مطالعه نشان میدهد که داروی صرع از دست دادن حافظه در آلزایمر را معکوس میکند

یک تیم تحقیقاتی کانادایی میگوید که یک داروی آزمایشی صرع (epilepsy medication) ممکن است کلید جلوگیری از زوال شناختی (cognitive decline) در بیماران مبتلا به زوال عقل باشد.
از بین ۱۰ علت اصلی مرگ و میر در ایالات متحده، آلزایمر تنها عاملی است که قابل پیشگیری یا درمان نیست.
اما تحقیقات جدید منتشر شده در مجله Alzheimer’s Research & Therapy نشان میدهد داروهایی که برای کاهش تشنجهای (seizures) مرتبط با صرع به کار میروند ممکن است در معکوس کردن از دست دادن حافظه در بیماران آلزایمر موثر باشند.
استفاده مجدد از داروهای جدید و موجود برای آلزایمر
محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا داروهای موجود و تجربی صرع را آزمایش کردند و به این نتیجه رسیدند که می توانند در درمان آلزایمر موثر باشند.
یافتههای جدید آنها بر اساس مطالعات قبلی، هم در موشها و هم در انسانها، نشان میدهد که داروی ضد تشنج پرمصرف لوتیراستام ممکن است پیشرفت آلزایمر، یعنی اثرات مخرب از دست دادن حافظه را کاهش دهد.
Levetiracetam که با نام تجاری Keppra فروخته میشود، یک داروی ضد تشنج است که با کاهش هیجان غیرطبیعی در مغز، علیه صرع عمل می کند.
تیم تحقیقاتی کانادایی لوتیراستام (levetiracetam) و بریواراستام (brivaracetam) را آزمایش کردند، یک داروی آزمایشی صرع که مشابه و در عین حال ۱۰ برابر قویتر از لوتیراستام است. در یک کارآزمایی تصادفی فاز III (سه)، ۵۰ میلی گرم بریواراستام که در سال گذشته تکمیل شد، در مقایسه با گروهی از شرکت کنندگان که دارونما مصرف می کردند، به میزان قابل توجهی کاهش تشنج را نشان داد.
در مطالعه جدید، محققان اثرات بریواراستام را بر روی موش های مبتلا به بیماری آلزایمر آزمایش کردند و دریافتند که به طور کامل از دست دادن حافظه را معکوس می کند.
با این حال، مکانیسم دقیقی که باعث این امر می شود، برای محققان یک راز باقی مانده است.
اما محققان می گویند یافته های آنها این نظریه را تقویت می کند که بیش از حد تحریک پذیری مغز – یا واکنش بیش از حد به محرک ها – نه تنها در صرع بلکه در بیماری آلزایمر نیز نقش مهمی ایفا می کند.
دکتر هاکون نایگارد، محقق مرکز سلامت مغز جواد موفقیان، ونکوور، پیش بینی می کند که لوتیراستام و بریواراستام بخشی از تحقیقات مداوم آلزایمر طی پنج تا ۱۰ سال آینده خواهند بود.
او گفت: «اکنون ما گروههای تحقیقاتی مختلفی داریم که از داروهای ضدصرع استفاده میکنند که هدف یکسانی دارند و همگی به تأثیر درمانی در مدلهای بیماری آلزایمر و بیماران مبتلا به این بیماری اشاره میکنند. قبل از اینکه بتوانیم تشخیص دهیم که آیا درمان ضد تشنج بخشی از زرادخانه درمانی آینده ما در برابر آلزایمر خواهد بود، مطالعات بالینی بزرگتری در افراد انسانی مورد نیاز است.»
در حال حاضر ۵ دارو برای درمان بیماری آلزایمر توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده تایید شده است که همگی برای مقابله با اختلالات در روند نورون و سیناپس ها که در طول زوال عقل ایجاد می شوند، کار می کنند.
ارتباط آلزایمر و صرع
تخمین زده می شود که ۱۰ تا ۲۲ درصد از بیماران مبتلا به آلزایمر به صرع مبتلا می شوند. برخی از تحقیقات نشان می دهد کسانی که این کار را انجام می دهند بیشتر در معرض آسیب های جدی حافظه هستند.
یک مطالعه در مجله روانپزشکی و نورولوژی سالمندان نشان داد که بیماران مبتلا به آلزایمر زودرس به ویژه در معرض تشنج هستند. افراد مبتلا به زوال عقل پیشرفته که حملات تشنجی را تجربه کردند، معمولاً آنها را در حدود هفت سال پس از ابتلا به آلزایمر تجربه کردند.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ در مجله JAMA نورولوژی منتشر شده است. در این مطالعه، ۵۴ مرد و زن را که همگی مبتلا به صرع و نوعی اختلال شناختی بودند مورد بررسی قرار داد. این مطالعه نشان داد که بیماران مبتلا به صرع پنج تا هفت سال زودتر از بیماران مبتلا به صرع دچار اختلالات حافظه و سایر اختلالات شناختی شدند.
محققان مرکز حافظه و پیری: «فعالیت صرعی مرتبط با بیماری آلزایمر مستحق توجه بیشتر است، زیرا تأثیرات مضری بر این بیماران دارد، میتواند به راحتی تشخیص داده نشود و درمان نشود و ممکن است منعکسکننده فرآیندهای بیماریزایی باشد که به دیگر جنبههای بیماری نیز کمک میکند». در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، به این نتیجه رسید.»
نویسندگان مطالعه خاطرنشان کردند که بیماران قادر به کنترل تشنج با داروهای ضد تشنج لاموتریژین و لوتیراستام بودند. با این حال، دلایل اصلی این تشنج ها نامشخص است.