چگونه بچهها را در کلاس ساکت میکنید؟

توماس آمسترانگ تعریف میکند که سالها پیش در یک برنامهی کمدی دیده است که معلمی برای ساکت کردن دانش آموزان با صدای بلند میگوید: بچّهها! بچّهها!
خفه شوید! کلاس ساکت میشود امّا لحظاتی بعد دوباره همان صحنهی قبلی تکرار میشود و معلم باز میگوید: بچّهها! بچّهها! خفه شوید! معلم این کار را چند بار تکرار میکند تا این که سرانجام به بینتیجه بودن تلاشهایش به طور تاسف بار (و خنده آوری) آشکارا پی برد.
دیدن این صحنه، اغلب موجب خندهی معلمها میشود (ولی من خندهام نگرفت) زیرا خود نیز عموماً دچار این مشکل شده ام (بیشتر به نظر من گریه داره!) از نقطه نظر هوشهای چندگانه، صرفاً استفاده از کلمهها برای آرام کردن کلاس (روش زبانی) کمترین تاثیر را در معطوف ساختن توجّه دانش آموزان خواهد داشت. زیرا درخواستها یا دستورهای زبانی معلمان (به عنوان یک شخص) اغلب در سخنان و بیانات زبانی دانش آموزان ناپدید میشوند و موجب میشوند آنها صدای معلم را از میان صداهای اطراف خودشان تشخیص ندهند و همین علت عدم توجه آنان به گفتههای معلم است.
بررسی تکنیکهای موثری که برخی آموزگاران برای معطوف ساختن توجّه دانش آموزان به کار میگیرند، لزوم به کارگیری سایر مقولات هوشی را برای رسیدن به این هدف را نشان میدهد.
برای مثال مربی مهد کودکی که برای ساکت کردن کودکان به نواختن پیانو میپردازد (البته اگه مهد کودکه پیانو داشته باشه) (هوش موسیقیایی) آموزگار مقطع چهارمی که برای جلب توجّه دانش آموزان به خاموش و روشن کردن چراغ اقدام میکند (هوش مکانی) و دبیر دبیرستانی که از سکوت برای یادآوری و وظایف دانش آموزان استفاده میکند (هوش درون فردی) همگی بر لزوم به کارگیری روشهای غیرزبانی جهت معطوف ساختن توجّه دانش آموزان تاکید دارد. چند شیوهی جلب توجّه دانش آموزان در کلاسهای درس:
شیوهی زبانی: روی تخته ی کلاس بنویسید: «لطفاً ساکت»
شیوهی موسیقیایی: یک عبارت ریتمیک را همراه دست زدن بیان کنید و از دانش آموزان بخواهید آن را تکرار کنند.
شیوهی حرکتی – جسمانی: انگشت اشارهی خود را با علامت سکوت روی لبها بگذارید و دست دیگران را بالا ببرید. از دانش آموزان بخواهید تا حالات شما را انعکاس دهند.
شیوهی مکانی: تصویری از یک کلاس مرتّب و آرام روی تخته قرار دهید و با چوب به آن اشاره کنید. (در این حالت حتّی میتوان با حالتی طنز طوری وانمود کرد که مثلاً این یکی از آرزوهای ماست!)
شیوهی منطقی – ریاضی: با استفاده از یک ساعت وقت نگهدار مقدار زمان تلف شده را محاسبه کنید و آن را روی تخته بنویسید (اگه ساعت ندارید یه چند ساعت اضافه کار بگیرید!) دانش آموزان را مطلع سازید که عدد نوشته شده ی روی تخته مقدار زمانی را نشان میدهد که از ساعت آموزش کم شده است و جلسه ی بعد باید جبران شود.
شیوهی میان فردی: در گوش یکی از دانش آموزان آهسته بگویید: «اکنون وقت درس است. آن را به دیگران هم بگو!» و آن گاه منتظر بمانید تا این نکته به کل کلاس ابلاغ شود.
شیوهی درون فردی: شروع به تدریس کنید و بگذارید دانش آموزان خود رفتار خویش را کنترل کنند.
شیوهی طبیعت گرایانه: صدای سوت گوش خراش یک پرنده یا یکی از حیوانات را پخش کنید.
احتمالاً بعد از یه مدّت خود معلّم تشخیص بده که کدوم روش بهتره در کلاس اجرا بشه. هر چند که من فکر میکنم اگه هر دفعه از یکی از روشها استفاده بشه بهتره. نه؟ نظر شما چیه؟
MI و ادارهی کلاس
کلاس درس، نوعی اجتماع کوچک به شمار میآید که شهروندان آن را دانش آموزان تشکیل میدهند و این شهروندان، هر یک نیازها و علایق خاصّ خود را دارند. از همین رو، برنامهها، قوانین، مقررات و آیین نامهها، از جمله بخشهای اساسی زیربنای کلاسهای درس محسوب میشود. تئوری MI، هر چند طرحی را برای اداره ی کلاس درس ارائه نمیکنند؛ اما توجه آموزگاران به ستوه آمده را به بُعد تازه ای از انواع روشهای اداره ی کلاس معطوف میکنندو آنها را از اداره ی راحت کلاس، اطمینان میبخشد.
جلب توجه دانش آموزان:
بهترین مثال کاربرد تئوری MI در زمینه ی اداره ی کلاس درس را، در شیوههایی میتوان دید که آموزگاران برای معطوف ساختن توجه دانش آموزان در شروع کلاس یا هنگام یادگیری یک فعالیت جدید، به کار میبرند. سالها پیش در یکی از برنامههای کمدی، به طور طنز آمیز، تلاش معلمیبرای آرام کردن کلاس، به نمایش گذاشته شد. این معلم برای ساکت کردن دانش آموزان با صدای بلند گفت: «بچهها!» اما این کار تأثیری در آرام کردن آنان نداشت.وقتی دانش آموزان را سرگرم صحبت دید، جیغ زنان گفت: «خفه شوید!!!!» بالاخره کلاس ساکت شد اما لحظاتی بعد دوباره گفت وگو شروع شد. بنابراین معلم چندین بار با صدای بلندتری فریاد زد: «بچهها !!!… بچهها!!!… خفه شوید !!!!» و بار دیگر آرامش در کلاس حاکم شد. معلم این کار را چندین مرتبه تکرار کرد، تا این که سرانجام بینتیجه بودن تلاشهایش، به طور تأسف باری (وخنده آور) آشکار شد.
دیدن این صحنه، اغلب موجب خنده ی معلمان میشود؛ زیرا خود نیز عموماً دچار این مشکل شده اند. از نقطه نظر تئوری هوشهای چندگانه، صرفاً استفاده از کلمهها برای آرام کردن کلاس- روش زبانی – کمترین تأثیر را در معطوف ساختن توجه دانش آموزان خواهد داشت؛ زیرا درخواست زبانی معلمان (به عنوان یک شخص)، اغلب در سخنان و بیانات زبانی دانش آموزان ناپدید میشودو موجب میگردد تا آنان، صدای معلم را از صداهای اطراف خود تشخیص ندهند و همین علت عدم توجه آنان به گفتههای معلم است. در زیر به شیوههایی برای جلب توجه دانش آموزان درکلاس درس اشاره شده:
شیوه زبانی. روی تخته بنویسید: «لطفاًساکت».
شیوه موسیقایی. یک عبارت ریتمیک را همراه با دست زدن بیان کنید و از دانش آموزان بخواهید تا آن را تکرارکنند.
شیوه حرکتی_جسمانی. انگشت اشاره ی خود را به علامت سکوت، روی لبها بگذارید و دست دیگرتان را بالا ببرید. از دانش آموزان بخواهید تا حالات شما را انعکاس دهند.
شیوه مکانی. تصویری از یک کلاس مرتب و آرام را روی تابلو قرار دهید و با چوب به آن اشاره کنید.
شیوه منطقی–ریاضی. با استفاده از یک ساعت وقت نگهدار، مقدار زمان تلف شده را محاسبه کنید و آن را روی تخته بنویسید. دانش آموزان را مطّلع سازید که عدد نوشته شده را محاسبه کنید و آن را روی تخته بنویسید. دانش آموزان را مطّلع سازید که عدد نوشته شده روی تخته، مقدار زمانی را نشان میدهد که از ساعت آموزش کم شده است و جلسه بعد باید جبران شود.
شیوه میان فردی. در گوش یکی از دانش آموزان آهسته بگویید: «اکنون، وقت شروع درس است. آن را به دیگران هم بگو.» و آن گاه منتظر بمانید تااین گفته به کل کلاس ابلاغ شود.
شیوه طبیعت گرایانه. صدای سوت گوش خراش یک پرنده (یاکمیبهتر) یا یکی از حیوانات را پخش کنید. در این حالت، اگر حیوانی را در کلاس داشته باشید، تمام توجهات به سمت او معطوف خواهد شد!
مطالعه این ترفندها، شیوههایی را به ما میشناساند که میتوان از آنها در سایر برنامههای کلاسی، از قبیل آماده سازی دانش آموزان برای شروع مطلب جدید، فعالیتهای اجرایی، دادن آموزشهای لازم و ایجاد گروههای کوچک استفاده کرد.
در ادامه خود را بیازمایید:
خوبه اما متاسفانه بچه های کلاس ما این چیزا حالیشون نمیشه فایده نداره بیخیال🤣🤣🤣
خدا صبرتان دهد
🤞❣
بسیار عالی و ارزنده
بسیار کاربردی 👌🏻
خدا قوت🌺🌹🌺
عالی بود
امیدوارم استفاده بشه
Nice💯💯💯
عالی
بسیار زیباست👌احسنت
سایت که عالی
مطلب عالی تر
استاد فوق العاده عالی
خدا قوت کامل و زیبا
عالیه خسته نباشید مقاله ی مفیدی بود
😅😅😅خیلی جالب بود
تا حالا در رابطه با ساکت کردن بچه ها مقاله ای نخونده بودم