زیست‌شناسی (۳)

تولید نانو داربست‌های رشد سلول‌های بنیادی چشم در ایران

امتیازی که به این مقاله می دهید چند ستاره است؟
[کل: ۰ میانگین: ۰]

تولید نانو داربست‌های رشد سلول‌های بنیادی چشم در ایران

سلول های بنیادیمحققانی از دانشگاه شهید چمران اهواز و دانشگاه علوم پزشکی تهران داربست نانولیفی آزمایشگاهی از جنس پلیمر با قابلیت رشد سلول‌های بنیادی چشم تولید کردند.

به نقل از ایسنا، مهندسی بافت به‌ عنوان یک رشته‌ علمی جدید برای ترمیم یا بهبود ارگان‌های مختلف بدن و بافت‌های آسیب‌ دیده استفاده می‌شود. داربست‌های تولید شده در مهندسی بافت باید خصوصیات فیزیکی و شیمیایی سطحی مناسبی داشته باشند تا پس از کشت سلول‌ها، چسبندگی و اتصال مناسبی بین سلول‌ها و داربست به وجود آید.

از نظر علوم بیولوژیک، تمام ترجمان‌ها و اعضای بدن از نانوساختارها تشکیل شده‌اند و به همین دلیل نانوالیاف، سازگاری خوبی برای مصارف بیوپزشکی پیدا کرده‌اند. امروزه فناوری نانو با ورود به عرصه‌های مختلف علمی به همراه مهندسی بافت، موجب پیشرفت‌های زیادی شده است.

دکتر الهام حویزی عضو هیأت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز و از محققان طرح از اجرای پروژه تحقیقاتی در این زمینه خبر داد و با اشاره به دو روش مهم تولید نانوالیاف مهندسی بافت گفت: در میان انواع روش‌های تولید داربست، روش الکتروریسی و ریخته‌گری بیش از سایر روش‌ها مورد توجه قرار گرفته‌اند از این رو هدف از این مطالعه مقایسه‌ این دو روش ساخت داربست با در نظر گرفتن بقا، چسبندگی و تکثیر سلول‌ها بوده است.

وی ادامه داد: استفاده از داربست‌های مهندسی بافت تولید شده به روش الکتروریسی موجب کاهش هزینه و افزایش کارایی در روند چسبندگی و رشد سلولی می‌شود.

حویزی با بیان این که شرایط کشت سه‌بعدی در مقایسه با کشت دوبعدی به شرایط تکوین درون تنی مشابه‌تر است، اظهار کرد: درواقع داربست‌های نانولیفی با تشکیل شبکه‌ای از الیاف در حد نانومتر و به هم تنیده شده با منافذ فراوان، فضایی شبیه به ماتریکس خارج سلولی بدن را برای سلول‌ها فراهم می‌سازد که بر روی مورفولوژی، جهت‌گیری، چسبندگی، مهاجرت، تکثیر، تمایز و عملکرد سلول‌ها مؤثر است.

عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران تاکید کرد: کارایی داربست‌های تولید شده، برای رشد سلول های بنیادی چشم و مهندسی بافت مورد ارزیابی قرار گرفت.

به گفته‌ او، در این طرح پژوهشی دو نوع داربست پلیمری از جنس PCL با دو روش الکتروریسی و ریخته‌گری تولید و از لحاظ مورفولوژی و ایجاد شرایط رشد سلولی با هم مقایسه شده‌اند که نتایج به دست آمده بیانگر بهتر بودن عملکرد داربست‌های تهیه شده به روش الکتروریسی در مقایسه با روش ریخته‌گری بوده است.

این تحقیقات حاصل تلاش‌های دکتر الهام حویزی عضو هیأت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز، دکتر سمیه ابراهیمی باروق عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، دکتر شیما توکل عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران و دکتر محمد نبیونی عضو هیأت علمی دانشگاه خوارزمی تهران است و نتایج آن در مجله‌ “Journal of Biomedical Materials Research Part A ” به چاپ رسید.

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟
بله
تقریبا
خیر

داریوش طاهری

اولیــــــن نیستیــم ولی امیـــــد اســــت بهتـــرین باشیـــــم...! خدایــــــــــا! نام و آوازه مــــــرا چنان در حافظــه‌ها تثبیت کن که آلزایمـــــــــر نیز تــوان به یغمـا بـردن آن را نـداشتــــــه باشـد...! خدایـــــــــا! محبّـت مــرا در دل‌های بندگانت بینداز ... خدایــــــا! مــــرا دوســــت بــــدار و محبوبــم گـــردان...!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا