مراقبت از فرد مبتلا به آلزایمر در طول شیوع کووید-۱۹: ۵ نکته

از آنجایی که مبتلایان به آلزایمر و سایر انواع زوال عقل ممکن است شستن دست های خود را فراموش کنند، بث کالمیر ، معاون مراقبت و پشتیبانی انجمن آلزایمر، مراقبان را تشویق می کند تا در کمک به افراد در رعایت بهداشت ایمن هوشیار باشند. 

کالمیر گفت: “در برخی شرایط، مراقبان [می‌توانند] با تنظیم برنامه‌ای برای شستن دست‌ها به طور منظم یا داشتن تابلوهایی در حمام یا سینک آشپزخانه به آنها کمک کنند تا به مدت ۲۰ ثانیه دست‌های خود را بشویند.”

تکرار می تواند به تشویق تغییرات رفتاری در افراد مبتلا به زوال عقل متوسط ​​کمک کند.

Meuser گفت: “نمایش فیزیکی رفتار می تواند در جایی که فرد را با الگوبرداری از بهداشت خوب راهنمایی کنید، مفید باشد.”

با این حال، اگر عزیز شما خانه را ترک نمی کند و در معرض دیگران قرار نمی گیرد، می گوید که خطر آنها را در نظر بگیرید.

از یک طرف می توانید دیوانه شوید که به عزیزان خود در مورد بهداشت و آنچه در حال وقوع است آموزش دهید تا جایی که ممکن است باعث استرس غیر ضروری او شوید زیرا آنها قادر به یادگیری و به خاطر سپردن نیستند. با توجه به شرایط، بهترین کاری را که می توانید انجام دهید.»

۲. برای شکاف‌های مراقبتی برنامه‌ریزی کنید

از آنجایی که برنامه‌های مراقبت روزانه بزرگسالان تعطیل می‌شوند و خدمات بهداشتی به دلیل استراتژی‌های مهار بهداشت عمومی برای COVID-19 کمتر در دسترس می‌شوند، خانواده‌ها باید پیش‌بینی کنند که ممکن است کمک و حمایت کمتری برای عزیزانشان در دسترس باشد.

لیز بارلو، رئیس انجمن مراقبت از زندگی سالمندان، گفت که انجمن او در حال تهیه فهرستی از امکاناتی است که ساکنان جدید را می پذیرد.

بارلو گفت: “در صورت بسته شدن هر مرکز، مشتریان ما می توانند به سطح مشابهی از مراقبت منتقل شوند.”

کالمیر گفت: اگر در خانه از یکی از عزیزان خود مراقبت می کنید، به این فکر کنید که اگر شما بیمار شوید چه کسی وارد عمل می شود.

“این برای مراقبان خانواده بسیار مهم است که اکنون قبل از بروز مشکل به آن فکر کنند. اگر مجبورید تصمیم متفاوتی در مورد اینکه چه کسی مراقبت می‌کند بگیرید، انجام این کار در میانه یک بحران واقعاً سخت است. اگر شما یک مراقب همسر یا مراقب خانواده هستید… ما می خواهیم خانواده ها بحث های سختی داشته باشند و دور هم جمع شوند تا بفهمند اگر کسی بیمار شد چگونه می توانند شکاف را پر کنند.” 

Meuser گفت: با خانواده، دوستان و همسایگان تماس بگیرید تا حمایت بالقوه ای را که دارید ارزیابی کنید.

“شما ممکن است تصور کنید که کسی در شبکه نزدیک شما کمکی نمی کند، اما تا زمانی که نپرسید نمی دانید. کمی تواضع داشته باشید و به خود اجازه دهید که بپرسید، که برای برخی از مراقبان سخت است، به خصوص اگر در گذشته دچار سوختگی شده باشید.” 

او افزود که از قضاوت کردن خود بر اساس معیارهایی که چند ماه پیش به عنوان یک مراقب داشتید، خودداری کنید.

میوزر گفت: “بدانید که زمین بازی متفاوت است و شما به عنوان یک مراقب بهترین کاری را که می توانید انجام خواهید داد.”

اگر مجبور هستید یکی از عزیزان خود را از یک مرکز به خانه بیاورید، بارلو گفت که متخصصان مراقبت از زندگی در دوران سالمندی می‌توانند به این انتقال کمک کنند و شما را با منابع محلی، مانند شرکت‌های تامین پزشکی بادوام و شرکت‌های بهداشتی خانگی و همچنین در تماس قرار دهند. مقررات این صنایع را توضیح دهد.

“ممکن است شخص مورد علاقه خود برای مدتی قرنطینه شود تا مطمئن شود که ویروس را به خانه نمی آورد و/یا مراقب یا مراقبان خود را آلوده نمی کند.” اگر این امر به دلیل زوال عقل یا عوارض جسمی که نیاز به تماس منظم دارد غیرممکن است، سعی کنید تعداد مراقبینی که از فرد مراقبت می کنند را محدود کنید. بارلو گفت، حتی اگر مراقبت مداوم برای جلوگیری از ورود و خروج چندین مراقب برای انجام کارهای نوبتی نیاز باشد، من حتی یک مراقب زنده را در نظر خواهم گرفت.”

برای یافتن آژانس‌ها و شرکت‌های خانگی در منطقه‌تان، به منبع یاب جامعه آلزایمر مراجعه کنید. 

همچنین می توانید با شماره تلفن ۲۴/۷ رایگان انجمن به شماره ۸۰۰-۲۷۲-۳۹۰۰ تماس بگیرید.

هنگامی که نوبت به مدیریت قرار ملاقات های منظم با پزشک می رسد، بارلو توصیه می کند با مطب پزشک تماس بگیرید و در مورد خطرات حمل و نقل عزیزتان به مطب صحبت کنید.

اکثر دفاتر قرار ملاقات های غیر ضروری را به تعویق می اندازند و در صورت امکان جلسات بهداشت از راه دور را برنامه ریزی می کنند.

این بیماری همه گیر برای افراد مبتلا به آلزایمر بسیار چالش برانگیز است زیرا نمی توانند بزرگی وضعیت را درک کنند. بارلو گفت: برای ایمنی مراقب و همچنین ایمنی آنها توصیه می کنم که در خانه بمانند و در صورت امکان از قرار ملاقات های پزشکی خودداری کنند تا وضعیت امن تر شود.

۳. از امکانات مراقبتی در مورد سیاست‌های ارتباطی بپرسید

به منظور محافظت از سلامت ساکنان خود، بسیاری از امکانات دسترسی به بازدیدکنندگان خارجی را محدود می کنند.

کالمیر گفت: «ما تماس‌های زیادی از اعضای خانواده دریافت می‌کنیم که مضطرب هستند، زیرا معمولاً برای ملاقات با فردی که از او مراقبت می‌کنند به یک محل اقامت می‌روند و واقعاً سخت است که نتوانیم این کار را انجام دهیم.» 

او می‌گوید تماس بگیرید و بپرسید چگونه می‌توانید تماس‌ها را با عزیزتان هماهنگ کنید.

بارلو پیشنهاد می‌کند یکی از کارکنان موسسه را که با او رابطه دارید شناسایی کنید و از او بخواهید که نقطه تماس شما باشد.

او گفت: “سعی کنید شماره همراه آن کارمند را دریافت کنید و مستقیماً از طریق تماس های متنی/تصویری با آنها ارتباط برقرار کنید تا عزیزتان را ببینید.” “قبل از اینکه با آنها تماس بگیرید، قرار بعدی را رزرو کنید تا مجبور نباشید هر بار برای برنامه‌ریزی تماس بگیرید.”

خرید تبلت و بارگذاری آن با اطلاعات تماس اعضای خانواده و دوستان، عکس‌ها، سایت‌های رسانه‌های اجتماعی و بازی‌ها، راه بسیار خوبی برای حفظ ارتباط عزیزتان است.

بارلو گفت: “کارکنان تاسیسات را آگاه کنید که چقدر آسان کرده اید تا به عزیزتان کمک کنند بدون کمک دائمی آنها در تعامل باشد، آنها فقط ممکن است نیاز به کمک داشته باشند تا آن را روشن کنند.”

Dan Odomirok، کارشناس فناوری و رئیس IT در پلتفرم دیجیتال Fello، می‌گوید راه‌های خلاقانه برای تعامل با عزیزانتان با فناوری بر اساس توانایی‌های شناختی آن‌ها پیدا کنید.

اودومیروک گفت: «چت ویدیویی یک چیز است، اما مطمئن شوید که عزیزتان را با چت های ویدیویی گروهی که شامل سایر دوستان و خانواده می شود، معرفی کنید. یک شام مجازی ترتیب دهید، جشن تولد، فارغ التحصیلی یا سالگرد یک نفر را جشن بگیرید. آنها را با یک بازی آنلاین مانند Words with Friends یا Mahjong به چالش بکشید.» 

به جای اخبار، او گفت که سعی کنید با پخش همزمان یک برنامه، آنها را به تماشای چیزهای مثبت تر تشویق کنید تا بتوانید آن را با هم تماشا کنید.

او می افزاید که توجه به فناوری برای ارتباط با افراد مسن که ممکن است بیش از همیشه احساس تنهایی کنند بسیار مهم است.

سالمندانی که در خانه‌های سالمندان و مراقبت‌های کمکی زندگی می‌کنند، فعالیت‌های اجتماعی حیاتی مانند سفرهای خارج از محل، شب‌های بازی، غذاخوری‌های عمومی و کلاس‌های تناسب اندام را از دست می‌دهند. این سالمندان که در اتاق‌ها یا آپارتمان‌های خود محصور شده‌اند، هیچ ارتباط اجتماعی ندارند.» اودومیروک گفت.

او گفت: «تکنولوژی راه‌های مختلفی را برای افراد منزوی ارائه می‌کند تا همچنان با دنیای خارج در ارتباط باشند.»

۴. همه‌گیری را با عبارات مرتبط توضیح دهید

با عزیزتان در مورد بیماری همه گیر به گونه ای صحبت کنید که او بتواند بفهمد.

کالمیر گفت: «بسته به جایی که آنها در جریان بیماری هستند، آن را در زمینه ای قرار دهید که بتوانند آن را درک کنند و اگر قادر به درک آن نیستند، توضیح بیش از حد ندهند.

او اضافه می کند که آرام و مطمئن باشید.

او توصیه می‌کند چیزی شبیه این بگوید: «ما باید در داخل بمانیم زیرا این برای ما امن‌تر است، اما با هم این کار را انجام خواهیم داد. من با تو خواهم بود و حالمان خوب است.»

Meuser موافقت کرد و اشاره کرد که شما به احتمال زیاد وضعیت عاطفی و شناختی فرد مورد علاقه خود را بهتر می دانید.

می‌دانید که آیا چیزهای کوچک باعث ناراحتی او می‌شود و باعث ناراحتی شدید می‌شود یا اینکه آرام و عموماً موافق است و از زندگی عادی عصبانی نمی‌شود. شما باید بسنجید که آیا ارزش به اشتراک گذاشتن جزئیات زیادی از هر چیزی را دارد، اگر ممکن است کارها را سخت تر کند.»

از آنجایی که خاطرات با آلزایمر برعکس محو می شوند، میوزر گفت که فرد مبتلا به زوال عقل متوسط ​​ممکن است هنوز دوران جوانی خود را به وضوح به یاد بیاورد. استفاده از خاطرات اولیه برای توضیح و زمینه سازی زمان حال ممکن است به توضیح بیماری همه گیر کمک کند.

«جنگ جهانی دوم جیره‌بندی، کمبود، بی‌کاری و غیره را به همراه داشت. زمان اتحاد ملی و هدف مشترک بود. در حالی که امروز دقیقاً اینگونه نیست، اما مشابه‌هایی وجود دارد.»

میوزر گفت: «فاصله‌گذاری اجتماعی چیزی است که اکثر آمریکایی‌ها با آن موافق هستند و به راحتی آن را برای منافع عمومی می‌پذیرند. اگر در دهه ۳۰ به دنیا آمده اید، هنوز از دوران کودکی خود در جنگ جهانی دوم به یاد می آورید یا والدین در مورد آن صحبت می کردند، بنابراین جذاب کردن خاطرات آن زمان ممکن است یکی از راه هایی باشد که بحران کنونی را به گونه ای که فرد بتواند درک کند.» 

۵. مراقبت از خود را تمرین کنید

از آنجا که بسیاری از مردم احساس اضطراب می کنند، کالمیر گفت که برای مراقبین مهم است که خودمراقبتی را انجام دهند.

ما نمی دانیم این وضعیت تا چه زمانی ادامه خواهد داشت یا قرار است چه اتفاقی بیفتد، و یکی از چیزهایی که به مراقبان خانواده می گوییم این است که از سطح اضطراب و استرس خود آگاه باشند، زیرا فرد مبتلا به زوال عقل می تواند آن را تشخیص دهد. که، به خصوص اگر آنها واقعاً نتوانند زمینه آنچه را که در حال وقوع است، درک کنند.

انجمن آلزایمر راه های زیر را برای کاهش اضطراب در مورد بیماری همه گیر پیشنهاد می کند:

• به سطح استرس خود توجه کنید.
• با شرکت در فعالیت هایی در خانه با شخصی که از او مراقبت می کنید، مانند تا کردن لباس ها یا آشپزی حضور داشته باشید.
• اگر رسانه‌های اجتماعی شما را مضطرب می‌کند دوری کنید.
• اخبار را به حداقل برسانید.

Meuser استفاده از قابلیت‌های آنلاین مانند زوم، Google Hangouts یا Skype و تلفن را برای استراحت در طول فاصله‌گذاری اجتماعی توصیه می‌کند.

«اگر افراد مسن‌ترتان مایلند کنار رایانه بنشینند و به داستانی گوش دهند یا درگیر مکالمه یا یک بازی ساده باشند، دیگر اعضای خانواده را با آنها درگیر کنید. اگر خواهر و برادر شما در نیمه‌ی راه در سراسر کشور زندگی می‌کنند، بگویید: «به شما نیاز دارم که ۳۰ دقیقه با پدرتان بنشینید و صحبت کنید،» تا بتوانید استراحت کنید یا کارهایی را که باید انجام دهید، انجام دهید.

اگر فرد مورد علاقه شما در یک مرکز است، میوزر می گوید که مراقبت از خود هنوز در طول همه گیری مهم است.

او گفت: “مراقبت از خود در حال حاضر در واقع مراقبت از عزیزان مبتلا به زوال عقل در درازمدت است، زیرا می خواهید زمانی که بتوانید مسئولیت های مراقبت کامل خود را دوباره شروع کنید، از نظر احساسی و جسمی در مکان خوبی باشید.”