یک سوم موارد زوال عقل ممکن است به دلیل سبک زندگی باشد

نیاز به راه حلی برای متوقف کردن زوال عقل هر ساله با افزایش تعداد موارد در سراسر جهان ضروری تر شده است.

تخمین زده می شود که در سال ۲۰۱۵ در سراسر جهان، ۴۷ میلیون نفر با زوال عقل زندگی کنند. بر اساس این گزارش، انتظار می رود این تعداد تا سال ۲۰۳۰ به ۶۶ میلیون نفر و تا سال ۲۰۵۰ به ۱۳۱ میلیون نفر افزایش یابد.

دکتر کیت فارگو، مدیر برنامه های علمی و توسعه، روابط پزشکی و علمی در انجمن آلزایمر، گفت که این گزارش به افرادی که می ترسند کاری برای کاهش خطر زوال عقل انجام دهند، اطلاعات دقیقی ارائه می دهد.

او گفت: «مسائل سبک زندگی چیزی است که مردم برای مدت طولانی به آن فکر می کردند. متوجه می شود که اینها چیزهایی هستند که مردم می توانند آنها را اصلاح کنند.

فارگو گفت که این گزارش به ویژه مفید است زیرا عوامل خطر را نشان می دهد که چندین دهه قبل از اینکه فرد علائم زوال عقل را نشان دهد، وجود دارد.

آنها مدل جدیدی از خطر زوال عقل دارند. فارگو توضیح داد که این خطر در کل طول عمر است. “ما به این موضوع نگاه نمی کنیم که شما بزرگتر می شوید.”

تاخیر در شروع برای حفظ کیفیت زندگی

نویسندگان دریافتند که آموزش کمتر در دوران کودکی – که به عنوان پایان تحصیل قبل از دبیرستان تعریف می شود – با ۸ درصد افزایش خطر ابتلا به زوال عقل همراه است. محققان دریافتند که تحصیلات احتمالاً به “ذخیره شناختی” فرد می افزاید، به این معنی که آنها ممکن است با علائم اولیه زوال عقل بهتر عمل کنند و شروع این بیماری را به تاخیر بیندازند.

علاوه بر این، نویسندگان دریافتند که چاقی، فشار خون بالا و دیابت در میانسالی خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می دهد. این شرایط می تواند بر مکانیسم های انسولین و التهاب در بدن تأثیر بگذارد که می تواند شناخت را مختل کند.

یکی از عوامل جدیدی که نویسندگان بر روی آن تمرکز کردند کاهش شنوایی بود. آنها دریافتند که از دست دادن شنوایی می تواند به “بار شناختی” بر روی مغزی که قبلاً تحت فشار بوده و در معرض خطر زوال عقل است، بیافزاید. علاوه بر این، کم شنوایی می تواند باعث گوشه گیری و کمتر اجتماعی شدن افراد شود – که احتمالاً منجر به افسردگی یا تسریع آتروفی در مغز می شود.

نویسندگان محاسبه کردند که پرداختن به تحصیلات دوران کودکی، فشار خون بالا، چاقی و کاهش شنوایی در میانسالی می‌تواند شانس ابتلا به زوال عقل را تا ۲۰ درصد کاهش دهد.

نویسندگان نوشتند: «مداخلات و مراقبت‌های موجود می‌تواند مسیر علائم و توانایی خانواده برای مقابله با آن‌ها را بهبود بخشد و در نتیجه تجربه دوره زوال عقل را تغییر دهد.

“میزان بالقوه اثر بر زوال عقل ناشی از کاهش این عوامل خطر بزرگتر از آن است که بتوانیم تصور کنیم که داروهای فعلی و تجربی می توانند داشته باشند.”

دکتر لون اشنایدر، استاد روانپزشکی و علوم رفتاری در دانشکده پزشکی کک USC، در بیانیه‌ای که امروز منتشر شد، گفت: «کاهش عوامل خطر راهی قدرتمند برای کاهش بار جهانی زوال عقل در اختیار ما قرار می‌دهد.»

این گزارش با اعلام یک مطالعه جدید با هدف درک بیشتر در مورد چگونگی تأثیر این عوامل سبک زندگی بر زوال شناختی تکمیل شد.

مقامات انجمن آلزایمر روز چهارشنبه اعلام کردند که یک مطالعه دو ساله را راه اندازی خواهند کرد تا ببینند آیا مداخلات سبک زندگی از جمله “ورزش بدنی، مشاوره و اصلاح تغذیه، تحریک شناختی و اجتماعی، و بهبود خود مدیریتی شرایط پزشکی” می تواند خطر ابتلا به بیماری را کاهش دهد. زوال شناختی و زوال عقل.

فارگو گفت این مطالعه که بیش از ۲۵۰۰ نفر را شامل می‌شود، بر اساس مطالعه مشابهی در فنلاند است که نشانه‌های امیدوارکننده‌ای را نشان می‌دهد که چگونه تغییر سبک زندگی می‌تواند خطر ابتلا به علائم زوال عقل کامل را کاهش دهد.

فارگو توضیح داد که به تعویق انداختن زوال عقل، حتی برای چند سال، می تواند عواقب بزرگی برای فردی در دهه ۸۰ یا ۹۰ زندگی داشته باشد. به عنوان مثال، فردی که ۹۵ سال سن دارد و زوال عقل او دو سال به تأخیر افتاده است، ممکن است به دلایل نامرتبط بمیرد و مجبور نباشد درد و ترس مربوط به زوال عقل را تحمل کند.

فارگو گفت: “شما می توانید با تاخیر در شروع از موارد زوال عقل پیشگیری کنید.”