داروها برای بیماری آلزایمر: فعلی و در حال توسعه

اگر شما یا یکی از نزدیکانتان به بیماری آلزایمر (AD) مبتلا هستید، احتمالاً می دانید که هنوز درمانی برای این بیماری وجود ندارد. با این حال، داروهای تایید شده توسط سازمان غذا و دارو (FDA) می توانند به جلوگیری یا کند کردن پیشرفت علائم شناختی (مرتبط با فکر) AD کمک کنند. این علائم شامل از دست دادن حافظه و مشکل در تفکر است. برای آشنایی با داروهایی که امروزه در دسترس هستند و سایر داروهایی که در حال حاضر در حال توسعه هستند، ادامه مطلب را بخوانید.

داروهایی که برای کمک به درمان بیماری آلزایمر استفاده می شود

در زیر نمونه‌هایی از داروهایی که معمولاً برای جلوگیری یا کند کردن پیشرفت علائم AD تجویز می‌شوند، آورده شده است. میزان موثر بودن این داروها می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد. همه این داروها نیز در طول زمان با بدتر شدن تدریجی AD اثربخشی خود را کاهش می دهند.

دونپزیل (آریسپت): این دارو برای به تاخیر انداختن یا کند کردن علائم AD خفیف، متوسط و شدید استفاده می شود. این تبلت یا تبلت در حال تجزیه می آید.

گالانتامین (Razadyne): این دارو برای پیشگیری یا کاهش علائم بیماری AD خفیف تا متوسط استفاده می شود. این دارو به صورت قرص، کپسول طولانی رهش یا محلول خوراکی (مایع) عرضه می شود.

ممانتین (نامندا): این دارو گاهی با Aricept، Exelon یا Razadyne تجویز می شود. این برای به تاخیر انداختن یا کند کردن علائم AD متوسط تا شدید استفاده می شود. این در یک قرص، کپسول طولانی رهش و محلول خوراکی موجود است.

ریواستیگمین (Exelon): این دارو برای پیشگیری یا کاهش علائم بیماری AD خفیف تا متوسط استفاده می شود. این در یک کپسول یا پچ ترانس درمال با رهش طولانی عرضه می شود.

ممانتین طولانی رهش و دونپزیل (نامزاریک): این کپسول دارویی برای درمان AD متوسط تا شدید استفاده می شود. این دارو برای افراد خاصی که دونپزیل مصرف می کنند و واکنش بدی نسبت به مواد تشکیل دهنده نداشته اند تجویز می شود. هیچ مدرکی نشان نمی دهد که از روند بیماری زمینه ای جلوگیری یا کند می کند.

داروهای در حال توسعه برای آلزایمر

AD یک بیماری پیچیده است و محققان هنوز آن را به طور کامل درک نکرده اند یا چگونه آن را درمان کنند. با این حال، آنها سخت در حال توسعه داروها و ترکیبات دارویی جدید هستند. هدف این محصولات جدید کاهش علائم AD یا حتی تغییر روند بیماری است.

برخی از امیدوارکننده ترین داروهای AD که اکنون در حال توسعه هستند عبارتند از:

آدوکانوماب: این دارو رسوبات پروتئینی به نام بتا آمیلوئید را در مغز هدف قرار می دهد. این پروتئین خوشه ها یا پلاک هایی را در اطراف سلول های مغز در افراد مبتلا به AD تشکیل می دهد. این پلاک ها از ارسال پیام بین سلول ها جلوگیری می کنند و باعث ایجاد علائم AD می شوند. با این حال، آدوکانوماب نشانه هایی از کار برای حل این پلاک ها را نشان داده است.

Solanezumab: این یکی دیگر از داروهای ضد آمیلوئید است. مطالعاتی در حال انجام است تا ببیند آیا سولانزوماب می تواند زوال شناختی را در برخی از افراد مبتلا به AD کاهش دهد یا خیر. این دارو برای افرادی تجویز می‌شود که پلاک‌های آمیلوئیدی دارند اما هنوز علائم از دست دادن حافظه و مشکل تفکر را نشان نمی‌دهند.

انسولین: تحقیقاتی به نام مطالعه انسولین بینی در مبارزه با فراموشی (SNIFF) در حال انجام است. این در حال بررسی است که آیا نوعی انسولین در اسپری بینی می تواند عملکرد حافظه را بهبود بخشد یا خیر. تمرکز این تحقیق بر روی افراد مبتلا به مشکلات خفیف حافظه یا AD است.

سایرین: داروهای دیگری که در حال حاضر در حال توسعه هستند عبارتند از verubecestat، AADvac1، CSP-1103، و intepirdine. به نظر می رسد که AD و مشکلات مربوط به آن با یک دارو درمان نمی شود. تحقیقات آینده ممکن است بیشتر به سمت پیشگیری و درمان علل AD گرایش داشته باشد.

با پزشک خود صحبت کنید

ممکن است تشخیص بیماری آلزایمر دشوار باشد، اما یادگیری هر چه می توانید در مورد داروهایی که می توانند علائم را کاهش دهند می تواند کمک کننده باشد. صحبت با پزشک گام مهم دیگری است. قبل از مراجعه به پزشک، ممکن است بخواهید موضوعات و سؤالاتی مانند این را یادداشت کنید تا مطمئن شوید که پاسخ های مورد نیاز خود را دریافت می کنید:

در حال حاضر و در آینده نزدیک کدام داروها و ترکیبات دارویی را تجویز خواهید کرد؟ پس از شروع درمان چه تغییراتی را می‌توانیم انتظار داشته باشیم و دوره زمانی معمول برای این تغییرات چیست؟
عوارض جانبی احتمالی درمان چیست؟ چه زمانی باید برای کمک با پزشک تماس بگیریم؟
آیا آزمایشات درمانی بالینی وجود دارد که بتوانیم به آن ملحق شویم؟
علاوه بر داروها، چه تغییراتی در سبک زندگی می توانیم ایجاد کنیم تا علائم را کاهش دهیم؟

پرسش و پاسخ

پرسش بیمار ناشناس: آیا آزمایش‌های بالینی وجود دارد که من یا عزیزم می‌توانم به آن ملحق شویم؟

پاسخ: کارآزمایی‌های بالینی آزمایش‌هایی هستند که نشان می‌دهند آیا داروها یا درمان‌های جدید در افراد بی‌خطر و مؤثر هستند یا خیر. این آزمایش‌ها برخی از آخرین گام‌هایی است که محققان در مسیر طولانی برای تولید داروهای جدید برمی‌دارند.

در طول یک کارآزمایی بالینی، محققان یا یک داروی تجربی واقعی یا یک دارونما به شما می دهند، که یک فرمول بی ضرر و بدون دارویی است. محققان داده هایی را در مورد نحوه واکنش شما و دیگران به این درمان ها جمع آوری می کنند. آنها واکنش افرادی را که داروی واقعی مصرف می کردند با افرادی که دارونما مصرف کرده بودند مقایسه می کنند. بعداً، آنها این اطلاعات را تجزیه و تحلیل می‌کنند تا درباره اینکه آیا دارو یا درمان مؤثر است و بی‌خطر است، اطلاعات بیشتری کسب کنند.

اگر ممکن است شما یا یکی از عزیزانتان بخواهید برای یک کارآزمایی بالینی داوطلب شوید، با پزشک خود صحبت کنید. آن‌ها می‌توانند به شما بگویند چه آزمایش‌هایی در دسترس هستند، کجا آزمایش‌ها انجام می‌شوند و چه کسانی واجد شرایط پیوستن به آنها هستند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد یافتن و پیوستن به یک کارآزمایی بالینی AD، می توانید با کاوش در برنامه TrialMatch انجمن آلزایمر شروع کنید.

پاسخ ها بیانگر نظرات کارشناسان پزشکی ما است. تمام محتوا کاملاً اطلاعاتی است و نباید توصیه پزشکی در نظر گرفته شود.

۱۹ منبع

هلث‌لاین دستورالعمل‌های سخت‌گیرانه‌ای برای منبع‌یابی دارد و به مطالعات همتا، مؤسسات تحقیقاتی دانشگاهی و انجمن‌های پزشکی متکی است. ما از استفاده از مراجع ثالث اجتناب می کنیم. می‌توانید با مطالعه خط‌مشی‌های سرمقاله‌مان درباره نحوه اطمینان از صحت و به‌روز و پویا بودن محتوایمان بیشتر بیاموزید.