آیا نوشیدن آب لوله کشی بی خطر است

حتی آب لوله کشی که برای نوشیدن بی خطر است نیز ۱۰۰ درصد از آب تشکیل نشده است. همچنین می‌توانید آثاری از مواد معدنی و مقادیر کمی از محفظه‌ها را در سطوحی که برای سلامت انسان بی‌خطر تلقی می‌شوند، پیدا کنید.

فلوراید

فلوراید معدنی در ایالات متحده برای کمک به تقویت دندان ها به آب اضافه می شود. با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، مطالعات نشان داده است که نوشیدن آب حاوی فلوراید، ۲۵ درصد از خطر پوسیدگی دندان جلوگیری می کند.

کلر و کلرامین

مواد ضدعفونی کننده مانند کلر یا کلرامین به آب آشامیدنی اضافه می شوند تا میکروب هایی را که می توانند شما را بیمار کنند از بین ببرند. این ضدعفونی‌کننده‌ها در مقادیر بسیار کم اضافه می‌شوند که اثرات مضری برای سلامتی انسان‌ها نشان داده نشده است.

به عنوان مثال، CDC می گوید که سطح کلر تا ۴ قسمت در میلیون برای مصرف انسان ایمن در نظر گرفته می شوند.

مواد معدنی

آب لوله کشی حاوی مواد معدنی است که برای سلامت انسان ضروری است. برخی از این مواد معدنی به طور طبیعی وجود دارند و برخی اضافه می شوند.

طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۳، نوشیدن یک لیتر آب لوله کشی حدود ۱ درصد از مس، کلسیم، منیزیم و سدیم مورد نیاز روزانه شما را تامین می کند. محققان هیچ تفاوت قابل توجهی در محتوای معدنی کلی آب استخراج شده از ۱۴۴ مکان نمونه برداری در سراسر ایالات متحده پیدا نکردند.

آب لوله کشی حاوی مواد معدنی دیگری نیز می باشد، مانند:

• پتاسیم
• اهن
• فسفر
• فلز روی

طعم آب لوله کشی بسته به مقدار و نسبت مواد معدنی حل شده در آن می تواند متفاوت باشد. به عنوان مثال، سطوح بالای آهن ممکن است به آب شما طعم فلزی بدهد.

آلاینده ها

حتی آبی که ایمن در نظر گرفته می‌شود، می‌تواند حاوی رگه‌هایی از آلاینده‌ها در مقادیری باشد که برای سلامت انسان خطرناک تلقی نمی‌شوند.

آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) محدودیت هایی برای بیش از ۹۰ ماده بالقوه دارد که ممکن است برای انسان ناامن باشد. به عنوان مثال، حد مجاز آرسنیک ۱۰ قسمت در میلیارد است.

همچنین ممکن است مقدار میکروسکوپی دیگری از آلاینده ها در آب شما وجود داشته باشد که برای سلامتی شما مضر نباشد، مانند خاک یا رسوب.

چه اجزایی ممکن است آب لوله کشی را ناامن کند؟

طبق گزارش EPA، آب می تواند با انواع مختلفی از آلاینده ها آلوده شود که ممکن است آن را ناامن کند.

باکتری ها و انگل ها

آب لوله کشی می تواند حاوی میکروارگانیسم هایی مانند باکتری یا انگل باشد که شما را بیمار می کند. اگر میکروارگانیسم های بالقوه خطرناک در آب لوله کشی شناسایی شوند، مقامات بهداشتی محلی شما احتمالاً “توصیه آب جوش” را اعلام خواهند کرد.

Cryptosporidium، E. coli و Giardia سه موجود مضر هستند که می‌توانند از طریق فاضلاب به آب آشامیدنی نشت کنند.

مواد شیمیایی

هم مواد شیمیایی مصنوعی و هم طبیعی می توانند به آب آشامیدنی راه پیدا کنند. آفت کش ها، سفید کننده ها و سموم باکتریایی برخی از موارد بالقوه ای هستند که می توانند اثرات مضر سلامتی داشته باشند.

سایر مواد شیمیایی مانند بیسفنول-A و مواد دارویی نیز گاهی در منابع آب زیرزمینی شناسایی می شوند. اغلب این مواد شیمیایی قبل از رسیدن به شیر شما فیلتر می شوند.

عناصر رادیواکتیو

عناصر رادیواکتیو مواد شیمیایی مانند اورانیوم، سزیم، پلوتونیوم گاهی اوقات در آب آشامیدنی شناسایی می شوند. این عناصر می توانند تشعشعات یونیزه کننده ساطع کنند که می تواند به سلول های بدن شما آسیب برساند و خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.

انواع دیگری از پرتوهای یونیزان که افراد در معرض آن قرار دارند عبارتند از اشعه ایکس و اشعه ماوراء بنفش.

فلزات سنگین

فلزات سنگین مانند آرسنیک، جیوه یا سرب می توانند از طریق لوله کشی و خطوط خدمات و همچنین از طریق رسوبات معدنی طبیعی وارد منبع آب شما شوند. EPA می گوید افرادی که مقدار زیادی از این مواد معدنی را مصرف می کنند ممکن است دچار سمیت ناگهانی یا طولانی مدت شوند که به موارد زیر مرتبط است:

• سرطان
• کم خونی
• آسیب کبدی
• آسیب کلیه
• آسیب روده

چه کسانی در برابر آلاینده های آب آسیب پذیرتر هستند؟

گروه های خاصی از مردم نسبت به محدودیت ها حساس تر هستند. آنها عبارتند از:

• نوزادان
• بچه های جوان
• زنان حامله
• بزرگسالان بیش از ۶۵ سال
• افرادی که تحت شیمی درمانی هستند
• افراد مبتلا به HIV یا ایدز
• افراد مبتلا به سایر شرایط تضعیف کننده سیستم ایمنی

کودکان، نوزادان و جنین ها حجم خون کمتری نسبت به بزرگسالان دارند و آلاینده هایی مانند فلزات سنگین می توانند تأثیر بیشتری روی آنها بگذارند. افرادی که دچار نقص ایمنی هستند ممکن است در برابر باکتری ها و انگل ها آسیب پذیرتر باشند.

آیا آب لوله کشی در ایالات متحده برای نوشیدن بی خطر است؟

کنگره در سال ۱۹۷۴ قانون آب آشامیدنی ایمن را برای اطمینان از کیفیت سیستم های آب عمومی در ایالات متحده تصویب کرد.

بر اساسCDC، ایالات متحده یکی از امن ترین سیستم های آبی در جهان را دارد. تمام سیستم های آب عمومی از دستورالعمل های تعیین شده توسط EPA پیروی می کنند. با این حال، EPA چاه های خصوصی را نظارت نمی کند.

EPA می گوید که بیش از ۱۳ میلیون خانه در ایالات متحده آب مورد نیاز خود را از چاه های خصوصی تامین می کنند. این به صاحب چاه بستگی دارد که مطمئن شود آب برای مصرف سالم است.

در اکثر مواقع، اگر منبع آب شما آلوده شود، مقامات بهداشتی محلی شما هشداری را ارسال می کنند. در موارد بسیار نادر، آلاینده‌ها ممکن است وارد سیستم‌های آب عمومی شوند و مورد توجه قرار نگیرند.

مانند ایالات متحده، آب آشامیدنی کانادا از استانداردهای ایمنی دقیقی برخوردار است و به طور کلی نوشیدنی ایمن است. دفتر کیفیت آب و هوای سلامت کانادابا استان ها، مناطق و شهرداری ها برای ایجاد دستورالعمل هایی برای ایمنی آب همکاری می کند.

کانادایی ها و افرادی که از کانادا بازدید می کنند باید همچنان مراقب توصیه های آب محلی باشند.

آیا آب لوله کشی در مکزیک برای نوشیدن بی خطر است؟

آب آشامیدنی در بسیاری از مناطق مکزیک برای نوشیدن بی خطر نیست. یک مطالعه در سال ۲۰۱۸ نشان داد که تنها ۷ درصد از مردم گوادالاخارا، سومین منطقه بزرگ متروی مکزیک، آب لوله کشی را می نوشند.

حتی در مناطقی که آب تصفیه می شود، آب اغلب می تواند توسط لوله ها یا مخازن نگهدارنده آب آلوده شود. معمولاً به مسافران توصیه می شود در مکزیک آب بطری بخرند.

آیا می‌توانید بگویید که آیا آب لوله کشی شما برای نوشیدن بی خطر است؟

هر سال، شما باید یک گزارش اعتماد مصرف کننده از تامین کننده آب محلی خود تا ۱ ژوئیه دریافت کنید که منبع آب شما و آنچه در آن وجود دارد به شما بگوید. همچنین می توانید CCR محلی خود را از وب سایت EPA جستجو کنید. 

طبق گفته سازمان بهداشت جهانی، شما تا حد زیادی قادر نیستید با استفاده از حواس خود کیفیت آب خود را تعیین کنید.

طعم، ظاهر یا بوی عجیب و غریب ممکن است نشان دهنده آلودگی یا نقص در هنگام تصفیه آب باشد. اما در برخی موارد، این ناهنجاری ها ممکن است ناشی از محتوای مواد معدنی باشد.

عوارض نوشیدن آب لوله کشی

نوشیدن آب لوله کشی آلوده به میکروارگانیسم ها می تواند منجر به بیماری های گوارشی شود. علائم رایج عبارتند از:

• اسهال
• استفراغ
• سردرد
• تب
• نارسایی کلیه

همچنین می‌توانید از آب آشامیدنی آلوده به هپاتیت مبتلا شوید، که به‌ویژه در افرادی که دارای نقص ایمنی هستند، اثرات شدیدی بر سلامتی دارد.

میکروارگانیسم هایی که باعث ایجاد شرایط تهدید کننده زندگی مانند تیفوئید یا وبا می شوند در ایالات متحده نادر هستند.

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی می تواند اثرات کوتاه مدت یا طولانی مدت ایجاد کند. طبق EPA، دوزهای بالای مواد شیمیایی می تواند علائمی ایجاد کند که عبارتند از:

• تغییر رنگ پوست
• مشکلات عصبی
• آسیب اندام
• آسیب تولید مثل
• سرطان

آیا جوشاندن آب لوله کشی آن را ایمن می‌کند؟

مقامات بهداشتی محلی گاهی توصیه هایی برای از بین بردن میکروب هایی که ممکن است شما را بیمار کنند، صادر می کنند.

اگر در حین جوشاندن آب به آب بطری دسترسی ندارید، CDC توصیه می‌کند آب لوله کشی را به مدت ۱ دقیقه به جوش بیاورید و سپس اجازه دهید آب قبل از استفاده خنک شود.

جایگزین های آب لوله کشی چیست؟

فیلترهای آب و بطری آب هر دو جایگزین بالقوه برای آب لوله کشی هستند.

آب بطری شده

FDA بر ایمنی آب بطری نظارت می کند. به طور معمول، آب بطری و آب لوله کشی هر دو در ایالات متحده بسیار ایمن در نظر گرفته می شوند. آب بطری در مناطقی که آب لوله کشی برای نوشیدن بی خطر نیست یا اگر توصیه ای برای آب وجود دارد، انتخاب بهتری است.

فیلترهای آب

انواع مختلفی از فیلترهای آب خانگی موجود است. برخی از فیلترها مستقیماً به سینک شما متصل می شوند و برخی از مارک ها پارچ هایی با فیلتر در آنها می فروشند.

همه فیلترهای آب، آب شما را ایمن تر نمی کنند. برخی از فیلترهای آب فقط برای بهبود طعم طراحی شده اند.

نکته و ایده

آب لوله کشی به طور کلی در ایالات متحده و کانادا برای نوشیدن بی خطر است، اما شما باید مراقب توصیه های مربوط به آب باشید که توسط مقامات بهداشتی محلی خود منتشر می شود. شکستگی خط آب یا خرابی در تصفیه خانه می تواند منجر به آلودگی موقت شود.

هنگام بازدید از کشورهای در حال توسعه مانند مکزیک، ممکن است بخواهید از آب لوله کشی اجتناب کنید تا ایمن باشید.