دستگاه‌های پشتیبانی تحرک برای ام‌اس پیشرونده ثانویه: بریس‌ها، وسایل راه رفتن و موارد دیگر

بریس سفارشی

اگر در عضلاتی که پایتان را بلند می‌کنند دچار ضعف یا فلج شده‌اید، ممکن است به وضعیتی به نام افتادگی پا دچار شوید. این می تواند باعث افتادگی یا کشیدن پای شما در هنگام راه رفتن شود.

برای کمک به حمایت از پای شما، پزشک یا درمانگر توانبخشی شما ممکن است نوعی بریس به نام ارتز مچ پا (AFO) را توصیه کند. این بریس می تواند به نگه داشتن پا و مچ پا در موقعیت مناسب در حین راه رفتن کمک کند، که ممکن است به جلوگیری از زمین خوردن و افتادن کمک کند.

در برخی موارد، پزشک یا درمانگر توانبخشی ممکن است شما را به استفاده از AFO همراه با سایر دستگاه های پشتیبانی حرکتی تشویق کند. به عنوان مثال، اگر از ویلچر استفاده می کنید، AFO می تواند به حمایت از پای شما بر روی زیرپایی کمک کند.

دستگاه تحریک الکتریکی عملکردی

اگر دچار افتادگی پا شده اید، پزشک یا درمانگر توانبخشی ممکن است به شما توصیه کند که تحریک الکتریکی عملکردی (FES) را امتحان کنید.

در این روش درمانی، یک دستگاه سبک وزن به پای شما زیر زانو متصل می شود. این دستگاه تکانه های الکتریکی را به عصب پرونئال شما می فرستد که ماهیچه های پا و پای شما را فعال می کند. این ممکن است به شما کمک کند آرام تر راه بروید و خطر زمین خوردن و زمین خوردن را کاهش دهید.

FES فقط در صورتی کار می کند که اعصاب و عضلات زیر زانو در شرایط کافی برای دریافت و پاسخ به تکانه های الکتریکی باشند. با گذشت زمان، وضعیت عضلات و اعصاب شما ممکن است بدتر شود.

پزشک یا درمانگر توانبخشی می تواند به شما کمک کند تا بدانید آیا FES ممکن است به شما کمک کند یا خیر.

عصا، عصای زیر بغل یا واکر

اگر روی پاهای خود کمی بی ثباتی احساس می کنید، ممکن است از عصا، عصا یا واکر برای حمایت استفاده کنید. برای استفاده از این دستگاه ها باید عملکرد بازو و دست خوبی داشته باشید.

هنگامی که این دستگاه ها به درستی استفاده شوند، ممکن است به بهبود تعادل و ثبات شما کمک کرده و احتمال افتادن شما را کاهش دهند. اگر به درستی استفاده نشود، ممکن است در واقع خطر افتادن شما را افزایش دهد. اگر مناسب نباشند، می توانند به درد کمر، شانه، آرنج یا مچ دست کمک کنند.

پزشک یا درمانگر توانبخشی می تواند به شما کمک کند تا بدانید که آیا هر یک از این وسایل ممکن است برای شما مفید باشد یا خیر. آنها همچنین می توانند به شما کمک کنند سبک مناسبی از دستگاه را انتخاب کنید، آن را در ارتفاع مناسب تنظیم کنید و نحوه استفاده از آن را به شما نشان دهند.

ویلچر یا اسکوتر

اگر دیگر نمی توانید بدون احساس خستگی در جایی که باید بروید راه بروید، یا اگر اغلب می ترسید که ممکن است زمین بخورید، ممکن است وقت آن رسیده باشد که روی ویلچر یا اسکوتر سرمایه گذاری کنید. حتی اگر هنوز می‌توانید برای مسافت‌های کوتاه راه بروید، استفاده از ویلچر یا اسکوتر برای مواقعی که می‌خواهید زمین بیشتری را بپوشانید، ممکن است مفید باشد.

اگر عملکرد بازو و دست خوبی دارید و خستگی زیادی را تجربه نمی کنید، ممکن است ویلچر دستی را ترجیح دهید. ویلچرهای دستی نسبت به اسکوترها یا ویلچرهای برقی حجم کمتر و قیمت کمتری دارند. آنها همچنین کمی تمرین برای بازوهای شما فراهم می کنند.

اگر حرکت دادن خود روی ویلچر دستی برایتان دشوار است، پزشک یا درمانگر توانبخشی ممکن است اسکوتر موتوردار یا ویلچر برقی را توصیه کند. چرخ‌های تخصصی با موتورهای باتری‌دار نیز می‌توانند به ویلچرهای دستی متصل شوند، در پیکربندی که به عنوان ویلچر کمکی با فشار فعال شده (PAPAW) شناخته می‌شود.

پزشک یا درمانگر توانبخشی می‌تواند به شما کمک کند تا بفهمید کدام نوع و اندازه ویلچر یا اسکوتر ممکن است برای شما مناسب باشد. آنها همچنین می توانند به شما در یادگیری نحوه استفاده از آن کمک کنند.

نکته و ایده

اگر زمین خورده اید، زمین خورده اید یا دور زدن برایتان مشکل است، به پزشک خود اطلاع دهید.

آنها ممکن است شما را به متخصصی ارجاع دهند که بتواند نیازهای پشتیبانی حرکتی شما را ارزیابی و برطرف کند. آنها ممکن است شما را تشویق کنند که از یک دستگاه پشتیبانی حرکتی برای کمک به بهبود ایمنی، راحتی و سطح فعالیت در زندگی روزمره خود استفاده کنید.

اگر برای شما یک دستگاه پشتیبانی حرکتی تجویز شده است، به پزشک یا درمانگر توانبخشی خود اطلاع دهید که آیا استفاده از آن برای شما ناخوشایند یا دشوار است. آنها ممکن است تنظیماتی را در دستگاه انجام دهند یا شما را تشویق کنند که از دستگاه دیگری استفاده کنید. نیازهای پشتیبانی شما ممکن است در طول زمان تغییر کند.