اگر احساس غم و اندوه (sadness) می‌کنید که نمی‌توانید از شر آن راحت شوید یا به فعالیت‌هایی که زمانی از آن لذت می‌بردید بی‌علاقه هستید، ممکن است از افسردگی (depression) رنج ببرید – و تنها نیستید. افسردگی حدود ۳۵۰ میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. این اختلال خلقی (mood disorder) شایع، علت اصلی ناتوانی در سراسر جهان است. با این حال بسیاری از افرادی که افسردگی دارند کمک مورد نیاز خود را دریافت نمی‌کنند.
در حال حاضر درمان‌های زیادی وجود دارد، از جمله داروهای خوراکی و درمان‌های مختلف. محققان به عنوان یک درمان اضافی شروع به واکاوی ماری جوانای طبی (medicinal marijuana) کرده‌اند. در اینجا بیشتر در مورد استفاده از ماری جوانای پزشکی برای افسردگی، فواید و عوارض جانبی احتمالی آن توضیح داده شده است.
مزایای ماری جوانا پزشکی چیست؟
فواید
- ماری جوانا می‌تواند به عنوان ابزاری برای کنترل درد استفاده شود.
- ماری جوانا دارویی ممکن است علائم اضطراب را تسکین دهد.
- همچنین به عنوان یک درمان بالقوه برای تهوع و استفراغ مربوط به شیمی درمانی شناخته شده است.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که توسط مجله پزشکی و سلامت عمومی هاوایی منتشر شد، مدیریت درد را به عنوان یک مزیت بالقوه ماری جوانا پزشکی برجسته کرد. شرکت کنندگان در این مطالعه کاهش ۶۴ درصدی درد هنگام مصرف ماری جوانا را گزارش کردند. بسیاری نیز در حین استفاده از دارو، کاهش اضطراب و خواب بهتر را تجربه کردند.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ حشیش را به عنوان وسیله ای برای کنترل اسپاستیسیتی در افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بررسی کرد. به طور متوسط، شرکت کنندگان در حین استفاده از این درمان حدود ۳۰ درصد اسپاستیسیتی کمتری داشتند.
سایر مزایای بالقوه شامل تسکین موارد زیر است:
- حرکات غیر ارادی مرتبط با اختلالات حرکتی
- حالت تهوع، به ویژه در اثر شیمی درمانی
- اختلالات خواب
- کاهش وزن مرتبط با HIV
تحقیقات در این زمینه ها برای تعیین اثرات کوتاه مدت و بلند مدت استفاده ادامه دارد.
تحقیق در مورد ماری جوانا و افسردگی
ارزیابی ماری جوانا پزشکی برای افسردگی هنوز در مراحل اولیه است. در حال حاضر، محققان به اشتراک می گذارند که مزایای احتمالی شامل بازیابی عملکرد اندوکانابینوئید “طبیعی” و تثبیت خلق و خو است.
دانشمندان دانشگاه بوفالو شروع به بررسی ماری جوانا دارویی به عنوان درمان احتمالی افسردگی ناشی از استرس مزمن کرده‌اند. موسسه تحقیقاتی این مدرسه در مورد اعتیاد (RIA) به طور خاص بر روی مواد شیمیایی مغز به نام اندوکانابینوئیدها تمرکز کرده است.
اینها ترکیبات شیمیایی طبیعی هستند. آنها در کنترل حرکتی، شناخت، احساسات و رفتار نقش دارند. آنها همچنین دارای آرایش شیمیایی شبیه به حشیش هستند.
دانشمندان مطالعات خود را بر روی حیوانات و نه انسان ها انجام داده اند. با این حال آنها کشف کرده اند که استرس مزمن ممکن است تولید اندوکانابینوئیدها را در مغز سرکوب کند. آنها دریافتند که این می تواند منجر به رفتارهای افسردگی مانند شود.
معرفی حشیش به سیستم ممکن است به بازیابی سطوح و عملکرد طبیعی کمک کند. این ممکن است علائم افسردگی را کاهش دهد.
مطالعات بیشتری برای ارزیابی فواید و مضرات واقعی ماری جوانا به عنوان یک درمان بالقوه برای افراد مبتلا به افسردگی مورد نیاز است.
خطرات و هشدارها
خطرات
- عوارض جانبی ممکن است بسته به روش مصرف متفاوت باشد.
- دیدگاه ها در مورد اینکه آیا ماری جوانا می تواند منجر به افسردگی شود یا افسردگی را درمان کند، متفاوت است.
- مصرف ماری جوانا ممکن است باعث اسکیزوفرنی یا روان پریشی در افرادی شود که در معرض خطر بالاتری از این شرایط هستند. با این حال، تحقیقات قطعی نیست.
در گروهی که در مورد مصرف ماری جوانا برای دردهای مزمن مورد بررسی قرار گرفتند، ۷۱ درصد هیچ عارضه جانبی قابل توجهی را گزارش نکردند. شش درصد سرفه یا سوزش گلو را گزارش کردند.
هیچ مدرک روشنی وجود ندارد که نشان دهد ماری جوانا باعث افسردگی می شود. با این حال، ممکن است ارتباطی بین این دو وجود داشته باشد. تعدادی پژوهش نشان می دهد که مصرف کنندگان منظم یا سنگین این دارو بیشتر از افراد غیر سیگاری مبتلا به افسردگی هستند.
ماری جوانا همچنین با سایر شرایط سلامت روان مرتبط است. اگر در معرض خطر بالای روان پریشی هستید، مهم است که بدانید ماری جوانا ممکن است باعث اسکیزوفرنی یا روان پریشی شود. روان پریشی یک اختلال روانی جدی است که با جدا شدن از واقعیت مشخص می شود. علائم می تواند شامل توهم و هذیان باشد.
عوارض جانبی احتمالی استفاده از ماری جوانا ممکن است به نحوه مصرف آن بستگی داشته باشد. ماری جوانای پزشکی را می توان به صورت اسپری، قرص یا چسب مصرف کرد. تحقیقات با روش‌های تفریحی سنتی، مانند سیگار کشیدن یا بخار کردن، ادامه دارد.
محققان دانشگاه بوفالو در حال حاضر در تلاشند تا دریابند که آیا عصاره خاصی به نام کانابیدیول می‌تواند بدون اینکه منجر به وابستگی به مواد مخدر شود، فوایدی برای تقویت خلق و خو داشته باشد.
درمان‌های سنتی افسردگی
درمان افسردگی مختص شما و شدت مورد شما است. مدیریت و درمان موفقیت آمیز افسردگی خفیف، متوسط و شدید امکان پذیر است.
افسردگی خفیف ممکن است به درمان های روانی-اجتماعی، مانند روان درمانی (که به آن «گفتار درمانی» نیز گفته می شود، پاسخ خوبی بدهد. معمولاً داروها به عنوان درمان برای موارد خفیف افسردگی توصیه نمی شوند.
درمان‌های روان‌شناختی مانند روان‌درمانی رفتاری یا بین‌فردی نیز اولین قدم خوبی برای افرادی است که افسردگی متوسط تا شدید دارند.
داروهای ضد افسردگی ابزار دیگری است که برخی پزشکان برای موارد شدیدتر افسردگی استفاده می کنند. به عنوان مثال می توان به مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین و داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای اشاره کرد. داروها می توانند عوارض جانبی احتمالی داشته باشند و فقط باید تحت نظر پزشک استفاده شوند. داروهای ضد افسردگی در کودکان و نوجوانان مبتلا به افسردگی باید با احتیاط مصرف شوند.
ابزارهای مقابله با افسردگی
بعد از اینکه شما و پزشکتان یک برنامه درمانی تهیه کردید، می توانید اقدامات بیشتری را در خانه برای مقابله با افسردگی انجام دهید:
- سعی کنید مسئولیت های اضافی و عوامل استرس زا را در زندگی خود حذف کنید. زمانی که احساس ناراحتی می کنید به خودتان فضایی برای نفس کشیدن بدهید.
- ساختار بیشتری را به روز خود اضافه کنید. هنگامی که رویدادها یا مسئولیت‌هایی دارید که نمی‌توانید از دست بدهید، می‌توانید یادآوری‌ها را روی تلفن خود تنظیم کنید.
- روزنامه نگاری را در نظر بگیرید. این می تواند یک خروجی سالم برای شما باشد تا آشکارا و صادقانه احساسات غمگینی، خشم یا ترس را آشکار کنید.
- به دنبال گروه هایی باشید که به سلامت روان کمک می کنند. کارفرما یا کلیسای شما ممکن است یک برنامه کمکی داشته باشد که می تواند کمک کند. همچنین می توانید اتحاد ملی در زمینه بیماری روانی و اتحاد حمایت از افسردگی و دوقطبی را بررسی کنید.
- سعی کنید خود را منزوی نکنید. اگر چه زمانی که احساس ضعف می کنید ممکن است دشوار باشد، داشتن یک شبکه پشتیبانی در اطراف شما مزایای زیادی دارد.
- راه های جدید و سرگرم کننده برای از بین بردن استرس و احساسات بد را کشف کنید. این می تواند به سادگی پیاده روی روزانه، انجام حرکات یوگا یا مدیتیشن باشد.
سخن پایانی
اگرچه تحقیقات در این زمینه امیدوارکننده به نظر می‌رسد، اما برای ارزیابی اینکه آیا ماری‌جوانای پزشکی درمانی مؤثر برای افسردگی است، باید کارهای بیشتری انجام شود. فراتر از آن، در حال حاضر تنها ۲۴ ایالت و ناحیه کلمبیا استفاده از ماری جوانا را برای مصارف پزشکی مجاز می دانند.
اگر به این درمان بالقوه علاقه مند هستید و در منطقه ای زندگی می کنید که ماری جوانا دارویی قانونی است، این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید. آنها می توانند با شما کار کنند تا تعیین کنند که آیا این گزینه برای شما مناسب است یا خیر.
پزشک شما همچنین می تواند شما را از طریق گزینه های دیگر برای درمان راهنمایی کند. با هم می توانید بهترین استراتژی را برای خود ایجاد کنید.
منابع
- Corey-Bloom, J., Wolfson, T., Gamst, A., Jin, S., Marcotte, T. D., Entley, H., & Gouaux, B. (2012, May 14). Canadian Medical Association Journal
cmaj.ca/content/early/2012/05/14/cmaj.110837 - Depression [Fact sheet]. (2016, April)
who.int/mediacentre/factsheets/fs369/en/ - Haj-Dahmane, S., & Shen, R. Y. (2014, October 29). Chronic stress impairs ?۱-adrenoceptor-induced endocannabinoid-dependent synaptic plasticity in the dorsal raphe nucleus [Abstract]. The Journal of Neuroscience, 34(۴۴), ۱۴۵۶۰-۱۴۵۷۰
jneurosci.org/content/34/44/14560.short - Hall-Flavin, D. (2015, November 6). Marijuana and depression: What is the link? Retrieved from
mayoclinic.org/diseases-conditions/depression/expert-answers/marijuana-and-depression/faq-20058060 - Lev-Ran, S., Roerecke, M., Le Foll, B., George, T. P., McKenzie, K., & Rehm, J. (2014, March). The association between cannabis use and depression: a systematic review and meta-analysis of longitudinal studies. Psychological Medicine, 44(۴), ۷۹۷-۸۱۰
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23795762 - Movement disorders. (n.d.)
- University at Buffalo. (2015, February 4). RIA neuroscience study points to possible use of medical marijuana for depression [Press release] buffalo.edu/news/releases/2015/02/004.html
- Webb, C. W., & Webb, S. M. (2014, April). Therapeutic benefits of cannabis: A patient survey [Abstract]. Hawaii Journal of Medicine & Public Health, 73(۴), ۱۰۹-۱۱۱
