دمانس اصطلاحی است که برای گروهی از علائم استفاده می شود که بر استدلال، حافظه و مهارت های تفکر فرد تأثیر می گذارد. این علائم می تواند در زندگی روزمره فرد اختلال ایجاد کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، ممکن است فرد به مراقبت های ویژه از یک عزیز، پرستار ماهر یا مراقب دیگر نیاز داشته باشد.

زوال عقل یک وضعیت پیشرونده است. آسیب زمینه ای به مغز که باعث ایجاد علائم می شود با گذشت زمان بدتر می شود.

با بدتر شدن علائم، عملکرد مغز کاهش می یابد. همراه با مشکلات ارتباطی و از دست دادن حافظه، بسیاری از افراد مبتلا به زوال عقل تغییراتی را هم در شخصیت و هم در رفتار تجربه می کنند.

این تغییرات می تواند برای اعضای خانواده و دوستان نزدیک دشوار باشد. ارائه مراقبت از کسی به طور مداوم می تواند سخت باشد. کنار آمدن با شخصیت تغییر یافته و رفتارهای غیرعادی می تواند ناامید کننده، دشوار و اغلب بسیار غم انگیز باشد.

اما با آماده‌سازی و برنامه‌ریزی، بهتر می‌توانید با تغییرات، پیشرفت و ناکامی‌های رایج در مراقبت از فرد مبتلا به زوال عقل کنار بیایید.

نکاتی برای برقراری ارتباط با فرد مبتلا به زوال عقل

تغییرات زیادی ممکن است در طول این سفر مراقبتی رخ دهد. اگر مراقب یکی از عزیزان مبتلا به زوال عقل هستید، دانستن انواع چیزهایی که ممکن است رخ دهد مهم است. تجربه هیچ فردی از زوال عقل مانند تجربه فرد دیگری نیست، اما هرچه بیشتر در مورد این بیماری بدانید، بهتر است.

یکی از بزرگترین تغییراتی که احتمالاً تجربه خواهید کرد، در برقراری ارتباط با عزیزتان است. راهبردهای عملی برای ارتباط بهتر عبارتند از:

درست نکردن فرضیه. پیشرفت زوال عقل برای هر کسی متفاوت است. تصور نکنید که توانایی ارتباطی عزیزتان به دلیل زوال عقل تغییر کرده است.
مشارکت دادن آنها در بحث های مهم. بسته به پیشرفت بیماری، این امکان برای افراد مبتلا به زوال عقل وجود دارد که انتخاب های خود را درک کنند و ترجیحات و نظرات خود را بیان کنند.
تمرین صبر. با پیشرفت علائم زوال عقل، توانایی شما برای برقراری ارتباط با عزیزتان تغییر خواهد کرد. تا جایی که می توانید انعطاف پذیر باشید، حتی اگر – یا زمانی که – صبر شما را آزمایش کند.
محدود کردن حواس پرتی اگر نیاز به گفتگوی واضح با عزیزتان دارید، حواس‌پرتی‌ها را محدود کنید، مانند تلویزیون، تبلت یا تلفن، که می‌تواند منجر به ارتباط نادرست شود.
داشتن نگرش مثبت. لزومی ندارد که یک «هیجان‌باز» دائمی باشید، اما روشی که پاسخ می‌دهید می‌تواند لحن را برای تعامل ایجاد کند. اگر می توانید سعی کنید در گفتگوها خوشایند، محترمانه و خوش بین باشید.
ساده نگه داشتن آن. از کلمات، جملات و سوالات واضح استفاده کنید. هر بار یک سوال بپرسید، منتظر بازخورد یا پاسخ باشید. اگر پاسخ آنها به تعویق افتاد، به آنها زمان بدهید و دوباره امتحان کنید.
گوش دادن. برای گوش دادن به حرف های عزیزتان وقت بگذارید. هرگونه نگرانی یا ترس را تأیید کنید. نادیده گرفتن آنها یا عجله در گفتگو ممکن است آنها را ناامید و همچنین احساساتی کند.
خندیدن. شوخ طبعی می تواند تقریباً به هر موقعیتی کمک کند، و اگرچه حافظه و تفکر عزیز شما ممکن است در حال تغییر باشد، تصور نکنید که او نیز حس شوخ طبعی خود را از دست داده است. اگر می توانید در خنده شریک سازید.

نحوه برخورد با رفتارهای مرتبط با زوال عقل

زوال عقل معمولاً با از دست دادن حافظه همراه است. اما تغییر دیگری وجود دارد که به همان اندازه زندگی روزمره را مختل می کند: تغییرات رفتاری. غیرمعمول نیست که زوال عقل شخصیت و رفتار فرد را تغییر دهد.

به خاطر داشته باشید که ممکن است نتوانید جلوی تغییرات در رفتار یک فرد را بگیرید، اما می توانید در نحوه پاسخگویی انعطاف پذیر، درک کننده و صبور باشید.

رفتارهای مرتبط با زوال عقل متفاوت است، اما برخی از رفتارهای رایج عبارتند از: بهداشت شخصی ضعیف، سرگردانی و بی قراری یا “طغیان و پرخاشگری‌های زوال عقل (dementia outbursts)”.

در اینجا چند راه وجود دارد که می توانید این رفتارهای دشوار را مدیریت کنید:

تطبیق. شما توانایی زیادی برای کنترل رفتار ندارید، بنابراین در عوض سعی کنید راه هایی را برای انعطاف پذیری با مراقبت و ارتباط پیدا کنید.
با دکتر صحبت کن. مسائل پزشکی زمینه ای ممکن است دلیل برخی رفتارها باشد – نه فقط تغییرات مرتبط با زوال عقل. اگر فرد مورد علاقه شما از درد شکایت می کند و به دلیل آن به طور ناگهانی عمل می کند، با پزشک خود صحبت کنید.
به دنبال محرک ها باشید. آیا برخی رفتارها در ساعات خاصی از روز رایج ترند؟ به عنوان مثال، اگر لباس پوشیدن یا مسواک زدن باعث واکنش شدیدی می شود، ببینید آیا می توانید نحوه برخوردتان با کار را تغییر دهید.
انعطاف پذیر باشید. ممکن است پس از یافتن راهی برای مدیریت یک رفتار خاص احساس آرامش کنید، اما اگر راه حل دیروز امروز جواب نداد، تعجب نکنید. تمام تلاش خود را بکنید تا خلاق، انعطاف پذیر و بله صبور باشید.

نحوه برخورد با زوال عقل در والدین

وقتی فرد مورد علاقه مبتلا به زوال عقل والدین شما باشد، می تواند به ویژه چالش برانگیز باشد. فردی که زمانی به تمام نیازهای شما اهمیت می داد، اکنون به شما نیاز دارد که همین کار را برای او انجام دهید.

اگر با تشخیص زوال عقل با والدین روبرو هستید، بدانید که تنها نیستید. کارهایی وجود دارد که می توانید برای مقابله با این واقعیت جدید انجام دهید.

بخوانید و تحقیق کنید

اگرچه ممکن است بسیار ساده به نظر برسد، اما آموزش می تواند در این دوران به شما کمک کند. یادگیری در مورد این بیماری، علائم احتمالی، و هرگونه پیشرفت پزشکی فعلی، ممکن است هنگام مراقبت از والدینتان مفید باشد. همچنین ممکن است به شما در مراقبت از خود در این دوره سخت کمک کند.

پشتیبانی پیدا کنید

نقش مراقب برای فردی با نیازهای فزاینده می تواند چالش برانگیز و اغلب طاقت فرسا باشد. از گروه‌های محلی مراقبت از حافظه یا سایر گروه‌های حمایتی برای مراقبان زوال عقل حمایت کنید. بیمارستان‌ها و سازمان‌های اجتماعی اغلب این گروه‌ها را سازماندهی می‌کنند، میزبان سخنرانان هستند و آموزش‌ها و آموزه‌های مخصوص به نیازهای شما را ارائه می‌دهند.

کمک بخواهید

اگر می توانید به اطرافیان خود تکیه کنید. اگر دوست نزدیک یا همسرتان بتواند گاهی اوقات با والدینتان وقت بگذراند، به شما فرصتی می دهد که استراحت کنید و باتری هایتان را شارژ کنید.

بسیاری از افراد مبتلا به زوال عقل تغییر در چهره و گفتگو را نشاط آور می دانند.

عاشقانه عمل کن

در حالی که زوال عقل اغلب بر حافظه کوتاه مدت فرد تأثیر می گذارد، به احتمال زیاد والدین شما چیزهای مربوط به سال ها قبل را به یاد می آورند.

برای بازبینی وقایع گذشته آماده باشید، به خصوص اگر والدینتان به چیزی که مدت ها پیش اتفاق افتاده علاقه نشان می دهند. نه تنها به تقویت یک ارتباط کمک می کند، بلکه ممکن است برای شما جالب باشد که دوباره با هم بخندید.

گروه‌های حمایت از مراقبین

حمایت از مراقبین افراد مبتلا به زوال عقل می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. آنچه برای شما مناسب است ممکن است در طول زمان تغییر کند و شما ممکن است چندین مورد از این گزینه ها را برای سطوح مختلف مراقبت از آنها جستجو کنید.

گروه‌های حمایتی سنتی

بیمارستان‌های محلی یا بخش‌های سازمان‌های مراقبت از حافظه، مانند انجمن آلزایمر و اتحاد مراقبان خانواده، ممکن است جلسات حضوری هفتگی یا ماهانه برای مراقبین فراهم کنند. این گروه‌های حمایتی معمولاً در حین آموزش نیز از مراقبین حمایت عاطفی می‌کنند.

گروه های پشتیبانی آنلاین

یک ملاقات مجازی را ترجیح می دهید؟ تعدادی از گروه‌های پشتیبانی دیجیتال از جمله ALZConnected و Family Caregiver Alliance وجود دارد.

به دنبال حمایت اجتماعی باشید

برخی از مراقبان در گروه‌های فیس‌بوک حمایت می‌شوند، گروه‌هایی که به دنبال این هستند که به مراقبان مکانی امن برای به اشتراک گذاشتن احساس خود و آنچه از سر می‌گذرانند بدهند.

یک گروه Memory People، اعضا را تشویق به پرسیدن سؤال می کند و سایر اعضا را به پاسخ دعوت می کند. به دنبال راهنمایی در مورد برنامه ریزی و آماده سازی هستید؟ این گروه ممکن است بتواند مشاوره ارائه دهد.

مراقبت از خود را تمرین کنید

همه پشتیبانی ها یکسان به نظر نمی رسند. اگر متوجه شدید که از صحبت کردن در مورد وضعیت خود نیاز به استراحت دارید، سعی کنید کاری برای خودتان انجام دهید.

چه چیزی به شما کمک می کند تا احساس شادابی کنید و برای یک روز مراقبتی دیگر آماده باشید؟ شاید این یک مدیتیشن یا تمرین روزانه باشد. یا شاید شما فقط به یک بعدازظهر برای تماشای فیلم های مورد علاقه خود یا خواندن یک رمان نیاز دارید.

یک طرح ایجاد کنید

در حالی که پیشرفت دقیق زوال عقل برای هر فردی متفاوت است، هنوز هم کارهایی وجود دارد که می توانید با بدتر شدن علائم آماده باشید.

در نظر بگیرید که چگونه به تغییرات رفتاری خاص مانند طغیان یا اقدامات نامناسب واکنش نشان می دهید.

همچنین ممکن است برای چگونگی رسیدگی به نیاز به مراقبت جدی تر برنامه ریزی کنید. اگر یا زمانی که به کمک نیاز داشته باشید چه خواهید کرد؟ آیا از یک مرکز مراقبت حافظه منطقه یا مرکز کمک به زندگی بازدید کرده اید؟ آیا با سایر اعضای خانواده در مورد مراقبت طولانی مدت با بدتر شدن وضعیت صحبت کرده اید؟ و آیا باید به دنبال کمک مالی باشید، اگر این یک نگرانی است؟

اگرچه فکر کردن به این چیزها سخت است، اما ممکن است پیش از پیشرفت زوال عقل و چالش برانگیزتر شدن نقش شما به عنوان مراقب، اکنون کار کردن با آنها آسان تر باشد.

نکته و ایده

زوال عقل مجموعه ای از علائم است که بر حافظه و مهارت های تفکر فرد تأثیر می گذارد. با بدتر شدن زوال عقل یکی از عزیزان، ممکن است لازم باشد به عنوان یک ارائه دهنده مراقبت وارد عمل شوید. در حالی که این می تواند یک نقش چالش برانگیز باشد، چندین گام مهم وجود دارد که می توانید برای آماده سازی بهتر خود برای خواسته های روزانه و همچنین تغییرات آینده بردارید.

و در حالی که ممکن است نیازهای عزیزتان را تامین کنید، بسیار مهم است که از دیگران نیز کمک بگیرید و بپذیرید. این شامل مراقبت حضوری از دوستان و اعضای خانواده، و همچنین ارتباط اجتماعی و حمایت از گروه‌های حمایتی کلاسیک یا شبکه‌های اجتماعی است.