تشخیص و واشناخت بیماری ام اس: پیش بینی و انتظار چیست

تشخیص

ام اس می تواند علائم متعددی ایجاد کند که از فردی به فرد دیگر متفاوت است. از آنجایی که علائم اغلب با سایر بیماری ها یا شرایط اشتباه گرفته می شوند، تشخیص ام اس ممکن است سخت باشد.

هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص ام اس وجود ندارد. طبق گفته انجمن ملی ام اس، پزشکان بر شواهد چند منبع تکیه می کنند.

برای بیان قطعی اینکه علائم نتیجه ام اس است، پزشکان باید شواهدی از آسیب حداقل در دو ناحیه مجزا از سیستم عصبی مرکزی پیدا کنند و شواهدی را بیابند که آسیب در زمان های مختلف اتفاق افتاده است.

پزشکان همچنین باید تأیید کنند که شرایط دیگر مسئول علائم نیستند.

ابزارهایی که پزشکان برای تشخیص ام اس استفاده می کنند عبارتند از:

• تاریخچه پزشکی جامع
• معاینه عصبی
• اسکن ام آر آی
• تست پتانسیل برانگیخته (EP)
• تجزیه و تحلیل مایع نخاعی

ام آر آی می تواند ام اس را تایید کند حتی اگر فرد فقط یک مورد آسیب یا حمله به سیستم عصبی داشته باشد.

تست EP پاسخ مغز به محرک ها را اندازه گیری می کند، که می تواند نشان دهد که آیا مسیرهای عصبی کند می شوند یا خیر.

به طور مشابه، تجزیه و تحلیل مایع نخاعی ممکن است از تشخیص ام اس پشتیبانی کند، حتی اگر مشخص نباشد که حملات در دو نقطه مختلف از زمان رخ داده اند.

پزشک همچنان ممکن است آزمایش‌های اضافی را برای از بین بردن احتمال بیماری‌های دیگر انجام دهد. معمولاً این آزمایش‌های اضافی آزمایش‌های خونی برای رد بیماری لایم، HIV، اختلالات ارثی یا بیماری‌های عروقی کلاژن هستند. 

پیش بینی

ام اس یک بیماری غیرقابل پیش بینی و بدون درمان است. هیچ دو نفر علائم، پیشرفت یا پاسخ مشابهی به درمان را تجربه نمی کنند. این امر پیش بینی روند وضعیت را دشوار می کند.

مهم است که به یاد داشته باشید که ام اس کشنده نیست. اکثر افراد مبتلا به ام اس امید به زندگی معمولی دارند. حدود ۶۶ درصد از افراد مبتلا به ام اس می توانند راه بروند و با پیشرفت بیماری همچنان قادر به راه رفتن هستند. با این حال، برخی ممکن است به دلیل خستگی یا مشکلات تعادلی به عصا یا کمک دیگری برای آسان‌تر کردن راه رفتن نیاز داشته باشند.

تقریباً ۸۵ درصد از افراد مبتلا به ام اس مبتلا به ام اس عود کننده- فروکش کننده (RRMS) تشخیص داده می شوند . این نوع ام اس با علائم کمتر شدید و دوره های طولانی بهبودی مشخص می شود.

بسیاری از افراد مبتلا به این فرم ام اس می توانند با اختلال یا درمان پزشکی بسیار کمی زندگی کنند.

تعدادی از مبتلایان به RRMS در نهایت به MS پیشرونده ثانویه پیشرفت خواهند کرد. این پیشرفت اغلب حداقل ۱۰ تا ۲۵ سال پس از تشخیص اولیه RRMS رخ می دهد.

علائم

برخی از علائم ام اس شایع تر از سایرین است. علائم ام اس نیز ممکن است در طول زمان یا از یک عود به دیگری تغییر کند.

علائم احتمالی ام اس می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بی حسی یا ضعف، که معمولاً در یک زمان یک طرف بدن را تحت تأثیر قرار می دهد
• مور مور
• اسپاستیسیتی
• خستگی
• مسائل تعادل و هماهنگی
• درد و اختلال بینایی در یک چشم
• مشکلات کنترل مثانه
• مشکلات روده
• سرگیجه

حتی زمانی که بیماری تحت کنترل است، ممکن است حملاتی را تجربه کنید (که عود یا تشدید نیز نامیده می شود). دارو می تواند به محدود کردن تعداد و شدت حملات کمک کند.

افراد مبتلا به ام اس همچنین می توانند دوره های طولانی بدون عود را تجربه کنند.

ام اس یک بیماری پیچیده است، بنابراین بهتر است با یک برنامه جامع درمان شود. این طرح را می توان به سه بخش تقسیم کرد:

1. درمان طولانی مدت برای اصلاح سیر بیماری با کاهش سرعت پیشرفت آن
2. مدیریت عود با محدود کردن دفعات و شدت حملات
3. درمان علائم مرتبط با ام اس

حداقل ۲۳ درمان دارویی اصلاح کننده بیماری توسط FDA برای درمان ام اس تایید شده است.

اگر اخیراً تشخیص ام اس را دریافت کرده اید، احتمالاً پزشک به شما توصیه می کند که فوراً یکی از این داروها را شروع کنید.

ام اس می تواند علائم مختلفی ایجاد کند که از نظر شدت متفاوت است. پزشک با استفاده از ترکیبی از داروها، فیزیوتراپی و توانبخشی این علائم را به صورت جداگانه درمان می کند.

ممکن است به سایر متخصصان بهداشتی با تجربه در درمان ام اس ارجاع داده شوید، مانند فیزیوتراپیست یا کاردرمانگر، متخصص تغذیه یا مشاور.

سبک زندگی

اگر به تازگی مبتلا به ام اس تشخیص داده شده اید، ممکن است بخواهید در مورد اینکه آیا این بیماری با شیوه زندگی فعلی شما تداخل دارد یا خیر، بیشتر بدانید. اکثر افراد مبتلا به ام اس می توانند زندگی پرباری داشته باشند.

در اینجا نگاهی دقیق‌تر به این می‌بینیم که چگونه بخش‌های مختلف سبک زندگی شما می‌تواند تحت‌تاثیر تشخیص ام‌اس قرار بگیرد.

ورزش

فعال ماندن توسط متخصصان ام اس تشویق می شود. با توجه به بررسی مطالعات ۲۰۱۷، ورزش بخش ایمن و مهم مدیریت ام اس است.

در کنار فواید معمول سلامتی، مانند کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، فعال ماندن می تواند به شما در عملکرد بهتر با ام اس کمک کند.

سایر فواید ورزش عبارتند از:

• قدرت و استقامت بهبود یافته است
• عملکرد بهبود یافته
• مثبت بودن
• افزایش انرژی
• بهبود علائم اضطراب و افسردگی
• افزایش مشارکت در فعالیت های اجتماعی
• بهبود عملکرد مثانه و روده

اگر تشخیص ام اس دارید و در فعال ماندن مشکل دارید، به فیزیوتراپیست مراجعه کنید. فیزیوتراپی ممکن است به شما کمک کند قدرت و ثباتی را که برای فعال بودن نیاز دارید به دست آورید.

رژیم غذایی

یک رژیم غذایی متعادل و سالم برای کمک به مدیریت علائم و ارتقای سلامت کلی توصیه می شود.

رژیم غذایی خاصی برای مبتلایان به ام اس وجود ندارد. با این حال، اکثر توصیه ها پیشنهاد می کنند:

• اجتناب از غذاهای بسیار فرآوری شده و مواد غذایی حاوی قندهای افزوده بالا
• خوردن انواع محصولات رنگارنگ
• ترجیح دادن غلات کامل به جای غلات تصفیه شده

رژیم غذایی کم چربی اشباع شده و سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ و امگا ۶ همچنین ممکن است سودمند باشد امگا ۳ در ماهی و روغن بذر کتان یافت می شود، در حالی که روغن آفتابگردان منبع امگا ۶ است.

بررسی تحقیق در سال ۲۰۱۷ در مورد رژیم غذایی و ام اس نشان می دهد که استفاده از ویتامین ها یا مکمل های غذایی ممکن است مفید باشد. بیوتین ممکن است فوایدی داشته باشد، اما این ویتامین همچنین ممکن است در آزمایشات آزمایشگاهی تداخل داشته باشد و نتایج نادرست ایجاد کند.

ویتامین D پایین با خطر بیشتر ابتلا به ام اس و همچنین بدتر شدن بیماری و افزایش عود بیماری مرتبط است.

همیشه مهم است که در مورد انتخاب های غذایی خود با پزشک خود صحبت کنید.

حرفه

بسیاری از افرادی که با ام اس زندگی می کنند می توانند کار کنند و حرفه ای کامل و فعال داشته باشند. بررسی ۲۰۱۸ در مورد اشتغال و ام اس خاطر نشان کرد که کار با ام اس می تواند ارائه دهد:

• درآمد پولی
• دسترسی به بیمه سلامت
• تحقق هویت
• مشارکت اجتماعی

با این حال، کار با ام اس چالش هایی نیز دارد. تعداد بیشتری از افراد مبتلا به ام اس بیکار یا پاره وقت هستند. افزایش سن و شدت بیماری نیز می تواند بر شغل فرد تأثیر بگذارد.

علائم ممکن است در طول زندگی کاری فرد تغییر کند. افراد مبتلا به ام اس بسته به ماهیت کار خود و انعطاف پذیری کارفرمایان می توانند با چالش های مختلفی روبرو شوند.

انجمن ملی ام اس یک راهنمای گام به گام برای آگاه کردن مردم در مورد حقوق قانونی خود در محل کار و کمک به آنها در تصمیم گیری شغلی پس از تشخیص ام اس دارد.

یک کاردرمانگر همچنین می تواند به شما کمک کند تا تغییرات مناسب را برای ادامه فعالیت های روزانه خود در محل کار و خانه انجام دهید.

هزینه ها

داشتن بیمه درمانی می تواند به پوشش هزینه های ویزیت های پزشکی و داروهای تجویزی کمک کند.

با این حال، یک بررسی در سال ۲۰۱۶ نشان داد که بسیاری از افراد مبتلا به ام اس هنوز به طور متوسط ​​سالانه هزاران دلار از جیب خود پرداخت می کنند.

این هزینه ها تا حد زیادی به قیمت داروهایی که به افراد مبتلا به ام اس کمک می کند تا این بیماری را مدیریت کنند، مرتبط بود. به گفته انجمن ملی ام اس، بازسازی، اصلاح خانه و خودرو نیز می تواند بار مالی قابل توجهی ایجاد کند. 

این می تواند یک چالش بزرگ برای خانواده ها باشد، به خصوص اگر فرد به دلیل تشخیص ام اس در زندگی کاری خود نیز تغییراتی ایجاد کند.

انجمن ملی ام اس منابعی برای کمک به افراد مبتلا به ام اس برای برنامه ریزی امور مالی خود و دریافت کمک برای مواردی مانند وسایل کمک حرکتی دارد.

پشتیبانی

ارتباط با دیگرانی که مبتلا به ام اس هستند می تواند راهی برای یافتن حمایت، الهام و اطلاعات باشد. افراد مبتلا به ام اس می توانند به Bezzy MS، یک انجمن آنلاین رایگان برای پشتیبانی همتایان، بپیوندند تا با افراد مبتلا به ام اس آشنا شوند.

وب سایت انجمن ملی ام اس یک ویژگی جستجو برای کمک به شما در یافتن گروه های پشتیبانی محلی دارد.

پزشکان و پرستاران نیز ممکن است بتوانند شما را به منابع و پشتیبانی محلی راهنمایی کنند. آنها ممکن است با سازمان های محلی که از جامعه ام اس حمایت می کنند، روابط داشته باشند.