مردان خواجه چه کسانی هستند؟

دکتر محمدرضا صفری‌نژاد: مردان خواجه مردانی هستند که به علت کم کاری غدد جنسی (بیضه‌‌ها) علائم و خصوصیات جنسی ثانویه مثل رویش مو‌های ریش و سبیل، کلفت شدن صدا و افزایش توده عضلانی بدن در آن‌ها اتفاق نمی‌افتد. این‌گونه مردان خواجه به دو دسته بزرگ تقسیم می‌شوند: بارور و نابارور.

برای عملکرد طبیعی بیضه‌‌ها، عملکرد طبیعی دو غده مهم دیگر لازم است. یک محوری از بالا به پائین هم در مرد و هم در زن وجود دارد که به آن در مرد محور هیپوتالاموس_هیپوفیز_بیضه گفته می‌شود. با شروع بلوغ، غده هیپوتالاموس هورمونی به نام GnRH ترشح می‌کند که این هورمون از طریق جریان خون به غده هیپوفیز رفته، سبب ترشح دو نوع هورمون توسط غده هیپوفیز به نام‌‌های LH و FSH می‌شود.
این دو هورمون باز از طریق خون به بیضه‌‌ها برده شده و هورمون LH سبب ترشح هورمون تستوسترون توسط بیضه‌‌ها و هورمون FSH سبب تولید اسپرم توسط بیضه‌‌ها می‌شود. حال اگر بیضه‌‌ها به هر دلیلی نتوانند هورمون تستوسترون تولید کنند، خصوصیات جنسیثانویه در مردان ایجاد نشده و ظاهری پیدا می‌کنند که به آن ظاهر خواجه مانند می‌گویند. در کم کاری غدد جنسی یا کم کاری بیضه‌‌ها، یا یک مشکل در خود بیضه‌‌ها وجود دارد، مثلا بیضه‌‌ها در بدو تولد در داخل شکم قرار داشتند و به موقع عمل جراحی نشده اند، که به آن کم کاری اولیه غدد جنسی گفته می‌شود و یا اینکه خود بیضه‌‌ها هیچ مشکلی نداشته اند بلکه بعلت وجود مشکل در غده هیپوتالاموس یا غده هیپوفیز نمی‌توانند هورمون تستوسترون و اسپرم تولید کنند که به آن کم کاری غدد جنسی ثانویه می‌گویند. در هر حال نتیجه یکی است و آن قیافه خواجه مانند در مرد است.
منتهی مطلب مهم در این است که یک دسته از مردان مبتلا به کم کاری غدد جنسی با قیافه خواجه مانند اگر درمان شوند، قدرت باروری خود را بدست آورده و ظاهر مردانه پیدا می‌کنند. اینگونه مردان را خواجه‌‌های بارور می‌گویند.
در علم پزشکی یک بیماری به اسم سندرم کالمن (Kallman Syndrome) وجود دارد که همان مردان خواجه بارور می‌باشند. از خصوصیات این بیماران این است که علاوه از کم کار غدد جنسی دچار عدم شناخت طبیعی بو نیز هستند. این بیماران به هیچ وجه بو را تشخیص نمی‌دهند. مشکل اصلی در این بیماران این است که غده هیپوتالاموس نمی‌تواند هورمون GnRH را به موقع ترشح نماید. در نتیجه میزان هورمون تستوسترون، هورمون LH و هورمون FSH این بیماران کم است. این بیماری در زنان نیز دیده می‌شود ولی مردان ۵-۳ برابر زنان به آن مبتلا می‌شوند. علائم این بیماری در مردان به دو دسته بزرگ تقسیم می‌شوند:

علائم مربوط به خصوصیات باروری

• عدم شروع بلوغ و یا بلوغ ناکامل
• عدم رشد بیضه‌‌ها (اندازه بیضه‌‌ها در این مردان کمتر از ۳ میلی لیتر است)
• عدم وجود خصوصیات جنسی مردانه (ثانویه)
• کاهش میل جنسی
• ناتوانی جنسی
• ناباروری در تمام بیماران درمان نشده
• علائمی‌که با باروری ربطی ندارند:
• فقدان وجود هورمون‌های غده هیپوفیز
• مادرزادی
• فقدان توانائی تشخیص بو
• شکاف کام یا سایر اختلالات تکاملی صورت
• عدم وجود کلیه در یک طرف
• عدم نزول بیضه در موقع تولد
• کوچک ماندن آلت تناسلی
• بلندی قد
• در کار‌هائی که نیاز به حرکت هماهنگ هر دو دست است مثل نواختن موسیقی مشکل پیدا می‌کنند.
• کاهش توده عضلانی (عضلات بدن مثل عضلات خانم‌‌ها است)
• پوکی استخوان به علت فقدان هورمون تستوسترون
• موقع تولد این نوزادان ممکن است به علت اختلالات قلبی دچار کبودی، تنگی نفس، و افزایش ضربان قلب باشند.
• کوری رنگ و کری در تعدادی از بیماران
• در این بیماران اندام‌های فوقانی و تحتانی دراز هستند.
• کاهش مو‌های بدن یا فقدان مو در بدن
• تجمع چربی در ناحیه لگن مثل خانم‌‌ها
  در یک سوم موارد این بیماری ارثی است.

تشخیص: این بیماری خیلی به راحتی تشخیص داده می‌شود. این‌ها مردان قد بلند، بدون ریش و سبیل هستند که اگر معاینه شوند اندازه بیضه و آلت تناسلی آن‌ها به اندازه سنجد می‌باشد. منتهی سایر بیماری‌‌ها نیز وجود دارند که همین علائم را می‌توانند ایجاد کنند، بنابراین با بررسی‌‌های پاراکلینیک باید وجود این بیماری را تائید کرد.

خصوصیات آزمایشگاهی و رادیولوژیک این بیماران به قرار زیر است

• میزان الکترولیت‌‌های خون (سدیم و پتاسیم) طبیعی است.
• میزان فریتین خون این بیماران طبیعی است.
• هورمون تستوسترون همیشه کم می‌باشد.
• هورمون LH و هورمون FSH خون کاهش یافته است.
• فقدان اسپرم در آزمایش تجزیه منی
• فقدان سیستم بویائی در MRI مغز در ۷۵ درصد بیماران
• در اکوکاردیوگرافی قلب ممکن است سوراخی ما بین دو دهلیر و یا دو بطن دیده شود.
• در سونوگرافی از کلیه‌‌ها ممکن است بیمار مبتلا به فقدان یکی از کلیه‌‌ها باشد.
• سن استخوانی کمتر از سن واقعی در رادیوگرافی از دست و مچ دست چپ

درمان

این بیماران شانس زیادی برای بدست آوردن قدرت باروری دارند و اگر زیر نظر متخصص خبره درمان شوند، هم ظاهر مردانه پیدا می‌کنند و هم اینکه بیضه‌‌های آن‌ها شروع به رشد کرده و شروع به تولید اسپرم می‌کنند.

مردان خواجه طول عمر بیشتری دارند!

به گزارش شفقنا، بی بی سی نوشت: محققان در کره جنوبی آمار طول عمر مردان خواجه کره را در چند قرن اخیر بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که متوسط عمر مردان خواجه نزدیک به ۲۰ سال از سایر مردان بیشتر است.

این محققان تصور می‌کنند که احتمالا هورمون‌‌های مردانه باعث کوتاه شدن عمر می‌شود.

در طول تاریخ، خواجه‌‌ها نقش‌‌های مهمی‌در فرهنگ‌‌های مختلف در ج‌هان داشته‌اند. از محافظان حرمسرا گرفته تا کودکانی که در دسته‌‌های کر آواز می‌خواندند.

بیرون آوردن بیضه‌‌های پسربچه‌‌ها پیش از بلوغ، تاثیری عمده روی نحوه رشد و نمو آن‌ها دارد چرا که مانع از گذار آن‌ها به مردانگی می‌شود.

دانشمندان با مطالعه مدارک تاریخی مربوط به دربار امپراطوری سلسله چسون، اطلاعات ثبت شده در مورد ۸۱ خواجه را که بین سال‌‌های ۱۵۵۶ تا ۱۸۶۱ میلادی متولد شده بودند، پیدا کردند.

این اطلاعات حاکیست که طول عمر این افراد خواجه بطور متوسط ۷۰ سال بوده و حتی سه نفر از آنان بیش از ۱۰۰ سال عمر کرده اند.

این در حالیست که طول عمر مردان از طبقه اشراف حدود ۵۰ سال و اعضای خانواده سلطنتی بطور متوسط ۴۵ سال بوده است.

محققانی که این مطالعه را در نشریه علمی‌”کارنت بایالوژی” منتشر کرده اند، این نظریه را مطرح می‌کنند که شاید هورمون تستوسترون باعث کوتاه شدن طول عمر می‌شود.

به عقیده این محققان، احتمالا هورمون تستوسترون به سیستم ایمنی بدن و قلب صدمه می‌زند.

کارشناسان بریتانیایی که در زمینه طول عمر تخصص دارند، می‌گویند نتایج تحقیقات این دانشمندان جالب توجه است اما اضافه می‌کنند که سبک زندگی خواجه‌‌ها هم ممکن است عامل موثری در افزایش طول عمر آن‌ها بوده باشد.