ویژگی های اصلی هوشیاری، آگاهی و جهت گیری نسبت به مکان و زمان است. هوشیاری به این معناست که شما بتوانید به افراد و چیزهای اطرافتان پاسخ مناسبی بدهید. توجه به مکان و زمان به این معنی است که می دانید کی هستید، کجا هستید، کجا زندگی می کنید و ساعت چند است.

هنگامی که هوشیاری کاهش می یابد، توانایی شما برای بیدار ماندن، آگاهی و جهت یابی مختل می شود. اختلال هوشیاری می تواند یک فوریت پزشکی باشد.

آگاهی و مغز

مغز در نهایت مسئول حفظ هوشیاری است. مغز شما برای عملکرد صحیح به مقادیر مشخصی اکسیژن و گلوکز نیاز دارد.

بسیاری از موادی که مصرف می کنید می توانند بر شیمی مغز شما تأثیر بگذارند. این مواد می توانند به حفظ یا کاهش هوشیاری کمک کنند. به عنوان مثال، کافئین یک محرک است، به این معنی که سطح فعالیت مغز شما را افزایش می دهد. کافئین را می توان در بسیاری از غذاها و نوشیدنی هایی که هر روز مصرف می کنید، مانند قهوه، نوشابه و شکلات یافت. از طرفی مسکن ها (painkillers) و آرام‌بخش‌ها (tranquilizers) باعث خواب آلودگی می شوند. این عارضه جانبی نوعی اختلال هوشیاری است.

بیماری هایی که به سلول های مغز شما آسیب می رسانند نیز می توانند باعث اختلال در هوشیاری شوند. کما شدیدترین سطح اختلال هوشیاری است .

علائم کاهش هوشیاری

علائمی که ممکن است با کاهش هوشیاری همراه باشد عبارتند از:

تشنج
از دست دادن عملکرد روده یا مثانه
تعادل ضعیف
افتادن
مشکل در راه رفتن
غش کردن
سبکی سر
ضربان قلب نامنظم
نبض سریع
فشار خون پایین
تعریق
تب
ضعف در صورت، بازوها یا پاها

انواع کاهش هوشیاری

سطوح اختلال هوشیاری عبارتند از:

گیجی
سرگردانی
هذیان
بی حالی
بی حوصلگی
کما

گیجی

سردرگمی با فقدان تفکر روشن مشخص می شود و ممکن است منجر به تصمیم گیری ضعیف شود.

سرگردانی

سرگردانی ناتوانی در درک نحوه ارتباط شما با افراد، مکان ها، اشیاء و زمان است. اولین مرحله از سرگردانی معمولاً حول آگاهی از محیط فعلی است

(به عنوان مثال، چرا در بیمارستان هستید). مرحله بعدی بی‌حسی شدن نسبت به زمان (سال، ماه، روز) است. به دنبال آن بی‌حسی نسبت به مکان همراه است، به این معنی که ممکن است ندانید کجا هستید.

از دست دادن حافظه کوتاه مدت به دنبال بی نظمی نسبت به مکان است. شدیدترین شکل سردرگمی زمانی است که شما حافظه خود را از دست بدهید.

هذیان

اگر دچار هذیان هستید، افکارتان گیج و غیر منطقی هستند. افرادی که دچار هذیان می شوند، اغلب دچار سردرگمی می شوند. پاسخ های احساسی آنها از ترس تا خشم متغیر است. افرادی که دچار هذیان می شوند نیز اغلب به شدت آشفته هستند.

بی حالی

بی حالی حالتی از کاهش هوشیاری است که شبیه خواب آلودگی است. اگر بی حال هستید، ممکن است به محرک هایی مانند صدای زنگ ساعت یا وجود آتش پاسخ ندهید.

گیجی

بی حوصلگی سطح عمیق تری از اختلال هوشیاری است که در آن پاسخ دادن به هر محرکی به جز درد برای شما بسیار دشوار است.

کما

کما عمیق ترین سطح هوشیاری مختل است. اگر در کما هستید، نمی توانید به هیچ محرکی پاسخ دهید، حتی دردی.

علل اصلی کاهش هوشیاری

علل شایع کاهش هوشیاری عبارتند از:

مواد مخدر
الکل
سوء مصرف مواد
داروهای خاص
صرع
قند خون پایین
سکته
کمبود اکسیژن به مغز

سایر علل زمینه ای کاهش هوشیاری عبارتند از:

خونریزی مغزی
زوال عقل ، مانند بیماری آلزایمر
ضربه به سر
تومور مغزی
بیماری قلبی
گرمازدگی
بیماری کبد
اورمی یا نارسایی کلیه در مرحله نهایی
شوکه شدن

وقتی به پزشک مراجعه می کنید چه انتظاری دارید

تشخیص و درمان کاهش هوشیاری با یک شرح حال کامل پزشکی و معاینه فیزیکی که شامل ارزیابی دقیق عصبی است، آغاز می شود. پزشک شما می خواهد از مشکلات پزشکی شما مانند دیابت ، صرع یا افسردگی مطلع شود . آنها در مورد داروهایی که مصرف می کنید، مانند انسولین یا داروهای ضد تشنج ، سؤال می کنند . آنها همچنین از شما می پرسند که آیا سابقه سوء استفاده از داروهای غیرقانونی، داروهای تجویزی یا الکل را دارید یا خیر .

علاوه بر شرح حال کامل و فیزیکی، پزشک ممکن است آزمایش‌های زیر را نیز تجویز کند:

شمارش کامل خون (CBC) . این آزمایش خون نشان می دهد که آیا سطح هموگلوبین پایینی دارید که نشان دهنده کم خونی است. افزایش تعداد گلبول های سفید خون (WBC) نشان دهنده عفونت هایی مانند مننژیت یا ذات الریه است.
غربالگری سم شناسی این آزمایش از نمونه خون یا ادرار برای تشخیص وجود و سطوح داروها، داروهای غیرقانونی و سموم در سیستم شما استفاده می کند.
پانل الکترولیت . این آزمایش خون سطوح سدیم ، پتاسیم ، کلرید و بی کربنات را اندازه گیری می کند.
تست های عملکرد کبد . این آزمایش ها با اندازه گیری سطح پروتئین ها، آنزیم های کبدی یا بیلی روبین در خون، سلامت کبد شما را تعیین می کنند.
الکتروانسفالوگرام (EEG) . در این معاینه از الکترودهای پوست سر برای ارزیابی فعالیت مغز استفاده می شود.
الکتروکاردیوگرام (EKG) .این معاینه فعالیت الکتریکی قلب شما (مانند ضربان قلب و ریتم) را اندازه گیری می کند.
اشعه ایکس قفسه سینه . پزشکان از این آزمایش تصویربرداری برای ارزیابی قلب و ریه ها استفاده می کنند.
سی تی اسکن سر . سی تی اسکن از رایانه و اشعه ایکس چرخان برای ساخت تصاویر با وضوح بالا از مغز استفاده می کند. پزشکان از این تصاویر برای یافتن ناهنجاری ها استفاده می کنند.
ام آر آی سر . MRI از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی هسته ای برای ایجاد تصاویر با وضوح بالا از مغز استفاده می کند.

درمان کاهش هوشیاری

درمان کاهش هوشیاری بستگی به این دارد که چه چیزی باعث آن شده است. ممکن است لازم باشد داروها را تغییر دهید، درمان جدید را شروع کنید یا به سادگی علائم را درمان کنید تا علت زمینه ای برطرف شود. برای مثال، برای درمان خونریزی مغزی به درمان فوری پزشکی و احتمالاً جراحی نیاز دارید. از سوی دیگر، هیچ درمانی برای آلزایمر وجود ندارد. در این مورد، تیم مراقبت های بهداشتی شما با شما همکاری خواهد کرد تا استراتژی هایی برای درمان علائم و حفظ کیفیت زندگی شما تا زمانی که ممکن است ارائه دهد.

به محض اینکه فکر کردید ممکن است کاهش هوشیاری داشته باشید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند درمان شما را در اسرع وقت شروع کنند.

آینده‌نگری کاهش هوشیاری

کاهش هوشیاری می تواند نشانه یک بیماری جدی باشد. دریافت مراقبت های پزشکی فوری برای چشم‌انداز بلند مدت شما مهم است. هر چه مدت زمان بیشتری را در کمتر از هوشیاری کامل سپری کنید، وضعیت آینده شما بدتر می شود.

۴ منبع

هلث‌لاین دستورالعمل‌های سخت‌گیرانه‌ای برای منبع‌یابی دارد و به مطالعات همتا، مؤسسات تحقیقاتی دانشگاهی و انجمن‌های پزشکی متکی است. ما از استفاده از مراجع ثالث اجتناب می کنیم. شما می توانید با مطالعه خط مشی تحریریه ما درباره نحوه اطمینان از صحت و جاری بودن محتوای خود بیشتر بیاموزید.