علوم پایه

داستان پشت نام گل فراموشم نکن

امتیازی که به این مقاله می دهید چند ستاره است؟
[کل: ۹ میانگین: ۳.۳]
 

گل فراموشم نکن، همچنین به عنوان Scorpion Grass شناخته می‌شود و عضوی از خانواده گل گاوزبان است، یک گیاه چند ساله برای آب و هوای معتدل است که در اصل بومی اروپا، آسیا و آمریکای شمالی بود. نام رایج، فراموشم نکن، از یک افسانه آلمانی در مورد شوالیه ای می آید که در تلاش برای گرفتن گل برای معشوقش جان باخت و با آخرین نفس خود فریاد زد: «فراموش نکن!». نام یونانی Myosotis به معنای گوش موش است زیرا برگ های بیضی شکل و خزدار شبیه گوش موش است. بیش از هر گل دیگری نماد عشق و یاد است.

این گیاه برای قرن ها در باغ های فرانسوی و آلمانی مورد علاقه بود، اما تنها در دهه ۱۸۰۰ در باغ های بریتانیا محبوبیت پیدا کرد. جوزف برک در کتاب خود، باغ گل، در سال ۱۸۵۱، این گیاه را چنین توصیف می‌کند: «…یک گیاه احساسی شناخته شده، دارای گل‌های آبی بسیار ظریف، با چشم‌های سفید و زرد، در خوشه‌های کوچک یا خوشه‌هایی در بیشتر فصل‌ها…».

زیستگاه طبیعی مکانی گرم و سایه دار در جنگل یا کنار نهرها و رودخانه ها است. در اروپا، این گیاه در این مکان ها رشد کرد، اما یافتن این گیاه در طبیعت وحشی در بریتانیا بسیار نادر بود که ممکن است دلیل عدم محبوبیت آن در آن کشور باشد. پادشاه هنری چهارم استثناء بریتانیا بود. او Forget Me Nots را می پرستید و آن را به عنوان نماد دربار خود انتخاب کرد. گفته می شد که او تصویر Forget Me Nots را در تمام لباس هایش و بسیاری از لباس های درباریانش کاشته بود.

Forget Me Nots را می توان به راحتی از بذر رشد داد و کاشت مجدد پرکار است. بذر آنها باید در جایی پخش شود که احتمال رشد آنها وجود دارد، زیرا آنها به خوبی پیوند نمی زنند. بذر باید در اوایل بهار کاشته شود و با ۱/۴ اینچ خاک پوشانده شود. بذر در کمتر از ۱۰ روز جوانه می زند. گیاهان در اوایل بهار شروع به شکوفه دادن می کنند و تا تابستان ادامه می یابند.

 
  • نام فارسی: فراموشم مکن
  • نام لاتین: Scorpion grasses
  • نام علمی: A. acurea spp
  • خانواده: Boraginaceae
  • راسته: نعنا سانان
  • تیره: گاو زبانیان
  • گیاه شناسی: منشاء آمریکای مرکزی و بومی سراسر اروپا ، سیبری و خاور است.
  • ارتفاع: ۵۰ سانتیمتر
  • پهنا: ۲۵ سانتیمتر
  • زمان گلدهی: اوایل تا اواخر تابستان

فراموشم مکن (نام علمی: Myosotis) سرده‌ای از تیره گاوزبانیان است. این گیاهان علفی و یک ساله یا دو ساله بومی اروپا و آسیا می‌باشند. این گیاهان به طور معمول خودرو هستند و در کنار جاده‌ها نیز می‌توان آن را دید و معمولاً شناسایی آنها آسان است. گل‌های ریز با ۵ گلبرگ دارند و مرکز آن زرد رنگ است. گل‌ها اغلب به رنگ آبی دیده می‌شوند و گاهی به رنگ صورتی و حتی سفید هم مشاهده شده‌اند. ارتفاع گیاه حدود ۱۵ الی ۳۰ سانتی متر است. گلدهی از اواسط بهار آغاز شده و تا اواخر آن ادامه پیدا می‌کند. گل‌ها شکلی خوشه‌ای دارند. برگ‌های این گیاه تخم مرغی شکل و کرک‌دار هستند و ظاهراً به صورت سبز تیره دیده می‌شوند. در آب و هوای سرد بازدهی بهتری دارند. ارتفاع گیاه فراموشم مکن بین ۳۰-۱۵ سانتی متر است و دارای گل‌های خوشه‌ای به رنگ سفید صورتی آبی و بنفش می‌باشد. گلدهی از اواسط بهار آغاز شده و تا اواخر آن ادامه پیدا می‌کند. این گیاه با اکثر خاک‌ها سازگاری دارد ولی خواهان خاک‌های با زه‌کشی مناسب و مکان‌های آفتابی و سایه آفتاب است. گل‌های فراموشم مکن در برابر باد مقاوم هستند و در تمام طول سال اکثر برگ های خود را حفظ می‌کند. از بیماری‌های این گیاه می‌توان به راب، حلزون‌ها، زنگ، سفیدک پودری، و کپک خاکستری اشاره نمود. برای تکثیر این گیاه بایستی از بذر آن استفاده نمود. می‌توان در پاییز آن را به صورت مستقیم در فضای خارجی کاشت. می‌توان قبل از پایان یافتن زمستان بذرها در گل‌خانه کشت داد. تکثیر این گیاه از دو طریق کاشت بذر در اوایل تابستان در هوای آزاد یا مستقیم ریشه در بهار و کاشت دوباره آن امکان پذیر است.

معرفی گل فراموشم نکن

 

نام انگلیسی: Forget me not

نام علمی: Myosotis scorpioides

فارسی رایج: فراموشم نکن

از خانواده: Boraginaceae (گاوزبان)

خاستگاه: اروپا

جنس Myosotis بومی اروپا است و دارای ۵۰ گونه یا بیشتر شامل انواع یکساله،دو ساله و چند ساله است.M.scorpiodiesگیاهی چند ساله کوتاه عمر با رشد توده ای است.دارای برگهای بیضوی متمایل به نیزه ای یا قاشقی شکل به رنگ سبز روشن به طول ۸ سانتی متر است.گل آذین به صورت گرزن دم عقربی فشرده ای از گل های کوچک سینی شکل چهار لبه به رنگ آبی روشن با چشم(لکه های کوچک با رنگ متفاوت در وسط گل) زرد رنگ در وسط آن ظاهر میشود.این گیاه برای باغچه های وحشی،باغ صخره ای،حاشیه کاری ها و پوشاندن بستر باغچه گل های سوخوار استفاده میشود و از شاخه های گل آن میتوان به عنوان گل بریدنی جهت استفاده در دسته گل استفاده کرد.

گلدهی: با کاشت بذر آن در پائیز،در تابستان به گل خواهد رفت.

نیازها: به سرما مقاوم است،نیاز به زمستان خنک و طولانی دارد.خاک های عمیق،مرطوب و کمی اسیدی و غنی از مواد الی را میپسندد.همچنین میتواند در خاک های رسی سنگین رشد کند.

افزایش: از طریق کاشت بذر و تقسیم بوته قابل افزایش است.بذر آن را میتوان از اوایل تا اواسط پائیز کشت کرد که در این حالت در اواخر بهار و تابستان گل می‌دهد.

مردان ضعیف اطاعت زنانشان را می خواهند … مردان قوی عشق زنانشان را … اما  نامردها نه اطاعت می خواهند نه عشق
 
 

داستان گل فراموشم نکن

همانطور که از نامش پیداست، فراموشی به معنای یادآوری است. می تواند به معنای یادآوری خاطرات خوب باشد مانند زمانی که دو نفر به عنوان یک زوج با هم هستند. همچنین نشان دهنده عشق واقعی است. بر اساس افسانه مسیحی، داستان در مورد فراموشکاران این است که خدا در باغ عدن قدم می زد. گل آبی را دید و نامش را پرسید. گل یک گل خجالتی بود و زمزمه کرد که نامش را فراموش کرده است. خداوند گل را به فراموشی تغییر نام داد و گفت که گل را فراموش نخواهد کرد.
به عنوان داستانی برای عاشقان، فراموشکاران اولین بار در افسانه ای از مردی و معشوقه اش که در کنار رودخانه دانوب قدم می زدند، اشاره شد. آنها گلهای آبی زیبایی را دیدند که این گیاه در جزیره ای در وسط رودخانه رشد می کرد. مرد به آب پرید تا گلهای آبی را برای عشقش بیاورد. اگرچه جریان شدید بود، اما مرد به سلامت از رودخانه گذشت و گل ها را گرفت. با این حال، در سفر خود به معشوقش، او در تندبادها از بین رفت. قبل از اینکه کاملاً ناپدید شود، دسته گل فراموشکارها را به سوی عشقش پرتاب کرد و فریاد زد فراموشم. او این گل ها را تا روز مرگ روی موهایش می پوشید و هرگز او را فراموش نکرد.
داستان دیگری در مورد مسافری صحبت می کند که گلی را می بیند که قبلاً هرگز ندیده است. وقتی گل را برداشت، کوه به درون غاری پر از گنج باز شد. او با تعجب گلی را که نوشته بود فراموشم نمی کند رها کرد. کوه بسته شد و گنج برای همیشه گم شد. 
ایرج میرزا آنرا این چنین به شعر در آورد
عاشقی محنت بسیار کشید
تا لب دجله به معشوقه رسید
نشده از گل رویش سیراب
که فلک دسته گلی داد باب
نازنین چشم بشط دوخته بود
فارغ از عاشق دل سوخته بود
گفت وه وه چه گل رعنا ئیست
لایق دست چو من زیبائیست
زین سخن عاشق معشوقه پرست
جست در آب چو ماهی از شست
خوانده بود این مثل آن مایه ی ناز
که نکویی کن و در آب انداز
باری آن عاشق بیچاره چو بط
دل بدریا زد و افتاد بشط
دید آبیست فراوان ودرست
بنشاط آمد ودست از جان شست
دست وپایی زد و گل را بربود
سوی دلدارش پرتاب نمود
گفت کای آفت جان سنبل تو
ما که رفتیم بگیر این گل تو
بکنش زیب سر ای دلبر من
یاد آبی که گذشت از سر من
جز برای دل من بوش مکن
عاشق خویش فراموش مکن
خود ندانست مگر عاشق ما
که ز خوبان نتوان جست وفا
عاشقان را همه گر آب برد
خوبرویان همه را خواب برد
آیا این مقاله برای شما مفید بود؟
بله
تقریبا
خیر
منبع
harvesting-history.comskonson.com

داریوش طاهری

اولیــــــن نیستیــم ولی امیـــــد اســــت بهتـــرین باشیـــــم...!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا