آیا استروژن می‌تواند به محافظت از زنان در برابر زوال عقل کمک کند

یافته‌های اخیر گزارش شده در AAIC در ماه ژوئیه شامل تحقیقات اپیدمیولوژیک در مقیاس بزرگ در ایالات متحده بود. این تحقیقات توسط محققانی مانند Paola Gilsanz، ScD -دانشمند کارکنان بخش تحقیقات Kaiser Permanente شمال کالیفرنیا در اوکلند، کالیفرنیا- و Rachel Whitmer، PhD -استاد دانشگاه کالیفرنیا دیویس- انجام شده بود. 

این تیم اولین دوره قاعدگی زنان، تعداد فرزندان آنها و زمانی که آنها شروع به یائسگی کردند را بررسی کردند تا ببینند چه ارتباطی با خطر زوال عقل وجود دارد.

محققان دریافتند زنانی که در این مطالعه دارای سه فرزند یا بیشتر بودند در مقایسه با زنان دارای یک فرزند ۱۲ درصد کمتر در معرض خطر زوال عقل بودند.

همچنین، زنانی که اولین قاعدگی خود را در ۱۶ سالگی یا بالاتر گزارش کردند، ۳۱ درصد بیشتر از زنانی که اولین قاعدگی خود را در ۱۳ سالگی گزارش کردند، در معرض خطر ابتلا به زوال عقل بودند.

و، خطر زوال عقل برای زنانی که در سن ۴۵ سالگی یا کمتر دچار یائسگی می‌شوند، در مقایسه با زنانی که بعد از ۴۵ سالگی شروع کرده‌اند، ۲۸ درصد بیشتر است.

چگونه HRT می‌تواند بر خطر زوال عقل تأثیر بگذارد

مطالعه دیگری که در کنفرانس گزارش شد، توسط محققان مرکز تحقیقات بیماری آلزایمر ویسکانسین و سایر موسسات، هیچ اثر شناختی منفی را در زنانی که هورمون درمانی را بین سنین ۵۰ تا ۵۴ شروع کرده بودند، نشان نداد.

با این حال، افرادی که هورمون درمانی را بین ۶۵ تا ۷۹ سالگی شروع کردند، کاهش در شناخت جهانی، حافظه فعال و عملکرد اجرایی را نشان دادند.

زنان تحت هورمون درمانی مبتلا به دیابت نوع ۲ نیز در مقایسه با زنان بدون دیابت تحت هورمون درمانی و زنان مبتلا به دیابت که دارونما دریافت کردند، خطر ابتلا به اختلال شناختی بالاتری داشتند.

پورتر در رابطه با تعیین موفقیت یا شکست درمان جایگزینی هورمونی (HRT) گفت: «ممکن است زمانی که این درمان صورت می‌گیرد، مهم باشد» و افزود که عوامل خطر مانند دیابت نیز ممکن است زمینه‌ای برای تجویز HRT فراهم کنند.

این یافته‌ها به پژوهش قبلی پیوند خورده است پژوهشی که نشان داد که درمان با استروژن و پروژسترون در واقع خطر زوال عقل را در زنان یائسه ۶۵ سال و بالاتر افزایش می دهد.

پورتر گفت: این سوال باقی می ماند که آیا استروژن مستقیماً بر عملکرد شناختی تأثیر می گذارد یا چیز دیگری است.

او گفت که زنان در طول بارداری برخی از سلول‌های ایمنی را افزایش می‌دهند که باعث تقویت سلول‌های T تنظیمی می‌شود.

بیماران آلزایمر سلول های T تنظیمی کمتری دارند که باعث افزایش التهاب می شود. آیا افزایش سلول‌های T در دوران بارداری می تواند با کاهش خطر زوال عقل مرتبط باشد؟

پورتر می‌گوید: «من فکر می‌کنم یکی از احتمالات اصلی که بر اساس همه این مطالعات مختلف فرض می‌شود، این نیست که هورمون‌های جنسی زنانه به خودی خود مرتبط باشند.» 

پورتر گفت: در عوض، ممکن است این هورمون‌ها اثرات اضافی بر سایر عوامل مؤثر بر شناخت داشته باشند.

آنچه زنان باید در مورد هورمون درمانی فکر کنند

پورتر گفت بر اساس یافته های جدید، زمانی که درمان جایگزین هورمونی در زمان مناسب انجام شود، ممکن است فواید شناختی داشته باشد.

این می تواند به معنای دادن HRT در دوران گذار به یائسگی باشد، تا زمانی که زنان عوامل خطر زوال عقل، مانند سلامت بد قلبی عروقی را نداشته باشند.

اما هر تصمیمی در مورد HRT باید بر اساس تاریخچه زنان، از جمله علائم یائسگی مانند گرگرفتگی باشد – نه فقط مزایای شناختی بالقوه.

او گفت این باید چیزی باشد که در آن عوامل زیادی در نظر گرفته شود.

پورتر گفت: «این اطلاعات جدید یک قطعه مهم از پازل است.

دکتر ویلیام آر. شانکل، صندلی اختصاصی جودی و ریچارد ولتمر در زمینه حافظه و اختلالات شناختی در موسسه علوم اعصاب خانواده پیکاپ در هوگ در کالیفرنیا، توصیه می‌کند که اگر پزشکشان می‌گوید استروژن مصرف نکنید، زیرا برای شما مضر است، نظر دوم را دریافت کنند.

با این حال، شرایط خاصی وجود دارد که درمان جایگزینی استروژن (ERT) را نمی توان تجویز کرد، از جمله برای زنان مبتلا به سرطان پستان حساس به استروژن.

شنکل گفت: «اگر به یائسگی نزدیک می‌شوید، یائسه می‌شوید، یا در پنج سال گذشته آن را کامل کرده‌اید، از یک متخصص زنان مطلع در مورد ERT استفاده کنید تا بتوانید تصمیم بگیرید که آن را مصرف کنید یا خیر. اگر ERT مصرف نکرده‌اید و بیش از پنج سال از یائسگی گذشته است، علم فعلی نشان می‌دهد که ERT مفید نیست و ممکن است خطر زوال عقل را به دلیل [بیماری آلزایمر] یا دلایل دیگر افزایش دهد.»

دکتر راسل سوردلو، مدیر مرکز بیماری آلزایمر دانشگاه کانزاس، گفت که هنوز هیچ پاسخ محکمی در مورد این سوال وجود ندارد که آیا استروژن می تواند به پیشگیری از زوال عقل کمک کند یا خیر.

Swerdlow گفت: “این [تحقیق] به لیست ارتباط های گزارش شده بین هورمون های زنانه مانند استروژن و عملکرد شناختی اضافه می کند.” انجمن‌هایی مانند این‌ها علاقه به این سوال را برانگیخته‌اند که آیا جایگزینی هورمون می‌تواند برای شناخت مفید باشد یا خیر.

Swerdlow اشاره کرد که در حال حاضر “مجموع نتایج امیدوارکننده نیست” اما گفت که ادامه تحقیقات ممکن است در نهایت به روشن شدن مزایا و خطرات کمک کند.