بیماری‌های مغز و اعصاب

تومور مغزی یک دختر باعث خنده غیر قابل‌ کنترل او شده بود

امتیازی که به این مقاله می دهید چند ستاره است؟
[کل: ۰ میانگین: ۰]

تومور مغزی یک دختر باعث خنده غیر قابل‌ کنترل او شده بود

خنده ای که درد بود، درمان شد

درمان خنده یک دختر با جراحی مغز

از قدیم گفته اند «خنده بر هر درد بی درمان دواست»، ولی شاید کسی به این فکر نکرده باشد که شاید برای بعضی افراد، خنده به جای درمان، خود درد باشد.

می‌گویند خنده بر هر درد بی‌درمان دواست، اما اگر خود خنده به بیماری تبدیل شود، چه می‌توان گغت؟

به نوشته لایوساینس خنده یک دختر ۶ ساله در بولیوی که به حملات خنده غیرقابل کنترل و نامتناسب دچار شده است، نشانه‌ای از یک مشکل مغزی بود، اما پزشکان در ابتدا خنده این دختر را به «سوءرفتار» او نسبت دادند.

دکتر خوزه لیندرس بورگوس زولتا از مرکز تصویربرداری پیشرفته پزشکی در این باره گفت: «این دختر را لوس، دیوانه – و حتی تسخیرشده بوسیله شیطان خواندند.»

اما بورگوس زولتا کشف کرد که علت حقیقی حملات خنده این دختر که در اصطلاح پزشکی به آن حملات «جلاستیک» (gelastic) می‌گویند، یک تومور مغزی است.

پزشکان پس از اسکن مغزی این دختر یک هامارتوم، تومور خوش‌خیم کوچکی را کشف کردند که بر روی قطعه گیجگاهی مغز او فشار می‌آورد. پس از جراحی و برداشتن این تومور حملات غیرقابل کنترل خنده این دختر متوقف شد و او اکنون به طور طبیعی می‌خندد.

دکتر سالومون موشه، نورولوژیست اطفال، از کالج پزشکی آلبرت اینشتین در نیویورک می‌گوید حملات جلاستیک نوعی صرع نسبتا نادر است. این کلمه از کلمه یونانی «جلوس» (gelos) به معنای خنده مشتق شده است.

دکتر می‌گوید: «این خنده‌ها با شادی همراه نیستند. برخی از کودکان مبتلا به این عارضه ممکن است بسیار بترسند.»

به گفته او این حملات در اغلب موارد ناشی از تومورها در هیپوتالاموس مغز است که به خصوص در کودکان دیده می‌شود، اما ممکن است تومورهای سایر نواحی مغز نیز باعث ایجاد این عارضه بشوند. گرچه خنده علامت اصلی این تومورهاست، ممکن است حملات گریه کردن هم بروز کند.

او می‌گوید این تومورها در صورتی که بر روی غده هیپوفیز فشار آورند، ممکن است باعث اختلالات رشد در کودکان هم بشوند.

به گفته او در گذشته جراحی برای خارج کردن چنین تومورهای مغزی کار مشکل و خطرناکی بود، اما تکنیک‌های جدید جراحی که در ۱۰ سال گذشته ابداع شده‌اند، امکان خارج کردن این تومورها را بدون به خطرانداختن جان بیماران فراهم کرده‌اند.

Young girl’s uncontrollable laughter was actually a brain tumor

They say laughter is the best medicine. But what if laughter is the disease?

For a ۶-year-old girl in Bolivia who suffered from uncontrollable and inappropriate bouts of giggles, laughter was a symptom of a serious brain problem. But doctors initially diagnosed the child with “misbehavior.”

“She was considered spoiled, crazy — even devil-possessed,” José Liders Burgos Zuleta of the Advanced Medical Image Centre in La Paz said in a statement. [۱۴ Oddest Medical Cases]

But Burgos Zuleta discovered that the true cause of the girl’s laughing seizures, medically called gelastic seizures, was a brain tumor.

After the girl underwent a brain scan, the doctors discovered a hamartoma, a small, benign tumor that was pressing against her brain’s temporal lobe. Surgeons removed the tumor, the doctors said. She stopped having the uncontrollable attacks of laughter and now laughs only normally, they said.

Gelastic seizures are a relatively rare form of epilepsy, said Solomon Moshé, a pediatric neurologist at Albert Einstein College of Medicine in New York.

“It’s not necessarily ‘ha-ha-ha’ laughing,” Moshé said. “There’s no happiness in this. Some of the kids may be very scared,” he added.

The seizures are most often caused by tumors in the hypothalamus, although they can also come from tumors in other parts of brain, Moshé said. Although laughter is the main symptom, patients may also have outbursts of crying.

These tumors can cause growth abnormalities if they affect the pituitary gland, he said.

The surgery to remove such tumors used to be difficult and dangerous, but a new technique developed within the past 10 years allows doctors to remove them effectively without great risk, Moshé said.

The doctors who treated the girl said their report of her case could raise awareness of the strange condition, allowing doctors to diagnose the true cause of some children’s “behavioral” problems and refer them to a neurologist.

[/vc_column_text][vc_column_text]
آیا این مقاله برای شما مفید بود؟
بله
تقریبا
خیر

داریوش طاهری

اولیــــــن نیستیــم ولی امیـــــد اســــت بهتـــرین باشیـــــم...!

یک دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا