مغز و اعصاب

گوگل در مغز شما!!!!

امتیازی که به این مقاله می دهید چند ستاره است؟
[کل: ۰ میانگین: ۰]

گوگل در مغز شما!!!!

​متخصصان حوزه “هوش مصنوعی” معتقدند که تا ۲۰ سال آینده ما می‌توانیم از “ایمپلنت‌های مغزی” استفاده کنیم.

مغز

 به نقل از ایسنا، استفاده از این «ایمپلنت‌های مغزی» در سر، به ما اجازه خواهد داد که همه‌چیز را یاد بگیریم.

میکروچیپ ایمپلنت چیست؟

یک ریزتراشه الکترونیکی بسیار کوچک است که در بدن انسان یا حیوان کاشته می‌شود و انواع مختلفی دارد برخی انواع آن برای شناسایی، برخی در پزشکی، برخی برای جاسوسی و شنود و برخی برای خواندن و هک مغز و کنترل ذهن mind control استفاده می‌شود. میکروچیپ یک ریزتراشه به کوچکی یک دانه برنج است که در زیر پوست، داخل حفره بینی، و قسمت‌های مختلف بدن انسان یا حیوان با سرنگ مخصوصی تزریق می‌شود. اما مشکل اصلی مربوط به میکروچیپ ایمپلمت‌هایی است که در بدن انسان کاشته می‌شود و زندگی فرد را با خطرات بسیاری روبرو می‌کند

انواع میکروچیپ ایمپلنت

  1. میکروچیپ ایمپلنت RFID مورد استفاده برای شناسایی فرد یا حیوان
  2. میکروچیپ ایمپلنت مغز (mind implant microchip) مورد استفاده برای پردازش امواج مغزی و کنترل ذهن
  3. میکروچیپ ایمپلنت‌های پزشکی مورد استفاده برای شنوایی و بینایی و تزریق دارو در بافت سرطانی
  4. میکروچیپ ایمپلنت دندان برای ردیابی و شنود
  5. میکروچیپ تحریک عصبی Micromodular کاربرد در پزشکی برای تقویت عصب عضله یا کاهش درد از طریق تحریک عصبی

میکروچیپ مغز چیست؟

میکروچیپ

میکروچیپ مغز Brain implant که از طریق حفره بینی کاشته می‌شود برای کنترل ذهن فرد بکارد می‌رود و فرد قربانی متحمل دردها و رنج‌های بسیاری می‌شود. میکروچیپ مغز، ایمپلنت و تجهیزات تکنولوژیکی هستند که مستقیماً درمغز فرد قربانی یا حفره بینی کاشته می‌شود. چنین ایمپلنت‌هایی یک پیوند تعاملی بین مغز انسان و ابر رایانه‌ها ایجاد می‌کنند. هدف میکروچیپ‌ها نفوذ در افکار و رفتار افراد قربانی بدون آگاهی آن‌ها و بر خلاف اراده آزاد آنهاست. فرد قربانی می‌تواند از طریق ماهواره‌ها یا شبکه‌های مخابراتی در هر نقطه از جهان نظارت و کنترل شود. عملکرد مغز را می‌توان از طریق تغییر فرکانس تغییر داد. میکروچیپ‌ها از سیلیکون تولید می‌شوند و پس از کاشته شدن، کشف آن‌ها بدون تجهیزات تخصصی و پرسنل آموزش دیده تقریباً غیرممکن است. برخی از فیلم‌های سینمایی محبوبی مانند Brainstorm, RoboCop, Johnny Mnemonic، کاندیدای منچوری و Hardwired یک ایمپلنت میکروچیپ مغزی به نمایش می‌گذارند. در سال ۱۹۴۸ میلادی «نوربرت واینر» کتابی تحت عنوان «سایبرنتیک» منتشر کرد و در آن ارتباط عصبی و تئوری کنترل که قبلاً در آن زمان در حلقه‌های کوچکی [در جامعه] مورد استفاده بودند تشریح کرد. «یونجی ماسودا»، پدر جامعه اطلاعات در سال ۱۹۸۰ میلادی نگرانی اش را این گونه بیان کرد که آزادی ما به سبک اورول گونه ای به وسیله تکنولوژی سایبرنتیک که کاملاً برای اغلب مردم ناشناخته است، تهدید می‌شود. این تکنولوژی مغزهای مردم را از طریق میکروچیپ‌های کاشته شده [ایمپلنت شده] در مغزشان به ماهواره‌های کنترل شده به وسیله سوپر رایانه‌های مستقر در مراکزی در زمین مرتبط می‌کند.

نخستین ایمپلنت‌های مغزی در سال ۱۹۷۴ میلادی در ایالت «اوهایو» در آمریکا و همچنین در استکهلم پایتخت سوئد از طریق جراحی کار گذاشته شدند. الکترودهای مغزی در جمجمه کودکان بدون اطلاع والدینشان در سال ۱۹۴۶ میلادی نصب شدند. در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ میلادی در طول پژوهش دربارهٔ اصلاح رفتار و عملکرد مغز و بدن، ایمپلنت‌های الکتریکی داخل مغز حیوانات و انسان‌ها به ویژه در آمریکا کار گذاشته می‌شدند. روش‌های کنترل ذهن در تلاش‌هایی برای تغییر رفتار و طرز تلقی (ذهنیت) انسان استفاده شد. تحت تأثیر قرار دادن و تغییر دادن عملکرد مغز یک هدف مهم نیروهای نظامی و سرویس‌های اطلاعاتی شد.

۴۴ سال پیش ایمپلنت‌های مغزی در عکس‌های رادیوگرافی (ایکس ری) به اندازه یک سانتی‌متر ظاهر شدند. ایمپلنت‌های بعدی به اندازه یک دانه برنج کوچک شدند. آن‌ها از جنس سیلیس و پس از آن هم از جنس «گالیوم ارسناید» بودند. امروزه ایمپلنت‌ها به اندازه کافی کوچک هستند که داخل گردن یا پشت (کمر) نصب شوند و همچنینن با تزریق در شریان و در قسمت‌های مختلف بدن در طول عمل‌های جراحی با رضایت یا بدون رضایت فرد کار گذاشته شوند. در حال حاضر شناسایی و حذف و برداشتن ایمپلنت تقریباً بسیار دشوار است. زیرا از عملکرد دقیق میکروچیپ‌ها اطلاعات کافی در دست نیست. دستگاه‌های آشکارساز دیجیتال آن‌ها را شناسایی و از تصویر نهایی حذف می‌کنند.

این به‌طور تکنیکی برای هر تازه به دنیا آمده‌ای امکان‌پذیر است که به او یک میکروچیپ تزریق شود چنین طرح‌هایی در آمریکا به‌طور سری مورد بحث هستند، بدون این که در محضر عموم مورد بحث قرارگیرند. در سوئد نخست‌وزیر وقت «اولاف پالمه» در سال ۱۹۷۳ برای ایمپلنت کردن زندانی‌ها اجازه داد و مدیر پیشین بازرسی دیتا (داده‌ها) ژنرال «یان فریز» فاش کرد که بیماران تحت پرستاری در منزل در اواسط دهه هشتاد میلادی ایمپلنت شدند.

انسان‌های ایمپلنت شده می‌توانند در هر جایی مورد تعقیب واقع شوند. عملکرد مغزشان می‌تواند از راه دور به سوپر رایانه ارسال شود (مورد مشاهده و بررسی قرار گیرد) و حتی از طریق تغییر فرکانس‌ها تغییر داده شود. موش‌های آزمایشگاهی [منظور کسانی هستند که برای آزمایش و تجربه این تکنولوژی مورد استفاده قرار می‌گیرند] در این آزمایش‌ها مخفی، تشکیل شده‌اند از زندانی‌ها، سربازها، بیماران ذهنی، بچه‌های معلول، مردم نابینا و ناشنوا، زنان مجرد، سالمندان، بچه‌های مدرسه ای و هر گروه از مردم که در تست‌های روانشناختی به عنوان افراد مرزی شناخته می‌شدند. برای مثال، تجارب منتشر شده زندانیان در زندان ایالت «یوتا» از نظر انسانی شوک برانگیز هستند. امروزه میکروچیپ‌ها به وسیله امواج رادیویی فرکانس پایین عمل می‌کنند. با کمک ماهواره‌ها، شخص ایمپلنت شده می‌تواند هر جایی در دنیا مورد ردیابی قرار گیرد.

طبق گفته دکتر «کارل ساندرز کسی» که ارتباط زیستی بین هوش مصنوعی و انسان (آی‌ام. آی) که داخل مردم تزریق می‌شود را اختراع کرد، چنین روشی در جنگ در بین تعدادی آزمایش شده هنگامی که یک میکروچیپ ۵ میکرو میلی‌متری (قطر یک تار مو ۵۰ میکرومتر است) داخل عصب بیناییقرار داده شود، آن میکروچیپ ایمپالس‌های عصبی را که شامل تجربه‌ها، بوها، دیده‌ها (آنچه فرد می‌بیند) و صدای شخص است را از مغز به بیرون ارسال می‌کند. [به عبارت دیگر هر چه فرد توسط حواس پنج‌گانه خود احساس می‌کند اعم از بینایی، شنوایی، بویایی، لامسه، چشایی به کمک سوپرکامپیوترها و تجهیزات جانبی دیگر توسط کنترل‌کننده‌ها قابل درک است. این ایمپالس‌های عصبی می‌تواند به مغز شخص از طریق میکروچیپ پس فرستاده شود تا دوباره توسط شخص تجربه شوند.

با استفاده از یک سیستم مانیتور از راه دور، یک اپراتور کامپیوتر [کنترل‌کننده] مستقر روی زمین می‌تواند پیام‌های «الکترو مگنتیک» (تبدیل شده به کد به صورت سیگنال) را به سیستم عصبی ارسال کند که روی عملکرد فرد مورد هدف تأثیر بگذارد. با سیستم مانیتور از راه دور، اشخاص سالم می‌توانند القا شوند تا توهم ببینند و صداها را در سرشان بشنوند. هر فکر، عکس‌العمل، هر چه شنیده می‌شود و آنچه مشاهده می‌شود هر کدام یک پتانسیل عصبی معین ایجاد می‌کند؛ در مغز و میدان‌های الکترو مگنتیک آن اثر می‌گذارد که اکنون می‌تواند به افکار، تصاویر و صداها رمزگشایی شود؛ بنابراین تحریک الکترو مگنتیک می‌تواند امواج مغزی شخص را تغییر دهد و روی فعالیت عضلانی با ایجاد کردن انقباض و گرفتگی عضله تأثیر بگذارد که به صورت شکنجه تجربه شده‌است.

پیشرفت ایمپلنت های مغزی تا سال ۲۰۲

«Nikolas Kairinos» از متخصصان حوزه هوش مصنوعی اظهار کرد: با استفاده از ایمپلنت‌های مغزی نیازی به حفظ کردن چیزها ندارید.

وی ادامه داد: با این ایمپلنت‌ها دیگر نیاز نیست که همه‌چیز را مداما از گوگل جست‌وجو کنید؛ زیرا جواب دقیقا در مغز شما خواهد بود.

به عنوان مثال اگر می‌خواهید معادل یک کلمه را به زبانی دیگر بدانید، جواب را از طریق ایمپلنت هوش مصنوعی که در مغز شماست، خواهید دانست.

تنها کافی است که از مغز سوال بپرسید.

این متخصص هوش مصنوعی افزود، چشم‌انداز این ایمپلنت‌ها مانند فناوری استارتاپ «نورالینک» (Neuralink) خواهد بود که توسط «ایلان ماسک» بنیان نهاده شده.

این استارتاپ قصد دارد با ساخت تراشه‌های رایانه‌ای قابل کاشت در داخل مغز انسان، مرز بین بشر و ماشین را کم رنگ‌تر کند.

گفته می‌شود این تراشه حس لامسه کاربران را بازیابی می‌کند. این پردازنده سیگنال‌های پیچیده‌ای را رمزگشایی می‌کند که در داخل مغز انسان شکل گرفته‌اند؛ سپس تراشه آن‌ها را به رقم تبدیل می‌کند تا بتواند این سیگنال‌ها را پردازش کند. در نتیجه شخصی که این تراشه در مغز وی کار گذاشته می‌شود، امکان کنترل کردن عملکرد عضلات بدن را پیدا می‌کند.

کاربرد این ایمپلنت‌ها در مغز دقیقا مانند داشتن دستیار هوشمندی است که تقریبا مانند شما فکر می‌کند.

«Kairinos» معتقد است که این پیشرفت بسیار نزدیک است و تا ۵ سال آینده تغییرات بزرگی را در این زمینه شاهد خواهیم بود.

امتیاز کاربران

[taq_review]

Ray Kurzweil: Humans will be hybrids by 2030

In the future, humans are going to be artificially intelligent.

That’s the prediction of Ray Kurzweil, director of engineering at Google (GOOGL), who spoke Wednesday at the Exponential Finance conference in New York.

Kurzweil predicts that humans will become hybrids in the 2030s. That means our brains will be able to connect directly to the cloud, where there will be thousands of computers, and those computers will augment our existing intelligence. He said the brain will connect via nanobots — tiny robots made from DNA strands.

“Our thinking then will be a hybrid of biological and non-biological thinking,” he said.

The bigger and more complex the cloud, the more advanced our thinking. By the time we get to the late 2030s or the early 2040s, Kurzweil believes our thinking will be predominately non-biological.

Related: Elon Musk warns about unleashing artificial intelligence ‘demon’

We’ll also be able to fully back up our brains.

“We’re going to gradually merge and enhance ourselves,” he said. “In my view, that’s the nature of being human — we transcend our limitations.”

Kurzweil, who is known as one the world’s leading inventors, has predicted what the future will look like before. In the ’90s, he made 147 predictions for 2009. In 2010, he reviewed his predictions, 86% of which were correct. He gave himself a “B” grade.

His correct predictions included that people would primarily use portable computers in 2009, that cables would disappear and that computer displays would be built into eyeglasses.

Related: These tiny robots have superhuman strength

He did admit on stage Wednesday that he thought we’d have self-driving cars by 2009.

“Now that’s not completely wrong,” he said. “If I had said 2015, I think it would’ve been correct, but they’re still not in mainstream use. So even the [predictions] that were wrong were directionally correct.”

For those concerned with artificial intelligence taking over the world, Kurzweil said we have a moral imperative to keep developing the technology while controlling for potential dangers.

“As I wrote starting 20 years ago, technology is a double-edged sword,” he said. “Fire kept us warm and cooked our food but also burnt down our houses. Every technology has had its promise and peril.”

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟
بله
تقریبا
خیر

داریوش طاهری

اولیــــــن نیستیــم ولی امیـــــد اســــت بهتـــرین باشیـــــم...!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا