نتیجه یک پژوهش: استاتین ها باعث از دست دادن حافظه در بزرگسالان مسن نمی شوند

دکتر پل دی. تامپسون (Dr. Paul D. Thompson)، رئیس بازنشسته قلب و عروق در بیمارستان هارتفورد و محقق برجسته در مورد عوارض جانبی استاتین، گفت که این مطالعه “امیدبخش” است، اما او خاطرنشان کرد که مطالعه کوچک بود و شامل یک جمعیت تصادفی نمی شد، که پیامدهای یافته ها را محدود می کرد.

مطالعه مشاهده‌ای ۶ ساله روی افراد مسن‌تر که از زوال عقل رنج نمی‌برند، با ۲ سال مطالعه حجم مغز دنبال شد.

در مجموع ۱۰۳۷ شرکت کننده ۷۰ تا ۹۰ ساله در این مطالعه شرکت کردند که شامل ۶۴۲ مصرف کننده استاتین و ۳۹۵ نفری بود که هرگز از این دارو استفاده نکرده بودند.

مصرف کنندگان استاتین در این مطالعه به طور متوسط ​​۹ سال از این داروها استفاده می کردند.

محققان وجود مشکلات عمده سلامتی را در میان گروه مورد مطالعه، از جمله بیماری قلبی، بیماری عروق مغزی، فشار خون بالا و دیابت نوع ۲ تشخیص داده و مستند کردند.

شرکت‌کنندگان در مطالعه بر اساس اینکه آیا تا به حال از استاتین‌ها استفاده کرده‌اند، در حال حاضر از داروها استفاده می‌کنند یا هرگز از استاتین‌ها استفاده نکرده‌اند، دسته‌بندی شدند.

استفاده از داروهای استاتینی خاص، از جمله سیمواستاتین، پراواستاتین، و آتورواستاتین نیز مورد مطالعه قرار گرفت و در مقایسه با مصرف کنندگانی که هرگز از داروهای استاتینی استفاده نکردند، مقایسه شد.

هشدار FDA علیرغم مطالعات

این اولین مطالعه ای نیست که خطر کم نقص شناختی مرتبط با استاتین ها را نشان می دهد.

در سال ۲۰۱۳، محققان جانز هاپکینز یک مطالعه طولانی مدت انجام دادند که هیچ مدرکی مبنی بر اینکه استاتین ها باعث از دست دادن حافظه یا زوال عقل می شوند، پیدا نکردند.

در واقع مطالعات دیگر نشان دادند که داروهای استاتین حتی ممکن است از زوال عقل محافظت کنند.

با این وجود، در سال ۲۰۱۲، سازمان غذا و دارو (FDA) برچسب‌های هشدار دهنده روی استاتین‌ها را اصلاح کرد تا احتیاط کند که این داروها ممکن است با از دست دادن حافظه، فراموشی و سردرگمی مرتبط باشند.

به گفته FDA، «گزارش‌های نادری پس از بازاریابی از اختلالات شناختی (مانند از دست دادن حافظه، فراموشی، فراموشی، اختلال حافظه، سردرگمی) مرتبط با مصرف استاتین‌ها وجود دارد. این علائم گزارش شده معمولاً با قطع مصرف استاتین جدی و قابل برگشت نیستند.» 

FDA همچنین خاطرنشان کرد: “داده های حاصل از مطالعات مشاهده ای و کارآزمایی های بالینی نشان نمی دهد که تغییرات شناختی مرتبط با استفاده از استاتین رایج است یا منجر به کاهش قابل توجه شناختی از نظر بالینی می شود.”

همچنین نگرانی هایی در مورد اثربخشی استاتین ها و تعداد افرادی که این داروها را تجویز می کنند، مطرح شده است.

مطالعه ای که ماه گذشته منتشر شد بیان کرد که ممکن است استاتین ها برای افرادی که خطر بیماری قلبی کمتری دارند لازم نباشد.

مطالعه دیگری که در ماه آوریل منتشر شد، گزارش داد که حدود نیمی از شرکت کنندگان نتوانستند سطح کلسترول خود را پس از مصرف ۲ سال استاتین کاهش دهند.

برخی از نگرانی‌ها ممکن است اغراق‌آمیز باشد

تامپسون گفت هزاران نفر به دلیل نگرانی در مورد عوارض جانبی مانند درد عضلانی، افزایش خطر ابتلا به دیابت و مشکلات شناختی احتمالی، از مصرف استاتین ها اجتناب می کنند.

حدود ۵ درصد از بیماران در مطب تامپسون درد عضلانی را گزارش می کنند که شایع ترین شکایت در میان مصرف کنندگان استاتین است.

در مقابل، تامپسون گفت که شکایت در مورد مسائل شناختی “بسیار نادر” است.

حتی افرادی که این عوارض جانبی را تجربه می کنند احتمالا بهتر از مصرف استاتین ها هستند.

تامپسون خاطرنشان کرد، برای مثال، مطالعاتی که افزایش تعداد موارد دیابت را نشان می‌دهد، کاهش بسیار بیشتری در حملات قلبی در همان جمعیت نشان می‌دهد.

استاتین ها همچنین با جلوگیری از تجمع کلسترول در رگ ها که گاهی اوقات می تواند شکسته و به مغز مهاجرت کند و باعث انسداد شود، خطر سکته مغزی را کاهش می دهد.

تامپسون گفت که این به نوبه خود احتمالاً میزان زوال عقل عروقی را کاهش می دهد.

او گفت: “به طور کلی، من فکر می کنم استاتین ها برای حفظ عملکرد مغز مفید هستند.”

ما هرگز داروهایی را ندیده‌ایم که تا این حد مؤثر باشند. تامپسون گفت: آنها شیوه کاردیولوژی را تغییر داده اند. درمان همیشه باید به صورت فردی انجام شود، اما در سطح جامعه، مزایای استاتین ها بسیار بیشتر از خطرات آن است.