پیوند مغز با سیستم ایمنی ممکن است به توضیح آلزایمر کمک کند
شواهد تازه مبنی بر تعامل مستقیم سیستم ایمنی بدن با مغز می تواند به درک جدیدی از بیماری ها از مولتیپل اسکلروزیس تا آلزایمر منجر شود.
گروهی از محققان روز سه شنبه در مجله آنلاین eLife گزارش دادند که مطالعه روی مغز انسان و میمون، عروق لنفاوی – بخش کلیدی سیستم ایمنی بدن – را در غشایی که مغز و سیستم عصبی را احاطه کرده است، نشان داد.
عروق لنفاوی بخشی از سیستم لنفاوی هستند که مانند شبکه رگها و شریانها در سراسر بدن گسترش مییابند. با این حال، این رگ ها به جای حمل خون، مایع شفافی به نام لنف را حمل می کنند که حاوی سلول های ایمنی و مواد زائد است.
این یافته جدید شواهد اخیر را در جوندگان تقویت می کند که نشان می دهد مغز با سیستم لنفاوی بدن برای کمک به دفع بیماری ها و دفع مواد زائد در تعامل است. تا چند سال پیش، دانشمندان بر این باور بودند که سیستم ایمنی و حذف مواد زائد مغز به طور مستقل عمل می کند.
دکتر دانیل رایش ، نویسنده این مطالعه و محقق ارشد در می گوید: کشف عروق لنفاوی در نزدیکی سطح مغز می تواند منجر به درک بهتر بیماری ام اس شود، که به نظر می رسد با نقص در سیستم ایمنی ایجاد می شود. موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی
رایش میگوید: «نحوه تعامل سیستم ایمنی با مغز برای چگونگی ایجاد مولتیپل اسکلروزیس و نحوه درمان مولتیپل اسکلروزیس اساسی است.
درمانهای کنونی مولتیپل اسکلروزیس اغلب شامل داروهایی است که سیستم ایمنی را سرکوب میکنند.
این تحقیق همچنین پیامدهایی برای بیماری هایی مانند پارکینسون و آلزایمر دارد.
این بیماری ها زمانی رخ می دهند که مواد زائد سمی خاصی در مغز انباشته می شوند. و عروق لنفاوی بخشی از سیستمی هستند که معمولاً این مواد زائد را حذف میکنند.
دکتر مایکل وینر ، استاد رادیولوژی در دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو، می گوید: “کشف یک سیستم لنفاوی در مغز این احتمال را افزایش می دهد که اختلال در سیستم لنفاوی به نوعی در ایجاد بیماری آلزایمر نقش داشته باشد.” با مطالعه مرتبط نبود.
رایش می گوید که این نوع تفکر یک تغییر اساسی نسبت به همین چند سال پیش است.
رایش می گوید برای قرن ها، اکثر دانشمندان معتقد بودند که سیستم لنفاوی بدن به مغز متصل نمی شود. او میگوید: تصور میشود که مغز چیزی است که دارای امتیاز ایمنی نامیده میشود. این سیستم ایمنی متفاوت از بقیه بدن دارد.
بنابراین رایش هنگامی که در سال ۲۰۱۵ سخنرانی جاناتان کیپنیس ، مدیر بخش علوم اعصاب دانشگاه ویرجینیا را شنید، مجذوب خود شد .
رایش میگوید: «او در این سخنرانی به وضوح نشان داد که رگهای لنفاوی در سر وجود دارد که من در دانشکده پزشکی متوجه شده بودم وجود ندارد.
اما شواهد در موش ها بود. بنابراین رایش و تیمی از دانشمندان از MRI برای مطالعه مغز چندین انسان داوطلب استفاده کردند.
دانشمندان رنگ مخصوصی را به جریان خون تزریق کردند، سپس تماشا کردند تا ببینند کجا رفته است. آنها بر روی ماده سخت، بیرونی ترین غشایی که از مغز و سیستم عصبی محافظت می کند، تمرکز کردند.
همانطور که انتظار می رفت، تیم شاهد نشت بخشی از رنگ از رگ های خونی در سخت شامه بودند. اما پس از آن آنها میتوانستند ببینند که رنگ نشتشده توسط عروق مختلف جمعآوری میشود – این دقیقاً همان چیزی است که در سیستم لنفاوی اتفاق میافتد.
رایش میگوید: «این به ما شواهدی داد مبنی بر اینکه عروقی در اینجا وجود دارند که رفتاری متفاوت از رگهای خونی دارند. اما ما مطمئن نبودیم که آنها عروق لنفاوی هستند.
به طور قطع، تیم رایش سالها برای تکمیل تکنیکی صرف کردند تا رگهای لنفاوی در سختشکم مغز گرفتهشده از اجساد انسان را آشکار کنند. این به دانشمندان اجازه داد تا وجود این عروق را در نزدیکی سطح مغز تایید کنند. و قویاً پیشنهاد کرد که سیستم لنفاوی مستقیماً با مغز در تعامل است.
نتایج، یافتههای یک مطالعه مهم را که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، گسترش داد. این نتایج نشان داد که به نظر میرسد مغز مواد زائد را در طول خواب دفع میکند.
اما مشخص نبود که این مواد زائد چگونه از سر خارج می شوند. اکنون به نظر می رسد که حداقل برخی از مواد زائد ممکن است از طریق سیستم لنفاوی خارج شوند.