فرق میان متخصص مغز و اعصاب و روانپزشک چیست؟

تفاوت میان متخصص مغز و اعصاب و روانپزشک چیست؟

بعضی وظایف روانپزشک و مغز و اعصاب یکسان است چون هر دو پزشک بالینی هستند اما بین نیاز بیماران و بیماری هایی که درمان می کنند اختلاف وجود دارد. در این مقاله به مقایسه ی جزئیات این دو حرفه می پردازیم.

مقایسه ی روانپزشک با متخصص مغز و اعصاب

با این که میزان تحصیلات روانپزشک و متخصص مغز و اعصاب به یک اندازه است و هردو در زمینه مربوط به خود متخصص هستند، تفاوت های بارزی میان این دو حرفه دیده می شود. تفاوت کلیدی میان این دو قشر در بیماری مراجعه کنندگان و نحوه درمان این اختلالات است.

شاید اگر به نوع علائمی که این دو متخصص به درمان آن می پردازند توجه کنیم، کار تشخیص تفاوت میان روانپزشک و دکتر مغز و اعصاب راحت تر شود. مغز پیچیده ترین ارگان و در عین حال قسمتی از بدن است که کم تر شناخته شده و مرکزی است چون کار کنترل بدن، اعم از عملکرد ارادی و غیرارادی، را برعهده دارد.

این قیاس اگرچه کامل نیست اما شاید بتواند در تشخیص تمایز میان این دو حرفه به ما کمک کند: روانپزشک به علائمی توجه و آن را درمان می کند که ریشه در مغز دارد و منجر به عملکرد ارادی ناهنجار یعنی رفتار انسان می‌شود در حالی که متخصص مغز و اعصاب به درمان آن دسته علائم و اختلال مغزی می پردازد که منجر به عملکرد غیرارادی ناهنجار می شود.

مثلاً در صورت بروز افسردگی، بیمار علائم ارادی مانند انزوای اجتماعی، کم خوابی یا بیش خوابی و دست کشیدن از فعالیت هایی که قبلا برایش لذت بخش بود دارد. یعنی بیمار در واقع بر جسم خود کنترل دارد اما تصمیم می گیرد که در فعالیت های سالم شرکت نداشته باشد. در عوض، بیمار مبتلا به سکته علائم غیرارادی مانند تار شدن دید، فلجی، سردرد، ناتوانی در برقراری ارتباط گفتاری و حرکات غیرارادی دارد. یعنی بیمار نمی تواند مانع از بروز این رفتار شود زیرا بدن در حالت «غیرارادی و خودکار» واقع شده است.

وظایف روانپزشک و متخصص مغز و اعصاب

روانپزشکان و متخصصان مغز و اعصاب هنگام ملاقات با بیمار وضعیت پزشکی را به او توضیح می دهند. آنها همچنین باید سابقه‌ی پزشکی فرد را بررسی کنند و در صورت لزوم چند آزمایش روی بیمار انجام دهند تا از صحت تشخیص قبلی مطمئن شوند. از جمله وظایف مشترک دیگر میان این دو حرفه می توان به نوشتن نسخه ی دارو و به روز رسانی پرونده‌ی بیمار اشاره کرد. روانپزشک زمان بیشتری را صرف مشاوره دادن به بیمار می کند چون با افرادی سروکار دارد که مشکل سلامت روان دارند و برای تغییر رفتار یا کنترل مشکلات فردی به کمک نیاز دارند. متخصص اعصاب با بیمارانی سروکار دارد که در زمینه ی سیستم عصبی دچار مشکل هستند و تمرکز اصلی آن ها به روی درمان وضعیت فیزیکی بیمار است.

روانپزشک

روانپزشک در زمینه ی سلامت روان تخصص دارد و با بیمارانی سروکار دارد که سلامت روان آن ها دچار مشکل شده است. روانپزشک باید مدرک پزشکی و پروانه ی کار داشته باشد. از آن جایی که روانپزشک مدت زمان قابل توجهی را صرف تعامل با بیمار می کند، باید شنونده ی خوبی باشد و بتواند با بیمار ارتباط مستقیم برقرار کند. او همچنین باید به جزئیات توجه و هرگونه تغییر در وضعیت یا رفتار بیمار را یادداشت کند. محل کار روانپزشک در مطب، بیمارستان یا سایر مراکزی است که افراد دچار مشکل روانی برای درمان به آن مراجعه می کنند.

وظایف روانپزشک شامل موارد زیر است:

• تشخیص بیماری
• تعیین بهترین روش درمان برای بیمار
• تجویز دارو
• تجویز آزمایش برای تایید یا روشن شدن تشخیص
• مشاهده ی بیمار
• به روز رسانی پرونده ی بیمار

متخصص مغز و اعصاب

متخصص های مغز و اعصاب پزشک بالینی است و باید مدرک پزشکی و پروانه کار داشته باشد. او همچنین باید دوره ی کارآموزی و رزیدنسی را کامل کند و در عصب شناسی به تخصص برسد. متخصص اعصاب پس از کسب مجوز کار معمولا در مطب یا بیمارستان کار می کند. بیمار متخصص مغز و اعصاب فردی است که در زمینه ی سیستم عصبی دچار مشکل شده است و متخصص کار درمان بیماری هایی نظیر فلج چندگانه (MS) یا آسیب نخاعی را برعهده دارد. متخصص اعصاب باید به منظور درمان موثر بیمار، قدرت برقراری ارتباط و مهارت ارزیابی داشته باشد.

وظایف متخصص مغز و اعصاب شامل موارد زیر است:

• بررسی سابقه پزشکی بیمار
• تشخیص بیماری بالقوه
• تجویز آزمایش
• توضیح بیماری به بیمار
• انتخاب روش درمان
• نوشتن نسخه