هنگامی که بازدیدهای تعطیلات شاد و مملو از سرگرمی می تواند برای بسیاری از افراد در زمانی که والدینشان در سنین بالاتری هستند به زنگ بیداری هشدار دهنده تبدیل شود.
طبق گزارش انجمن آلزایمر، حدود ۳۲ درصد از افراد بالای ۸۵ سال به بیماری آلزایمر مبتلا می شوند. برای اعضای خانواده که در دور زندگی می کنند، تشخیص علائم اولیه تا زمانی که عزیزان خود را شخصاً نبینند دشوار است.
این یک واقعیت دلخراش است که بسیاری از مردم با آن روبرو هستند – مانند رنا هیمن، مادر چهار فرزند که در نیو روچل، نیویورک زندگی می کند و در صنعت زندگی ارشد کار می کند.
از همه ظاهر، مادر ۸۳ ساله هایمن در تورنتو زندگی خوبی داشت. او در ۷۰ سالگی دوباره ازدواج کرد و پس از ۱۲ سال زندگی مشترک، شوهر جدیدش درگذشت.
«تنها در پایان، پس از مرگ او، متوجه شدیم که او [حدود یک سال گذشته] آلزایمر داشته است. هیمن توضیح داد که آنها آن را مخفی نگه داشته بودند.»
مراقبت تمام وقت برای مادر هایمن یک کار سخت، از نظر جسمی طاقت فرسا و از نظر احساسی خسته کننده بود. او گفت: «وقتی او درگذشت، او بسیار ناتوان بود.»
وقتی هایمن یا یکی از چهار خواهر و برادرش به مادرشان پیشنهاد می‌کرد که به جای ادامه زندگی به تنهایی به یک مرکز زندگی سالمندان نقل مکان کند، او به آنها می‌گفت: “من آماده نیستم.”
گزینه کمک مستقیم نیز به سرعت از بین رفت و مادر هیمن گفت: “نمی‌خواهم کسی تمام روز به من نگاه کند.”
بلافاصله پس از آن، خانواده هایمن متوجه تغییراتی در ظاهر و رفتار مادرشان در هنگام ملاقات شدند.
زمانی که برادر هیمن برای ملاقات رفت، متوجه شد که مادرشان صورتحسابهای او را پرداخت نکرده است.
هنگامی که هایمن به مناسبت دیگری رفت، متوجه شد که مادرش به میزان قابل توجهی وزن کم کرده و رفتار عجیبی دارد.
هیمن گفت: «او به فروشگاه می‌رفت، [به خانه برمی‌گشت] و می‌گفت: «فروشگاه را جابه‌جا کردند».
هایمن که نگران امنیت مادرش بود، با یکی از خواهر و برادرهایش کار کرد. آنها نقشه ای برای انتقال مادرش به مرکز زندگی سالمندان در نیویورک طراحی کردند. مادر آنها قبول کرد که برود، اما در روز اسباب کشی، او از سوار شدن به ماشین خودداری کرد و یک بار دیگر به فرزندانش گفت: “من آماده نیستم.”
اگرچه دلخراش بود، اما آنها می‌دانستند که این تصمیمی است که باید برای مادرشان می‌گرفتند، علی‌رغم اعتراض‌های او.
یک کشف سخت
دبی درلیچ، LMSW، که مشاوران مراقبت از سالمندان نیویورک را تاسیس و اداره می‌کند، گفت: تجربه هایمن با مادرش بسیار مکرر است و “تعطیلات زمانی است که واقعیت اغلب رخ می‌دهد. ” وقتی با کسی تلفنی صحبت می‌کنید، این یک چیز است، آنها بهترین تلاش خود را می‌کنند. شما متوجه نمی شوید که چه چیزی چیست، به خصوص در فاصله.
علائم زوال ذهنی نیز همیشه به راحتی در سطح قابل مشاهده نیستند.
جنیفر فیتز پاتریک، MSW، که در برنامه گواهی سالمندی جانز هاپکینز تدریس می‌کند و نویسنده کتاب «مدیریت از طریق مراقبت: کاهش استرس ناشی از مراقبت از فرد مورد علاقه‌تان» است، می‌گوید که گردهمایی‌های تعطیلات می‌تواند به کودکان بزرگسال فرصتی بدهد تا موارد واضحی را بررسی کنند. نشانه هایی که نشان می دهد والدین آنها ممکن است به کمک نیاز داشته باشند.
تشخیص علائم
حتی اگر یک گردهمایی تعطیلات در خانه والدین بزرگ‌تر برگزار نشود، فیتز پاتریک بر اهمیت رفتن به خانه آنها تاکید می‌کند اگر نگران وضعیت فعلی سلامت روانی آنها هستید.
فیتز پاتریک پرسید: «به نظر می رسد که عزیزان شما زمان زیادی را در یک اتاق می گذرانند؟ [اگر] این خانه دو طبقه است، [آیا] در اتاق نشیمن کمپ راه انداخته اند و [فقط] از حمام طبقه اول استفاده می کنند؟»
درلیچ علائم هشدار دهنده رایج دیگری را اضافه کرد که نشان می‌دهد والدین مسن‌تر ممکن است به اندازه کافی خوب نباشند تا به تنهایی به زندگی خود ادامه دهند، ممکن است عبارتند از: «غذای خراب در یخچال، لباس‌هایی که روی والدینی که معمولاً سخت‌گیر بوده یا پاره شده است، کاهش وزن و صورتحسابهای پرداخت نشده. “
یافتن داروهای مصرف نشده روزانه نیز نشانه این است که والدین ممکن است بیش از آنچه به نظر می رسد با مشکل مواجه شوند.
اگر والدینتان هنوز در حال رانندگی هستند، پیشنهاد دهید با هم به فروشگاه بروید تا یک پای یا کاغذ بسته بندی بردارید تا ببینید چقدر می توانند ماشین را به کار بگیرند.
ببینید چه چیزی برای این شخص عادی است. فیتز پاتریک گفت، نباید چیزی بزرگ باشد. یکی از مثال‌هایی که اغلب می‌شنوید این است که «پدر خیلی جنتلمن است و حالا جلوی نوه‌ها از زبان بد استفاده می‌کند». آیا مشکلات حافظه وجود دارد؟ عفونت؟»
آنچه شما می‌توانید انجام دهید
اگر برای تعطیلات وارد شوید و متوجه شوید که وضعیت زندگی والدینتان ممکن است برای مدت طولانی تری پایدار نباشد، چه باید بکنید؟
درلیچ توصیه کرد که “هر کاری را در گرمای لحظه” انجام ندهید.
درلیچ پیشنهاد کرد: «یک مکالمه ملایم را شروع کنید. “مامان، من نگران تو بودم. بیایید در مورد گزینه ها صحبت کنیم. برای مردم سخت است که در یک خانه بزرگ تنها بمانند. [سپس] بگذار آن غرق شود.»
با این حال، اگر متوجه شدید که وضعیت وخیم‌تر است، ممکن است زمان مداخله خانواده فرا رسیده باشد.
فیتز پاتریک گفت: «نکته مهمی که باید تعیین کنید این است که [آیا] عزیزتان [می‌تواند] گفتگوی معقولی داشته باشد یا خیر. من می بینم که خانواده ها همیشه این اشتباه را می کنند. آنها می گویند: “مامان گفت نه، او آماده نیست.” خوب، مامان فکر می کند رونالد ریگان رئیس جمهور است.
اگر فاصله زیادی از والدین خود دارید، فیتز پاتریک پیشنهاد می‌کند از طریق سازمانی مانند انجمن مراقبت از زندگی سالمندان، یک مدیر مراقبت استخدام کنید، در حالی که گزینه‌ها را مرتب می‌کنید.
ممکن است برای کمک به امور مالی و تسهیلات نیز به یک وکیل حقوقی مسن نیاز باشد.
گزینه‌های دیگر عبارتند از سازمان‌هایی مانند انجمن مراقبت از خانه آمریکا، که مدیری را به خانه عزیزتان می‌فرستد تا به ارزیابی کارهایی که باید انجام شود کمک کند.
فیتز پاتریک توصیه کرد: «با سازمانی کار کنید که دارای پیوند و مجوز است. سازمان‌های مرتبط به افراد آموزش می‌دهند، به آنها مجوز می‌دهند، و پرستاری وجود دارد که به‌طور دوره‌ای چک‌های نظارتی را انجام می‌دهد.»
اگر والدین شما به مراقبت ۲۴ ساعته نیاز دارند، قبل از تصمیم گیری در مورد انتقال آنها به یک مرکز زندگی کمکی، از چندین مرکز بازدید کنید.
اگر مطمئن نیستید از کجا شروع کنید، سازمان‌هایی مانند انجمن ملی آژانس‌های منطقه در مورد پیری و Argentum، که بزرگترین انجمن زندگی سالمندان کشور است، می‌توانند مکان خوبی برای شروع باشند.
سخن پایانی
رویارویی با این احتمال که والدین ممکن است در حال زوال ذهنی باشند هرگز آسان نیست – و به ویژه در طول تعطیلات می تواند احساسی باشد.
آماده باشید تا با خواهر و برادر و سایر اعضای خانواده در مورد وضعیت واقعی زوال شناختی والدین، آنچه که باید انجام شود، و در صورت تمایل هر یک از اعضای خانواده چه نقش های مراقبتی می تواند انجام دهد، گفتگوهای آزاد و صادقانه داشته باشید.
وقت گذاشتن برای ارزیابی کامل موقعیت و طرح ریزی یک برنامه عملی می تواند تفاوت بزرگی برای سلامت آینده والدین سالخورده شما ایجاد کند و همچنین به شما آرامش خاطر بدهد.
