چگونه چربی شکم می‌تواند خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش دهد

محققان می گویند چربی شکم به جای شاخص توده بدنی (BMI) نشانه مهم تری است که کاهش وزن ممکن است به جلوگیری از زوال عقل کمک کند.

چرا اینطور است؟

چربی مرکزی یک بافت التهابی است. فیلیت توضیح داد که التهاب یک خطر شناخته شده برای اختلال شناختی است.

متخصص آلزایمر برای درک معنای تجربه نارسایی شناختی به شما پیشنهاد کرد در هنگام بیماری به احساسات خود فکر کنید.

برای بسیاری از ما، به اصطلاح “رفتار بیماری” باعث می شود احساس “خستگی، افسردگی، [و برایمان سخت] تمرکز کنیم.”

نسبت دور کمر به باسن

محققان این مطالعه همچنین به این نتیجه رسیدند که نسبت دور کمر به باسن (WHR) روش بهتری برای اندازه گیری چربی مرکزی نسبت به BMI ارائه می دهد.

فیلیت گفت: «به خصوص در افراد مسن که با افزایش سن توده عضلانی خود را از دست می دهند. BMI یک شاخص کمتر قابل اعتماد برای چاقی مرکزی (یعنی چربی شکم) است.

علاوه بر این، این پروژه تحقیقاتی از نظریه هایی حمایت می کند که چاقی خطر ابتلا به اختلالات شناختی را از سه طریق افزایش می دهد:

• التهاب
• اختلالات متابولیک مانند مقاومت به انسولین
• عدم ورزش بدنی

فیلیت توصیه کرد که مردم چربی شکم را به عنوان یک عامل خطر برای سلامت ضعیف از جمله بیماری قلبی و دیابت و همچنین اختلالات شناختی و زوال عقل ببینند.

دکتر الکساندرا سووا، متخصص داخلی و متخصص طب چاقی دارای گواهی هیئت مدیره، SoWell Health را تأسیس کرد، یک تمرین کاهش وزن و سلامتی در شهر نیویورک. او همچنین یک مربی بالینی پزشکی در دانشگاه نیویورک است.

Sowa بینش هایی را در مورد تفاوت بین تکیه بر BMI به عنوان یک ابزار اندازه گیری در مقابل WHR ارائه کرد.

او گفت: «BMI یک راهنمای اندازه گیری مفید اما غیر دقیق است. این فقط وزن و قد را در نظر می گیرد و همیشه معیار قابل اعتمادی برای اندازه گیری چربی بدن نیست.» 

در مقابل، WHR «اهمیت بیشتری به چربی احشایی، یک اندام غدد درون ریز که هورمون‌ها و مواد شیمیایی مرتبط با ایجاد بیماری را ترشح می‌کند» می‌دهد.

WHR با تقسیم دور کمر بر دور باسن تعیین می شود. حتماً کوچکترین قسمت کمر و بزرگترین ناحیه باسن خود را اندازه بگیرید.

سازمان بهداشت جهانی WHR سالم را برای زنان ۰.۸۵ یا کمتر و برای مردان ۰.۹ یا کمتر در نظر می گیرد. WHR بیش از ۰.۸۵ در زنان یا بیش از ۰.۹ در مردان نشان دهنده چاقی است.

نحوه استفاده از این اطلاعات

سووا گفت: «در مطالعه جدید، محققان «فرضی را مطرح کردند که افزایش پروتئین واکنش‌گر C از چربی شکم یکی از عواملی است که منجر به کاهش عملکرد شناختی می‌شود».

او توضیح داد: «چیزی که نتیجه آن این است: چربی اضافی بدن منجر به التهاب و التهاب منجر به بیماری می شود.» 

Sowa نتایج این مطالعه را مثبت می بیند.

با افزایش نرخ چاقی و زوال شناختی، او “امیدوار است که علم مبتنی بر شواهد ارتباط بین این دو بیماری بسیار سنگین را شناسایی کند.”

سوا تاکید کرد که چاقی قابل پیشگیری و درمان است.

او افزود: در نهایت، پیشگیری از چاقی «ممکن است از پیشرفت سایر بیماری‌ها، مانند زوال عقل، پیشگیری کند یا حداقل کاهش دهد».

بیل لاگاکوس، که دارای دکترای بیوشیمی و فیزیولوژی تغذیه است، توضیح داد که «وزن طبیعی» به عنوان WHR کمتر از ۰.۸ در زنان و کمتر از ۰.۹ در مردان تعریف می‌شود.

او خاطرنشان کرد: اگر WHR شما بالاتر از این محدودیت ها باشد، ممکن است “وزن نامتناسب بیشتری در ناحیه شکم خود ذخیره کنید.” بر اساس این مطالعه، این به این معنی است که “شما ممکن است خطر زوال شناختی بیشتری داشته باشید.”

لاگاکوس، نویسنده کتاب «بینوایان، کالری اشتباه فهمیده شده»، کاهش وزن و ورزش را به عنوان «امیدبخش‌ترین مداخلات» برای کسانی که چربی شکمی دارند توصیه می‌کند.

او افزود: برای پیدا کردن برنامه کاهش وزن مناسب، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید و “آنچه برای شما مفید است را بیابید”.

لاگاکوس گفت: «برای برخی، کنار گذاشتن غذاهای صنعتی کارساز است. برخی دیگر به برنامه های محدودتر مانند رژیم های کتوژنیک یا کم چرب نیاز دارند. یک برنامه غذایی و ورزشی پیدا کنید که بتوانید به آن پایبند باشید.» 

لاگاکوس که در طول مطالعات پسا دکتری خود بر التهاب، دیابت و زیست شناسی شبانه روزی تمرکز داشت، خاطرنشان کرد که تحقیقات بعدی می تواند اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی جلوگیری از زوال شناختی ارائه دهد.

او گفت: “یک مطالعه بعدی، چاقی و شناخت را در ابتدا ارزیابی می کند، سپس آنها را برای مدت زمان از پیش تعریف شده ردیابی می کند. اگر این ارتباط باقی بماند، مطالعات بیشتری برای تعیین مکانیسم‌ها برای تعیین پیشگیری، درمان، مدیریت، درمان و غیره انجام خواهد شد.”