هر آنچه باید در مورد اضطراب بدانید؛ انواع، علل، علائم و درمان

اضطراب (Anxiety) به طرق مختلف بر همه افراد تأثیر می‌گذارد. گاهی اوقات، احساس ترس (fear) می‌کند به گونه‌ای که ترس با گذشت زمان از بین نمی‌رود یا بدتر می‌شود. در اینجا، می‌توانید درباره اضطراب، چه کسانی تأثیر می‌گذارد و چگونه آن را مدیریت کنید، بیاموزید.

اضطراب چیست؟

اضطراب پاسخ طبیعی بدن شما به استرس (stress) است. این یک احساس ترس یا دلهره در مورد آنچه در آینده است. به عنوان مثال، رفتن به یک مصاحبه شغلی یا سخنرانی در روز اول مدرسه ممکن است باعث شود برخی افراد احساس ترس و عصبی کنند.

اما اگر احساس اضطراب شما شدید است، حداقل ۶ ماه طول می‌کشد و در زندگی شما اختلال ایجاد می کند، ممکن است دچار اختلال اضطرابی باشید.

اختلالات اضطرابی چیست؟

طبیعی است که در مورد نقل مکان به مکان جدید، شروع یک کار جدید یا شرکت در آزمون مضطرب باشید. این نوع اضطراب ناخوشایند است، اما ممکن است انگیزه شما را برای تلاش بیشتر و انجام کار بهتر ایجاد کند. اضطراب معمولی احساسی است که می آید و می رود اما در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد نمی کند.

در مورد اختلال اضطراب (anxiety disorder)، احساس ترس ممکن است همیشه همراه شما باشد. شدید و گاهی ناتوان کننده است.

این نوع اضطراب ممکن است باعث شود شما از انجام کارهایی که دوست دارید دست بکشید. به عنوان مثال، ممکن است شما را از ورود به آسانسور، عبور از خیابان یا حتی خروج از خانه در موارد شدید بازدارد. اگر درمان نشود، اضطراب بدتر می شود.

اختلالات اضطرابی شایع‌ترین شکل اختلال عاطفی (emotional disorder) است و می‌تواند هر فردی را تحت تاثیر قرار دهد. اما، طبق انجمن روانپزشکی آمریکا (American Psychiatric Association)، زنان بیشتر از مردان در معرض تشخیص اختلال اضطراب هستند.

انواع اختلالات اضطرابی کدامند؟

اضطراب بخشی حیاتی از چندین اختلال مختلف است. این شامل:

• اختلال هراس (Panic disorder). این بدان معناست که شما حملات پانیک مکرر را در زمان‌های غیرمنتظره تجربه می‌کنید.
• فوبیا (Phobia). این ترس بیش از حد از یک شی، موقعیت یا فعالیت خاص است.
• اختلال اضطراب اجتماعی (Social anxiety disorder). این ترس شدید از قضاوت شدن توسط دیگران در موقعیت های اجتماعی است.
• اختلال وسواس فکری عملی (Obsessive-compulsive disorder). این بدان معناست که شما افکار غیرمنطقی مکرر دارید که شما را به انجام رفتارهای خاص و مکرر سوق می دهد.
• اختلال اضطراب جدایی (Separation anxiety disorder). این بدان معنی است که شما ترس از دوری از خانه یا عزیزان خود دارید.
• اختلال اضطراب بیماری (Illness anxiety disorder). این اضطراب در مورد سلامتی شما (که قبلا هیپوکندری نامیده می شد) است.

علاوه بر این، تعدادی از سلامت روان و شرایط پزشکی ممکن است اضطراب را به عنوان یک علامت نشان دهند. این شامل:

• اختلال استرس پس از سانحه (PTSD). این اضطراب پس از یک رویداد آسیب زا است.
• اختلالات افسردگی اساسی. رابطه قوی بین افسردگی و اضطراب وجود دارد.
• بیماری مزمن. مدیریت شرایطی مانند بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) و دیابت ممکن است منجر به علائم اضطراب شود.
• شرایط التهابی. اضطراب می تواند منجر به التهاب مزمن و بیماری هایی مانند آرتریت شود. 
• اختلالات مصرف مواد: بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب ممکن است برای کمک به مدیریت علائم خود، خود درمانی کنند.
• درد مزمن. اضطراب اغلب در افراد مبتلا به اختلالات درد مزمن یافت می‌شود. 

علائم اضطراب چیست؟

احساس اضطراب بسته به فردی که آن را تجربه می کند متفاوت است. احساسات می توانند از پروانه در شکم تا قلب تند و تیز متغیر باشند. ممکن است احساس کنید که از کنترل خارج شده اید، مثل اینکه ارتباط بین ذهن و بدن شما قطع شده است.

ممکن است یک احساس کلی ترس و نگرانی داشته باشید، یا ممکن است از یک مکان یا رویداد خاص بترسید. در برخی موارد، ممکن است حمله پانیک را تجربه کنید.

علائم اضطراب می تواند شامل موارد زیر باشد:

• افکار یا باورهای مضطرب که کنترل آنها دشوار است
• بی قراری
• مشکل در تمرکز
• مشکل به خواب رفتن
• خستگی
• تحریک پذیری
• درد و درد غیر قابل توضیح

علائم اضطراب شما ممکن است با علائم دیگری متفاوت باشد. به همین دلیل ضروری است که بدانیم اضطراب چگونه می تواند خود را نشان دهد.

حمله پانیک چیست؟

حمله پانیک یک احساس ترس شدید است که به طور ناگهانی ایجاد می شود و در عرض ۱۰ تا ۲۰ دقیقه به اوج خود می رسد. محرک اولیه ترس می تواند شناخته شده یا ناشناخته باشد.

علائم فیزیکی می تواند شبیه حمله قلبی باشد. هنگامی که دچار حمله پانیک می شوید، اگر فکر کنید ممکن است دچار حمله قلبی شده باشید یا یک وضعیت اضطراری سلامت روان داشته باشید، علائم ممکن است بدتر شوند. ترس رایج دیگری که ممکن است حمله پانیک را تشدید کند، ترس از این است که در صورت وقوع حمله در ملاء عام، ممکن است مورد قضاوت منفی قرار بگیرید.

حملات پانیک می تواند بسیار متفاوت باشد و علائم ممکن است در بین افراد متفاوت باشد. علاوه بر این، بسیاری از علائم اضطراب برای همه اتفاق نمی افتد و می توانند در طول زمان تغییر کنند.

علائم مشترک حمله پانیک عبارتند از:

• درد قفسه سینه
• احساس خفگی
• ترس از دست دادن کنترل
• احساس عذاب قریب الوقوع
• عرق کردن، لرز و گرگرفتگی
• تکان دادن
• بی حسی و گزگز دست ها، پاها یا صورت
• حالت تهوع یا ناراحتی معده
• تنگی نفس
• ترس از مردن

هنگامی که حملات پانیک یا اضطراب مکرر را تجربه می کنید، ممکن است دچار اختلال پانیک باشید.

چه چیزی باعث اضطراب می‌شود؟

کارشناسان از علت دقیق اضطراب مطمئن نیستند. اما این احتمال وجود دارد که ترکیبی از عوامل نقش داشته باشد.

علل اضطراب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• فشار
• سایر مسائل پزشکی مانند افسردگی یا دیابت
• بستگان درجه یک مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر
• نگرانی های زیست محیطی مانند کودک آزاری
• مصرف مواد
• موقعیت هایی مانند جراحی یا خطرات شغلی

علاوه بر این، محققان معتقدند که از مناطقی از مغز که مسئول کنترل ترس و ذخیره و بازیابی خاطرات عاطفی و مرتبط با ترس هستند، نشات می‌گیرد.

چه کسانی در معرض خطر اختلالات اضطرابی هستند؟

با هر نوع اضطراب، عوامل خطر متفاوتی وجود دارد. اما برخی تاثیرات کلی، شامل:

• ویژگی‌های شخصیتی. این شامل خجالتی بودن و عصبی بودن در دوران کودکی است.
• تاریخ زندگی. این شامل قرار گرفتن در معرض رویدادهای زنده منفی یا استرس زا است.
• ژنتیک. از بین کسانی که تشخیص اضطراب دارند، ۲۵ درصد یک خویشاوند درجه یک دارند که او نیز تشخیص اضطراب دارد.
• سایر شرایط سلامتی مشکلات تیروئید و سایر شرایط سلامتی می تواند شما را مستعد اضطراب کند.
• محرک‌ها. مصرف کافئین، مواد خاص و داروها می تواند علائم شما را بدتر کند.

آیا آزمایشاتی وجود دارد که اضطراب را تشخیص دهد؟

یک آزمایش نمی تواند اضطراب را تشخیص دهد. درعوض، تشخیص اضطراب نیازمند یک فرآیند طولانی از معاینات فیزیکی، تست‌های سلامت روان و پرسش‌نامه‌های روان‌شناختی است.

برخی از پزشکان یا متخصصان مراقبت های بهداشتی ممکن است یک معاینه فیزیکی، از جمله آزمایش خون یا ادرار انجام دهند تا شرایط پزشکی زمینه ای را که می تواند در علائمی که تجربه می کنید نقش داشته باشد، رد کنند.

چندین تست و مقیاس اضطراب نیز برای کمک به پزشک برای ارزیابی سطح اضطرابی که شما تجربه می کنید استفاده می شود. در مورد هر یک از این تست ها صحبت کنید.

درمان‌های اضطراب چیست؟

هنگامی که تشخیص اضطراب را دریافت کردید، می‌توانید گزینه‌های درمانی را با پزشک بررسی کنید.

اما درمان می تواند به شما کمک کند بر علائم غلبه کنید و زندگی روزمره قابل کنترل تری داشته باشید.

درمان اضطراب به سه دسته تقسیم می شود:

• روان درمانی. درمان می تواند شامل درمان شناختی رفتاری و پیشگیری از پاسخ مواجهه باشد. 
• تکنیک های سلامت مکمل. ذهن آگاهی، یوگا و استراتژی های خود مدیریتی مانند مدیریت استرس راه هایی برای درمان اضطراب با استفاده از روش های جایگزین هستند.
• دارو. پزشکان داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی را تجویز می کنند.

ملاقات با یک درمانگر یا روانشناس می تواند به شما در یادگیری ابزارهای استفاده و راهبردهای مقابله با استرس در هنگام بروز آن کمک کند.

صفحه منابع سلامت روان می تواند نکاتی را در مورد یافتن یک روانپزشک یا دکتری که در زمینه سلامت روان تخصص دارد، متناسب با نیازهای شما ارائه دهد.

داروهایی که معمولاً برای درمان اضطراب استفاده می‌شوند شامل بنزودیازپین‌ها برای تسکین کوتاه‌مدت علائم هستند، اما در صورت امکان به دلیل خطر بالای وابستگی از مصرف آنها اجتناب می‌شود. سایر داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی مانند اسیتالوپرام به طور موثری ترکیب شیمیایی مغز شما را برای بهبود خلق و خو و کاهش استرس تغییر می دهند.

برخی از داروهای رایج دیگر عبارتند از:

• مهارکننده‌های انتخابی جذب سروتونین (SSRIs). اسیتالوپرام، فلوکستین و پاروکستین SSRI های رایج هستند.
• مهارکننده‌های انتخابی بازجذب نوراپی نفرین (SNRIs). دولوکستین و ونلافاکسین SNRIهای رایج هستند.
• داروهای ضد روان پریشی. کوئتیاپین و آریپیپرازول از داروهای رایج ضد روان پریشی هستند.
• بنزودیازپین‌ها. دیازپام و کلونازپام از بنزودیازپین های رایج هستند.
• داروهای ضد اضطراب. Buspirone یک ضد اضطراب رایج است.

تغییرات سبک زندگی می تواند به طور موثر بخشی از استرس و اضطرابی را که ممکن است هر روز با آن کنار بیایید تسکین دهد. بیشتر «درمان‌های» (remedies) طبیعی شامل مراقبت از بدن و شرکت در فعالیت‌های سالم و در عین حال حذف فعالیت‌های ناسالم است.

این شامل:

• خواب کافی
• مدیتیشن
• فعال ماندن و ورزش کردن
• خوردن یک رژیم غذایی سالم
• اجتناب از الکل
• اجتناب از کافئین
• اگر سیگار می کشید، سیگار را ترک کنید

اگر این تغییرات سبک زندگی راهی مثبت برای کمک به شما برای از بین بردن اضطراب به نظر می رسد، در مورد نحوه عملکرد هر کدام بخوانید – به علاوه، ایده های عالی بیشتری برای درمان اضطراب دریافت کنید.

اضطراب و افسردگی

اگر اختلال اضطرابی دارید، ممکن است افسردگی را نیز تجربه کنید. در حالی که اضطراب و افسردگی می توانند به طور جداگانه رخ دهند، بروز اختلالات سلامت روان با هم غیرعادی نیست.

اضطراب می تواند نشانه ای از افسردگی بالینی یا شدید باشد. به همین ترتیب، بدتر شدن علائم افسردگی می تواند توسط یک اختلال اضطرابی ایجاد شود.

شما می توانید علائم هر دو بیماری را با بسیاری از درمان های مشابه مدیریت کنید: روان درمانی (مشاوره)، داروها، و تغییر سبک زندگی.

چگونه به کودکان مبتلا به اضطراب کمک کنیم

اضطراب در کودکان امری طبیعی و مورد انتظار است. با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، ۹.۴ درصد از کودکان و نوجوانان ۳ تا ۱۷ ساله تشخیص اضطراب داشته اند.

همانطور که کودکان بزرگ می شوند، باید از نگرانی ها و ترس هایی که در دوران جوانی خود احساس می کردند رشد کنند. اگر از دوری از والدین خود بترسند، ترس شدید و سایر علائم اضطرابی که در زندگی روزمره آنها اختلال ایجاد می کند، ممکن است یک اختلال اضطرابی در نظر گرفته شود.

اضطراب در کودکان همچنین می تواند مزمن و پایدار شود و اضطراب کنترل نشده باعث می شود آنها از تعامل با همسالان یا اعضای خانواده خود اجتناب کنند.

علائم یک اختلال اضطراب در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عصبانیت
• تحریک پذیری
• مشکل خواب
• احساس ترس
• خستگی
• سردرد
• دل درد

درمان اضطراب برای کودکان شامل درمان شناختی رفتاری (گفتار درمانی) و داروها است. درباره ویژگی‌های یک اختلال اضطرابی و تکنیک‌هایی برای کمک به آرام کردن اضطراب فرزندتان بیشتر بدانید.

چگونه به نوجوانان مبتلا به اضطراب کمک کنیم

نوجوانان ممکن است دلایل زیادی برای اضطراب داشته باشند. آزمون‌ها، بازدید از دانشگاه و اولین قرارها همگی در این سال‌های مهم ظاهر می‌شوند. اما نوجوانانی که احساس اضطراب می کنند یا علائم اضطراب را به طور مکرر تجربه می کنند، ممکن است دچار اختلال اضطرابی باشند.

علائم اضطراب در نوجوانان ممکن است شامل عصبی بودن، خجالتی بودن، رفتارهای انزوا طلبانه و اجتناب باشد. به همین ترتیب، اضطراب در نوجوانان ممکن است منجر به رفتارهای غیرعادی شود.

برای مثال، آنها ممکن است رفتار کنند، در مدرسه عملکرد ضعیفی داشته باشند، رویدادهای اجتماعی را نادیده بگیرند و حتی درگیر مصرف مواد یا الکل شوند.

در برخی از نوجوانان، افسردگی ممکن است با اضطراب همراه باشد. تشخیص هر دو بیماری ضروری است تا درمان آنها بتواند مشکلات اساسی را برطرف کند و به تسکین علائم کمک کند.

رایج ترین درمان های اضطراب در نوجوانان، گفتار درمانی و دارو درمانی است. این درمان ها همچنین به رفع علائم افسردگی کمک می کند.

اضطراب و استرس

استرس و اضطراب با هم مرتبط هستند اما متفاوت هستند. استرس یک واکنش معمولی و سالم به یک رویداد قابل شناسایی است که شما را عصبی می کند، مانند یک آزمایش آینده، ارائه، عروسی یا سایر تغییرات عمده در زندگی شما.

با از بین رفتن محرک، استرس از بین می رود. از سوی دیگر، اضطراب فراتر از هر محرکی ادامه دارد و ممکن است بدون یک محرک شناخته شده وجود داشته باشد. ممکن است فردی برای رفع اضطراب نیاز به درمان داشته باشد.

هم اضطراب و هم استرس به خوبی به فعالیت بدنی، بهداشت خواب خوب و یک رژیم غذایی متعادل پاسخ می دهند. اما اگر اضطراب و استرس شما به خوبی پاسخ نمی دهد و احساس می کنید عملکرد روزانه شما مختل شده است، یک متخصص سلامت روان می تواند به شما در تعیین یک برنامه درمانی کمک کند.

علائم فیزیکی اضطراب

هنگامی که علائم اضطراب را تجربه می کنید، می توانند به صورت علائم فیزیکی مانند:

• سرگیجه
• خستگی
• تپش قلب
• درد و تنش عضلانی
• تکان دادن
• دهان خشک
• تعرق مفرط
• معده درد
• سردرد
• بیخوابی

نه استرس و نه اضطراب همیشه بد نیستند. هر دو می توانند به شما انگیزه یا انگیزه ای برای انجام کار یا چالشی که پیش روی شماست ارائه دهند. اما اگر این احساسات پایدار شوند، می توانند در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد کنند. در این صورت، مهم است که تحت درمان قرار بگیرید.

چشم انداز بلندمدت افراد مبتلا به افسردگی و اضطراب درمان نشده شامل مسائل سلامتی مزمن مانند بیماری قلبی است. بیاموزید که چرا اضطراب و استرس رخ می دهد و چگونه می توانید شرایط را مدیریت کنید.

اضطراب و الکل

اگر اغلب مضطرب هستید، ممکن است تصمیم بگیرید که برای آرام کردن اعصاب خود نوشیدنی میل کنید. از این گذشته، الکل یک آرام بخش است. علاوه بر این، می تواند فعالیت سیستم عصبی مرکزی شما را کاهش دهد، که ممکن است به شما کمک کند احساس آرامش بیشتری داشته باشید.

برخی از افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی به طور منظم از الکل یا سایر مواد مخدر استفاده می کنند تا احساس بهتری داشته باشند و وابستگی و اعتیاد ایجاد کنند.

ممکن است قبل از اینکه پزشکان بتوانند اضطراب را برطرف کنند، درمان مشکل الکل یا مواد مخدر ضروری باشد. اما استفاده مزمن یا طولانی مدت در نهایت می تواند وضعیت را بدتر کند. برای درک اینکه چگونه الکل می تواند علائم اضطراب را بدتر کند، بیشتر بخوانید.

آیا غذاها می‌توانند اضطراب را درمان کنند؟

پزشکان معمولا از دارو درمانی و گفتگو درمانی برای درمان اضطراب استفاده می کنند. اما تغییرات سبک زندگی، مانند خواب کافی و ورزش منظم نیز می تواند کمک کننده باشد. علاوه بر این، برخی تحقیقات نشان می‌دهد که اگر مکرراً اضطراب دارید، غذاهایی که می‌خورید ممکن است تأثیر مفیدی بر مغز شما داشته باشد.

این غذاها عبارتند از:

• دانه های کتان و چیا
• ماهی های چرب مانند ماهی خال مخالی و سالمون
• زردچوبه
• ویتامین دی
• منیزیم
• تریپتوفان

درباره اینکه چگونه این غذاها می توانند سلامت مغز شما را تقویت کرده و اضطراب شما را کاهش دهند، بیشتر بخوانید.

پیشگیری از اضطراب

کودکان و نوجوانان

مشخص نیست که چرا اضطراب در کودکان و نوجوانان ایجاد می شود. اما رویکردهای بهداشت عمومی بسیار خوبی وجود دارد که برای جلوگیری از این اختلال کار می کند و آنها عبارتند از:

• پیشگیری از خودکشی
• پیشگیری از قلدری
• پیشگیری از خشونت جوانان
• پیشگیری از بدرفتاری با کودک
• برنامه های سلامت روان

به عنوان والدین، می توانید صریح و صادقانه با فرزندتان ارتباط برقرار کنید و در عین حال مطمئن شوید که او تصمیمات سالمی می گیرد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی حمایت از سلامت روان کودک خود، لطفاً صفحه منابع مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) را بررسی کنید.

علاوه بر این، در مواردی که کودکان و نوجوانان در پاسخ به اتفاقاتی که در خانواده یا در خانه آنها اتفاق می افتد، اضطراب را تجربه می کنند، بهتر است خانواده درمانی انجام شود. این مهم است به ویژه به این دلیل که کودکان و نوجوانان ممکن است صحبت در مورد احساسات خود یا آگاهی از اضطراب خود را چندان آسان نداشته باشند.

بزرگسالان

راه های زیادی برای پیشگیری از اضطراب و علائم آن وجود دارد. لطفا گزینه های زیر را ببینید:

• اجتناب. دوری از افراد، مکان ها و موقعیت ها می تواند استرس و اضطراب شما را کاهش دهد. اما این یک استراتژی کوتاه مدت خواهد بود. در دراز مدت، اگر تحت درمان قرار بگیرید، بهتر است تا دیگر نیازی به اجتناب از محرک نداشته باشید.
• مدیریت استرس و ذهن آگاهی. تمرین مدیریت استرس و تمرکز حواس از استرس جلوگیری می کند.
• کافئین را محدود کنید. کافئین می تواند علائم اضطراب را بدتر کند.
• گروه های پشتیبانی. صحبت با دیگران فرصتی برای به اشتراک گذاشتن راهبردها و تجربیات مقابله است.
• درمان. صحبت کردن با یک درمانگر می تواند به شما کمک کند تا راه های موثرتری برای مقابله با ترس ها و استرس هایی که منجر به اضطراب می شوند ایجاد کنید.
• در مورد داروهای خود با پزشک صحبت کنید. صحبت منظم با پزشک در مورد دوز، اثربخشی و عوارض جانبی داروهای خود، تضمین می کند که هر بیماری به اندازه کافی درمان می شود و برای هر گونه عوارض جانبی احتمالی مرتبط با اضطراب تحت نظارت است.

چشم انداز

می توانید اضطراب خود را با دارو، روان درمانی یا ترکیبی از این دو درمان کنید.

اما برخی از افرادی که اختلال اضطراب خفیف دارند یا از چیزی می ترسند که به راحتی می توانند از آن اجتناب کنند، تصمیم می گیرند با این بیماری زندگی کنند و تحت درمان قرار نگیرند.

با این حال، اجتناب از محرک، واقعاً می‌تواند اضطراب را در دراز مدت بدتر کند. درمان می تواند به شما کمک کند تا بر نیاز به اجتناب از محرک غلبه کنید.

درک این نکته مهم است که اختلالات اضطرابی حتی در موارد شدید قابل درمان هستند. اگرچه اضطراب معمولاً از بین نمی رود، اما می توانید یاد بگیرید که آن را مدیریت کنید و زندگی شاد و سالمی داشته باشید.