فصل ۱۵ نوروآناتومی بالینی اسنل | مننژهای مغز و نخاع، سینوس‌های وریدی و نکات بالینی سینوس کاورنوس

BRAIN MENINGES

The brain in the skull is surrounded by three protective membranes or meninges: the dura mater, the arachnoid mater, and the pia mater.

مننژهای مغز

مغز در جمجمه توسط سه غشای محافظ یا مننژ احاطه شده است: سخت شامه، عنکبوتیه و نرم شامه.

Dura Mater

The dura mater of the brain is conventionally described as two layers: the endosteal layer and the meningeal layer (Fig. 15-1). These are closely united except along certain lines where they separate to form venous sinuses.

سخت شامه

سخت شامه مغز به طور مرسوم به صورت دو لایه توصیف می‌شود: لایه اندوستئال و لایه مننژ (شکل 15-1). این لایه‌ها به جز در امتداد خطوط خاصی که برای تشکیل سینوس‌های وریدی از هم جدا می‌شوند، کاملاً به هم متصل هستند.

Figure 15-1 A: Coronal section of the upper part of the head showing the layers of the scalp, sagittal suture of the skull, falx cerebri, venous sinuses, arachnoid granulations, emissary veins, and relation of the cerebral blood vessels to the subarachnoid space. B: Interior of the skull showing the dura mater and its contained venous sinuses.

شکل ۱۵-۱ الف: برش کرونال از قسمت بالای سر که لایه‌های پوست سر، درز ساژیتال جمجمه، فالکس مغزی، سینوس‌های وریدی، گرانولاسیون‌های عنکبوتیه، وریدهای فرستنده و ارتباط رگ‌های خونی مغزی با فضای زیر عنکبوتیه را نشان می‌دهد. ب: نمای داخلی جمجمه که سخت‌شامه و سینوس‌های وریدی موجود در آن را نشان می‌دهد.

The endosteal layer is nothing more than the periosteum covering the inner surface of the skull bones. At the foramen magnum, it does not become continuous with the dura mater of the spinal cord. Around the margins of all the foramina in the skull, it becomes continuous with the periosteum on the outside of the skull bones. At the sutures, it is continuous with the sutural ligaments. It is most strongly adherent to the bones over the base of the skull.

لایه اندوستئال چیزی بیش از پریوستئوم پوشاننده سطح داخلی استخوان‌های جمجمه نیست. در سوراخ بزرگ، این لایه با سخت‌شامه نخاع در یک امتداد قرار نمی‌گیرد. در اطراف حاشیه تمام سوراخ‌های جمجمه، این لایه با پریوستئوم در قسمت بیرونی استخوان‌های جمجمه در یک امتداد قرار می‌گیرد. در محل درزها، این لایه با رباط‌های درزدار در یک امتداد قرار دارد. این لایه به شدت به استخوان‌های بالای قاعده جمجمه می‌چسبد.

The meningeal layer is the dura mater proper. It is a dense, strong fibrous membrane covering the brain (Figs. 15-2 and 15-3) and is continuous through the foramen magnum with the dura mater of the spinal cord. It provides tubular sheaths for the cranial nerves as the latter pass through the foramina in the skull. Outside the skull, the sheaths fuse with the epineurium of the nerves (see Fig. 15-2B).

لایه مننژ، سخت‌شامه است. این لایه، غشای فیبری متراکم و محکمی است که مغز را می‌پوشاند (شکل‌های 15-2 و 15-3) و از طریق سوراخ بزرگ به سخت‌شامه نخاع متصل است. این لایه، غلاف‌های لوله‌ای برای اعصاب جمجمه‌ای ایجاد می‌کند، زیرا اعصاب جمجمه‌ای از سوراخ‌های جمجمه عبور می‌کنند. در خارج از جمجمه، این غلاف‌ها با اپی‌نوریوم اعصاب ادغام می‌شوند (شکل 15-2B را ببینید).

Figure 15-2 A: Posterior view of the interior of the skull after removal of the occipital and parietal bones showing the arrangement of the endosteal and meningeal layers of the dura mater. The brainstem has been left in situ. B: The arrangement of the meninges as a cranial nerve passes through a foramen in the skull.

شکل ۱۵-۲ الف: نمای خلفی از داخل جمجمه پس از برداشتن استخوان‌های پس‌سری و آهیانه که چیدمان لایه‌های اندوستئال و مننژی سخت‌شامه را نشان می‌دهد. ساقه مغز در جای خود باقی مانده است. ب: چیدمان مننژها به عنوان یک عصب جمجمه‌ای که از طریق یک سوراخ در جمجمه عبور می‌کند.

Figure 15-3 Falx cerebri and the tentorium cerebelli. Note the continuity between the meningeal layer of dura mater within the skull and the dura mater of the spinal cord at the foramen magnum.

شکل ۱۵–۳ داس مغزی و چادرینه مخچه. به پیوستگی بین لایه مننژی سخت شامه در داخل جمجمه و سخت شامه نخاع در سوراخ بزرگ توجه کنید.

The meningeal layer sends inward four septa-the falx cerebri, falx cerebelli, tentorium cerebelli, and diaphragma sellae-which divide the cranial cavity into freely communicating spaces that lodge the subdivisions of the brain (see Figs. 15-1 and 15-3). The function of these septa is to restrict the displacement of the brain associated with acceleration and deceleration when the head is moved.

لایه مننژ چهار دیواره به داخل می‌فرستد – داس مغزی، داس مخچه، چادرینه مخچه و دیافراگم سلا – که حفره جمجمه را به فضاهایی با ارتباط آزاد تقسیم می‌کنند که زیربخش‌های مغز را در خود جای می‌دهند (شکل‌های 15-1 و 15-3 را ببینید). عملکرد این دیواره‌ها محدود کردن جابجایی مغز مرتبط با شتاب‌گیری و کاهش شتاب هنگام حرکت سر است.

The falx cerebri is a sickle-shaped fold of dura mater that lies in the midline between the two cerebral hemi- spheres. Its narrow anterior end is attached to the internal frontal crest and the crista galli. Its broad posterior part blends in the midline with the upper surface of the tentorium cerebelli. The superior sagittal sinus runs in its upper fixed margin, the inferior sagittal sinus runs in its lower concave free margin, and the straight sinus runs along its attachment to the tentorium cerebelli.

داس مغزی یک چین داسی شکل از سخت‌شامه است که در خط میانی بین دو نیمکره مغزی قرار دارد. انتهای قدامی باریک آن به ستیغ قدامی داخلی و کریستا گالی متصل است. قسمت خلفی پهن آن در خط میانی با سطح بالایی چادرینه مخچه ادغام می‌شود. سینوس ساژیتال فوقانی در حاشیه ثابت فوقانی آن، سینوس ساژیتال تحتانی در حاشیه آزاد مقعر تحتانی آن و سینوس مستقیم در امتداد اتصال آن به چادرینه مخچه امتداد دارد.

The tentorium cerebelli is a crescent-shaped fold of dura mater that roofs over the posterior cranial fossa (Fig. 15-1; also see Fig. 15-4). It covers the upper surface of the cerebellum and supports the occipital lobes of the cerebral hemispheres. In the anterior edge, a gap, the tentorial notch, allows passage of the midbrain, which produces an inner free border and an outer attached or fixed border. The fixed border is attached to the posterior clinoid processes, the superior borders of the petrous bones, and the margins of the grooves for the transverse sinuses on the occipital bone. The free border runs forward at its two ends, crosses the attached border, and is affixed to the anterior clinoid process on each side. At the point where the two borders cross, the third and fourth cranial nerves pass forward to enter the lateral wall of the cavernous sinus.

چادرینه مخچه یک چین هلالی شکل از سخت‌شامه است که روی حفره جمجمه‌ای خلفی قرار دارد (شکل 15-1؛ همچنین به شکل 15-4 مراجعه کنید). این چادرینه سطح بالایی مخچه را می‌پوشاند و از لوب‌های پس‌سری نیمکره‌های مغزی پشتیبانی می‌کند. در لبه قدامی، شکافی به نام بریدگی چادرینه، امکان عبور مغز میانی را فراهم می‌کند که یک مرز داخلی آزاد و یک مرز خارجی متصل یا ثابت ایجاد می‌کند. مرز ثابت به زوائد کلینوئید خلفی، مرزهای فوقانی استخوان‌های خاره‌ای و حاشیه‌های شیارهای سینوس‌های عرضی روی استخوان پس‌سری متصل است. مرز آزاد در دو انتهای خود به جلو امتداد می‌یابد، از مرز متصل عبور می‌کند و از هر طرف به زوائد کلینوئید قدامی متصل می‌شود. در نقطه‌ای که این دو مرز با هم تلاقی می‌کنند، اعصاب جمجمه‌ای سوم و چهارم به جلو می‌روند تا وارد دیواره جانبی سینوس غاری شوند.

Close to the apex of the petrous part of the temporal bone, the lower layer of the tentorium is pouched forward beneath the superior petrosal sinus to form a recess for the trigeminal nerve and the trigeminal ganglion.

نزدیک به رأس قسمت خاره‌ای استخوان گیجگاهی، لایه پایینی چادرینه در زیر سینوس خاره‌ای فوقانی به سمت جلو جمع شده و فرورفتگی برای عصب سه‌قلو و گانگلیون سه‌قلو تشکیل می‌دهد.

The falx cerebri and the falx cerebelli are attached to the upper and lower surfaces of the tentorium, respectively. The straight sinus runs along its attachment to the falx cerebri, the superior petrosal sinus runs along its attachment to the petrous bone, and the transverse sinus runs along its attachment to the occipital bone (see Figs. 15-1 and 15-4).

داس مغزی و داس مخچه به ترتیب به سطوح بالایی و پایینی چادرینه متصل هستند. سینوس مستقیم در امتداد محل اتصالش به داس مغزی، سینوس سنگی فوقانی در امتداد محل اتصالش به استخوان سنگی و سینوس عرضی در امتداد محل اتصالش به استخوان پس سری امتداد دارند (شکل‌های 15-1 و 15-4 را ببینید).

The falx cerebelli, a small, sickle-shaped fold of dura mater attached to the internal occipital crest projects forward between the two cerebellar hemispheres. Its posterior fixed margin contains the occipital sinus.

داس مخچه، یک چین کوچک و داسی شکل از سخت‌شامه متصل به ستیغ داخلی پس‌سری است که بین دو نیمکره مخچه به سمت جلو برجسته شده است. حاشیه ثابت خلفی آن حاوی سینوس پس‌سری است.

The diaphragma sellae is a small, circular fold of dura mater that forms the roof for the sella turcica (Fig. 15-5). A small opening in its center allows passage of the stalk of the hypophysis cerebri.

دیافراگم سلا یک چین کوچک و دایره‌ای از سخت‌شامه است که سقف زین ترکی (sella turcica) را تشکیل می‌دهد (شکل 15-5). یک روزنه کوچک در مرکز آن، عبور ساقه هیپوفیز مغزی را امکان‌پذیر می‌کند.

Figure 15-4 Superior view of the diaphragma sellae and tentorium cerebelli. Note the position of the cranial nerves and venous sinuses.

شکل ۱۵-۴ نمای فوقانی از دیافراگم زینی و چادرینه مخچه. به موقعیت اعصاب جمجمه‌ای و سینوس‌های وریدی توجه کنید.

Figure 15-5 Coronal section through the body of the sphenoid bone showing the hypophysis cerebri and cavernous sinuses. Note the position of the internal carotid artery and the cranial nerves.

شکل ۱۵-۵ برش کرونال از تنه استخوان اسفنوئید که هیپوفیز مغزی و سینوس‌های غاری را نشان می‌دهد. به موقعیت شریان کاروتید داخلی و اعصاب جمجمه‌ای توجه کنید.

Dural Nerve Supply

Branches of the trigeminal, vagus, and the first three cervical spinal nerves and branches from the sympathetic trunk pass to the dura.

عصب رسانی سخت شامه

شاخه‌های عصب سه قلو، واگ و سه عصب نخاعی گردنی اول و شاخه‌هایی از تنه سمپاتیک به سخت شامه می‌روند.

The dura possesses numerous sensory endings that are sensitive to stretching, which produces the sensation of headache. Stimulation of the sensory endings of the trigeminal nerve above the level of the tentorium cerebelli produces referred pain to an area of skin on the same side of the head. Stimulation of the dural endings below the level of the tentorium produces pain referred to the back of the neck and the back of the scalp along the distribution of the greater occipital nerve.

سخت شامه دارای انتهای حسی متعددی است که به کشش حساس هستند و باعث ایجاد احساس سردرد می‌شوند. تحریک انتهای حسی عصب سه قلو در بالای سطح چادرینه مخچه، درد ارجاعی به ناحیه‌ای از پوست در همان طرف سر ایجاد می‌کند. تحریک انتهای سخت شامه در زیر سطح چادرینه، درد ارجاعی به پشت گردن و پشت پوست سر در امتداد توزیع عصب پس سری بزرگ ایجاد می‌کند.

Dural Arterial Supply

Numerous arteries supply the dura mater from the internal carotid, maxillary, ascending pharyngeal, occipital, and vertebral arteries. From the clinical standpoint, the most important is the middle meningeal artery, which can be damaged in head injuries (Fig. 15-6).

خونرسانی شریانی سخت شامه

شریان‌های متعددی از طریق شریان‌های کاروتید داخلی، فکی، حلقی صعودی، پس‌سری و مهره‌ای، سخت شامه را خونرسانی می‌کنند. از نظر بالینی، مهمترین آنها شریان مننژیال میانی است که می‌تواند در آسیب‌های سر آسیب ببیند (شکل 15-6).

The middle meningeal artery arises from the maxillary artery in the infratemporal fossa. It enters the cranial cavity through the foramen spinosum and then lies between the meningeal and endosteal layers of dura. The artery then runs forward and laterally in a groove on the upper surface of the squamous part of the temporal bone. The anterior branch deeply grooves or tunnels the anterior-inferior angle of the parietal bone, and its course corresponds roughly to the line of the underlying precentral gyrus of the brain. The posterior branch curves backward and supplies the posterior part of the dura mater (Fig. 15-7).

شریان مننژیال میانی از شریان فکی در حفره زیر گیجگاهی منشأ می‌گیرد. این شریان از طریق سوراخ خاری وارد حفره جمجمه می‌شود و سپس بین لایه‌های مننژیال و اندوستئال سخت‌شامه قرار می‌گیرد. سپس این شریان به سمت جلو و به سمت طرفین در شیاری روی سطح بالایی قسمت سنگفرشی استخوان گیجگاهی امتداد می‌یابد. شاخه قدامی، زاویه قدامی-تحتانی استخوان آهیانه را عمیقاً شیار یا تونل می‌زند و مسیر آن تقریباً با خط شکنج پیش‌مرکزی زیرین مغز مطابقت دارد. شاخه خلفی به سمت عقب انحنا می‌یابد و قسمت خلفی سخت‌شامه را تغذیه می‌کند (شکل 15-7).

The meningeal veins lie in the endosteal layer of dura (see Fig. 15-6). The middle meningeal vein follows the branches of the middle meningeal artery and drains into the pterygoid venous plexus or the sphenoparietal sinus. The veins lie lateral to the arteries.

وریدهای مننژیال در لایه اندوستئال سخت‌شامه قرار دارند (شکل 15-6 را ببینید). ورید مننژیال میانی شاخه‌های شریان مننژیال میانی را دنبال می‌کند و به شبکه وریدی پتریگوئید یا سینوس اسفنوپاریتال تخلیه می‌شود. وریدها در سمت خارجی شریان‌ها قرار دارند.

Figure 15-6 Right side of the head showing the relation of the middle meningeal vessels to the layers of the dura mater and the skull.

شکل ۱۵-۶ سمت راست سر که ارتباط عروق مننژی میانی با لایه‌های سخت‌شامه و جمجمه را نشان می‌دهد.

Figure 15-7 Superior view of the head with the calvarium removed. The greater part of the endosteal layer of dura mater has been removed, exposing the underlying meningeal layer of dura and the interior of the superior sagittal venous sinus.

شکل ۱۵-۷ نمای فوقانی سر با جمجمه برداشته شده. بخش بزرگتری از لایه اندوستئال سخت شامه برداشته شده است و لایه مننژیال زیرین سخت شامه و قسمت داخلی سینوس وریدی ساژیتال فوقانی نمایان شده است.

Dural Venous Sinuses

The venous sinuses of the cranial cavity are situated between the layers of the dura mater (see Figs. 15-3 to 15-5 and 15-7). Their main function is to receive blood from the brain through the cerebral veins and the cerebrospinal fluid (CSF) from the subarachnoid space through the arachnoid villi (see Fig. 16-18). The blood in the dural sinuses ultimately drains into the internal jugular veins in the neck. The dural sinuses are lined by endothelium, and their walls are thick but devoid of muscular tissue. They have no valves. Emissary veins, which are also valveless, connect the dural venous sinuses with the diploic veins of the skull and with the veins of the scalp (see Fig. 15-1).

سینوس‌های وریدی سخت‌شامه

سینوس‌های وریدی حفره جمجمه بین لایه‌های سخت‌شامه قرار دارند (به شکل‌های 15-3 تا 15-5 و 15-7 مراجعه کنید). عملکرد اصلی آنها دریافت خون از مغز از طریق وریدهای مغزی و مایع مغزی نخاعی (CSF) از فضای زیر عنکبوتیه از طریق پرزهای عنکبوتیه است (به شکل 16-18 مراجعه کنید). خون موجود در سینوس‌های سخت‌شامه در نهایت به وریدهای ژوگولار داخلی در گردن تخلیه می‌شود. سینوس‌های سخت‌شامه توسط اندوتلیوم پوشیده شده‌اند و دیواره‌های آنها ضخیم اما فاقد بافت عضلانی است. آنها دریچه ندارند. وریدهای Emissary که آنها نیز بدون دریچه هستند، سینوس‌های وریدی سخت‌شامه را به وریدهای دیپلوئیک جمجمه و وریدهای پوست سر متصل می‌کنند (به شکل 15-1 مراجعه کنید).

The superior sagittal sinus occupies the upper fixed border of the falx cerebri (see Figs. 15-1 and 15-4). It begins anteriorly at the foramen cecum, where it occasionally receives a vein from the nasal cavity. It runs posteriorly, grooving the vault of the skull; at the internal occipital protuberance, it deviates to one or the other side (usually the right) and becomes continuous with the corresponding transverse sinus. The sinus communicates through small openings with two or three irregularly shaped venous lacunae on each side (see Fig. 15-7). Numerous arachnoid villi and granulations project into the lacunae, which also receive the diploic and meningeal veins (see Fig. 15-1).

سینوس ساژیتال فوقانی، لبه ثابت بالایی داس مغزی را اشغال می‌کند (شکل‌های 15-1 و 15-4 را ببینید). این سینوس از جلو از سوراخ سکوم شروع می‌شود، جایی که گاهی اوقات یک ورید از حفره بینی دریافت می‌کند. این سینوس به عقب امتداد می‌یابد و در طاق جمجمه شیار ایجاد می‌کند؛ در برآمدگی داخلی پس‌سری، به یک یا طرف دیگر (معمولاً سمت راست) منحرف می‌شود و با سینوس عرضی مربوطه امتداد می‌یابد. سینوس از طریق دهانه‌های کوچک با دو یا سه لاکونای وریدی با شکل نامنظم در هر طرف ارتباط برقرار می‌کند (شکل 15-7 را ببینید). پرزها و گرانول‌های عنکبوتیه متعددی به داخل لاکوناها بیرون زده‌اند که وریدهای دیپلوئیک و مننژی را نیز دریافت می‌کنند (شکل 15-1 را ببینید).

The superior sagittal sinus in its course receives the superior cerebral veins (Fig. 15-1; see Fig. 17-5). At the internal occipital protuberance, it is dilated to form the confluence of the sinuses (see Fig. 15-4). Here, the superior sagittal sinus usually becomes continuous with the right transverse sinus; it is connected to the opposite transverse sinus and receives the occipital sinus. The inferior sagittal sinus occupies the free lower margin of the falx cerebri (see Fig. 15-1). It runs backward and joins the great cerebral vein at the free margin of the tentorium cerebelli to form the straight sinus (see Figs. 15-1 and 15-4). It receives a few cerebral veins from the medial surface of the cerebral hemispheres.

سینوس ساژیتال فوقانی در مسیر خود، وریدهای مغزی فوقانی را دریافت می‌کند (شکل 15-1؛ به شکل 17-5 مراجعه کنید). در برآمدگی داخلی پس‌سری، متسع می‌شود تا محل تلاقی سینوس‌ها را تشکیل دهد (شکل 15-4 را ببینید). در اینجا، سینوس ساژیتال فوقانی معمولاً با سینوس عرضی راست در امتداد قرار می‌گیرد؛ به سینوس عرضی مقابل متصل می‌شود و سینوس پس‌سری را دریافت می‌کند. سینوس ساژیتال تحتانی، لبه آزاد پایینی داس مغزی را اشغال می‌کند (شکل 15-1 را ببینید). به سمت عقب امتداد می‌یابد و در لبه آزاد چادرینه مخچه به ورید مغزی بزرگ می‌پیوندد تا سینوس مستقیم را تشکیل دهد (شکل‌های 15-1 و 15-4 را ببینید). چند ورید مغزی از سطح داخلی نیمکره‌های مغزی دریافت می‌کند.

The straight sinus occupies the line of junction of the falx cerebri with the tentorium cerebelli. It is formed by the union of the inferior sagittal sinus with the great cerebral vein. It ends by turning to the left (sometimes to the right) to form the transverse sinus.

سینوس مستقیم، خط اتصال داس مغزی به چادرینه مخچه را اشغال می‌کند. این سینوس از اتصال سینوس ساژیتال تحتانی با ورید مغزی بزرگ تشکیل می‌شود. این سینوس با چرخش به چپ (گاهی به راست) به سینوس عرضی ختم می‌شود.

The transverse sinuses are paired structures that begin at the internal occipital protuberance (see Figs. 15-3 and 15-4). The right sinus is usually continuous with the superior sagittal sinus, and the left is continuous with the straight sinus. Each sinus occupies the attached margin of the tentorium cerebelli, grooving the occipital bone and the posteroinferior angle of the parietal bone. The transverse sinuses receive the superior petrosal sinuses, the inferior cerebral and cerebellar veins, and the diploic veins. They end by turning downward as the sigmoid sinuses (see Fig. 15-4).

سینوس‌های عرضی، ساختارهای جفتی هستند که از برآمدگی داخلی پس‌سری شروع می‌شوند (به شکل‌های 15-3 و 15-4 مراجعه کنید). سینوس راست معمولاً در امتداد سینوس ساژیتال فوقانی و سینوس چپ در امتداد سینوس مستقیم قرار دارد. هر سینوس، حاشیه متصل به چادرینه مخچه را اشغال می‌کند و استخوان پس‌سری و زاویه خلفی-تحتانی استخوان آهیانه را شیار می‌دهد. سینوس‌های عرضی، سینوس‌های پتروزال فوقانی، وریدهای مغزی و مخچه‌ای تحتانی و وریدهای دیپلوئیک را دریافت می‌کنند. آن‌ها با چرخش به سمت پایین به عنوان سینوس‌های سیگموئید خاتمه می‌یابند (به شکل 15-4 مراجعه کنید).

The sigmoid sinuses are a direct continuation of the transverse sinuses. Each sinus turns downward and medially and grooves the mastoid part of the temporal bone. Here, the sinus lies posterior to the mastoid antrum. The sinus then turns forward and then inferiorly through the posterior part of the jugular foramen to become continuous with the superior bulb of the internal jugular vein.

سینوس‌های سیگموئید ادامه مستقیم سینوس‌های عرضی هستند. هر سینوس به سمت پایین و داخل می‌چرخد و قسمت ماستوئید استخوان گیجگاهی را شیار می‌دهد. در اینجا، سینوس در خلف آنتروم ماستوئید قرار دارد. سپس سینوس به سمت جلو و سپس به سمت پایین از طریق قسمت خلفی سوراخ ژوگولار می‌چرخد تا با بولب فوقانی ورید ژوگولار داخلی در امتداد قرار گیرد.

The occipital sinus is a small sinus occupying the attached margin of the falx cerebelli. It commences near the foramen magnum where it communicates with the vertebral veins and drains into the confluence of sinuses.

سینوس پس‌سری، سینوس کوچکی است که حاشیه متصل به داس مخچه را اشغال می‌کند. این سینوس از نزدیکی سوراخ بزرگ شروع می‌شود، جایی که با وریدهای مهره‌ای ارتباط برقرار می‌کند و به محل تلاقی سینوس‌ها تخلیه می‌شود.

The cavernous sinuses are situated in the middle cranial fossa on each side of the body of the sphenoid bone (see Fig. 15-5). Numerous trabeculae cross their interior, giving them a spongy appearance, hence the name. Each sinus extends from the superior orbital fissure in front to the apex of the petrous part of the temporal bone behind.

سینوس‌های غاری در حفره جمجمه‌ای میانی در هر طرف بدنه استخوان اسفنوئید قرار دارند (شکل 15-5 را ببینید). ترابکول‌های متعددی از داخل آنها عبور می‌کنند و ظاهری اسفنجی به آنها می‌دهند، از این رو این نام را دارند. هر سینوس از شکاف کاسه چشم فوقانی در جلو تا رأس قسمت خاره‌ای استخوان گیجگاهی در پشت امتداد دارد.

The internal carotid artery, surrounded by its sympathetic nerve plexus, runs forward through the sinus. The abducens nerve also passes through the sinus. The internal carotid artery and the nerves are separated from the blood by an endothelial covering.

شریان کاروتید داخلی، که توسط شبکه عصبی سمپاتیک خود احاطه شده است، از طریق سینوس به جلو امتداد می‌یابد. عصب ابدوسنس نیز از سینوس عبور می‌کند. شریان کاروتید داخلی و اعصاب توسط یک پوشش اندوتلیال از خون جدا می‌شوند.

The third and fourth cranial nerves and the ophthalmic and maxillary divisions of the trigeminal nerve run forward in the lateral wall of the sinus. They lie between the endothelial lining and the dura mater.

اعصاب جمجمه‌ای سوم و چهارم و شاخه‌های چشمی و فکی عصب سه‌قلو در دیواره جانبی سینوس به سمت جلو امتداد دارند. آن‌ها بین پوشش اندوتلیال و سخت‌شامه قرار دارند.

The tributaries are the superior and inferior ophthalmic veins, the inferior cerebral veins, the sphenoparietal sinus, and the central vein of the retina.

شاخه‌های فرعی عبارتند از وریدهای چشمی فوقانی و تحتانی، وریدهای مغزی تحتانی، سینوس اسفنوپاریتال و ورید مرکزی شبکیه.

The sinus drains posteriorly into the superior and inferior petrosal sinuses and inferiorly into the pterygoid venous plexus.

این سینوس از خلف به سینوس‌های پتروزال فوقانی و تحتانی و از پایین به شبکه وریدی پتریگوئید تخلیه می‌شود.

The two sinuses communicate with each other by means of the anterior and posterior intercavernous sinuses, which run in the diaphragma sellae anterior and posterior to the stalk of the hypophysis cerebri (see Fig. 15-4). Each sinus has an important communication with the facial vein through the superior ophthalmic vein. (This is a route by which infection can travel from the facial skin to the cavernous sinus.)

این دو سینوس از طریق سینوس‌های بین غاری قدامی وخلفی که در دیافراگم سلا (diaphragma sellae) در قدام و خلف ساقه هیپوفیز مغزی امتداد دارند، با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند (شکل 15-4 را ببینید). هر سینوس از طریق ورید افتالمیک فوقانی (superior ophthalmic vein) ارتباط مهمی با ورید صورت دارد. (این مسیری است که عفونت می‌تواند از طریق آن از پوست صورت به سینوس غاری منتقل شود.)

The superior and inferior petrosal sinuses are small sinuses situated on the superior and inferior borders of the petrous part of the temporal bone on each side of the skull. Each superior sinus drains the cavernous sinus into the transverse sinus, and each inferior sinus drains the cavernous sinus into the internal jugular vein.

سینوس‌های سنگی فوقانی و تحتانی، سینوس‌های کوچکی هستند که در لبه‌های فوقانی و تحتانی قسمت سنگی استخوان گیجگاهی در هر طرف جمجمه قرار دارند. هر سینوس فوقانی، سینوس غاری را به سینوس عرضی و هر سینوس تحتانی، سینوس غاری را به ورید ژوگولار داخلی تخلیه می‌کند.

Arachnoid Mater

The arachnoid mater is a delicate, impermeable mem- brane covering the brain and lying between the pia mater internally and the dura mater externally (see Fig. 15-1). It is separated from the dura by a potential space, the subdural space, filled by a film of fluid; it is separated from the pia by the subarachnoid space, which is filled with CSF. The outer and inner surfaces of the arachnoid are covered with flattened mesothelial cells.

ماده عنکبوتیه

ماده عنکبوتیه غشایی ظریف و نفوذناپذیر است که مغز را می‌پوشاند و بین نرم‌شامه در داخل و سخت‌شامه در خارج قرار دارد (شکل 15-1 را ببینید). این غشای توسط یک فضای بالقوه، فضای زیرسخت‌شامه، که توسط یک لایه نازک از مایع پر شده است، از سخت‌شامه جدا می‌شود؛ و توسط فضای زیر عنکبوتیه که با مایع مغزی نخاعی پر شده است، از نرم‌شامه جدا می‌شود. سطوح بیرونی و داخلی عنکبوتیه با سلول‌های مزوتلیال مسطح پوشیده شده‌اند.

The arachnoid bridges over the sulci on the surface of the brain, and in certain situations, the arachnoid and pia are widely separated to form the subarachnoid cisternae. The cisterna cerebellomedullaris lies between the inferior surface of the cerebellum and the roof of the fourth ventricle. The cisterna interpeduncularis lies between the two cerebral peduncles. All the cisternae are in free communication with one another and with the remainder of the subarachnoid space.

عنکبوتیه روی شیارهای سطح مغز پل می‌زند و در شرایط خاص، عنکبوتیه و نرم‌شامه از هم جدا می‌شوند و سیسترن‌های زیر عنکبوتیه را تشکیل می‌دهند. سیسترن مخچه‌ای-مدولاریس بین سطح تحتانی مخچه و سقف بطن چهارم قرار دارد. سیسترن بین‌پدیکونکولاریس بین دو پایه مغزی قرار دارد. تمام سیسترن‌ها با یکدیگر و با بقیه فضای زیر عنکبوتیه در ارتباط آزاد هستند.

In certain areas, the arachnoid projects into the venous sinuses to form arachnoid villi. The arachnoid villi are most numerous along the superior sagittal sinus. Aggregations of arachnoid villi are referred to as arachnoid granulations (see Fig. 15-7). Arachnoid villi serve as sites where the CSF diffuses into the bloodstream.

در نواحی خاصی، عنکبوتیه به داخل سینوس‌های وریدی بیرون می‌زند و پرزهای عنکبوتیه را تشکیل می‌دهد. پرزهای عنکبوتیه بیشترین تعداد را در امتداد سینوس ساژیتال فوقانی دارند. تجمع پرزهای عنکبوتیه به عنوان گرانولاسیون‌های عنکبوتیه شناخته می‌شوند (شکل 15-7 را ببینید). پرزهای عنکبوتیه به عنوان محل‌هایی عمل می‌کنند که CSF از طریق آنها به جریان خون پخش می‌شود.

The arachnoid is connected to the pia mater across the fluid-filled subarachnoid space by delicate strands of fibrous tissue.

عنکبوتیه توسط رشته‌های ظریفی از بافت فیبری به نرم‌شامه در فضای زیر عنکبوتیه پر از مایع متصل می‌شود.

Structures passing to and from the brain to the skull or its foramina must pass through the subarachnoid space. All the cerebral arteries and veins lie in the space, as do the cranial nerves (see Figs. 15-1 and 15-5). The arachnoid fuses with the epineurium of the nerves at their point of exit from the skull (see Fig. 15-2B). In the case of the optic nerve, the arachnoid forms a sheath for the nerve, which extends into the orbital cavity through the optic canal and fuses with the sclera of the eyeball (Fig. 15-8). Thus, the subarachnoid space extends around the optic nerve as far as the eyeball.

ساختارهایی که به مغز یا سوراخ‌های آن می‌روند و از آن به جمجمه می‌روند، باید از فضای زیر عنکبوتیه عبور کنند. تمام شریان‌ها و وریدهای مغزی، و همچنین اعصاب جمجمه‌ای (به شکل‌های 15-1 و 15-5 مراجعه کنید) در این فضا قرار دارند. عنکبوتیه در محل خروج اعصاب از جمجمه با اپی‌نوریوم آنها ادغام می‌شود (به شکل 15-2B مراجعه کنید). در مورد عصب بینایی، عنکبوتیه غلافی برای عصب تشکیل می‌دهد که از طریق کانال بینایی به داخل حفره کاسه چشم امتداد می‌یابد و با صلبیه کره چشم ادغام می‌شود (شکل 15-8). بنابراین، فضای زیر عنکبوتیه در اطراف عصب بینایی تا کره چشم امتداد می‌یابد.

The CSF is produced by the choroid plexuses within the lateral, third, and fourth ventricles of the brain. It escapes from the ventricular system of the brain through the three foramina in the roof of the fourth ventricle and so enters the subarachnoid space. It now circulates both upward over the surfaces of the cerebral hemispheres and downward around the spinal cord. The spinal subarachnoid space extends down as far as the second sacral vertebra (see pp. 426-427). Eventually, the fluid enters the bloodstream by passing into the arachnoid villi and diffusing through their walls.

مایع مغزی نخاعی توسط شبکه‌های مشیمیه در بطن‌های جانبی، سوم و چهارم مغز تولید می‌شود. این مایع از طریق سه سوراخ در سقف بطن چهارم از سیستم بطنی مغز خارج شده و بنابراین وارد فضای زیر عنکبوتیه می‌شود. اکنون هم به سمت بالا روی سطوح نیمکره‌های مغزی و هم به سمت پایین در اطراف نخاع گردش می‌کند. فضای زیر عنکبوتیه نخاعی تا مهره دوم خاجی امتداد می‌یابد (به صفحات ۴۲۶-۴۲۷ مراجعه کنید). در نهایت، مایع با عبور از پرزهای عنکبوتیه و انتشار از طریق دیواره‌های آنها وارد جریان خون می‌شود.

In addition to removing waste products associated with neuronal activity, the CSF provides a fluid medium in which the brain floats. This mechanism effectively protects the brain from trauma. In addition, the fluid is now believed to play a role in hormonal transport.

علاوه بر حذف مواد زائد مرتبط با فعالیت عصبی، CSF یک محیط سیال فراهم می‌کند که مغز در آن شناور است. این مکانیسم به طور مؤثر مغز را از تروما محافظت می‌کند. علاوه بر این، اکنون اعتقاد بر این است که این مایع در انتقال هورمونی نقش دارد.

Figure 15-8 Sagittal section of the eyeball showing the attachment of the meninges to the sclera. Note the extension of the subarachnoid space around the optic nerve to the eyeball.

شکل ۱۵-۸ برش ساژیتال از کره چشم که محل اتصال مننژ به صلبیه را نشان می‌دهد. به امتداد فضای زیر عنکبوتیه اطراف عصب بینایی تا کره چشم توجه کنید.

Pia Mater

The pia mater is a vascular membrane covered by flattened mesothelial cells. It closely invests the brain, covering the gyri and descending into the deepest sulci (see Fig. 15-1). It extends out over the cranial nerves and fuses with their epineurium. The cerebral arteries entering the substance of the brain carry a sheath of pia with them.

نرم شامه

نرم شامه یک غشای عروقی است که توسط سلول‌های مزوتلیال مسطح پوشیده شده است. این غشای مغزی، شکنج‌ها را می‌پوشاند و به عمیق‌ترین شیارها فرو می‌رود (شکل ۱۵-۱ را ببینید). این غشای عروقی روی اعصاب جمجمه‌ای امتداد یافته و با اپی‌نوریوم آنها ادغام می‌شود. شریان‌های مغزی که وارد ماده مغز می‌شوند، غلافی از نرم شامه را با خود حمل می‌کنند.

The pia mater forms the tela choroidea of the roof of the third and fourth ventricles of the brain, and it fuses with the ependyma to form the choroid plexuses in the lateral, third, and fourth ventricles of the brain.

نرم شامه، تلا مشیمیه سقف بطن‌های سوم و چهارم مغز را تشکیل می‌دهد و با اپاندیم ادغام شده و شبکه‌های مشیمیه را در بطن‌های جانبی، سوم و چهارم مغز تشکیل می‌دهد.

SPINAL CORD MENINGES

Like the brain, the spinal cord in the vertebral column is also protected by three layers of meninges.

مننژ نخاع

مانند مغز، نخاع در ستون فقرات نیز توسط سه لایه مننژ محافظت می‌شود.

Dura Mater

The dura mater is a dense, strong, fibrous membrane that encloses the spinal cord and the cauda equina (Figs. 15-9 to 15-11). It is continuous above through the foramen magnum with the meningeal layer of dura covering the brain. Inferiorly, it ends on the filum terminale at the level of the lower border of the second sacral vertebra. The dural sheath lies loosely in the vertebral canal and is separated from the wall of the canal by the extradural space. This contains loose areolar tissue and the internal vertebral venous plexus. The dura mater extends along each nerve root and becomes continuous with the connective tissue surrounding each spinal nerve (epineurium). The inner surface of the dura mater is in contact with the arachnoid mater (see Fig. 4-5).

سخت شامه

سخت شامه یک غشای فیبری متراکم، قوی و محکم است که نخاع و دم اسب را در بر می‌گیرد (شکل‌های 15-9 تا 15-11). این غشاء از بالا از طریق سوراخ بزرگ (foramen magnum) به لایه مننژی سخت شامه که مغز را می‌پوشاند، متصل است. از پایین، در انتهای فیلوم در سطح لبه پایینی مهره دوم خاجی به پایان می‌رسد. غلاف سخت شامه به طور آزاد در کانال مهره‌ای قرار دارد و توسط فضای خارج سخت شامه‌ای از دیواره کانال جدا می‌شود. این فضا شامل بافت آرئولی آزاد و شبکه وریدی مهره‌ای داخلی است. سخت شامه در امتداد هر ریشه عصبی امتداد می‌یابد و با بافت همبند اطراف هر عصب نخاعی (اپی‌نوریوم) در امتداد قرار می‌گیرد. سطح داخلی سخت شامه در تماس با ماده آراکنوئید است (شکل 4-5 را ببینید).

Figure 15-9 This silver stain of a cat spinal cord shows the spinal cord and its meninges: dura mater (DM), arachnoid mater (A) with its subarachnoid space (SS), and pia mater (PM). W, white matter; G, gray matter; DH, dorsal horn; VH, ventral horn; Gc, gray commissure; CC, central canal; VR, ventral roots; DR, dorsal roots. (From Gartner, L. P. (2018). Color atlas and text of histology (7th ed.). Baltimore, MD: Wolters Kluwer.)

شکل ۱۵-۹ این رنگ‌آمیزی نقره‌ای از نخاع یک گربه، نخاع و مننژهای آن را نشان می‌دهد: سخت‌شامه (DM)، عنکبوتیه (A) به همراه فضای زیر عنکبوتیه (SS) و نرم‌شامه (PM). W، ماده سفید؛ G، ماده خاکستری؛ DH، شاخ پشتی؛ VH، شاخ شکمی؛ Gc، رابط خاکستری؛ CC، کانال مرکزی؛ VR، ریشه‌های شکمی؛ DR، ریشه‌های پشتی. (از گارتنر، ال. پی. (2018). اطلس رنگی و متن بافت‌شناسی (ویرایش هفتم). بالتیمور، مریلند: ولترز کلوور.)

Arachnoid Mater

The arachnoid mater is a delicate impermeable membrane that covers the spinal cord and lies between the pia mater internally and dura mater externally. It is separated from the pia mater by a wide space, the subarachnoid space, which is filled with CSF. The subarachnoid space is crossed by a number of fine strands of connective tissue. The arachnoid mater is continuous above through the foramen magnum with the arachnoid covering the brain. Inferiorly, it ends on the filum terminale at the level of the lower border of the second sacral vertebra (see Figs. 15-10 and 15-11). The arachnoid mater continues along the spinal nerve roots, forming small lateral extensions of the subarachnoid space.

ماده عنکبوتیه

ماده عنکبوتیه یک غشای ظریف و نفوذناپذیر است که نخاع را می‌پوشاند و بین نرم‌شامه در داخل و سخت‌شامه در خارج قرار دارد. این غشای نازک توسط یک فضای وسیع به نام فضای زیر عنکبوتیه که با مایع مغزی نخاعی پر شده است، از نرم‌شامه جدا می‌شود. فضای زیر عنکبوتیه توسط تعدادی رشته ظریف از بافت همبند قطع می‌شود. ماده عنکبوتیه در بالا از طریق سوراخ بزرگ به همراه عنکبوتیه که مغز را می‌پوشاند، پیوسته است. در پایین، در انتهای فیلوم در سطح لبه پایینی مهره دوم خاجی به پایان می‌رسد (شکل‌های 15-10 و 15-11 را ببینید). ماده عنکبوتیه در امتداد ریشه‌های عصب نخاعی ادامه می‌یابد و امتدادهای جانبی کوچکی از فضای زیر عنکبوتیه را تشکیل می‌دهد.

Figure 15-10 Dissection of the back of the head and neck. The greater part of the occipital bone has been removed, exposing the periosteal layer of dura. On the right side, a window has been made in the dura below the transverse venous sinus to expose the cerebellum and the medulla oblongata in the posterior cranial fossa. In the neck, the dura and arachnoid have been incised in the midline to expose the spinal cord and rootlets of the cervical spinal nerves. Note the cervical spinal nerves leaving the vertebral canal enveloped in a meningeal sheath.

شکل ۱۵-۱۰ تشریح پشت سر و گردن. بخش بزرگتر استخوان پس‌سری برداشته شده و لایه پریوستی سخت‌شامه نمایان شده است. در سمت راست، پنجره‌ای در سخت‌شامه زیر سینوس وریدی عرضی ایجاد شده است تا مخچه و بصل النخاع در حفره جمجمه‌ای خلفی نمایان شوند. در گردن، سخت‌شامه و عنکبوتیه در خط وسط برش داده شده‌اند تا نخاع و ریشه‌های کوچک اعصاب نخاعی گردنی نمایان شوند. به اعصاب نخاعی گردنی که از کانال مهره‌ای خارج می‌شوند و در یک غلاف مننژی قرار دارند، توجه کنید.

Figure 15-11 Dissection of the lower part of the back, including a complete laminectomy of the lumbar and sacral regions of the vertebral column. The meningeal sheath has been incised and reflected laterally, exposing the subarachnoid space, the lower end of the spinal cord, and the cauda equina. Note the filum terminale surrounded by the anterior and posterior nerve roots of the lumbar and sacral spinal nerves forming the cauda equina.

شکل ۱۵-۱۱ تشریح قسمت پایینی پشت، شامل لامینکتومی کامل نواحی کمری و خاجی ستون فقرات. غلاف مننژ برش داده شده و به صورت جانبی منعکس شده است، که فضای زیر عنکبوتیه، انتهای پایینی نخاع و دم اسب را نمایان می‌کند. به فیلوم ترمینال که توسط ریشه‌های عصبی قدامی و خلفی اعصاب نخاعی کمری و خاجی که دم اسب را تشکیل می‌دهند احاطه شده است، توجه کنید.

Pia Mater

The pia mater, a vascular membrane that closely covers the spinal cord (see Fig. 15-9B), is thickened on either side between the nerve roots to form the ligamentum denticulatum, which passes laterally to adhere to the arachnoid and dura. By this means, the spinal cord is suspended in the middle of the dural sheath. The pia mater extends along each nerve root and becomes continuous with the connective tissue surrounding each spinal nerve.

نرم شامه

نرم شامه، غشای عروقی که نخاع را از نزدیک می‌پوشاند (شکل 15-9B را ببینید)، در دو طرف بین ریشه‌های عصبی ضخیم می‌شود تا رباط دندانه‌ای را تشکیل دهد که به صورت جانبی عبور می‌کند تا به آراکنوئید و سخت شامه بچسبد. به این ترتیب، نخاع در وسط غلاف سخت شامه معلق می‌شود. نرم شامه در امتداد هر ریشه عصبی امتداد می‌یابد و با بافت همبند اطراف هر عصب نخاعی پیوسته می‌شود.