اگرچه علایم بیماری آلزایمر (AD) مانند پلاک های آملوئید بتا و نورفیبریلاری های پروتئین تاو و التهاب عصبی به خوبی شناخته شده است، اما عوامل این علایم هنوز در دست بررسی هستند.
نتایج متعدد حاکی از دلالت عوامل عفونی در شروع AD است. در واقع، تولید Aβ ممکن است یک واکنش ضد میکروبی فیزیولوژیکی باشد. علاوه بر این، چندین عامل خطر ژنتیکی AD برای تنظیم ایمنی یا پاسخ ضد ویروسی شناسایی شده است. در میان عوامل عفونی مشکوک، ویروس تبخال نوع ۱ (HSV-1) کاندیدای جالبی است.
پس از اولین آلودگی که عمدتا در سنین جوانی رخ می دهد، HSV-1 به صورت پنهان در یک گانگلیون حسی، گانگلیون سه قلو باقی می ماند. پس از آن، فعال‌سازی مجدد ویروس بطور دوره‌ای توسط محرک های مختلفی انجام می شود که احتمالاً منجر به علایم شدید مانند آنسفالیت در افراد دارای نقص در سیستم ایمنی می شود.
در افراد دارای نقص ایمنی، فعال شدن مجدد باعث علایم جزیی مانند زخم های سرماخوردگی (تبخال) یا بیشتر اوقات بدون علامت ویروس می شود و کنترل نسبتاً خوبی از عفونت توسط سیستم ایمنی بدن صورت می‌گیرد.
با این وجود در افراد مسن، این کنترل با ایمنی بدن تضعیف می شود، که می تواند پیشرفت دیر هنگام AD را توضیح دهد. با استفاده از این کاهش در دفاع ایمنی، HSV-1 می تواند به قشر تمپورال (ناحیه ای که معمولاً در آنسفالیت تحت تأثیر قرار دارد) مهاجرت کند و به عنوان یک ویروس عصبی، می تواند از نورون به نورون به مناطق دیگر مغز سفر کند.
در حقیقت، مطالعات بیشماری پس از مرگ وجود DNA HSV-1 را در مغز افراد سالخورده، به ویژه در مناطقی که تحت تأثیر AD قرار گرفته به همراه پلاک‌های آمیلوئید ثابت کرده اند.
تعداد ۱۳۳ مطالعات آزمایشگاهی نیز نشان داده اند که تلقیح با HSV‐۱ می تواند منجر به تجمع عصبی، التهاب آمیلوئید و فسفریله شده تاو، اختلال در اتوفاژی و تغییرات میتوکندری شود.
مطالعات اپیدمیولوژیک حاکی از افزایش خطر ابتلا به AD در افراد آلوده است. از آنجا که حدود ۸۰ درصد از افراد مسن مبتلا به HSV-1 آلوده هستند و همه آنها مبتلا به AD نیستند، وجود عوامل مستعد بودن محیطی، ویروسی یا ژنتیکی برای اثبات این تئوری ضروری به نظر می رسد.
از این منظر، آلل ε۴ ژن APOE به نظر می رسد با توجه به فراوانی آن در جمعیت عمومی و نتایج قبلی که حاکی از تعامل با عفونت HSV-1 است، از توجه ویژه ای برخوردار باشد.
Interaction between APOE4 and herpes simplex virus type 1 in Alzheimer’s disease
Abstract
Introduction
Numerous results suggest the implication of infectious agents in the onset of Alzheimer’s disease (AD).
Methods
In the Bordeaux‐۳C prospective cohort, we assessed the impact of herpes simplex virus type 1 (HSV‐۱) infection on the incidence of AD according to apolipoprotein E (APOE) status, a genetic susceptibility factor. Cox models were performed to estimate the 10‐year risk of AD associated with anti‐HSV antibodies in 1037 participants according to APOE4 status.
Results
Among APOE4 carriers, subjects for whom the frequency of HSV‐۱ reactivation is supposed to be high, that is, immunoglobulin M (IgM) positive or elevated levels of IgG, had an increased risk of AD with adjusted hazard ratios (HRs) of 3.68 (1.08–۱۲.۵۵) and 3.28 (1.19–۹.۰۳), respectively. No significant association was found in APOE4‐negative subjects.
Discussion
These results, in accordance with a solid pathophysiological rationale, suggest a role for HSV‐۱ in AD development among subjects with a genetic susceptibility factor, the APOE4 allele
