هر آنچه باید در مورد لوپوس بدانید

لوپوس یک بیماری خودایمنی مزمن است که می تواند باعث التهاب در سراسر بدن شود. با این حال، در درجه اول یک وضعیت موضعی است، بنابراین همیشه سیستمیک نیست.

بیماری خودایمنی وضعیتی است که در آن سیستم ایمنی بدن شما مسئول التهاب و تجزیه سلول های خود است.

بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس یک نوع خفیف از آن را تجربه می کنند، اما بدون درمان مناسب می تواند شدید شود. در حال حاضر، هیچ درمانی شناخته شده برای لوپوس وجود ندارد، بنابراین درمان بر کاهش علائم و کاهش التهاب متمرکز است.

انواع لوپوس

متخصصان مراقبت های بهداشتی معمولا چهار نوع لوپوس را دسته بندی می کنند.

لوپوس اریتماتوی سیستمیک

لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) شایع ترین نوع لوپوس است. وقتی می شنوید که فردی می گوید که لوپوس دارد، احتمالاً به SLE اشاره می کند.

SLE نام خود را از این واقعیت گرفته است که معمولاً چندین سیستم اندام مختلف بدن شما را تحت تأثیر قرار می دهد. پژوهش نشان می دهد که این موارد عبارتند از:

• کلیه ها
• پوست
• مفاصل
• قلب
• سیستم عصبی
• ریه ها

SLE می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. این بیماری علائمی را ایجاد می کند که ممکن است در طول زمان بدتر شده و سپس بهبود یابد. به گفته بنیاد لوپوس آمریکا، زمان هایی که علائم شما بدتر می شود، شعله ور شدن نامیده می شود. دوره هایی که بهبود می یابند یا از بین می روند به عنوان بهبودی شناخته می شوند. 

لوپوس جلدی

این نوع لوپوس به طور کلی به پوست شما محدود می شود. ممکن است باعث بثورات و ضایعات دائمی همراه با اسکار شود. بررسی ۲۰۱۹ چندین نوع مختلف لوپوس جلدی را شناسایی کرد، از جمله:

• لوپوس حاد جلدی. این نوع باعث ایجاد “بثورات پروانه ای” مشخصه می شود. این یک بثورات قرمز رنگ است که روی گونه ها و بینی ظاهر می شود.
• لوپوس تحت حاد جلدی. این نوع لوپوس پوستی باعث ایجاد بثورات قرمز، برجسته و پوسته پوسته در بدن می شود. اغلب در مناطقی است که در معرض نور خورشید بوده اند و معمولاً منجر به زخم نمی شود.
• لوپوس پوستی مزمن. این نوع باعث ایجاد بثورات بنفش یا قرمز می شود. همچنین می تواند باعث تغییر رنگ پوست، زخم و ریزش مو شود. همچنین ممکن است آن را به نام لوپوس دیسکوئید مشاهده کنید .

در حالی که لوپوس حاد پوستی اغلب با لوپوس در سایر قسمت های بدن همراه است، لوپوس پوستی تحت حاد و مزمن معمولاً فقط روی پوست رخ می دهد.

لوپوس نوزادی

این وضعیت بسیار نادر است و نوزادانی را که والدین آنها دارای آنتی بادی های خودایمنی خاصی هستند، تحت تاثیر قرار می دهد. این آنتی بادی های خودایمنی از طریق جفت از والدین به جنین منتقل می شوند.

همه والدینی که این آنتی بادی ها را دارند علائم لوپوس را ندارند. در واقع، تحقیقات نشان می دهد که در مورد ۲۵ درصد مادرانی که کودکی با لوپوس نوزادی به دنیا می آورند، علائم لوپوس ندارند. با این حال، تخمین زده می شود که ۵۰ درصد این مادران در عرض ۳ سال علائم را نشان خواهند داد.

علائم این وضعیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• یک بثورات پوستی
• تعداد کم سلول های خونی
• مشکلات کبدی بعد از تولد

در حالی که برخی از نوزادان ممکن است مشکلات رشدی در قلب داشته باشند، اکثر آنها علائمی دارند که پس از چند ماه از بین می روند.

اگر این آنتی بادی ها را دارید، باید در دوران بارداری به دقت تحت نظر باشید. تیم مراقبت شما اغلب شامل متخصصانی مانند روماتولوژیست و متخصص زنان و زایمان می شود. متخصص زنان و زایمان پزشکی است که در پزشکی جنین-مادر تخصص دارد.

لوپوس ناشی از دارو

استفاده از برخی داروهای تجویزی می تواند منجر به لوپوس ناشی از دارو (DIL) شود. DIL همچنین ممکن است به عنوان لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو (DILE) نامیده شود.

پژوهش نشان می دهد که DIL می تواند از طریق استفاده طولانی مدت از داروهای تجویز شده خاص ایجاد شود. معمولاً پس از چند ماه از مصرف دارو رخ می دهد.

بسیاری از داروها می توانند باعث ایجاد DIL در شما شوند. برخی از نمونه ها عبارتند از:

• داروهای ضد میکروبی مانند تربینافین (ضد قارچ) و پیرازین آمید ( داروی سل )
• داروهای ضد تشنج مانند فنی توئین (دیلانتین) و والپروات
• داروهای آریتمی مانند کینیدین و پروکائین آمید
• داروهای فشار خون بالا ، مانند هیدرالازین
• مواد بیولوژیکی به نام عوامل ضد TNF-alpha، مانند اینفلیکسیماب (رمیکید) و اتانرسپت (Enbrel)

در حالی که DIL علائم SLE را تقلید می کند، در بیشتر موارد این بیماری معمولاً اندام های اصلی را تحت تأثیر قرار نمی دهد. با این حال، می تواند باعث پریکاردیت و پلوریت شود. DIL معمولاً ظرف چند هفته پس از قطع دارو که باعث بروز آن شده است از بین می رود.

آیا لوپوس قابل درمان است؟

در حال حاضر، هیچ درمانی برای لوپوس وجود ندارد. با این حال، انواع مختلف درمان می تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند.

با توجه به بررسی ۲۰۱۹ درمان لوپوس بر چندین عامل تمرکز دارد:

• درمان علائم لوپوس زمانی که آنها را دارید
• جلوگیری از بروز عود لوپوس
• کاهش میزان آسیبی که به مفاصل و اندام های شما وارد می شود

پیروی از رژیم درمانی توصیه شده توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای کمک به شما برای مدیریت علائم و داشتن یک زندگی رضایت بخش مهم است.

پزشکان و دانشمندان به تحقیقات خود برای درک بهتر لوپوس و ایجاد درمان های جدید برای این بیماری ادامه می دهند.

علائم لوپوس

علائم لوپوس می تواند به قسمت هایی از بدن شما بستگی داشته باشد که تحت تاثیر قرار گرفته اند. التهاب مشاهده شده در لوپوس می تواند اندام ها و بافت های مختلف بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد، از جمله:

• مفاصل
• پوست
• قلب
• خون
• ریه ها
• مغز
• کلیه ها

علائم بسته به فرد ممکن است متفاوت باشد. آنها ممکن است:

• دائمی باشد
• ناگهان ناپدید می شوند
• گهگاه شعله ور شدن

هیچ دو مورد لوپوس یکسان نیستند. اما مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) می گوید که شایع ترین علائم و نشانه ها عبارتند از:

• تب بالا
• خستگی
• بدن درد
• درد مفاصل
• بثورات ، از جمله بثورات پروانه ای روی صورت
• ضایعات پوستی
• تنگی نفس
• سندرم شوگرن که شامل خشکی مزمن چشم و خشکی دهان است
• پریکاردیت و پلوریت که هر دو می توانند باعث درد قفسه سینه شوند
• سردرد
• گیجی
• از دست دادن حافظه

التهاب ناشی از لوپوس همچنین می‌تواند باعث ایجاد عوارضی در ارگان‌های مختلف شود، مانند:

• کلیه ها
• خون
• ریه ها

به خواندن علائم لوپوس ادامه دهید.

حساسیت به نور لوپوس

در حالی که آفتاب بیش از حد می تواند برای هر کسی مضر باشد، بسیاری از افرادی که به لوپوس مبتلا هستند حساسیت به نور نیز دارند. حساسیت به نور به این معنی است که شما به ویژه به اشعه ماوراء بنفش (UV) حساس هستید، نوعی تابش که در نور خورشید یا حتی انواع خاصی از نور مصنوعی است.

بر اساس گزارش بنیاد لوپوس آمریکا، برخی از افراد مبتلا به لوپوس ممکن است متوجه شوند که قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث ایجاد علائم خاصی می شود . این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بثورات، که در درجه اول راش های حساس به نور در صورت وجود آنتی بادی خاصی به نام SSA (Ro) هستند
• خستگی
• درد مفاصل
• تورم داخلی

اگر لوپوس دارید و می‌خواهید بیرون بروید، پوشیدن لباس‌های محافظ در برابر آفتاب و استفاده از کرم ضد آفتاب بسیار مهم است. 

علائم اولیه

علائم لوپوس معمولاً با ورود به بزرگسالی شروع می شود. این می تواند از نوجوانی تا ۳۰ سالگی باشد.

برخی از علائم اولیه عبارتند از:

• خستگی
• تب
• کهیر
• مفاصل متورم
• خشکی دهان یا خشکی چشم
• ریزش مو به خصوص در لکه هایی که به آن آلوپسی آره آتا گفته می شود
• مشکلات ریه، کلیه یا دستگاه گوارش شما

این علائم مشابه علائم سایر بیماری ها هستند، بنابراین تجربه آنها لزوماً به معنای ابتلا به لوپوس نیست. با این حال، مهم است که یک قرار ملاقات با یک متخصص مراقبت های بهداشتی داشته باشید تا در مورد آنها صحبت کنید.

درمان لوپوس

در حالی که در حال حاضر هیچ درمانی برای لوپوس وجود ندارد، داروهایی برای کمک به مدیریت علائم لوپوس و جلوگیری از عود بیماری لوپوس در دسترس هستند. هنگامی که درمان های لوپوس را توصیه می کند، پزشک علائم لوپوس و شدت آنها را در نظر می گیرد.

مهم است که به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید. این به آن‌ها اجازه می‌دهد وضعیت شما را بهتر کنترل کنند و تعیین کنند که آیا برنامه درمانی شما برای مدیریت علائم شما کار می‌کند یا خیر.

علائم لوپوس شما نیز می تواند در طول زمان تغییر کند. به همین دلیل، پزشک ممکن است داروهای شما را تغییر دهد یا دوز داروی فعلی را تنظیم کند.

سرویس بهداشت ملی (NHS) می گوید که علاوه بر دارو، ممکن است پزشک شما تغییراتی در شیوه زندگی را نیز برای کمک به مدیریت علائم لوپوس توصیه کند. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

• اجتناب از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور UV
• خوردن یک رژیم غذایی سالم
• مصرف مکمل هایی که ممکن است به کاهش علائم کمک کنند، مانند ویتامین D ، کلسیم و روغن ماهی
• ورزش منظم
• اگر سیگار می کشید، سیگار را ترک کنید

داروی لوپوس

دارویی که به شما داده می شود می تواند به علائم و همچنین شدت آنها بستگی داشته باشد. داروها می توانند به روش های مختلفی به رفع علائم لوپوس کمک کنند، از جمله:

• آرام کردن سیستم ایمنی بدن شما
• کاهش میزان تورم یا التهابی که تجربه می کنید
• کمک به جلوگیری از آسیب به مفاصل یا اندام های داخلی شما

با توجه به بررسی ۲۰۱۹ چند نمونه از داروهای لوپوس عبارتند از:

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs). اینها می توانند تورم و درد را کاهش دهند. به عنوان مثال می توان به داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin) و ناپروکسن (Aleve) اشاره کرد.
• داروهای ضد مالاریا این داروها زمانی برای درمان بیماری عفونی مالاریا استفاده می شدند. ارگانیسم عامل مالاریا نسبت به داروها مقاومت نشان می دهد، بنابراین پزشکان اکنون از داروهای جدیدتر برای درمان این بیماری استفاده می کنند. داروهای ضد مالاریا می توانند علائم لوپوس مانند بثورات، درد مفاصل و خستگی را برطرف کنند. آنها همچنین می توانند به متوقف کردن شعله های لوپوس کمک کنند. آنها در دوران بارداری برای کاهش عوارض مرتبط با بارداری و خطر بدتر شدن بیماری در والدین توصیه می شوند.
• کورتیکواستروئیدها این داروها به آرام کردن سیستم ایمنی شما کمک می کنند و می توانند درد و تورم را کاهش دهند. آنها به اشکال مختلفی از جمله تزریقی، کرم های موضعی و قرص ها وجود دارند. نمونه ای از کورتیکواستروئیدها پردنیزون است. کورتیکواستروئیدها می توانند عوارض جانبی مانند عفونت و پوکی استخوان ایجاد کنند. مهم است که دوز و مدت استفاده را به حداقل برسانید.
• داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی این داروها برای سرکوب سیستم ایمنی بدن شما کار می کنند. از آنجایی که آنها بسیار قوی هستند و می توانند دفاع بدن شما را در برابر عفونت کاهش دهند، معمولاً فقط زمانی استفاده می شوند که لوپوس شدید باشد یا اندام های زیادی را تحت تأثیر قرار دهد. آنها همچنین برای کاهش میزان و قرار گرفتن در معرض استروئیدها استفاده می شوند. به همین دلیل است که از آنها به عنوان داروهای حفظ کننده استروئید نیز یاد می شود. به عنوان مثال می توان به متوترکسات (Trexall)، مایکوفنولات موفتیل (CellCept)، اسید مایکوفنولیک (Myfortic) و آزاتیوپرین (Imuran) اشاره کرد. این داروها به عنوان درمان‌های خارج از برچسب برای لوپوس استفاده می شوند. 
• بیولوژیک. بیولوژیک ها داروهایی هستند که منشا بیولوژیکی دارند. بلیموماب (Benlysta) یک داروی بیولوژیکی است که برای درمان لوپوس استفاده می شود. این آنتی بادی است که می تواند پروتئینی را در بدن شما که برای پاسخ ایمنی مهم است مسدود کند.

نظارت بر اینکه چگونه داروهای شما بر علائم شما تأثیر می گذارند بسیار مهم است. اگر داروی شما عوارض جانبی دارد یا دیگر برای درمان علائم شما موثر نیست، به پزشک خود اطلاع دهید.

رژیم غذایی لوپوس

متخصصان مراقبت های بهداشتی رژیم غذایی خاصی برای افراد مبتلا به لوپوس ایجاد نکرده اند. اما بررسی ۲۰۱۹ نشان می دهد که چندین تغییر رژیم غذایی ممکن است مفید باشد.

به طور کلی، سعی کنید یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید. این می تواند مواردی مانند:

• ماهی های سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ مانند سالمون، ماهی تن یا ماهی خال مخالی
• غذاهای سرشار از کلسیم، مانند لبنیات کم چرب
• منابع کربوهیدرات غلات کامل
• ترکیبی از میوه ها و سبزیجات رنگارنگ

اگر ماهی سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ می خورید، ممکن است لازم باشد مصرف خود را کنترل کنید. این ماهی ها می توانند سطح جیوه بالایی داشته باشند.

همچنین برخی از مواد غذایی وجود دارد که افراد مبتلا به لوپوس معمولاً باید از آنها اجتناب کنند، بیشتر به دلیل داروهایی که معمولا مصرف می کنند. چند نمونه از غذاهایی که باید از آنها دوری کرد عبارتند از:

• الکل. الکل می تواند با بسیاری از داروها تداخل داشته باشد. به عنوان مثال، در افرادی که از NSAID استفاده می کنند، می تواند باعث خونریزی گوارشی شود. همچنین می تواند احتمال التهاب را افزایش دهد.
• یونجه. اسید آمینه ای به نام ال-کاناوانین در جوانه ها و دانه های یونجه یافت می شود. این اسید آمینه ممکن است التهاب را افزایش دهد و منجر به عود لوپوس شود.
• غذاهای سرشار از نمک و کلسترول. کم کردن نمک و کلسترول فقط برای سلامت کلی شما مفید نیست. همچنین به جلوگیری از نفخ و افزایش فشار خون به دلیل استفاده از کورتیکواستروئید کمک می کند.

علاوه بر این، اگر به دلیل لوپوس خود حساسیت به نور دارید، ممکن است کمبود ویتامین D داشته باشید. مصرف مکمل ویتامین D ممکن است کمک کند. 

کهیر

بثورات پوستی یکی از علائم شایع لوپوس است که بسیاری از افراد آن را تجربه می کنند.

بثورات پوستی معمولاً پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می شود. با توجه به بررسی ۲۰۱۹، اغلب به صورت راش پروانه ای شکل روی گونه ها و پل بینی ظاهر می شود.

بثورات پوستی همچنین ممکن است به صورت لکه ها یا ضایعات حلقه ای شکل در موارد زیر ظاهر شوند:

• بازوها
• پاها
• قسمت بالایی پشت
• قفسه سینه
• گردن
• پوست سر
• صورت
• شانه ها

این بثورات ممکن است برجسته، صاف یا پوسته پوسته باشند و در برخی موارد دردناک یا خارش دار باشند. با توجه به یک بررسی ۲۰۱۵، بثورات معمولاً قرمز یا بنفش نیز به نظر می رسند و ممکن است در افرادی با رنگ پوست تیره تر قابل توجه تر باشند.

راش لوپوس می تواند صورت و لب ها را درگیر کند.

بثورات پروانه‌ای که چین‌های نازولبیال را حفظ می‌کند، یک راش مشخص مرتبط با لوپوس است. به این راش مالاریا نیز می گویند.

علل و عوامل خطر لوپوس

در حالی که کارشناسان دقیقاً نمی دانند چه چیزی باعث لوپوس می شود، آنها فکر می کنند ممکن است ترکیبی از بسیاری از عوامل زمینه ای باشد. این شامل:

• محیط. بررسی ۲۰۱۹ محرک‌های بالقوه مانند سیگار کشیدن، استرس و قرار گرفتن در معرض سمومی مانند گرد و غبار سیلیس را به عنوان عوامل بالقوه لوپوس شناسایی کرد.
• ژنتیک با توجه به بنیاد لوپوس آمریکا، بیش از ۵۰ ژن مرتبط با لوپوس شناسایی شده است. علاوه بر این، داشتن سابقه خانوادگی لوپوس ممکن است فرد را در معرض خطر کمی بالاتر برای تجربه این بیماری قرار دهد.
• هورمون ها بررسی ۲۰۱۹ نشان می دهد که سطوح غیر معمول هورمون، مانند افزایش سطح استروژن، می تواند به لوپوس کمک کند.
• عفونت ها با توجه به بررسی ۲۰۲۱ متخصصان هنوز در حال بررسی ارتباط بین لوپوس و عفونت هایی مانند سیتومگالوویروس و اپشتین بار هستند.
• داروها استفاده طولانی مدت از برخی داروها، مانند هیدرالازین (آپرسولین)، پروکائین آمید (پروکانبید) و کینیدین ، با DIL مرتبط است . همچنین، افرادی که داروهای مسدودکننده TNF را برای شرایطی مانند آرتریت روماتوئید (RA)، بیماری التهابی روده و اسپوندیلیت آنکیلوزان مصرف می‌کنند، می‌توانند به DIL مبتلا شوند. اگرچه نادر است، تتراسایکلین ها، مانند مینوسیکلین، که می تواند برای درمان آکنه و روزاسه استفاده شود، می تواند باعث ایجاد DIL نیز شود.

همچنین ممکن است هیچ یک از علل بالقوه شناخته شده لوپوس که در اینجا ذکر شده است را تجربه نکرده باشید و در عین حال بیماری خود ایمنی را داشته باشید.

گروه های خاصی ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به لوپوس باشند. با توجه به بنیاد لوپوس آمریکا، نمونه هایی از عوامل خطر ابتلا به لوپوس عبارتند از:

• جنسیت. زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به لوپوس هستند، اما این بیماری می تواند در مردان شدیدتر ظاهر شود.
• سن. در حالی که لوپوس می تواند در هر سنی رخ دهد، اغلب در افراد بین ۱۵ تا ۴۴ سال تشخیص داده می شود.
• سابقه خانوادگی. داشتن سابقه خانوادگی لوپوس به این معنی است که شما در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستید.
• قومیت. در ایالات متحده، لوپوس در افراد رنگین پوست، سیاه پوستان، اسپانیایی تبارها، مردم لاتین، آسیایی ها، بومیان آمریکا، بومیان هاوایی و جزایر اقیانوس آرام بیشتر از مردم قفقاز دیده می شود. لوپوس می تواند زودتر در سن ایجاد شود و در گروه های فوق شدیدتر باشد. پژوهش از سال ۲۰۱۴ نشان می دهد که از هر ۵۳۷ زن سیاه پوست در آمریکا ۱ نفر به لوپوس مبتلا می شوند. محققین کاملاً مشخص نیست که آیا این به دلیل عوامل ژنتیکی یا اجتماعی-اقتصادی (یا هر دو) است مطالعه LUMINA عواملی را که ممکن است در آن نقش داشته باشند روشن می کند. با این حال، تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود چرا لوپوس عمدتاً این گروه ها را تحت تأثیر قرار می دهد.

به یاد داشته باشید که داشتن عوامل خطر برای لوپوس به معنای ابتلا به لوپوس نیست. این فقط به این معنی است که شما در مقایسه با کسانی که فاکتورهای خطر ندارند، در معرض خطر بیشتری هستید.

تشخیص لوپوس

پزشکان از یک آزمایش خون یا مطالعه تصویربرداری برای تشخیص لوپوس استفاده نمی کنند. در عوض، آنها علائم و نشانه های یک فرد را در نظر می گیرند و سایر شرایط بالقوه ای را که می تواند باعث آنها شود را رد می کنند.

تحقیقات نشان داده است که برخی از آنتی بادی ها برای لوپوس بسیار خاص هستند، از جمله DNA دو رشته ای (ds-DNA) و آنتی بادی اسمیت (Sm). آنتی بادی Sm همچنین با بیماری کلیوی مرتبط با SLE (نفریت) مرتبط است.

پزشک ابتدا سابقه پزشکی شما را درخواست می کند و معاینه فیزیکی انجام می دهد. آنها در مورد علائم شما، از جمله مدت زمانی که آنها را داشته اید، و اینکه آیا سابقه خانوادگی لوپوس یا سایر بیماری های خود ایمنی دارید، می پرسند.

با توجه به بررسی ۲۰۱۹ پزشک ممکن است علاوه بر درخواست شرح حال دقیق پزشکی و انجام معاینه فیزیکی، آزمایشات زیر را برای تشخیص لوپوس انجام دهد:

• آزمایشات خون اینها می تواند شامل شمارش کامل خون باشد. پزشکان از این آزمایش برای تعیین تعداد و نوع گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت های خون استفاده می کنند. آزمایش‌های دیگری که ممکن است درخواست کنند شامل میزان رسوب گلبول قرمز است, آزمایش پروتئین واکنش‌گر C، و آزمایش آنتی‌بادی ضد هسته‌ای که می‌تواند نشان دهنده افزایش فعالیت سیستم ایمنی باشد.
• آزمایشات ادرار استفاده از آزمایش ادرار می تواند تعیین کند که آیا سطح خون یا پروتئین در ادرار شما افزایش یافته است یا خیر. این می تواند نشان دهد که لوپوس ممکن است بر کلیه های شما تأثیر بگذارد.
• تست های تصویربرداری اشعه ایکس قفسه سینه و اکوکاردیوگرام دو مطالعه تصویربرداری هستند که ممکن است نشان دهنده التهاب یا تجمع مایع در داخل یا اطراف قلب و ریه شما باشد.
• بیوپسی بافت. پزشک شما می‌تواند نمونه‌برداری یا نمونه‌برداری از سلول‌ها را از ناحیه‌ای که جوش‌های لوپوس مانند دارد، بگیرد. این ممکن است به تعیین اینکه آیا سلول های معمولی یک فرد مبتلا به لوپوس وجود دارد یا خیر کمک کند. در صورت وجود آسیب کلیه، بیوپسی کلیه ممکن است برای کمک به تعیین درمان مناسب ضروری باشد.

عوارض لوپوس

انواع مختلفی از عوارض مربوط به لوپوس هستند. آنها به دلیل التهاب مرتبط با این بیماری ایجاد می شوند. عوارض احتمالی لوپوس می تواند شامل مشکلات زیر باشد:

• کلیه ها. با توجه به مطالعه ۲۰۲۰، التهاب ناشی از لوپوس می تواند باعث آسیب کلیه و حتی منجر به نارسایی کلیه شود. 
• خون یا رگ های خونی. بررسی ۲۰۲۰ نشان می دهد که رگ های خونی می توانند به دلیل لوپوس ملتهب شوند. به این واسکولیت می گویند. علاوه بر این، لوپوس می تواند منجر به مشکلات خونریزی یا لخته شدن خون شود.
• قلب. لوپوس همچنین می تواند منجر به التهاب قلب و بافت های اطراف شما شود مطالعه ۲۰۲۰. همچنین ممکن است شما را در معرض خطر بیشتر بیماری قلبی، حمله قلبی یا سکته قرار دهد.
• ریه ها بررسی ۲۰۲۰ نشان داد که التهاب ریه ها به دلیل لوپوس می تواند منجر به تنفس دردناک شود.
• سیستم عصبی. بر اساس یک منبع معتبر در سال ۲۰۱۷، هنگامی که لوپوس بر مغز تأثیر می گذارد، می توانید حملات سرگیجه، سردرد یا حتی تشنج را تجربه کنید.

افراد مبتلا به لوپوس نیز بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هستند. این نه تنها به دلیل خود این بیماری است، بلکه به این دلیل است که بسیاری از داروهایی که برای درمان لوپوس استفاده می‌شوند، سیستم ایمنی را ضعیف یا سرکوب می‌کنند.

اگر مبتلا به لوپوس هستید، بسیار مهم است که به برنامه درمانی که پزشکتان برای شما تهیه کرده است پایبند باشید. انجام این کار می تواند به جلوگیری از عود لوپوس و همچنین آسیب اندام کمک کند.

نفریت لوپوس

نفریت لوپوس یک عارضه جدی است که می تواند به دلیل لوپوس رخ دهد مطالعه ۲۰۲۰. زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن به بخشی از کلیه ها که برای تصفیه خون شما کار می کند حمله می کند.

مهم است که علائم نفریت لوپوس را بشناسید تا بتوانید درمان سریع را دریافت کنید. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ادرار تیره
• ادرار کف آلود
• ادرار خونی
• تکرر ادرار ، به خصوص در عصر یا شب
• پف کردن پاها، قوزک ها و پاها که با گذشت روز بدتر می شود
• افزایش وزن
• فشار خون بالا

چندین مرحله مختلف نفریت لوپوس وجود دارد که کلاس I تا کلاس VI تعیین می شود. کلاس I کم شدت ترین است، در حالی که کلاس VI شدیدترین است.

خستگی لوپوس

خستگی یکی از علائم شایع لوپوس است. طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۲، بین ۵۳ و ۸۰ درصد افراد مبتلا به لوپوس خستگی را به عنوان یکی از علائم اصلی خود تجربه می کنند.

مشخص نیست دقیقا چه چیزی باعث خستگی در افراد مبتلا به لوپوس می شود. با این حال، برخی از عوامل ممکن است به آن کمک کنند، از جمله:

• خواب ضعیف
• فعالیت بدنی کم
• کمبود ویتامین D
• چاقی
• درد ناشی از آرتریت لوپوس
• عوارض جانبی داروهای لوپوس
• شرایط همراه، مانند افسردگی، کم خونی ، یا بیماری تیروئید

برخی از کارهایی که می توانید برای کمک به خستگی انجام دهید عبارتند از:

• محدودیت های فیزیکی خود را درک کنید. در حالی که مهم است که فعال بمانید، زیاده روی نکنید. حتما بین فعالیت ها استراحت کنید.
• سعی کنید در طول روز از خوابیدن خودداری کنید. این می تواند خواب شما را در شب مختل کند.
• برنامه ریزی و اولویت بندی وظایف. این به شما کمک می کند تا زمانی که فعال هستید و زمانی که می توانید استراحت کنید بهتر مدیریت کنید. برای مثال، اگر در حال انجام کارهایتان هستید، سعی کنید آنها را با هم گروه بندی کنید تا مجبور نباشید به بیرون رفتن ادامه دهید.
• در مورد خستگی خود باز باشید. به عزیزانتان اطلاع دهید که چه کاری می توانند برای کمک انجام دهند.
• پیوستن به یک گروه پشتیبانی حضوری یا آنلاین را در نظر بگیرید. انجام این کار می تواند به شما کمک کند تا استراتژی هایی را بیاموزید که سایر افراد مبتلا به لوپوس برای مدیریت خستگی خود از آنها استفاده می کنند.

لوپوس و افسردگی

مقابله با لوپوس گاهی اوقات می تواند دشوار باشد. احساس ناامیدی یا غمگینی بسیار رایج است. با این حال، مهم است که بین احساسات منفی موقت و شرایطی مانند افسردگی تمایز قائل شوید.

افسردگی اغلب در افرادی که لوپوس دارند رخ می دهد. طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۸، تخمین زده می شود که ۲۵ درصد از افراد مبتلا به لوپوس نیز افسردگی دارند. به همین دلیل، مهم است که علائم افسردگی را بشناسید تا بتوانید کمک بگیرید. این شامل:

• احساس غم، ناامیدی یا گناه
• عزت نفس پایین
• گریه کردن، که می تواند بدون دلیل خاصی اتفاق بیفتد
• مشکل در تمرکز
• مشکل در خوابیدن یا خواب زیاد
• تغییرات در اشتها که باعث افزایش یا کاهش وزن شما می شود
• توجه داشته باشید که دیگر به چیزهایی که در گذشته از آنها لذت می بردید علاقه ای ندارید

اگر هر یک از این علائم را در خود مشاهده کردید، کمک بگیرید. افسردگی اغلب می تواند به طور موثر از طریق درمان و دارو کنترل شود.

آرتریت لوپوس

زمانی که مفاصل شما ملتهب می شوند دچار آرتروز می شوید. این می تواند باعث تورم، درد و محدودیت دامنه حرکتی در مفاصل آسیب دیده شود.

التهاب مفاصل معمولاً ناشی از آرتریت خودایمنی است، مانند RA. با این حال، بسیاری از موارد آرتریت به دلیل ساییدگی یا استئوآرتریت در مفاصل ما با افزایش سن رخ می دهد.

پژوهش نشان می دهد که آرتریت معمولا در افراد مبتلا به لوپوس رخ می دهد. با این حال، آرتریت مرتبط با لوپوس به دلیل افزایش سطح التهاب در بدن است که مشخصه این بیماری است.

سطوح التهاب و آسیب بافتی در مفاصل در لوپوس کمتر از سایر شرایط التهابی مانند RA است. با این حال، برخی از افراد ممکن است هم لوپوس و هم آرتریت روماتوئید را داشته باشند.

در مورد لوپوس و RA، ممکن است یک ارتباط ژنتیکی بین این دو بیماری وجود داشته باشد.

شعله ور شدن لوپوس

شعله ور شدن لوپوس زمانی اتفاق می افتد که علائم لوپوس شما بدتر می شود و باعث می شود احساس بیماری کنید. شراره ها می آیند و می روند. گاهی اوقات علائم هشدار دهنده قبل از شعله ور شدن رخ می دهد، در حالی که گاهی اوقات شعله ور شدن ممکن است بدون هشدار رخ دهد.

چندین چیز مختلف می تواند باعث ایجاد شعله ور شود. با توجه به بررسی ۲۰۱۶، برخی از آنها عبارتند از:

• قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش، مانند نور خورشید یا نور فلورسنت
• فشار
• عدم استراحت کافی
• داشتن عفونت یا آسیب
• انواع خاصی از داروها
• داروهای لوپوس خود را مصرف نکنید

در حالی که درمان لوپوس می تواند به جلوگیری از بروز شعله ور شدن کمک کند، شما همچنان ممکن است در حین مصرف داروهای لوپوس آن را تجربه کنید. به عنوان مثال، اگر ساعت‌های طولانی بدون استراحت کافی کار کرده‌اید، ممکن است حتی اگر دارو مصرف می‌کنید، شعله‌ور شوید.

علائم شعله ور شدن لوپوس

برخی از علائم هشداردهنده می توانند به شما اطلاع دهند که شعله ور شدن لوپوس در حال آمدن است. توانایی تشخیص این علائم می تواند به شما کمک کند تا سریعتر به دنبال درمان باشید. این به طور بالقوه می تواند شدت شعله ور شدن را کاهش دهد.

بر اساس CDC علائم هشدار دهنده شعله ور شدن لوپوس عبارتند از:

• احساس خستگی بیشتر از حد معمول
• کهیر
• درد، به ویژه درد قفسه سینه که ممکن است در نتیجه پریکاردیت یا پلوریت باشد
• تب
• ناراحتی معده
• احساس سرگیجه داشتن
• سردرد شدید
• پدیده رینود
• تورم غدد لنفاوی

شعله های لوپوس می تواند از شدت خفیف تا جدی متغیر باشد. برخی از آنها ممکن است فقط باعث ایجاد بثورات یا درد مفاصل شوند، در حالی که عودهای جدی تر می توانند باعث آسیب به اندام های داخلی شما شوند. به همین دلیل، همیشه مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

امید به زندگی و چشم انداز لوپوس

نوآوری های پزشکی و پیشرفت در آزمایش های تشخیصی باعث شده است افراد مبتلا به لوپوس بیشتر از همیشه عمر کنند. در واقع، میزان بقا در طول ۱۰ سال اول حدود ۸۵ تا ۹۰ درصد برآورد شده است.

افراد مبتلا به لوپوس خفیف تا متوسط ​​می توانند برای سالم ماندن و جلوگیری از عوارض موارد زیر را انجام دهند:

• به طور منظم به پزشک مراجعه کنید.
• برنامه درمانی خود را با دقت دنبال کنید و تمام داروها را طبق دستور مصرف کنید.
• اگر علائم جدید یا عوارض جانبی داروهای خود را تجربه کردید، کمک بگیرید.
• عوامل خطر را بررسی کنید و سعی کنید اقداماتی را برای کاهش آنها انجام دهید.
• اگر سیگار می کشید، با پزشک خود یک برنامه ترک سیگار تهیه کنید.

کسانی که علائم لوپوس شدید دارند یا شعله ور شدن شدید آن را تجربه می کنند، نسبت به افراد مبتلا به لوپوس خفیف تا متوسط، در معرض خطر بیشتری برای ایجاد عوارض هستند. برخی از عوارض لوپوس می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

سوالات متداول در مورد لوپوس

آیا لوپوس مسری است؟

لوپوس یک بیماری مسری نیست.

اینکه دقیقاً چه چیزی باعث لوپوس می شود بسیار پیچیده است. با توجه به NHS، به جای “گرفتن” این بیماری از کسی، اعتقاد بر این است که لوپوس می تواند توسط ترکیبی از عوامل ایجاد شود. این موارد شامل مواردی مانند:

• محیط شما
• هورمون ها
• ژنتیک

بنابراین حتی اگر برخی از افراد با سابقه خانوادگی لوپوس بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن هستند، آن را از شخص دیگری “گرفتن” نمی کنند. در واقع، شما ممکن است سابقه خانوادگی لوپوس داشته باشید و هرگز به آن مبتلا نشوید.

لوپوس در مردان چگونه متفاوت است؟

لوپوس در مردان کمتر از زنان شایع است. در واقع، یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ تخمین زده است که از هر ۱۰ نفر بیمار لوپوسی ۱ نفر از بیماران مرد است. 

به طور کلی، علائم لوپوس بین مردان و زنان مشابه است. با این حال، شدت بیماری ممکن است بین جنسیت متفاوت باشد. در واقع، مردان ممکن است بیماری شدیدتری نسبت به زنان داشته باشند، از جمله بیماری کلیوی و پلوریت.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ هیچ تفاوتی در ویژگی های بیماری لوپوس بین جنسیت ها نشان نداد، به جز اینکه ریزش مو در زنان آشکارتر است. با این حال، آنها دریافتند که مردان مبتلا به لوپوس در هنگام تشخیص فعالیت بیماری بالاتری داشتند.

لوپوس در زنان چگونه متفاوت است؟

لوپوس در زنان بیشتر از مردان رخ می دهد. CDC می گوید که این بیماری در زنانی که در سنین بین ۱۵ و ۴۴ هستند، شایع تر است. 

ابتلا به لوپوس همچنین می‌تواند باعث بروز برخی از بیماری‌ها زودتر از حد معمول شود.

زنان از گروه‌های قومی خاص ممکن است بیشتر علائم خاصی را تجربه کنند. زنان آفریقایی آمریکایی مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر تشنج و سکته هستند، در حالی که زنان اسپانیایی و لاتین تبار مبتلا به لوپوس در معرض افزایش خطر ابتلا به مشکلات قلبی هستند.

مهم است بدانید که زنان مبتلا به لوپوس همچنان می توانند باردار شوند و فرزندان سالمی داشته باشند. با این حال، بارداری در زنان مبتلا به لوپوس پرخطر در نظر گرفته می شود. این به این دلیل است که زنان مبتلا به لوپوس ممکن است بیشتر در معرض خطر انواع خاصی از عوارض باشند، از جمله:

• عودهای لوپوس مکرر
• پره اکلامپسی
• فشار خون بالا
• مشکلات کلیوی
• دیابت

برخی از زنان مبتلا به لوپوس در دوران بارداری در معرض خطر بالایی هستند. این شامل زنان مبتلا به لوپوس می شود که دارای موارد زیر نیز هستند:

• در ۶ ماه گذشته عود لوپوس داشته است
• فشار خون بالا
• نارسایی قلبی
• بیماری ریه
• بیماری یا نارسایی کلیه
• سابقه قبلی پره اکلامپسی

اکثر زنان مبتلا به لوپوس، نوزادان سالمی خواهند داشت. این بسیار نادر است، اما گاهی اوقات زنان مبتلا به لوپوس می توانند نوزادی با لوپوس نوزادی به دنیا بیاورند. این نوع لوپوس معمولاً پس از چند ماه از بین می رود. با این حال، برخی از نوزادان مبتلا به لوپوس نوزادی ممکن است مشکلات رشدی جدی در قلب داشته باشند.

لوپوس در کودکان چگونه متفاوت است؟

لوپوس در کودکان نادر است.

مشابه بزرگسالان، اکثر کودکانی که به لوپوس مبتلا می شوند، زن هستند. علائم شایع لوپوس در کودکان نیز مشابه علائم در بزرگسالان است. طبق بنیاد لوپوس آمریکا، آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

• خستگی
• تب
• راش پروانه ای
• کاهش وزن
• درد مفاصل
• از دست دادن اشتها
• ریزش مو
• تورم غدد لنفاوی

نکته و ایده

در حالی که لوپوس می تواند بر سلامت شما تأثیر بگذارد، لازم نیست بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد. با تمرکز بر داروها و سلامتی خود، می توانید تا حد امکان زندگی سالمی داشته باشید.

علاوه بر پایبندی به برنامه درمانی خود، برخی از کارهایی که می توانید در خانه برای کمک به تمرکز بر سلامتی خود انجام دهید عبارتند از:

• فعال ماندن و ورزش زیاد 
• خوردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل
• یافتن راه هایی برای مدیریت استرس
• مطمئن باشید که به اندازه کافی استراحت کرده و بیش از حد کار نکنید

علاوه بر این، خواندن سفرهای لوپوس دیگران ممکن است به شما کمک کند تا در مورد زندگی با لوپوس بیشتر بدانید. وبلاگ های لوپوس زیادی وجود دارد که می توانید در آنها غواصی کنید.

گاهی اوقات، مقابله با تشخیص لوپوس ممکن است چالش برانگیز باشد. ممکن است به اشتراک گذاری تجربیات خود با دیگران از طریق گروه های پشتیبانی حضوری یا آنلاین کمک کند.