بدن ایجاد می‌شوند، ارتباط ندارند. بخش غیر ارادی PNS شامل سیستم عصبی سمپاتیک (sympathetic)، پاراسمپاتیک (parasympathetic) و روده ای (enteric nervous systems) است.

۸. بدن دارای سیستم عصبی برای آماده سازی بدن برای عمل است

سیستم عصبی سمپاتیک به بدن می گوید که برای فعالیت فیزیکی و ذهنی آماده شود. باعث تپش قلب شدیدتر و سریعتر می شود و راه های هوایی را برای تنفس آسان باز می کند. همچنین به طور موقت هضم را متوقف می کند تا بدن بتواند روی اقدامات سریع تمرکز کند.

۹. یک سیستم عصبی برای کنترل بدن در حالت استراحت وجود دارد

سیستم عصبی پاراسمپاتیک عملکردهای بدن را زمانی که فرد در حال استراحت است کنترل می کند. برخی از فعالیت های آن شامل تحریک هضم، فعال کردن متابولیسم و ​​کمک به آرامش بدن است.

۱۰. یک سیستم عصبی برای کنترل روده وجود دارد

بدن سیستم عصبی خود را دارد که فقط روده را کنترل می کند. سیستم عصبی روده به طور خودکار حرکات روده را به عنوان بخشی از هضم تنظیم می کند.

۱۱. سیستم عصبی شما می‌تواند هک شود

دانشمندان اکنون در حال توسعه روش‌هایی برای “هک کردن” (hack) سیستم ایمنی هستند تا توانایی کنترل سلول‌های مغز را با فلاش نور به دست آورند. سلول‌ها را می توان طوری برنامه ریزی کرد که از طریق تغییرات ژنتیکی به نور واکنش نشان دهند.

هک می تواند به دانشمندان کمک کند تا در مورد عملکرد گروه های مختلف نورون ها بیاموزند. آنها می توانند چندین سلول مغز را به طور همزمان فعال کرده و اثرات آنها را بر بدن مشاهده کنند.