آلزایمر با مغز چه می‌کند

در AD، پروتئینی به نام بتا آمیلوئید در توده ها یا خوشه های نامنظم در مغز ظاهر می شود. این پروتئین از یک پروتئین پیش ساز موجود در غشای لیپیدی است که سلول های عصبی را می پوشاند.

توده های قطعات بتا آمیلوئید به هم می چسبند و پلاک تشکیل می دهند. این خوشه های چسبنده سیگنال های بین سیناپس ها را قطع می کنند. سیناپس ها فضاهای بین سلول های عصبی هستند که در آن اطلاعات از یک سلول به سلول دیگر منتقل می شود.

علت یا معلول؟

دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که آیا پلاک بتا آمیلوئید باعث AD می شود یا اینکه خوشه های نامنظم در مغز ناشی از فرآیند بیماری است.

همچنین محققان همچنان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا نسخه‌های انباشته شده یا غیرمجموعه بتا آمیلوئید باعث ایجاد بیماری AD می‌شوند.

محققان می دانند که جهش در APP، پروتئین پیش ساز که پلاک بتا آمیلوئید را تشکیل می دهد، باعث شروع زودرس AD می شود.

گره خوردن و مرگ سلولی

در بافت نرمال مغز، پروتئینی به نام تاو میکروتوبول‌ها را تثبیت می‌کند. میکروتوبول ها بخش های کلیدی ساختار سلولی هستند.

در یک مغز بیمار، رشته‌ها یا رشته‌های پروتئینی درهم می‌شوند. در نتیجه، سیستم مغزی انتقال مواد مغذی سلولی در امتداد ساختارهای موازی – که می تواند با خطوط راه آهن مقایسه شود – از هم می پاشد.

بدون این مواد مغذی حیاتی، سلول های مغز می میرند.

اتصالات از بین رفت

حافظه و تفکر به انتقال سیگنال از ۱۰۰ میلیارد نورون در مغز بستگی دارد.

AD با این انتقال سیگنال سلولی تداخل دارد. همچنین بر فعالیت مواد شیمیایی مغز به نام انتقال دهنده های عصبی تأثیر می گذارد.

شیمی درهم، سیگنال‌های معیوب تولید می‌کند، بنابراین پیام‌های مغز از بین می‌رود. این بر توانایی یادگیری، به خاطر سپردن و برقراری ارتباط تأثیر می گذارد.

التهاب مغز

میکروگلیا نوعی سلول است که پاسخ‌های ایمنی را در مغز و نخاع آغاز می‌کند. هنگامی که AD وجود دارد، میکروگلیا پلاک بتا آمیلوئید را به عنوان آسیب سلولی تفسیر می کند.

میکروگلیا بیش از حد فعال می شود و التهاب را تحریک می کند که به سلول های مغز آسیب بیشتری می رساند.

برخی از تحقیقات AD بر چگونگی کاهش یا کنترل این پاسخ التهابی تمرکز دارند.

مغز کوچک می‌شود

در AD پیشرفته، لایه سطحی که مخ، بزرگترین قسمت مغز را می پوشاند، پژمرده و منقبض می‌شود. این آسیب به قشر مغز، توانایی طبیعی مغز برای برنامه ریزی، یادآوری و تمرکز را خراب می کند.

بیماری آلزایمر بر هیپوکامپ نیز تأثیر می گذارد که نقش مهمی در حافظه دارد. این بیماری باعث چروک شدن هیپوکامپ می شود. این به توانایی مغز برای ایجاد خاطرات جدید آسیب می رساند.

علائم را کاهش دهید

متأسفانه هیچ درمانی برای AD وجود ندارد. با این حال، درمان‌های خاصی مانند رفتار درمانی و دارو می‌توانند به کاهش علائم بیماری کمک کنند.

برخی از داروها ممکن است به کاهش علائم گیجی و از دست دادن حافظه کمک کنند. اینها شامل مهارکننده‌های کولین استراز و ممانتین است که گاهی اوقات با هم استفاده می شود.