نوروآناتومی بالینی؛ تکوین سیستم عصبی

A study of development of the nervous system helps to understand its complex organization and the occurrence of various congenital anomalies.

مطالعه تکامل سیستم عصبی به درک سازمان پیچیده آن و وقوع ناهنجاری‌های مادرزادی مختلف کمک می‌کند.

The whole of the nervous system is derived from ectoderm except its blood vessels and some neuroglial elements.

تمام سیستم عصبی به جز رگ‌های خونی و برخی از عناصر نوروگلیا از اکتودرم مشتق شده است.

The specific cell population of the early ectoderm, which gives rise to entire nervous system and special sense organs is termed neural ectoderm. The neural ectoderm later differentiates into three structures: neural tube, neural crest cells, and ectodermal placodes. The neural tube gives rise to the central nervous system (CNS), the neural crest cells form nearly all the peripheral nervous system and ectoder-mal placodes contribute to the cranial sensory ganglia, hypophysis and inner ear (Flowchart 1.1).

جمعیت سلولی خاص اکتودرم اولیه که باعث ایجاد کل سیستم عصبی و اندام‌های حسی ویژه می‌شود، اکتودرم عصبی نامیده می‌شود. اکتودرم عصبی بعداً به سه ساختار تمایز می‌یابد: لوله عصبی، سلول‌های تاج عصبی و پلاکودهای اکتودرمی. لوله عصبی باعث ایجاد سیستم عصبی مرکزی (CNS) می‌شود، سلول‌های تاج عصبی تقریباً تمام سیستم عصبی محیطی را تشکیل می‌دهند و پلاکودهای اکتودرمی در گانگلیون‌های حسی جمجمه، هیپوفیز و گوش داخلی نقش دارند (فلوچارت 1.1).

FLOWCHART 1.1 Genesis of nervous system and special sense organs.

نمودار جریان ۱.۱ پیدایش سیستم عصبی و اندام‌های حسی ویژه.

Formation of Neural Tube (FIG. 1.1)

In the early embryonic disc, at about 16th day of embryonic life, the ectoderm overlying the newly formed notochord thickens in the midline forming the neural plate. As somatic mesoderm develops on either side of notochord, the margins of neural plate are elevated as neural folds, as a result the centre of the plate sinks, creating the neural groove. The neural folds gradually move together towards the mid-line and finally fuse to form a cylindrical neural tube that loses its connection with the surface ectoderm. The process of neural tube formation is termed neurulation.

تشکیل لوله عصبی (شکل ۱.۱)

در اوایل دیسک جنینی، حدود روز شانزدهم زندگی جنینی، اکتودرم پوشاننده نوتوکورد تازه تشکیل شده در خط میانی ضخیم می‌شود و صفحه عصبی را تشکیل می‌دهد. با رشد مزودرم سوماتیک در دو طرف نوتوکورد، حاشیه‌های صفحه عصبی به صورت چین‌های عصبی بالا می‌آیند، در نتیجه مرکز صفحه فرو می‌رود و شیار عصبی ایجاد می‌شود. چین‌های عصبی به تدریج به سمت خط میانی حرکت می‌کنند و در نهایت به هم جوش می‌خورند و یک لوله عصبی استوانه‌ای تشکیل می‌دهند که اتصال خود را با اکتودرم سطحی از دست می‌دهد. فرآیند تشکیل لوله عصبی، نورولاسیون نامیده می‌شود.

FIG. 1.1 Formation of neural tube and neural crest.

شکل ۱.۱ تشکیل لوله عصبی و تاج عصبی.

The fusion of neural folds begins in the middle (region of fourth somite on 20th day of embryonic development) and it simultaneously proceeds in the cephalic and caudal directions. The fusion at the cranial and caudal ends of neural tube are somewhat delayed, forming small openings called anterior and posterior neuropores. The neural tube and surrounding amniotic cavity, therefore, remain temporarily in open communication with each other through these pores. The anterior neuropore closes in the middle of the 4th week at 18–20 somite stage (i.e. on 25th day) and posterior neuropore closes at the end of 4th week at about 25 somite stage. By the time the neural tube is completely closed, it is divisible into an enlarged cranial part and an elongated caudal part which later on gives rise to brain and spinal cord, respectively.

جوش خوردن چین‌های عصبی از وسط (ناحیه سومایت چهارم در روز بیستم رشد جنینی) شروع می‌شود و همزمان در جهت‌های سری و دمی ادامه می‌یابد. جوش خوردن در انتهای جمجمه‌ای و دمی لوله عصبی تا حدودی به تأخیر می‌افتد و دهانه‌های کوچکی به نام نوروفورز قدامی و خلفی تشکیل می‌دهد. بنابراین، لوله عصبی و حفره آمنیوتیک اطراف آن، به طور موقت از طریق این منافذ با یکدیگر در ارتباط باز باقی می‌مانند. نوروفورز قدامی در اواسط هفته چهارم در مرحله سومایت ۱۸-۲۰ (یعنی در روز ۲۵) و نوروفورز خلفی در پایان هفته چهارم در حدود مرحله سومایت ۲۵ بسته می‌شود. زمانی که لوله عصبی به طور کامل بسته می‌شود، به یک قسمت جمجمه‌ای بزرگ شده و یک قسمت دمی کشیده تقسیم می‌شود که بعداً به ترتیب مغز و نخاع را تشکیل می‌دهند.

Formation of Neural Crest Cells

As the neural folds come together and fuse, the cells at the tips of neural folds break away from the neurectoderm to form neural crest cells. The surface ectoderm of one side becomes continuous with the surface ectoderm of the opposite side over the neural tube.

تشکیل سلول‌های تاج عصبی

همزمان با نزدیک شدن و ادغام چین‌های عصبی، سلول‌های نوک چین‌های عصبی از نوراکتودرم جدا می‌شوند تا سلول‌های تاج عصبی را تشکیل دهند. اکتودرم سطحی یک طرف با اکتودرم سطحی طرف مقابل در امتداد لوله عصبی قرار می‌گیرد.

Thus the cells at the tips of neural folds (neural crest cells) do not participate in neural tube formation. The neural crest cells at first remain in the midline between the dorsal surface of the neural tube and the surface ectoderm, and then forms two-cell clusters dorsolaterally, one on either side of the neural tube.

بنابراین سلول‌های نوک چین‌های عصبی (سلول‌های تاج عصبی) در تشکیل لوله عصبی شرکت نمی‌کنند. سلول‌های تاج عصبی ابتدا در خط میانی بین سطح پشتی لوله عصبی و اکتودرم سطحی باقی می‌مانند و سپس خوشه‌های دو سلولی را به صورت پشتی-جانبی، یکی در دو طرف لوله عصبی، تشکیل می‌دهند.

The neural crest cells differentiate to form the cells of dorsal root ganglia, sensory ganglia of cranial nerves, autonomic ganglia, adrenal medulla, chromaffin tissue, melanocytes and Schwann cells (Fig. 1.2).

سلول‌های ستیغ عصبی تمایز می‌یابند و سلول‌های گانگلیون ریشه پشتی، گانگلیون‌های حسی اعصاب جمجمه‌ای، گانگلیون‌های اتونوم، مدولای آدرنال، بافت کرومافین، ملانوسیت‌ها و سلول‌های شوان را تشکیل می‌دهند (شکل 1.2).

FIG. 1.2 Structures derived from neural crest cells (differentiation of neural crest cells).

شکل ۱.۲ ساختارهای مشتق شده از سلول‌های ستیغ عصبی (تمایز سلول‌های ستیغ عصبی).

Formation of Ectodermal Placodes

Prior to the neural tube closure, the neural fold contains two types of cell populations: neural crest cells and neuroepithelial cells. During neurulation, the neural crest cells are detached and neuroepithelial cells become incorporated into the surface ectoderm. These areas of neuroepithelium within the surface ectoderm are termed ectodermal placodes. (For details read textbooks on Embryology.)

تشکیل پلاکودهای اکتودرمی

قبل از بسته شدن لوله عصبی، چین عصبی شامل دو نوع جمعیت سلولی است: سلول‌های تاج عصبی و سلول‌های نورواپیتلیال. در طول عصب‌دهی، سلول‌های تاج عصبی جدا می‌شوند و سلول‌های نورواپیتلیال در اکتودرم سطحی ادغام می‌شوند. این نواحی نورواپیتلیوم درون اکتودرم سطحی، پلاکودهای اکتودرمی نامیده می‌شوند. (برای جزئیات بیشتر، کتاب‌های درسی مربوط به جنین‌شناسی را مطالعه کنید.)

Clinical Correlation

• Anencephaly (craniorachischisis) A failure of the cephalic part of the neural tube to close and associated defective development of the vault of the skull produces a congenital anomaly called anencephaly.

همبستگی بالینی

• آنانسفالی (کرانیوراکیشیزی) نارسایی بسته شدن قسمت سفالیک لوله عصبی و نقص در رشد طاق جمجمه همراه با آن، باعث ایجاد یک ناهنجاری مادرزادی به نام آنانسفالی می‌شود.

Characteristic features

• The vault of skull is absent.

• The brain is represented by a mass of degenerated tissue exposed to the surface.

• The cord is open in the cervical region.

• The appearance of child is characteristic with:

– prominent eyes bulging forwards, and the chin continuous with the chest due to the absence of neck.

ویژگی‌های مشخصه

• طاق جمجمه وجود ندارد.

• مغز به صورت توده‌ای از بافت دژنره که در معرض سطح قرار دارد، نشان داده می‌شود.

• طناب نخاعی در ناحیه گردنی باز است.

• ظاهر کودک با موارد زیر مشخص می‌شود:

– چشم‌های برجسته و برآمده به جلو، و چانه به دلیل عدم وجود گردن، در امتداد قفسه سینه قرار دارد.

• Rachischisis (a severe form of spina bifida) An incomplete closure of caudal neuropore and defective development of the associated vertebral arches causes a congenital anomaly called rachischisis.

• راشیشیزی (شکل شدید اسپینا بیفیدا) بسته شدن ناقص نوروپور دمی و نقص در رشد قوس‌های مهره‌ای مرتبط با آن باعث یک ناهنجاری مادرزادی به نام راشیشیزی می‌شود.

Characteristic features

• A failure of dorsal portions of the vertebral arches to fuse with each other.

• Usually localized in the lumbosacral region.

• The neural tissue is widely exposed to the surface.

• Occasionally the neural tissue shows considerable overgrowth, usually however the excess tissue becomes necrotic shortly before or after the birth.

N.B. Anencephaly and rachischisis are the common and severe forms of congenital anomalies of CNS due to defective development of the neural tube.

ویژگی‌های مشخصه

• عدم جوش خوردن بخش‌های پشتی قوس‌های مهره‌ای به یکدیگر.

• معمولاً در ناحیه کمری-خاجی (لومبوساکرال) قرار دارد.

• بافت عصبی به طور گسترده در معرض سطح قرار دارد.

• گاهی اوقات بافت عصبی رشد بیش از حد قابل توجهی را نشان می‌دهد، اما معمولاً بافت اضافی کمی قبل یا بعد از تولد نکروز می‌شود.

توجه: آنانسفالی و راشیشیزی اشکال شایع و شدید ناهنجاری‌های مادرزادی سیستم عصبی مرکزی به دلیل نقص در رشد لوله عصبی هستند.

Development of Spinal Cord

The spinal cord develops from the caudal elongated part of the neural tube. The neural tube increases in thickness due to repeated mitosis of its epithelial lining. By the middle of 5th week of embryonic development, the transverse section of the recently closed neural tube (according to classical theory) reveals three distinct layers or zones. From within outwards these are: (a) matrix (ependymal) zone, (b) mantle zone, and (c) marginal zone (Fig. 1.3).

رشد نخاع

نخاع از قسمت کشیده دمی لوله عصبی رشد می‌کند. ضخامت لوله عصبی به دلیل میتوز مکرر پوشش اپیتلیال آن افزایش می‌یابد. در اواسط هفته پنجم رشد جنینی، برش عرضی لوله عصبی که اخیراً بسته شده است (طبق نظریه کلاسیک) سه لایه یا ناحیه مجزا را نشان می‌دهد. از داخل به خارج این سه لایه عبارتند از: (الف) ناحیه ماتریکس (اپاندیم)، (ب) ناحیه گوشته و (ج) ناحیه حاشیه‌ای (شکل 1.3).

FIG. 1.3 The differentiation of the neural tube into three distinct layers and zones and associated structures.

شکل ۱.۳ تمایز لوله عصبی به سه لایه و ناحیه مجزا و ساختارهای مرتبط.

Matrix (ependymal) zone is thick and lines the enclosed cavity (neurocele). Its numerous cells undergoing mitosis produce neuroblasts and spongioblasts; the former develop into neurons and the latter into neuroglial cells.

ناحیه ماتریکس (اپاندیمال) ضخیم است و حفره محصور (نوروسل) را می‌پوشاند. سلول‌های متعدد آن که تحت میتوز قرار می‌گیرند، نوروبلاست‌ها و اسپونژیوبلاست‌ها را تولید می‌کنند؛ اولی به نورون‌ها و دومی به سلول‌های نوروگلیا تبدیل می‌شوند.

The neuroblasts migrate to the adjacent mantle zone, the future spinal grey matter; their axons enter the external marginal zone, the future white matter.

نوروبلاست‌ها به ناحیه‌ی گوشته‌ی مجاور، ماده‌ی خاکستری نخاعی آینده، مهاجرت می‌کنند؛ آکسون‌های آنها وارد ناحیه‌ی حاشیه‌ای خارجی، ماده‌ی سفید نخاعی آینده، می‌شوند.

Some central processes of the dorsal root ganglia ascend in the marginal zone while others synapse with neurons in the mantle zone.

برخی از زوائد مرکزی گانگلیون‌های ریشه پشتی در ناحیه حاشیه‌ای بالا می‌روند در حالی که برخی دیگر با نورون‌های ناحیه جبه سیناپس برقرار می‌کنند.

Once the histogenesis is complete, the remaining matrix cells differentiate into ependymal cells lining the central canal.

پس از تکمیل بافت‌سازی، سلول‌های ماتریکس باقی‌مانده به سلول‌های اپاندیمی که کانال مرکزی را می‌پوشانند، تمایز می‌یابند.

Recently, on the basis of microspectrophotometric, radioautographic and electron microscopic observation the concept of classical theory is changed.

اخیراً، بر اساس مشاهدات میکرواسپکتروفتومتری، رادیواتوگرافی و میکروسکوپ الکترونی، مفهوم نظریه کلاسیک تغییر کرده است.

Now according to current theory the wall of recently closed neural tube consists of only one cell type, the pluripotent neuroepithelial cells. These cells extend over the entire thickness of the wall and form thick pseudostratified neuroepithelium. The zonal appearance merely reflects the different phases of their proliferative cycle, the sequence being termed interkinetic migration.

اکنون طبق نظریه فعلی، دیواره لوله عصبی که اخیراً بسته شده است، تنها از یک نوع سلول، یعنی سلول‌های نورواپیتلیال پرتوان، تشکیل شده است. این سلول‌ها در تمام ضخامت دیواره گسترش یافته و نورواپیتلیوم شبه‌مخاط ضخیمی را تشکیل می‌دهند. ظاهر ناحیه‌ای صرفاً منعکس کننده مراحل مختلف چرخه تکثیر آنها است که این توالی مهاجرت بین جنبشی نامیده می‌شود.

As the development proceeds, these neuroepithelial cells give rise to another cell type having round nuclei with dark staining nucleoli, called nerve cells or neuroblasts. The neuroblasts form a zone which surrounds the neu-roepithelial layer. It is known as mantle zone. Mantle zone later forms the grey matter of the spinal cord. The outermost layer of spinal cord contains the fibres emerging from the neuroblasts in the mantle layer and is known as marginal layer. Myelination of nerve fibre gives this layer a white appearance and is referred to as the white matter of the spinal cord.

با پیشرفت رشد، این سلول‌های نورواپیتلیال به نوع دیگری از سلول‌ها با هسته‌های گرد و هستک‌های تیره رنگ تبدیل می‌شوند که سلول‌های عصبی یا نوروبلاست نامیده می‌شوند. نوروبلاست‌ها ناحیه‌ای را تشکیل می‌دهند که لایه نورواپیتلیال را احاطه می‌کند. این ناحیه به عنوان ناحیه گوشته شناخته می‌شود. ناحیه گوشته بعداً ماده خاکستری نخاع را تشکیل می‌دهد. خارجی‌ترین لایه نخاع حاوی فیبرهایی است که از نوروبلاست‌ها در لایه گوشته خارج می‌شوند و به عنوان لایه حاشیه‌ای شناخته می‌شوند. میلین‌دار شدن فیبر عصبی به این لایه ظاهری سفید می‌دهد و به عنوان ماده سفید نخاع شناخته می‌شود.

The dorsal and ventral walls of the neural tube remain thin and called roof and floor plates respectively. On each side the wall of neural tube is demarcated into dorsal and ventral regions by an inner longitudinal sulcus called sulcus limitans.

دیواره‌های پشتی و شکمی لوله عصبی نازک باقی می‌مانند و به ترتیب صفحات سقفی و کفی نامیده می‌شوند. در هر طرف، دیواره لوله عصبی توسط یک شیار طولی داخلی به نام شیار محدودکننده به نواحی پشتی و شکمی محدود می‌شود.

The cells of dorsal region or alar lamina are functionally afferent/sensory while those of basal lamina are efferent/ motor. The axons of cells of basal lamina leaving the cord as ventral roots join with the peripheral processes of dorsal root ganglia, to form the spinal nerves (Fig. 1.4).

سلول‌های ناحیه پشتی یا تیغه آلار از نظر عملکردی آوران/حسی هستند در حالی که سلول‌های تیغه بازال وابران/حرکتی می‌باشند. آکسون‌های سلول‌های تیغه بازال که به عنوان ریشه‌های شکمی از نخاع خارج می‌شوند، به زوائد محیطی گانگلیون‌های ریشه پشتی متصل می‌شوند تا اعصاب نخاعی را تشکیل دهند (شکل 1.4).

FIG. 1.4 Transverse section of the developing spinal cord showing four longitudinal cell columns.

شکل ۱.۴ برش عرضی نخاع در حال رشد که چهار ستون سلولی طولی را نشان می‌دهد.

The cells of alar and basal laminae are arranged into longitudinal columns. Each lamina reveals two columns.

سلول‌های تیغه‌های آلار و بازال به صورت ستون‌های طولی چیده شده‌اند. هر تیغه دو ستون را نشان می‌دهد.

The two afferent columns of alar lamina receive axons from dorsal root ganglia. These are:

1. General somatic afferent column: It extends throughout the spinal cord and receives impulses from superficial (cutaneous) and deep (proprioceptive) receptors.

2. General visceral afferent column: It is confined to thora-columbar and sacral regions only and receives impulses from viscera and blood vessels

The two efferent columns of basal lamina give rise to motor fibres.

دو ستون آوران تیغه آلار، آکسون‌ها را از گانگلیون‌های ریشه پشتی دریافت می‌کنند. این ستون‌ها عبارتند از:

۱. ستون آوران سوماتیک عمومی: در سراسر نخاع امتداد دارد و تکانه‌هایی را از گیرنده‌های سطحی (پوستی) و عمقی (حس عمقی) دریافت می‌کند.

۲. ستون آوران احشایی عمومی: فقط به نواحی سینه‌ای-کمره‌ای و خاجی محدود می‌شود و تکانه‌هایی را از احشاء و رگ‌های خونی دریافت می‌کند.

دو ستون وابران تیغه بازال باعث ایجاد فیبرهای حرکتی می‌شوند.

These are:

1. General visceral efferent column: It is confined to thoracolumbar and sacral regions only and provides preganglionic fibres (synapsing in ganglia) to viscera, glands and blood vessels.

2. General somatic efferent column: It extends throughout the spinal cord and provides fibres which innervate the skeletal muscles.

N.B. The four cell columns in the spinal cord are termed ‘general’ because three additional ‘special’ columns exist in the brainstem.

اینها عبارتند از:

۱. ستون وابران احشایی عمومی: فقط به نواحی سینه‌ای-کمری و خاجی محدود می‌شود و فیبرهای پیش عقده‌ای (سیناپس در گانگلیون‌ها) را برای احشاء، غدد و رگ‌های خونی فراهم می‌کند.

۲. ستون وابران سوماتیک عمومی: در سراسر نخاع امتداد دارد و فیبرهایی را فراهم می‌کند که عضلات اسکلتی را عصب‌دهی می‌کنند.

توجه: چهار ستون سلولی در نخاع «عمومی» نامیده می‌شوند زیرا سه ستون «ویژه» اضافی در ساقه مغز وجود دارد.

Development of Brain

The brain develops from the enlarged cranial part of the neural tube. At about the end of 4th week, the enlarged cephalic part shows three distinct dilatations called primary brain vesicles (Fig. 1.5). Craniocaudally, these are: (a) prosencephalon (forebrain), (b) mesencephalon (mid-brain), and (c) rhombencephalon (hindbrain). Their cavities form the ventricular system of the adult brain. During the 5th week both prosencephalon and rhombencephalon subdivide into two vesicles thus producing five secondary brain vesicles.

رشد مغز

مغز از بخش جمجمه‌ای بزرگ‌شده‌ی لوله عصبی رشد می‌کند. تقریباً در پایان هفته چهارم، بخش سفالیک بزرگ‌شده، سه اتساع مجزا به نام وزیکول‌های اولیه مغز را نشان می‌دهد (شکل 1.5). از نظر جمجمه‌ای-عقبی، این وزیکول‌ها عبارتند از: (الف) پروزنسفالون (مغز پیشین)، (ب) مزنسفالون (مغز میانی) و (ج) رومبانسفال (مغز پسین). حفره‌های آنها سیستم بطنی مغز بالغ را تشکیل می‌دهند. در طول هفته پنجم، هم پروزنسفالون و هم رومبانسفال به دو وزیکول تقسیم می‌شوند و در نتیجه پنج وزیکول ثانویه مغز تولید می‌کنند.

FIG. 1.5 Stages in the differentiation of brain vesicles and the ventricular system.

شکل ۱.۵ مراحل تمایز وزیکول‌های مغزی و سیستم بطنی.

The prosencephalon gives a rostral telencephalon and caudal diencephalon (interbrain). The telencephalon develops lateral diverticula by evagination which enlarge, overgrow and cover the caudal diencephalon to form the cerebral hemispheres. The diencephalon thus becomes hidden in the lower parts of the cerebral hemispheres and forms thala-mus, hypothalamus, epithalamus, etc.

پروزنسفال یک تلانسفالون جلویی و دیانسفالون خلفی (بین مغزی) ایجاد می‌کند. تلانسفالون با بیرون زدن، دیورتیکول‌های جانبی ایجاد می‌کند که بزرگ می‌شوند، رشد می‌کنند و دیانسفالون خلفی را می‌پوشانند تا نیمکره‌های مغزی را تشکیل دهند. بنابراین دیانسفالون در قسمت‌های پایینی نیمکره‌های مغزی پنهان می‌شود و تالاموس، هیپوتالاموس، اپیتالاموس و غیره را تشکیل می‌دهد.

The mesencephalon gives rise to midbrain. It does not show much change in the early part of development except that its cavity gets progressively narrowed to form the cerebral aqueduct.

مزانسفال به مغز میانی تبدیل می‌شود. این بخش در مراحل اولیه رشد تغییر زیادی نشان نمی‌دهد، جز اینکه حفره آن به تدریج تنگ می‌شود تا مجرای مغزی را تشکیل دهد.

The rhombencephalon divides into rostral metencepha-lon which eventually develops into pons and cerebellum and caudal myelencephalon which gives rise to medulla oblongata.

رومبانسفال به دو بخش منشعب می‌شود: منشعب جلویی (rostral metencephalon) که در نهایت به پل مغزی و مخچه تبدیل می‌شود و منشعب دمی (caudal myelencephalon) که به بصل النخاع (medulla oblongata) تبدیل می‌شود.

The adult derivatives of brain vesicles are summarized in Table 1.1.

مشتقات بالغ وزیکول‌های مغزی در جدول 1.1 خلاصه شده‌اند.

Table 1.1

Adult derivatives of brain vesicles

جدول ۱.۱

مشتقات بالغ وزیکول‌های مغزی

Flexures of the Brain

The primitive brain presents three flexures:

1. Pontine flexure, at the middle of rhombencephalon.

2. Cervical flexure, at the junction of rhombencephalon and spinal cord.

3. Cephalic (mesencephalic) flexure, in the region of midbrain.

The cephalic and cervical flexures are concave ventrally, whereas the pontine flexure exhibits a ventral convexity (Fig. 1.6).

خمیدگی‌های مغز

مغز اولیه سه خمیدگی دارد:

1. خمیدگی پل مغزی، در وسط رومبانسفال.

2. خمیدگی گردنی، در محل اتصال رومبانسفال و نخاع.

3. خمیدگی سفالیک (مزانسفالیک)، در ناحیه مغز میانی.

خمیدگی‌های سفالیک و گردنی در قسمت شکمی مقعر هستند، در حالی که خمیدگی پل مغزی تحدب شکمی دارد (شکل 1.6).

FIG. 1.6 Three flexures of the developing brain. The arrow from the rhombic lip indicates the direction of growth of the cerebellum.

شکل ۱.۶ سه خمیدگی مغز در حال رشد. پیکان از لبه لوزی، جهت رشد مخچه را نشان می‌دهد.

The cervical flexure makes a 90° bend between hind-brain and spinal cord causing the brain to be oriented almost at 90° to the spinal cord.

خمیدگی گردنی، یک خمیدگی ۹۰ درجه بین مغز خلفی و نخاع ایجاد می‌کند و باعث می‌شود مغز تقریباً با زاویه ۹۰ درجه نسبت به نخاع قرار گیرد.

The brain assumes its configuration as a result of differential growth of its vesicles and of flexures.

مغز در نتیجه رشد افتراقی وزیکول‌ها و خمیدگی‌هایش، پیکربندی خود را به دست می‌آورد.

Pontine flexure

The hindbrain is folded at its middle so that it forms an acute angle ventrally. This changes the shape of the tube dramatically. The cavity becomes a diamond-shaped space, called fourth ventricle, which is widest at the line of folding (junction of the two parts of the hindbrain-the pons and the medulla oblongata) and tapers superiorly to the narrow canal of the midbrain, the aqueduct of Sylvius and inferiorly to the central canal in the lower part of the medulla oblongata (Fig. 1.7). The thin roof is pulled out to cover the space posteriorly, and at the line of folding extends far laterally as the roof of the lateral recesses of the fourth ventricle. At the tips of these recesses and at the inferior angle of the ventricle, the thin roof breaks down forming the apertures (lateral foramina of Luschka and median foramen of Magendie) through which the cavity of neural tube communicates with the surrounding subarachnoid space.

خمیدگی پل مغزی

مغز خلفی در وسط خود تا خورده است به طوری که در قسمت شکمی زاویه حاده تشکیل می‌دهد. این امر شکل لوله را به طرز چشمگیری تغییر می‌دهد. حفره به فضایی الماس‌شکل به نام بطن چهارم تبدیل می‌شود که در خط تاشدگی (محل اتصال دو بخش مغز خلفی – پل مغزی و بصل النخاع) عریض‌ترین قسمت است و از بالا به سمت کانال باریک مغز میانی، قنات سیلویوس و از پایین به سمت کانال مرکزی در قسمت تحتانی بصل النخاع باریک می‌شود (شکل 1.7). سقف نازک آن برای پوشاندن فضا به سمت عقب کشیده شده است و در خط تاشدگی به صورت جانبی به عنوان سقف فرورفتگی‌های جانبی بطن چهارم امتداد می‌یابد. در نوک این فرورفتگی‌ها و در زاویه تحتانی بطن، سقف نازک شکسته شده و روزنه‌هایی (سوراخ‌های جانبی لوشکا و سوراخ میانی ماژندی) را تشکیل می‌دهد که از طریق آنها حفره لوله عصبی با فضای زیر عنکبوتیه اطراف ارتباط برقرار می‌کند.

FIG. 1.7 Posterior view of developing rhombencephalon showing the role of pontine flexure in the formation of fourth ventricle. Note, opposite to the line of pontine flexure the neural tube is flattened out, as a result the slit-like cavity of rhomben-cephalon becomes diamond-shaped.

شکل ۱.۷ نمای خلفی از رومبانسفال در حال رشد که نقش خمیدگی پل مغزی را در تشکیل بطن چهارم نشان می‌دهد. توجه داشته باشید که در مقابل خط خمیدگی پل مغزی، لوله عصبی صاف شده است، در نتیجه حفره شکاف مانند رومبانسفال به شکل الماس در می‌آید.

The flattening of the hindbrain which results from folding, displaces the alar laminae so that they lie lateral to the basal laminae (buckling effect). Thus the sensory nuclei which arise from the alar laminae are lateral to the motor nuclei which arise from the basal laminae. For this reason sensory cranial nerves are attached laterally and motor cranial nerves medially to the brainstem.

صاف شدن مغز خلفی که در نتیجه‌ی چین‌خوردگی ایجاد می‌شود، تیغه‌های آلار را جابجا می‌کند به طوری که آنها در سمت خارجی تیغه‌های قاعده‌ای قرار می‌گیرند (اثر کمانش). بنابراین هسته‌های حسی که از تیغه‌های آلار منشأ می‌گیرند، در سمت خارجی هسته‌های حرکتی که از تیغه‌های قاعده‌ای منشأ می‌گیرند، قرار می‌گیرند. به همین دلیل اعصاب جمجمه‌ای حسی به صورت جانبی و اعصاب جمجمه‌ای حرکتی به صورت داخلی به ساقه مغز متصل می‌شوند.

The part of hindbrain caudal to the pontine flexure is called myelencephalon (the future medulla oblongata) and rostral part from which pons and cerebellum develop is called metencephalon.

بخشی از مغز عقبی که در امتداد خمیدگی پل مغزی قرار دارد، میلنسفال (که در آینده بصل النخاع نامیده می‌شود) و بخش جلویی که پل مغزی و مخچه از آن تکامل می‌یابند، متنسفال نامیده می‌شوند.

Cervical flexure

Cervical flexure is convex dorsally and appears at the junction of hindbrain and spinal cord, making a right angled bend between them.

خمیدگی گردنی

خمیدگی گردنی در قسمت پشتی محدب است و در محل اتصال مغز خلفی و نخاع ظاهر می‌شود و یک خمیدگی قائمه بین آنها ایجاد می‌کند.

Cephalic flexure

Cephalic flexure is convex dorsally and appears at the mid-brain level.

N.B. The closed rostral end of the neural tube persists as a thin lamina terminalis.

خمیدگی سفالیک

خمیدگی سفالیک در قسمت پشتی محدب است و در سطح مغز میانی ظاهر می‌شود.

توجه: انتهای بسته‌ی سری لوله عصبی به صورت یک لایه نازک انتهایی باقی می‌ماند.

Development of Ventricular System

The cavities of brain vesicles form the ventricular system of adult brain:

• The hindbrain cavity becomes the fourth ventricle.

• The narrowed mesencephalic cavity becomes the cerebral aqueduct (aqueduct of Sylvius).

• The diencephalic cavity becomes the third ventricle.

• The twin telencephalic cavities become lateral ventricles.

Further development of hindbrain, midbrain, and fore-brain is discussed below in brief.

تکامل سیستم بطنی

حفره‌های وزیکول‌های مغزی، سیستم بطنی مغز بالغ را تشکیل می‌دهند:

• حفره مغز خلفی به بطن چهارم تبدیل می‌شود.

• حفره مزانسفال تنگ شده به قنات مغزی (قنات سیلویوس) تبدیل می‌شود.

• حفره دیانسفالیک به بطن سوم تبدیل می‌شود.

• حفره‌های دوقلوی تلانسفالیک به بطن‌های جانبی تبدیل می‌شوند.

در ادامه به طور خلاصه تکامل مغز خلفی، مغز میانی و مغز قدامی مورد بحث قرار می‌گیرد.

Hindbrain (Rhombencephalon)

The caudal part of the myelencephalon has a central canal and forms the closed part of the medulla oblongata. Rostrally the central canal expands as the cavity of the fourth ventricle, and thus the rostral part of myelencephalon forms the open part of the medulla oblongata.

مغز پسین (رومبانسفال)

بخش دمی میلنسفال دارای یک کانال مرکزی است و بخش بسته بصل النخاع را تشکیل می‌دهد. در بخش جلویی، کانال مرکزی به عنوان حفره بطن چهارم گسترش می‌یابد و بنابراین بخش جلویی میلنسفال، بخش باز بصل النخاع را تشکیل می‌دهد.

The floor of fourth ventricle is derived from myelencephalon (medulla) and metencephalon (pons). On either side of midline the floor consists of basal and alar laminae, which are separated from each other by a longitudinal sulcus called sulcus limitans. The basal and alar laminae similar to that of spinal cord, contains motor, and sensory nuclei respectively. These nuclei are arranged into longitudinal columns. In spinal cord as discussed earlier, each lamina contains two columns, somatic and visceral but in the brainstem to supply the derivatives of the branchial arches which develop around this region, an extra branchial column, appears between the somatic and visceral columns of each lamina. In addition, a special column is added in the most lateral part of the alar lamina to receive impulses of special sensations of hearing and balance. Thus in brainstem the basal lamina contains three columns and alar lamina four columns (for details seepage 91).

کف بطن چهارم از میلنسفال (بصل النخاع) و متنسفال (پل مغزی) مشتق شده است. در دو طرف خط میانی، کف از تیغه‌های پایه و آلار تشکیل شده است که توسط یک شیار طولی به نام شیار محدودکننده از یکدیگر جدا می‌شوند. تیغه‌های پایه و آلار مشابه با نخاع، به ترتیب حاوی هسته‌های حرکتی و حسی هستند. این هسته‌ها به صورت ستون‌های طولی قرار گرفته‌اند. در نخاع، همانطور که قبلاً بحث شد، هر تیغه شامل دو ستون، سوماتیک و احشایی است، اما در ساقه مغز برای تأمین مشتقات قوس‌های آبششی که در اطراف این ناحیه ایجاد می‌شوند، یک ستون آبششی اضافی بین ستون‌های سوماتیک و احشایی هر تیغه ظاهر می‌شود. علاوه بر این، یک ستون ویژه در جانبی‌ترین قسمت تیغه آلار اضافه می‌شود تا تکانه‌های مربوط به احساسات خاص شنوایی و تعادل را دریافت کند. بنابراین در ساقه مغز، تیغه پایه شامل سه ستون و تیغه آلار شامل چهار ستون است (برای جزئیات بیشتر به صفحه 91 مراجعه کنید).

The stretched roof plate of rhombencephalic vesicle forms the roof of fourth ventricle. The roof consists of a single layer of ependy-mal cells covered by a vascular mesenchyme, the pia mater. The single layer of ependymal cells with covering pia mater is known as tela choroidea. Owing to the active proliferation of the vascular mesenchyme, the tuft of capillaries of blood vessels invaginates into the ventricular cavity. These sac-like invaginations consisting of tela choroidea and tuft of capillaries form the choroid plexus (Fig. 1.8).

صفحه سقفی کشیده شده وزیکول رومبانسفال، سقف بطن چهارم را تشکیل می‌دهد. این سقف از یک لایه سلول‌های اپندیمی تشکیل شده است که توسط یک مزانشیم عروقی به نام نرم‌شامه پوشیده شده است. لایه منفرد سلول‌های اپندیمی که نرم‌شامه را می‌پوشاند، تلا مشیمیه نامیده می‌شود. به دلیل تکثیر فعال مزانشیم عروقی، دسته‌ای از مویرگ‌های رگ‌های خونی به داخل حفره بطن فرو می‌روند. این فرورفتگی‌های کیسه‌مانند که شامل تلا مشیمیه و دسته‌ای از مویرگ‌ها هستند، شبکه مشیمیه را تشکیل می‌دهند (شکل 1.8).

FIG. 1.8 Developing fourth ventricle and cerebellum. Note: (a) Vascular pia mater invaginates ependyma to form choroid plexus, (b) alar lamina lies lateral to basal lamina, and (c) rhombic lips derived from alar laminae grow together to form cerebellum dorsal to the roof of fourth ventricle. (MS = median sulcus, SL = sulcus limitans.)

شکل ۱.۸ رشد بطن چهارم و مخچه. توجه: (الف) نرم‌شامه عروقی، اپاندیم را به داخل فرو می‌برد تا شبکه کوروئید را تشکیل دهد، (ب) تیغه آلار در سمت خارجی تیغه بازال قرار دارد، و (ج) لب‌های لوزی مشتق شده از تیغه‌های آلار به هم متصل می‌شوند تا مخچه را در پشت سقف بطن چهارم تشکیل دهند. (MS = شیار میانی، SL = شیار محدودکننده.)

The dorsolateral parts of the alar laminae of metencephalon extend medially and dorsally to form the rhombic lips. These meet and fuse over the roof of the fourth ventricle and then grow dorsally to form the cerebellum.

بخش‌های پشتی-جانبی تیغه‌های آلار متنسفالون به صورت داخلی و پشتی امتداد یافته و لب‌های لوزی شکل را تشکیل می‌دهند. این لبه‌ها در بالای سقف بطن چهارم به هم رسیده و ادغام می‌شوند و سپس به صورت پشتی رشد کرده و مخچه را تشکیل می‌دهند.

The marginal layer of the basal plates of metencephalon expands considerably lo serve as a bridge for nerve fibres connecting the cerebral cortex and the cerebellar cortex (corticoponto-cerebellar pathways). Since this portion of metencephalon serves as a bridge it is known as pons (pons = bridge).

لایه حاشیه‌ای صفحات قاعده‌ای متنسفالون به طور قابل توجهی گسترش می‌یابد و به عنوان پلی برای فیبرهای عصبی متصل کننده قشر مغز و قشر مخچه (مسیرهای قشری-مخچه‌ای) عمل می‌کند. از آنجایی که این بخش از متنسفالون به عنوان یک پل عمل می‌کند، به عنوان پل مغزی (pons = bridge) شناخته می‌شود.

Midbrain (Mesencephalon)

Morphologically the midbrain is the must primitive of the brain vesicles. It generally retains a cylindrical form and its narrowed cavity forms the cerebral aqueduct which is continuous below with the fourth ventricle and above with the third ventricle.

مغز میانی (مزانسفالون)

از نظر مورفولوژیکی، مغز میانی، ابتدایی‌ترین وزیکول مغزی است. این بخش عموماً شکل استوانه‌ای خود را حفظ می‌کند و حفره باریک آن، مجرای مغزی را تشکیل می‌دهد که از پایین به بطن چهارم و از بالا به بطن سوم متصل است.

• Anterior to the cerebral aqueduct, the basal laminae give rise to the tegmentum and substantia nigra. The marginal layer of each basal lamina enlarges and forms the crus cerebri. These crura serve as pathway for the nerve fibres descending from the cerebral cortex to the lower centres in the pons, medulla, and spinal cord.

• در جلوی مجرای مغزی، تیغه‌های قاعده‌ای باعث ایجاد تگمنتوم و جسم سیاه می‌شوند. لایه حاشیه‌ای هر تیغه قاعده‌ای بزرگ می‌شود و ساقه مغزی را تشکیل می‌دهد. این ساقه‌ها به عنوان مسیری برای فیبرهای عصبی که از قشر مغز به مراکز پایین‌تر در پل مغزی، بصل النخاع و نخاع نزول می‌کنند، عمل می‌کنند.

• The cells of alar laminae invade the roof plate, to form the bilateral longitudinal elevations separated by a shallow midline groove. With further development, each elevation is subdivided by a transverse groove into upper and lower parts called superior and inferior colliculi respectively. Thus, four colliculi (also called corpora quadrigemina) develop into the roof plate dorsal to the aqueduct of Sylvius and form the tectum.

• سلول‌های تیغه‌های آلار به صفحه سقف حمله می‌کنند تا برآمدگی‌های طولی دو طرفه را که توسط یک شیار کم عمق در خط میانی از هم جدا شده‌اند، تشکیل دهند. با توسعه بیشتر، هر برآمدگی توسط یک شیار عرضی به قسمت‌های بالایی و پایینی به ترتیب به نام کولیکول‌های بالایی و پایینی تقسیم می‌شود. بنابراین، چهار کولیکول (که به آنها اجسام چهارگانه نیز گفته می‌شود) در پشت مجرای سیلویوس به داخل صفحه سقف توسعه می‌یابند و تکتوم را تشکیل می‌دهند.

Forebrain (Prosencephalon)

• The diencephalon develops from the median portion of the pros-encephalon. Its cavity is called third ventricle. The primitive dien-cephalon consists of two thick lateral walls, a thin roof and floor plates.

مغز پیشین (پروزنسفال)

• دیانسفالون از قسمت میانی پروزنسفال ایجاد می‌شود. حفره آن بطن سوم نامیده می‌شود. دیانسفالون اولیه از دو دیواره جانبی ضخیم، یک سقف نازک و صفحات کف تشکیل شده است.

Each lateral wall presents a sulcus, the hypothalamic sulcus which appears to be the rostral continuation of the sulcus limitans. The hypothalamic sulcus divides the lateral wall into dorsal and ventral regions. The dorsal region develops into the thalamus. The ventral region encroaches on the floor plate and form the hypothalamus.

هر دیواره جانبی دارای یک شیار است، شیار هیپوتالاموس که به نظر می‌رسد ادامه قدامی شیار محدودکننده باشد. شیار هیپوتالاموس، دیواره جانبی را به نواحی پشتی و شکمی تقسیم می‌کند. ناحیه پشتی به تالاموس تبدیل می‌شود. ناحیه شکمی به صفحه کف پیشروی کرده و هیپوتالاموس را تشکیل می‌دهد.

A downgrowth from the floor of anterior hypothalamus, the neurohypophysis joins an upgrowth from the stomodeum the adenohy-pophysis to form the hypophysis cerebri (pituitary gland).

نوروهیپوفیز که از کف هیپوتالاموس قدامی به سمت پایین رشد می‌کند، به یک رشد رو به بالا از استومودئوم و آدنوهیپوفیز می‌پیوندد و هیپوفیز مغزی (غده هیپوفیز) را تشکیل می‌دهد.

The epithalamus comprising pineal gland and habenular nuclei develops posteriorly in the roof plate. The pineal gland grows posteriorly from the roof plate at its junction with the midbrain, and lies on the dorsal surface of midbrain between the two superior colliculi.

اپی‌تالاموس شامل غده پینه‌آل و هسته‌های هابنولار در قسمت خلفی صفحه سقفی ایجاد می‌شود. غده پینه‌آل از صفحه سقفی در محل اتصال آن به مغز میانی به سمت خلف رشد می‌کند و در سطح پشتی مغز میانی بین دو کولیکولوس فوقانی قرار دارد.

• The telencephalon consists of a median part and two lateral diverticula or cerebral vesicles. The median part forms a small anterior part of the third ventricle, and the lamina terminalis which limits the ventricle rostrally.

• تلانسفالون از یک بخش میانی و دو دیورتیکول جانبی یا وزیکول مغزی تشکیل شده است. بخش میانی، بخش قدامی کوچکی از بطن سوم و لامینا ترمینالیس را تشکیل می‌دهد که بطن را از جلو محدود می‌کند.

The lamina terminalis represents the cephalic end of the primitive neural tube and corresponds with the site of closure of the anterior neuropore.

لامینا ترمینالیس نشان دهنده انتهای سفالیک لوله عصبی اولیه است و با محل بسته شدن نوروپور قدامی مطابقت دارد.

The lateral diverticula or cerebral vesicles represent the rudiments of cerebral hemispheres. The cavities of the hemispheres, the lateral ventricles, communicate with the cavity of diencephalon, the third ventricle through the interventricular foramina.

دیورتیکول‌های جانبی یا وزیکول‌های مغزی، نشان دهنده‌ی بخش‌های ابتدایی نیمکره‌های مغزی هستند. حفره‌های نیمکره‌ها، بطن‌های جانبی، از طریق سوراخ‌های بین بطنی با حفره‌ی دیانسفالون، بطن سوم، ارتباط برقرار می‌کنند.

The developing cerebral hemisphere enlarges forwards upwards and backwards in that order. As the vesicle grows backwards it overlaps successively diencephalon, mesencephalon and cerebellar rudiments. The lowest parts of the medial walls of hemispheres in the region where they are attached to the roof of diencephalon remain very thin due to disproportionate growth of the various parts of the hemispheres.

نیمکره مغزی در حال رشد به ترتیب به سمت جلو، بالا و عقب بزرگ می‌شود. با رشد وزیکول به سمت عقب، به ترتیب دیانسفالون، مزانسفالون و ابتدای مخچه را همپوشانی می‌کند. پایین‌ترین قسمت‌های دیواره‌های داخلی نیمکره‌ها در ناحیه‌ای که به سقف دیانسفالون متصل هستند، به دلیل رشد نامتناسب قسمت‌های مختلف نیمکره‌ها بسیار نازک باقی می‌مانند.

Through this thin wall, the choroid plexus of third ventricle protrudes laterally into the lateral ventricle along a line known as the choroid fissure.

از طریق این دیواره نازک، شبکه کوروئید بطن سوم به صورت جانبی در امتداد خطی که به عنوان شکاف کوروئید شناخته می‌شود، به داخل بطن جانبی بیرون زده است.

Immediately above the choroid fissure, the medial wall of the hemisphere thickens to form the hippocampus. With subsequent massive expansion of the cerebral hemispheres (neocortex), the hippocampus is displaced posteroinferiorly into the lateral ventricle; the fornix is drawn out as an efferent tract on its medial aspect. The choroid fissure also becomes curved, interposed between the fornix and diencephalon.

بلافاصله بالای شکاف مشیمیه، دیواره داخلی نیمکره ضخیم می‌شود و هیپوکامپ را تشکیل می‌دهد. با گسترش عظیم بعدی نیمکره‌های مغزی (نئوکورتکس)، هیپوکامپ به سمت خلف-پایین به داخل بطن جانبی جابجا می‌شود؛ فورنیکس به صورت یک مسیر وابران در وجه داخلی آن کشیده می‌شود. شکاف مشیمیه نیز خمیده شده و بین فورنیکس و دیانسفالون قرار می‌گیرد.

The corpus striatum develops bilaterally in the floor of tel-encephalon adjacent to the thalami. Primitively these areas of grey matter (corpus striatum) are sensory-motor control centres. Subsequent to the massive development of neocortex, a major pathway must develop for descending fibres from the cerebral cortex, and ascending fibres from the thalamus to the cerebral cortex, the only possible route is through this region. Hence, these fibres which form the internal capsule on each side, divide the corpus striatum into two parts: (a) a dorsomedial portion, the caudate nucleus, and (b) a ventrolateral portion, the lentiform nucleus (Fig. 1.9A, B).

جسم مخطط به صورت دو طرفه در کف مغز میانی مجاور تالاموس توسعه می‌یابد. در ابتدا این نواحی ماده خاکستری (جسم مخطط) مراکز کنترل حسی-حرکتی هستند. پس از توسعه عظیم نئوکورتکس، یک مسیر اصلی برای الیاف نزولی از قشر مغز باید ایجاد شود و الیاف صعودی از تالاموس به قشر مغز، تنها مسیر ممکن از طریق این ناحیه است. از این رو، این الیاف که کپسول داخلی را در هر طرف تشکیل می‌دهند، جسم مخطط را به دو قسمت تقسیم می‌کنند: (الف) یک قسمت پشتی-میانی، هسته دمی، و (ب) یک قسمت شکمی-جانبی، هسته عدسی شکل (شکل 1.9A، B).

FIG. 1.9 Coronal sections through the developing forebrain—showing development of internal capsule and establishment of corpus striatum. Note the ascending and descending fibres traversing through corpus striatum (A), and the division of corpus striatum into caudate and lentiform nuclei and formation of internal capsule (B).

شکل ۱.۹ برش‌های کرونالی از مغز قدامی در حال رشد – نشان دهنده‌ی رشد کپسول داخلی و ایجاد جسم مخطط. به فیبرهای صعودی و نزولی که از جسم مخطط عبور می‌کنند (A) و تقسیم جسم مخطط به هسته‌های دم‌دار و عدسی شکل و تشکیل کپسول داخلی (B) توجه کنید.

N.B. The cerebral hemisphere starts growing/expanding in the region of interventricular foramen. It grows rapidly forwards (forming frontal lobe), dorsally (forming parietal lobe), posteriorly (forming occipital lobe), and then anteroinferiorly (forming the temporal lobe). This curved pattern of expansion of cerebral hemisphere from the interventricular foramen around the diencephalon causes structures related to it (viz. lateral ventricle, corpus callosum, fornix, choroid fissure, caudate nucleus) to acquire the C-shaped forms.

توجه: نیمکره مغزی در ناحیه سوراخ بین بطنی شروع به رشد/گسترش می‌کند. این نیمکره به سرعت به سمت جلو (تشکیل لوب پیشانی)، به سمت پشت (تشکیل لوب آهیانه)، به سمت عقب (تشکیل لوب پس سری) و سپس به سمت جلو و پایین (تشکیل لوب گیجگاهی) رشد می‌کند. این الگوی منحنی گسترش نیمکره مغزی از سوراخ بین بطنی در اطراف دیانسفالون باعث می‌شود ساختارهای مرتبط با آن (مانند بطن جانبی، جسم پینه‌ای، فورنیکس، شکاف مشیمیه، هسته دمی) به شکل C درآیند.

The three meninges/membranes (i.e. pia mater, arachnoid mater, and dura mater) surrounding the brain and spinal cord are derived from mesenchyme surrounding the neural tube. However, according to some workers the pia mater and the arachnoid mater (leptomeninges) are derived from neural crest and not from mesenchyme.

سه مننژ/غشاء (یعنی نرم‌شامه، عنکبوتیه و سخت‌شامه) که مغز و نخاع را احاطه کرده‌اند، از مزانشیم اطراف لوله عصبی مشتق شده‌اند. با این حال، طبق گفته برخی از محققان، نرم‌شامه و عنکبوتیه (لپتومننژ) از تاج عصبی مشتق شده‌اند و نه از مزانشیم.

Clinical Correlation

The mitotic activity within the neural tissue is completed during prenatal development. Thus, a person is born with all the neurons he was destined to have. However the nervous tissue continues to grow and specialize even after birth, particularly in the initial several years of postnatal life.

همبستگی بالینی

فعالیت میتوزی درون بافت عصبی در طول رشد قبل از تولد تکمیل می‌شود. بنابراین، یک فرد با تمام نورون‌هایی که قرار بوده داشته باشد، متولد می‌شود. با این حال، بافت عصبی حتی پس از تولد، به ویژه در چند سال اولیه زندگی پس از تولد، به رشد و تخصص خود ادامه می‌دهد.

Clinical Problems

1. A newborn baby has no cranial vault, and its brain substance is exposed to the surface as an irregular degenerated mass. Name the congenital anomaly and mention whether a physician can detect it antenatally (i.e. before birth).

2. Why is anencephalic fetus associated with hydramnios?

3. What do you understand by meningocele, meningoencephalocele and meningohydroencephalocele? Mention their embryological basis.

4. What do you understand of a clinical condition called spina bifida and its several forms? Mention their embryological basis.

مشکلات بالینی

۱. نوزاد تازه متولد شده فاقد طاق جمجمه است و ماده مغزی آن به صورت یک توده دژنره نامنظم در سطح قرار دارد. ناهنجاری مادرزادی را نام ببرید و ذکر کنید که آیا پزشک می‌تواند آن را قبل از تولد (یعنی قبل از تولد) تشخیص دهد یا خیر.

۲. چرا جنین آنانسفالی با هیدرآمنیوس مرتبط است؟

۳. منظور شما از مننگوسل، مننگوانسفالوسل و مننگوهیدروانسفالسل چیست؟ اساس جنینی آنها را ذکر کنید.

۴. منظور شما از یک بیماری بالینی به نام اسپینا بیفیدا و اشکال مختلف آن چیست؟ اساس جنینی آنها را ذکر کنید.

Clinical Problem Solving

1. This is a typical case of anencephaly, where brain tissue and associated vault of skull fail to develop due to failure of closure of anterior neuropore. A physician can detect this anomaly: (a) by ultrasonography in the later part of the pregnancy or (b) by detecting the alpha-fetoprotein (AFP) level of the amniotic fluid after transabdominal amniocentesis.

حل مسئله بالینی

1. این یک مورد معمول از آنانسفالی است که در آن بافت مغز و طاق جمجمه مرتبط با آن به دلیل عدم بسته شدن نوروپور قدامی، رشد نمی‌کنند. پزشک می‌تواند این ناهنجاری را تشخیص دهد: (الف) با سونوگرافی در اواخر بارداری یا (ب) با تشخیص سطح آلفا فتوپروتئین (AFP) مایع آمنیوتیک پس از آمنیوسنتز ترانس شکمی.

N.B. The level of alpha-fetoprotein is raised in anencephaly.

توجه: سطح آلفا-فتوپروتئین در آنانسفالی افزایش می‌یابد.

2. The amniotic cavity is normally filled with clear watery fluid derived mainly from maternal blood and partly from amniotic cells and amounts to about 300–1000 ml at 37th week of gestation.

۲. حفره آمنیوتیک به طور معمول پر از مایع آبکی شفافی است که عمدتاً از خون مادر و بخشی از سلول‌های آمنیوتیک مشتق شده و در هفته ۳۷ بارداری حدود ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌لیتر است.

From the beginning of the 5th month the fetus swallows about 400 ml of fluid every day. The swallowed fluid is absorbed through the gut and passes into the maternal blood. In anencephalic baby the swallowing reflex does not develop due to defective development of the brain leading to excessive accumulation of amniotic fluid (1500–2000 ml). It is termed hydramnios.

از آغاز ماه پنجم، جنین روزانه حدود ۴۰۰ میلی‌لیتر مایع می‌بلعد. مایع بلعیده شده از طریق روده جذب شده و وارد خون مادر می‌شود. در نوزاد آنانسفالی، رفلکس بلع به دلیل رشد ناقص مغز که منجر به تجمع بیش از حد مایع آمنیوتیک (۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ میلی‌لیتر) می‌شود، ایجاد نمی‌شود. به این حالت هیدرآمنیوس می‌گویند.

3. These are the congenital malformations of the nervous system which occur due to defective ossification of the skull bones, particularly the squamous part of the occipital bone.

اینها ناهنجاری های مادرزادی سیستم عصبی هستند که به دلیل استخوان سازی ناقص استخوان های جمجمه، به ویژه قسمت اسکواموس استخوان پس سری، رخ می دهند

A gap in the skull caused by defective ossification makes the meninges surrounding the brain to bulge out of cranial cavity producing meningocele. If the defect is large, a part of brain tissue may also herniate producing meningoencephalocele. If the herniated part of the brain contains a part of ventricular cavity it is termed meningohydroencephalocele.

شکافی در جمجمه که در اثر استخوان‌سازی ناقص ایجاد می‌شود، باعث می‌شود مننژهای اطراف مغز از حفره جمجمه بیرون زده و مننگوسل ایجاد شود. اگر این نقص بزرگ باشد، ممکن است بخشی از بافت مغز نیز دچار فتق شود و مننگوآنسفالوسل ایجاد شود. اگر قسمت فتق یافته مغز حاوی بخشی از حفره بطنی باشد، مننگوهیدروانسفالوسل نامیده می‌شود.

4. The spina bifida is a congenital malformation produced due to failure of the fusion of vertebral arches. Consequently the vertebral canal (also called spinal canal) remains defective posteriorly. Depending upon the herniation of structures present within the spinal canal through the defect, it is classified into following forms:

۴. اسپینا بیفیدا یک ناهنجاری مادرزادی است که به دلیل عدم جوش خوردن قوس‌های مهره‌ای ایجاد می‌شود. در نتیجه، کانال مهره‌ای (که کانال نخاعی نیز نامیده می‌شود) در قسمت خلفی ناقص باقی می‌ماند. بسته به فتق ساختارهای موجود در کانال نخاعی از طریق این نقص، به اشکال زیر طبقه‌بندی می‌شود:

– Spina bifida occulta: No herniation of structures of spinal canal through the gap. A tuft of hair is often present over the skin at the site of defect.

– اسپینا بیفیدا اکولتا: هیچ فتق یا بیرون‌زدگی در ساختارهای کانال نخاعی از طریق شکاف وجود ندارد. اغلب یک دسته مو روی پوست محل نقص وجود دارد.

– Meningocele: Meninges surrounding the spinal cord bulge out through the defect in the vertebral arches, forming a cystic swelling beneath the skin containing cerebrospinal fluid.

– مننگوسل: مننژهای اطراف نخاع از طریق نقص در قوس‌های مهره‌ای بیرون زده و یک تورم کیستیک حاوی مایع مغزی نخاعی در زیر پوست تشکیل می‌دهند.

– Meningomyelocele: Spinal cord and spinal nerve roots also herniate along with the meninges if the defect is large.

– مننگومیلیوسل: در صورت بزرگ بودن نقص، نخاع و ریشه‌های اعصاب نخاعی نیز همراه با مننژ دچار فتق می‌شوند.

– Rachischisis: The neural tissue is exposed to the surface. It is in fact due to failure of fusion of caudal neuropore (seepage 2).

– راشیشیزیس: بافت عصبی در معرض سطح قرار می‌گیرد. در واقع این اتفاق به دلیل عدم جوش خوردن نوروپور دمی رخ می‌دهد (صفحه ۲ را ببینید).