آلزایمربیماری‌های مغز و اعصابدمانس

آقای رابرت مویر: تحقیقات او دیدگاه‌های آلزایمر را دچار تغییر و تحول کرد

امتیازی که به این مقاله می دهید چند ستاره است؟
[کل: ۱ میانگین: ۵]

رابرت مویر در ۵۸ سالگی درگذشت؛ تحقیقات او دیدگاه های آلزایمر را دچار تغییر و تحول کرد

نظریه های اصلی و نمادگرایانه دکتر مویر، دیدگاه های رایج در مورد این بیماری را به چالش کشاند. اما در نهایت فقط برخی از دانشمندان توانستند برنده شوند.

رابرت دی. مویر در سال ۲۰۱۷. او نظریه هایی را در مورد نقش بتا آمیلوئید، پروتئین عامل آلزایمر ارائه کرد که بر علیه عقل سلیم تلقی می شد. اعتبار این نظریه:

رابرت دی مویر دانشمند دانشگاه هاروارد که نظریه های اصلی در مورد پلاک های مغزی عامل آلزایمر را ارائه کرد باعث شد تا سایر نظریات رایج در مورد این بیماری به چالش کشیده شوند، اما پس از این که تحقیقات او در نهایت پیشنهادات مهمی را در خصوص درمان این بیماری ارائه کرد، او روز جمعه در یک آسایشگاه واقع در میلتون ماساچوست درگذشت. او موقع مرگش ۵۸ ساله بود.

همسر او جولی آلپرن می گوید علت مرگش گلیوبلاستوما بوده است که نوعی از سرطان مغز می باشد.

دکتر مویر که در مزرعه ای در دونی بروک، یک شهر کوچک واقع در غرب استرالیا بزرگ شده است، سابقه زیادی در دگرگون کردن انتظارات دارد. او تا ۱۲ سالگی خواندن و نوشتن را یاد نگرفت؛ خانم آلپرن معلم او در مدرسه یک اتاقه اش به او لقب “راهب دیوانه” داده بود. با این حال او اشاره کرد که مویر از ۷ سالگی می خواست یک دانشمند باشد.

دکتر کالین مسترز نوروپاتولوژیست دانشگاه ملبورن گفت، دکتر مویر در نهایت موفق شد تا به یک پژوهشگر میانه رو و محتاط تبدیل گردد. به همین ترتیب دکتر مسترز هنگامی که دکتر مویر شروع به انتشار مقالاتی در زمینه آسیب شناسی بیماری آلزایمر نمود، شگفت زده شد.

دکتر مسترز می گوید، فرضیه دکتر مویر در حقیقت ایده بدیع و بحث برانگیزی بوده و هست.

او گفت، من هرگز انتظار نداشتم این مطالعات او به یک دستاورد بزرگ تبدیل شود.

نظریه دکتر مویر بر پایه پروتئین بتا آمیلوئید می باشد که پلاک هایی را در مغز بیماران مبتلا به آلزایمر پدید می آورد.

عقیده رایج در مورد تجمع بتا آمیلوئید این است که این پروتئین عامل اصلی بیماری بوده و پاکسازی مغز از بتا آمیلوئید برای بیماران سودمند خواهد بود.

در مقابل دکتر مویر اظهار داشت که بتا آمیلوئید بنا به دلایلی در بدن ما وجود دارد: این پروتئین از مغز در برابر عفونت ها دفاع می کند. به گفته او بتا آمیلوئید تارهای چسبناکی را ایجاد می کند که می تواند میکروب ها را به دام بیندازد. مشکل این جاست که گاهی اوقات مغز آن را به میزان بیشتر از حد معمول تولید می کند و هنگامی که این اتفاق بیفتد، مغز دچار آسیب می شود.

این بدان معناست که درمان هایی که برای پاکسازی مغز از آمیلوئید طراحی شده اند، ممکن است مضر باشند. هدف باید پاکسازی برخی از این مواد چسبنده باشد، نه تمام آن ها.

ایده ای که دکتر مویر اولین بار آن را ۱۲ سال پیش مطرح کرد با شک و تردید روبرو گردید. با این حال او همچنان ایده خودش را ادامه داده و مجموعه ای از مقالاتی را ارائه کرد که این فرضیه را تایید می کردند. رودلف تانزی دوست صمیمی و محقق آلزایمر در هاروارد می گوید، مویر توانست به برخی از این شک و تردیدها غلبه کند.

ایده های غیر متعارف دکتر مویر، دریافت کمک های مالی از طرف دولت را برای او دشوار ساخت. دکتر تانزی در یک مصاحبه تلفنی گفت که تقریباً هر بار که او درخواست کمک های مالی از موسسه ملی بهداشت می کرد، از هر سه داور دو نفر برای این کار تمایل داشتند اما سومی به هیچ وقت قبول نمی کرد. بدین ترتیب بودجه برای این کار تعلق نمی گرفت.

اما دکتر مویر به هیچ کدام از این رد شدن ها توجهی نکرد.

دکتر تانزی گفت، او در این باره شوخی هم می کرد. او هرگز عصبانی نمی شد. من هیچ وقت در طول زندگیم راب را عصبانی ندیدم. او هر بار فقط می گفت، حالا باید چه کاری بکنیم؟ او همیشه خوش بین و امیدوار بود.

دکتر مویر توسط صندوق درمان آلزایمر مورد پشتیبانی قرار گرفت و در نهایت برخی از NIH ها نیز به این کار رغبت پیدا کردند. کمک های مالی.

دکتر مویر اولین بار در سال ۱۹۹۴ به ایالات متحده آمد که دکتر تانزی نیز در این زمان به دنبال یک بیوشیمیست آلزایمر برای آزمایشگاه خودش بود. دکتر مویر در این آزمایشگاه با مدرک فوق دکترا مشغول به کار شده و سپس به عنوان عضو هیئت علمی در این آزمایشگاه به فعالیت پرداخته و چندین کشف بزرگ نیز در خصوص بیماری آلزایمر انجام داد.

به عنوان مثال دکتر مویر و دکتر تانزی دریافتند که افراد به طور طبیعی آنتی بادی هایی را برای انواع خاصی از آمیلوئیدها تولید می کنند. این آنتی بادی ها از مغز در برابر آلزایمر محافظت می کنند، اما خود آمیلوئیدها را به طور کامل از بین نمی برند. هرچه فرد آنتی بادی بیشتری در بدنش تولید کند، مقاومت بیشتری در برابر ابتلای به آلزایمر دارد.

دکتر تانزی گفت این یافته الهام بخش تولید یک داروی آزمایشی بود که به گفته سازنده آن یعنی شرکت بیوژن، این دارو قادر است برخی از افراد مبتلا به بیماری آلزایمر را درمان کند. شرکت بیوژن قصد دارد تا برای تایید آن از سازمان غذا و دارو اقدام نماید.

یکی از یافته های دکتر مویر مبنی بر اینکه افراد به طور طبیعی آنتی بادی هایی را برای انواع خاصی از آمیلوئیدها تولید می کنند، الهام بخش تولید یک داروی آزمایشی بود که به گفته سازنده آن یعنی شرکت بیوژن، این دارو قادر است برخی از افراد مبتلا به بیماری آلزایمر را درمان کند. اعتبار … بیمارستان عمومی ماساچوست

رابرت دیوید مویر در ۲ آوریل ۱۹۶۱ در کوجونوپ استرالیا از خانواده مری و ترنس مویر که کشاورز بودند متولد شد. او قبل از پیوستن به آزمایشگاه دکتر تانزی، بیوشیمی بیماری آلزایمر را در دانشگاه استرالیای غربی مطالعه کرده بود.

خانم آلپرن گفت هنگامی که او خواندن را فرا گرفت دیگر هیچ وقت متوقف نشد – او داستان های علمی تخیلی، مجله های انگلیسی New Scientist و حتی PubMed، پایگاه داده نشریات علمی فدرال را هم مطالعه می کرد.

او می گوید، راب دایره المعارف کاملی از دانش جهان طبیعی را در خودش داشت.

او این عشقش را با خانواده اش در پیاده روی های مکرر و سفرهایش با فرزندان خردسالش برای جستجوی سنگ ها، حشرات و فسیل ها نشان می داد. همسرش گفت او همچنین فوتبال استرالیایی بازی می کرد که ترکیبی از راگبی و فوتبال آمریکایی می باشد و در سال ۱۹۹۷ به تشکیل تیم فوتبال شیطان های استرالیایی در بوستون کمک کرد.

دکتر مویر علاوه بر همسرش که با او در شارون، ماساچوست زندگی میکرد، سه فرزند به نام الکساندر، ماکسول و هالی مویر؛ یک برادر به نام اندرو؛ و یک خواهر به نام کاترین مویر نیز داشت. ازدواج او با النا وایلانکورت به طلاق انجامید.

جینا کولاتا نویسنده کتاب های علمی و پزشکی می باشد. او دو بار فینالیست جایزه پولیتزر شده و نویسنده شش کتاب از جمله کتاب “رحمت های پنهان: داستان امید، سرنوشت یک ژنتیک خانوادگی و علمی که آن ها را نجات داد” می باشد.

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟
بله
تقریبا
خیر
منبع
www.nytimes.com

داریوش طاهری

اولیــــــن نیستیــم ولی امیـــــد اســــت بهتـــرین باشیـــــم...! خدایــــــــــا! نام و آوازه مــــــرا چنان در حافظــه‌ها تثبیت کن که آلزایمـــــــــر نیز تــوان به یغمـا بـردن آن را نـداشتــــــه باشـد...! خدایـــــــــا! محبّـت مــرا در دل‌های بندگانت بینداز ... خدایــــــا! مــــرا دوســــت بــــدار و محبوبــم گـــردان...!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا