آلزایمردمانس

آلزایمر و قرص‌های خواب‌آور

امتیازی که به این مقاله می دهید چند ستاره است؟
[کل: ۱ میانگین: ۵]

آیا بین مصرف زیاد داروهای خواب آور و افزایش خطر ابتلا به زوال عقل (دمانس) ارتباطی هست؟

بسیاری از افراد مسن که در خواب مشکل دارند، برای به خواب رفتن از داروهای خواب آور استفاده می‌کنند. تحقیقات جدید، که در کنفرانس بین المللی انجمن آلزایمر ۲۰۱۹ ارائه شده است، نشان می‌دهد که گروه های خاصی از افرادی که داروهای خواب آور مصرف می کنند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به زوال عقل یا دمانس هستند.

دو مطالعه ی متفاوت، ارتباط بین داروهای خواب آور و خطر ابتلا به زوال عقل را بررسی کرده است. یکی تفاوت افراد با پیشینه ی سفید پوست و آمریکایی آفریقایی را بررسی می‌کند، دیگری زنان و مردانی که داروهای خواب استفاده می کنند را با هم مقایسه می‌کند.

در اولین مطالعه محققان دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، از شرکت کنندگان ۷۰ تا ۷۹ ساله خواستند تا مشخص کنند که مکرراً داروهای خواب آور را چگونه مصرف می‌کنند. در کل ۱۷۲ نفر گزارش دادند که داروهای خواب آور را بیش از ۵ بار در ماه مصرف می کنند.

دانشمندان از اطلاعات بیش از پانزده سال، سوابق پزشکی و ارزیابی حافظه و تفکر برای تعیین اینکه آیا شرکت کنندگان دچار زوال عقل هستند، استفاده کردند. محققان عوامل محیطی و شیوه زندگی و همچنین ژن خطر آلزایمر APOE4 را بررسی کردند. آنها سپس نتایج را برای افرادی با پیشینه‌ی نژادی و جنس‌های مختلف مقایسه کردند.

محققان دریافتند، در میان افرادی که داروهای خواب‌آور پنج تا سی بار در ماه مصرف می کنند، افراد سفید پوست در معرض خطر ۷۹٪ بیشتر، برای ابتلا به زوال عقل هستند. در حالی که، سیاه پوستان کمتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل بودند. افرادی که فقط گاهی داروهای خواب آور مصرف می کنند، خطر ابتلا افزایش نیافته است. در مقایسه پ‌ی مردان و زنان، تحقیقات هیچ تفاوتی نداشت.

مطالعه دوم به بررسی تفاوت خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در آقایان و خانم‌های بالای ۶۵ سال، که در ابتدای مطالعه زوال عقل ندارند اشاره کرد. از شرکت کنندگان سؤال شد که آیا داروی خوابی مصرف کرده اند و هر سه سال یکبار و به مدت ۱۲ سال یکبار، غربالگری برای زوال عقل انجام شد.

استفاده از داروهای خواب آور با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل در مردان همراه بود. در زنان، نتایج به این بستگی داشت که آیا آنها اختلال خواب را تجربه کرده اند یا خیر. زنانی که گزارش دادند که خواب آن ها مختل شده است و داروهای خواب آور مصرف کرده اند، چهار برابر بیشتر، خطر ابتلا را داشتند. در مقابل، زنانی که اختلال خواب نداشتند و از داروهای خواب آور استفاده می کردند، خطر ابتلا به آلزایمر در آن ها افزایشی را نشان نمی داد.

دکتر سارا ایماریسیو، مدیر پژوهش در تحقیقات آلزایمر انگلستان، گفت:

“در حالی که تحقیقات قبلی بر روی ارتباط بالقوه، بین طبقه ی خاصی از داروهای خواب آور و خطر زوال عقل تاکید داشتند، این مطالعات بسیاری از انواع مختلف داروهای خواب آور را که به روشهای مختلفی عمل می کنند، مورد بررسی قرار داده است.

“این یافته ها به ما نمی گویند که آیا استفاده از داروهای خواب آور خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می دهد یا خیر، آیا مشکل اساسی خواب ممکن است باعث افزایش خطرابتلا شود یا اینکه سایر عوامل ممکن است در کار باشند.

“این یافته ها تفاوت های احتمالی در رابطه بین داروهای خواب آور و زوال عقل در زنان و مردان و بین گروه های نژادی را برجسته می کند. برای دانشمندان مهم است که بررسی کنند، چگونه داروها ممکن است بر گروههای مختلف افراد تأثیر بگذارد، به طوری که افراد درمان های مناسب را بتوانند دریافت کنند.

“هرکسی که مشکلات خواب را تجربه می کند یا سوالی درمورد داروی خواب آور خود دارد، باید با پزشک خود صحبت کند.”

دو رویکرد برای درمان مشکلات خواب در افرادی که مبتلا به زوال عقل هستند:

تحقیقات جدید در مورد یک درمان دارویی احتمالی و درمان رفتاری برای اختلال خواب در افراد مبتلا به زوال عقل در کنفرانس بین المللی انجمن آلزایمر ۲۰۱۹ ، ارائه شد.

مشکلات خواب یک علامت شایع زوال عقل است. افرادی که به بیماری آلزایمر و سایر بیماری های زوال عقل مبتلا شده اند، احتمالاً در طول شب بیشتر بیدار می شوند. این علائم زوال عقل همچنین می تواند تأثیر بسزایی در مراقبت از افراد مبتلا به زوال عقل داشته باشد.

یک مطالعه آزمایشی کوچک توسط یک تیم بین المللی از محققان انجام شد، که با ۶۲ نفر در سنین ۶۰ تا ۹۰ سال در مراحل اولیه بیماری آلزایمر همکاری داشتند. به شرکت کنندگان، که دارای الگوی خواب نامنظم بودند، دوزهای مختلفی از داروی لمبورکسانت (Lemborexant)  و شبه داروداده شد. این دارو، برای درمان بی خوابی در جامعه عمومی تهیه شده است. اما این تحقیق بر تجربه مشکلات خواب افراد مبتلا به آلزایمر متمرکز شده است.

خواب شرکت کنندگان با استفاده از نوعی دستگاه قابل حمل، مورد بررسی قرار گرفت و مراقبان نیز از طریق یادداشت های روزانه الگوهای خواب را به محققان گزارش می کردند. محققان بررسی کردند که خواب شرکت کنندگان تا چه میزان بریده بریده است و کل زمان خواب آن ها را نیز مورد بررسی قرار دادند.

آنها دریافتند، شرکت کنندگانی که ۵mg و ۱۵mg لمبرکسانت مصرف می کنند نسبت به افرادی که شبه دارو به آن ها داده می شد، هنگام شب و حین خواب، فعالیت کمتری را نشان می دادند. کمتر از افرادی که دارونما دریافت کرده بودند کمتر فعال بودند. آن ها همچنین خواب دارای وقفه ی کمتر و زمان خواب بیشتری را در این دو گروه نسبت به شبه دارو ثبت کردند.

در مطالعه دوم، دانشمندان با استفاده از روشهای رفتاردرمانی، نور درمانی و مشاوره فعالیت بدنی فردی سعی در بهبود کیفیت خواب و عملکرد شناختی در افراد دارای نقص خفیف شناختی داشتند. دانشمندان کیفیت خواب را با استفاده از مانیتور و از طریق پرسشنامه ی کیفیت خواب ارزیابی کردند.

داده های جمع آوری شده از مانیتور نشان داد که گروه دریافت کننده ی رفتار درمانی پس از ۱۲ هفته از کیفیت خواب بالاتری برخوردار بودند. همینطور، نتایج پرسشنامه نشان داد که پس از ۲۴ هفته، شرکت کنندگان نسبت به گروه کنترل بهبود کیفیت خواب را گزارش کردند.

دکتر سارا ایماریسیو، رئیس پژوهش در تحقیقات آلزایمر انگلستان، گفت:

“یک خواب شب بدون کیفیت، می تواند تفکر ما را خسته کند، تمرکز را سخت کرده و بر سلامتی عمومی ما تأثیر منفی بگذارد.

وی ادامه داد: مشکلات خواب بخصوص در افرادی که مبتلا به زوال عقل هستند، شایع است و درمان این علائم فرصتی ارزشمند برای بهبود کیفیت زندگی آنها را نشان می دهد.

“در حالی که به نظر می رسد این روش های درمانی باعث بهبود کیفیت خواب در افراد دارای مشکلات حافظه و تفکر می شود، آزمایش های بزرگتر و طولانی تر نیاز به تعیین اینکه آیا این رویکردها می تواند فواید وسیع تری برای افراد مبتلا به زوال عقل داشته باشد، وجود دارد.”

در مقاله دیگر:

آلزایمر و قرص‌های خواب آور

تاثیر قرص های خواب‌آور بر میزان بیماری آلزایمر را در این مقاله بخوانید.

الودکتر: آلزایمر بیماری است که این روزها بیشتر افراد مسن را در بر گرفته اما خوب است درباره این بیماری و تاثیر قرص‌های خواب بر شدت این بیماری بیشتر بخوانید.

افزایش خطر ابتلا به آلزایمر با مصرف قرص‌های خواب و بنزودیازپین ها

محققان هشدار می دهند مصرف منظم داروهای بی‌خوابی و اضطراب موسوم به «بنزودیازپین‌ها» با افزایش ریسک ابتلا به آلزایمر مرتبط است.

محققان دانشگاه ایسترن فنلاند عنوان می‌کنند در حالی‌که افزایش ریسک آلزایمر در این مطالعه اندک بود، اما باید تجویز بنزودیازپین ها و داروهای مرتبط به دلیل عوارض جانبی شان نظیر زمین خوردن محدود شود.

این گروه از داروها معمولا برای درمان مشکلات خواب مورد استفاده واقع می‌شوند اما کارآمدی و تاثیرشان در مدت چند هفته یا چند ماه از بین می‌رود، و عوارض جانبی آن با استفاده طولانی مدت باقی می مانند.

نتایج نشان داد افزایش ریسک ابتلا به آلزایمر در مورد هر دو نوع داروهای بنزودیازپین‌ها و Z مشابه و یکسان است.

این مطالعه شامل ۷۰,۷۱۹ فرد مبتلا به الزایمر بود که به تازگی بیماری‌شان تشخیص داده شده بود. این بیماران با ۲۸۲,۸۶۲ نفر به عنوان گروه کنترل مقایسه شدند. برای بی‌ خوابی قرص نخورید.
دکتر خسرو صادق نیت دبیر علمی کنگره اختلالات خواب، در خصوص نگرش کلی درباره اختلالات خواب گفت: هدف ما این است که جامعه پزشکی توجه بیشتری به موضوع اختلالات خواب کند.
وی تاکید کرد: “موضوعی که وجود دارد این است که اختلالات خواب معمولا خیلی دیر به پزشک منتقل می شود. این در حالی است که دلیل بسیاری از بیماری ها مثل بیماری فشار خون، سکته یا مرض قند، ریشه در اختلالات خواب دارد.”

اختلال خواب علت است نه معلول

رئیس بیمارستان بهارلو تصریح کرد: “توجه به این موضوع که بی خوابی خودش مشکلی است که نیاز به درمان مستقل دارد و صرفا عوارض بیماری های دیگر محسوب نمی‌شود.”
دکتر صادق نیت تاکید کرد: “در صورت درمان این اختلال از بسیاری از بیماری ها از جمله فشار خون یا سکته قلبی می‌توان پیشگیری کرد و درمان آنها را از طریق درمان علت آنها، یعنی اختلال خواب صورت داد.”
وی خاطر نشان کرد: ”به همین دلیل در طول سه روز برگزاری کنگره از متخصصان مختلف در حوزه‌های پزشکی دعوت به عمل آمد تا این مسئله از زوایای تخصص های متفاوت بررسی شود.”

برای بی‌خوابی قرص نخورید

دبیر علمی کنگره خواب تصریح کرد: “مهم‌ترین نکته در درمان بی‌خوابی این است که نباید برای درمان بی‌خوابی قرص بی‌خوابی خورد. متاسفانه مردم در بسیاری موارد در صورت بروز بی خوابی به صورت سر خود به قرص خواب روی می آورند که این کار مشکل را تشدید می کند.”

وی افزود: ”مشکل بیماری خواب این است که به ندرت فرد بیمار خودش به پزشک مراجعه می کند چون در بسیاری موارد خود فرد متوجه موضوع نیست. صادق نیت اضافه کرد: “برای مثال اختلالی مثل “خُر خُر” در خواب می تواند نشانه یک بیماری تنفسی باشد و از طرفی، کسی که این عارضه است، مستعد سکته قلبی نیز هست. یکی از مهم ترین راه ها برای انتقال این مشکل این است که همسر بیمار یا هم اتاقی وی بیمار را در جریان قرار داده و او را برای مراجعه به پزشک تشویق کند.”

استقبال از طب‌های مکمل در حوزه درمان اختلالات خواب

دبیر علمی کنگره سه روزه اختلالات خواب، با اشاره به حضور متخصصان مختلف علم پزشکی چون متخصصان اعصاب و روان، گوش و حلق و بینی، قلب و حوزه های متنوع دیگر در این کنگره با اشاره به ارائه مقالاتی در حوزه طب مکمل در این کنگره گفت: “روش هایی از طب های مکمل رویکرد جدیدی را در این حوزه ارائه کرده اند که علم پزشکی رایج کمتر به آن پرداخته است.”

وی خاطرنشان کرد: “اگرچه ورود ما به این حوزه امسال جدی نبوده و در حد معرفی دیدگاه این طب ها بوده است، اما ما از هر رشته جدیدی که در این حوزه حرفی برای گفتن داشته باشد استقبال میکنیم. وی خاطر نشان کرد: “اگرچه جامعه پزشکی هنوز موضع گیری صد درصد نداشته است اما هر رشته ای که با معیار های علمی سازگار باشد در طول زمان کارایی خود را نشان خواهد داد.”

خواب برای بیداری، یا بیداری برای خواب؟

اگرچه رویکرد کلی طب رایج به مقوله خواب در گستره فیزیک و جسم تعریف می شود و بخش شهودی خواب، جنبه غیر علمی آن به حساب می آید، اما به نظر می رسد در آستانه قرن بیست و یکم، در حال مواجهه با رویکردهایی هستیم که فصل مشترکی بین بررسی کیفی خواب و علم پزشکی رایج ایجاد کرده است.
دکتر حمیدرضا فتوت ارائه دهنده ی مقاله “بررسی خواب از دیدگاه سایمنتولوژی (ذهن-روانشناسی فرا کل نگر)” که به نمایندگی از دکتر محمدعلی طاهری، بنیانگذار سایمنتولوژی، در این کنگره حضور یافته بود، با اشاره به اینکه انسان دارای سه آستانه ی درک فیزیکی، ذهنی و فرا ذهنی است، تصریح کرد: “خواب موقعیتی است برای از کار افتادن و تعطیلی موقت آستانه درک فیزیکی (حواس پنجگانه) و فعال شدن آستانه ی ادراک ذهنی و فرا ذهنی.”

وی ادامه داد: “برای مثال خواب دیدن از طریق آستانه درک ذهنی انجام می شود و در صورتی که در خواب با الهامات و مسایلی روبرو شویم که از قبل راجع به آن ها هیچگونه اطلاعاتی نداشتیم، دریافت آنها از طریق آستانه درک فرا ذهنی صورت گرفته است. این آستانه فرا زمان، فرا مکان و فرا زبان است.”

دکتر فتوت خاطر نشان کرد: “انسان به طور متوسط یک سوم از عمر خود را در خواب به سر می برد و بر اساس نظریات ارائه شده در سایمنتولوژی، این بخش از زندگی انسان می تواند بستر مناسبی برای ارتقای کیفی وی باشد و نه صرفا امری برای تجدید قوا و رفع خستگی. با چنین رویکرد حتی این سوال اساسی مطرح می شود که :” آیا بیداری اصل زندگی است، یا خواب و یا هر دو؟”

در مقاله‌ای دیگر عنوان شده: داروهای خواب، آلزایمر را بهتر می‌کنند

استفاده از بعضی از داروهای خواب می‌تواند کیفیت زندگی افراد مبتلا به بیماری‌های مغزی مانند آلزایمر را بهبود ببخشد.

شرکت تحقیقات دارویی CPS Research در حال انجام مطالعاتی روی گروه خاصی از داروهای خواب هستند که دارای هورمون ملاتونین بوده و می‌تواند علائم بی‌خوابی را کم‌تر کنند.

تیم در حال فعالیت در “پروژه ملاتونین برای بیماری آلزایمر”، اولین افرادی در جهان هستند که در حال انجام تحقیقاتی برای بررسی اثرات داروهای خواب در افراد مبتلا به آلزایمر هستند. آن‌ها امیدوارند بتوانند تحقیقات بیش‌تری را روی ۵۰ بیمار در طول ۶ ماه آینده انجام دهند. هر فردی که مبتلا به بیماری آلزایمر بوده و اکنون تحت درمان است می‌تواند در این آزمایش شرکت کنند.

آلزایمر یکی از شایع‌ترین نوع از بیماری‌های مغزی است، اما شرایط و بیماری‌های دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند روی مغز تاثیرگذار باشند.

دکتر گوردون کرافورد از CPS Research در این باره گفت: بیماری‌های مغزی تاثیر زیادی روی بیماران مبتلا، خانواده و دوستان آن‌ها می‌گذارند. با کاهش علائم این بیماری، امیدهای زیادی وجود دارد که هم بیماران و هم خانواده آن‌ها بتوانند زندگی بهتری داشته باشند.

او در ادامه گفت: در این تحقیقات ما تصمیم داریم اثر منتشر شدن مقادیر کم ترکیب طبیعی ملاتونین را بررسی کنیم. مطالعات اولیه ما نشان می‌دهد با این کار عملکرد بیماران در طول روز بهتر می‌شود که یکی از دلایل اصلی آن بهبود کیفیت خواب این افراد است.

البته در حال حاضر از ملاتونین برای درمان بیماری‌های مغزی استفاده نمی‌شود، اما استفاده از داروهای حاوی این ماده، در اروپا و آمریکا برای بهبود وضعیت خواب بیماران سالمند معمول است. ثابت شده این ترکیب کاملا امن بوده و اثرات جانبی بسیار پائینی هم دارد.

در حال حاضر دانشمندان در حال انجام مطالعات بیش‌تر هستند تا از تاثیر مثبت این ترکیب در بهبود شرایط بیماران مبتلا به آلزایمر اطمینان حاصل پیدا کنند.

Study suggests sleeping drugs can increase risk of Alzheimer’s

Over-the-counter sleeping aids and hayfever treatments can increase the risk of Alzheimer’s disease, a study has found. The sleeping medication Nytol and anti-allergy pills Benadryl and Piriton all belong to a class of drug highlighted in a warning from researchers.

Each of these drugs has “anticholinergic” blocking effects on the nervous system that are said – at higher doses – to raise the likelihood of developing Alzheimer’s and other forms of dementia significantly over several years.

Other drugs on the risk list include older “tricyclic” antidepressants such as doxepin, and the bladder control treatment Ditropan (oxybutynin). Many of these medicines are taken by vulnerable older people, according to the scientists, who say their findings have public health implications.

Anticholinergic drugs block a nervous system chemical transmitter called acetylcholine, which can lead to side-effects including drowsiness, blurred vision and poor memory. People with Alzheimer’s disease are known to lack acetylcholine.

The leader of the US study, Professor Shelly Gray, director of the geriatric pharmacy programme at the University of Washington School of Pharmacy, said: “Older adults should be aware that many medications – including some available without a prescription, such as over-the-counter sleep aids – have strong anticholinergic effects. And they should tell their healthcare providers.

“Of course, no one should stop taking any therapy without consulting their healthcare provider. Healthcare providers should regularly review their older patients’ drug regimens – including over-the-counter medications – to look for chances to use fewer anticholinergic medications at lower doses.”

Dr Simon Ridley, at Alzheimer’s Research UK, said: “This large study adds to some existing evidence linking anticholinergic drugs to a small increased risk of dementia, but the results don’t tell us that these drugs cause the condition.

“Continued research to shed light on these links will be important for helping understand the benefits and potential risks of these drugs. In the meantime, anyone who is worried about the medication they are taking should seek advice from a doctor or pharmacist before stopping a course of treatment.”

Dr Doug Brown, director of research and development at the Alzheimer’s Society, said: “There have been concerns that regular use by older people of certain medications with anticholinergic effects, such as sleep aids and hayfever treatments, can increase the risk of dementia in certain circumstances, which this study supports. However, it is still unclear whether this is the case and if so, whether the effects seen are a result of long-term use or several episodes of short-term use.

“More robust research is needed to understand what the potential dangers are, and if some drugs are more likely to have this effect than others.”

Previous research has raised concerns about the use of anticholinergic drugs and mental impairment in the elderly. But the new study, published in the journal JAMA Internal Medicine, is the first to show a dose response linking greater use of the medicines with an increasing risk of dementia.

The scientists tracked the health of 3,434 men and women aged 65 and over for around seven years while monitoring their use of anticholinergic drugs. Of those, 637 developed Alzheimer’s and 160 were afflicted by other forms of dementia.

For those taking the highest doses of anticholinergic drugs over the study period, the relative risk of dementia was increased by a statistically significant 54% compared with no use. The risk of Alzheimer’s alone was raised by 63%.

The findings showed that people taking at least 10mg per day of doxepin, 4mg per day of diphenhydramine (Nytol, Benadryl) or 5mg per day of oxybutynin (Ditropan) for more than three years were at an increased risk of developing dementia.Available substitutes that did not have anticholinergic effects included selective serotonin re-uptake inhibitor (SSRI) antidepressants such as Prozac and newer anti-histamine allergy treatments including loratadine (Claritin), said Gray.

She added: “If providers need to prescribe a medication with anticholinergic effects because it is the best therapy for their patient, they should use the lowest effective dose, monitor the therapy regularly to ensure it’s working, and stop the therapy if it’s ineffective.”

In their paper, the researchers pointed out that anticholinergic effects in animals had been shown to increase levels of beta-amyloid protein in the brain, one of the hallmarks of Alzheimer’s.

They concluded: “These findings … have public health implications for the education of older adults about potential safety risks because some anticholinergics are available as over-the-counter products.

“Given the devastating consequences of dementia, informing older adults about this potentially modifiable risk would allow them to choose alternative products and collaborate with their health care professionals to minimise overall anticholinergic use.

“Additional studies are needed to confirm these findings and to understand the underlying mechanisms.”

 

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟
بله
تقریبا
خیر

داریوش طاهری

اولیــــــن نیستیــم ولی امیـــــد اســــت بهتـــرین باشیـــــم...!

‫۷ دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا