محققان سوئدی شواهد محکمی یافته اند که نشان می دهد ۹ عامل موثر در زوال عقل در دوران جوانی را می توان در اوایل بزرگسالی ردیابی کرد.
زوال عقل جوانی (YOD) زوال عقلی است که قبل از ۶۵ سالگی تشخیص داده می شود. زوال عقل حدود ۳۵.۶ میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد و YOD چهار تا ۱۰ درصد از کل موارد زوال عقل را تشکیل می دهد.
متخصصان توانسته‌اند زوال عقل زودرس – مانند بیماری آلزایمر که در اوایل دهه ۳۰ زندگی فرد شروع می‌شود – تا جهش‌های ژنی که بر نحوه تولید و پردازش پروتئین خاصی که باعث ایجاد پلاک‌ها در مغز می‌شود، تأثیر می‌گذارد.
مطالعه جدیدی که در مجله JAMA Internal Medicine منتشر شده است نشان می دهد که ۹ عامل خطر بیشتر موارد YOD را تشکیل می دهند و می توان آنها را در نوجوانی ردیابی کرد. این مطالعه ۳۷ ساله بر روی ۴۸۸۴۸۴ مرد سوئدی انجام شد که از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۹ در سن ۱۹ سالگی در خدمت سربازی اجباری ثبت نام کردند.
نه عامل خطر برای زوال عقل زودرس
۹ عامل خطری که ۶۸ درصد موارد YOD را در جمعیت مورد مطالعه تشکیل می دهند، به ترتیب اهمیت عبارتند از:
- استفاده از الکل
- سابقه سکته مغزی
- استفاده از داروهای آنتی سایکوتیک
- افسردگی
- پدر مبتلا به زوال عقل
- مصرف مواد مخدر غیرقانونی
- عملکرد شناختی پایین در زمان ثبت نام
- وزن کم در دوران سربازی
- فشار خون بالا در دوران سربازی
محققان می گویند نتایج آنها همچنین نشان داد که مردان در یک سوم پایین ترین عملکرد شناختی کلی با حداقل دو مورد از این عوامل خطر، ۲۰ برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل جوان هستند.
“در این گروه سراسری، ۹ عامل خطر مستقل شناسایی شد که بیشتر موارد YOD در مردان را تشکیل می‌دهند. این عوامل خطر چند برابر بودند، بیشتر آنها به طور بالقوه قابل تغییر بودند، و بیشتر آنها را می‌توان در دوران نوجوانی ردیابی کرد، که فرصت‌های عالی برای پیشگیری زودهنگام را نشان می‌دهد.
به عوامل خطر خود بپردازید
دکتر Deborah A. Levine ، استادیار پزشکی داخلی در سیستم بهداشتی دانشگاه میشیگان در Ann Arbor، گفت که این یافته‌ها می‌تواند به یک استراتژی مداخله جدید برای مردان در معرض خطر بالای YOD اشاره کند.
او در مقاله ای تفسیری در JAMA Internal Medicine نوشت: «این یافته که فشار خون سیستولیک بالا در اواخر نوجوانی با افزایش خطر YOD مرتبط است، در صورت تایید، یک هدف بالقوه برای مطالعات مداخله ای برای جلوگیری از YOD و احتمالاً زوال عقل دیررس فراهم می کند.
لوین استدلال می‌کند که از آنجایی که مردان و زنان بیشتری به دلیل افزایش آسیب‌های مغزی در میان جانبازان جوان و سکته مغزی در میان جوانان سیاه‌پوست و بزرگسالان میانسال در حال ابتلا به YOD هستند، مداخله زودهنگام برای مبارزه با عوامل خطر شناخته شده مهم است.
او نوشت: “ما باید استراتژی های موثر و انسانی برای مراقبت از بیماران مبتلا به YOD و خانواده های آنها داشته باشیم.”
آزمایش برای زوال عقل اولیه
به سادگی قادر به شناسایی چهره افراد مشهور می تواند به پزشکان کمک کند تا زودتر زوال عقل را شناسایی کنند.
بر اساس تحقیقات منتشر شده در ژورنال Neurology، اینکه چگونه یک فرد می تواند یک فرد مشهور را تشخیص دهد و نام او را صدا کند، می تواند به تعیین وضعیت شناختی بیمار کمک کند.
تامار گفن، نویسنده ارشد این مطالعه، کاندیدای دکترا در روان‌شناسی اعصاب، در یک بیانیه مطبوعاتی در مرکز بیماری‌های آلزایمر و نورولوژی شناختی دانشگاه نورث وسترن اعلام شد. این آزمایش علاوه بر ارزش عملی آن در شناسایی افراد مبتلا به زوال عقل اولیه، به ما کمک می‌کند تا بفهمیم مغز چگونه برای به خاطر سپردن و بازیابی دانش خود از کلمات و اشیاء کار می‌کند.
محققان دریافتند که ۳۰ نفری که به آفازی پیشرونده اولیه – نوعی از زوال عقل زودرس – مبتلا بودند در شناسایی و نامگذاری افراد مشهور به طور معنی‌داری بد عمل کردند و میانگین امتیاز آنها در تشخیص چهره‌های معروف ۷۹ درصد و در نامگذاری آنها ۴۶ درصد بود. افراد بدون زوال عقل در شناخت ۹۷ درصد و در نامگذاری ۹۳ درصد امتیاز کسب کردند.
آشنایی با القاب علمی دانشگاهی
به دانش آموخته دوره های کارشناسی BA یا BS گفته می شود که مخفف
Bachelor of Art و Bachelor of science است.
معمولاً برای دانشجویان رشته های انسانی از BA و برای دانشجویان رشته های مهندسی از BS استفاده می شود.
به دانش آموخته دوره های کارشناسی ارشد MA یا MS گفته می شود که مخفف Master of Art و Master of science است.
معمولاً برای دانش آموخته رشته های انسانی از MA و برای دانش آموخته رشته های مهندسی از MS استفاده می شود.
دانشجوی دکتری (Phd student): به فاصله قبولی در مقطع دکتری تا امتحان جامع گفته می شود.
کاندیدای دکتری (Phd candidate): به فاصله بین قبولی در امتحان جامع تا دفاع از پایان نامه دکتری گفته می شود.
از Phd برای کسی که دارای مدرک دکتری است استفاده می شود که مخفف
Doctor of Philosophy است.
پسادکتری (Postdoctoral): به دوره کوتاه پس از دکتری گفته می شود که معمولا جنبه پژوهشی دارد و به صورت مخفف پست داک (Postdoc) هم گفته می شود.
انترن (Intern): به دانشجوی پزشکی عمومی که دوره کارورزی را در بیمارستان می گذراند، گفته می شود.
از MD برای کسی که دکتری پزشکی (پزشکی عمومی) دارد استفاده می شود که مخفف Doctor of Medicine است.
رزیدنت: به پزشکی که در دوره تخصص در حال گذراندن دوره دستیاری (residency) است، رزیدنت گفته می شود.
عضو هیات علمی: به عضو هیات علمی faculty member یا academic staff گفته می‌شود و درجه های عضو هیات علمی از مربی (Instructor یا Lecturer) شروع می شود و به ترتیب به
استادیار (Assistant professor)،
دانشیار (Associate professor)،
استاد (Professor) و
استاد ممتاز (Academic tenure)
ارتقاء پیدا می کند.
افیلیشن (Affiliation): به پیوند سازمانی یا وابستگی سازمانی گفته می شود. به طور مثال پژوهشگر موقع ارسال مقاله باید پیوند سازمانی خود را نیز گزارش کند و در آن نام گروه، نام دانشکده، نام دانشگاه، شهر و کشور قید شود (مثلاً گروه ادبیات، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران).
