نوروآناتومی بالینی؛ مخ: بزرگترین بخش مغز انسان

The cerebrum is the largest part of the human brain that fills most of the cranial cavity. Its large size is the result of a progressive (telencephalization) centralization of the various higher sensory and motor centres of the brain during evolution.

مخ بزرگترین بخش مغز انسان است که بیشتر حفره جمجمه را پر می‌کند. اندازه بزرگ آن نتیجه تمرکز پیشرونده (تلانسفالیزاسیون) مراکز حسی و حرکتی بالاتر مختلف مغز در طول تکامل است.

The cerebrum is a heavily, convoluted bilobed structure (Fig. 12.1). The two lateral halves are called cerebral hemispheres. When the two cerebral, hemispheres are viewed together from above, they assume the shape of an ovoid mass, which is broader behind than in front. The widest transverse diameter corresponds with a line connecting the two parietal tuberosities.

مخ یک ساختار دو لوبی سنگین و پیچیده است (شکل 12.1). دو نیمه جانبی، نیمکره‌های مغزی نامیده می‌شوند. وقتی دو نیمکره مغزی از بالا با هم مشاهده می‌شوند، شکل یک توده تخم‌مرغی را به خود می‌گیرند که در پشت پهن‌تر از جلو است. عریض‌ترین قطر عرضی با خطی که دو برآمدگی آهیانه را به هم متصل می‌کند، مطابقت دارد.

FIG. 12.1 Superior view of the cerebrum.

A deep median cleft, the longitudinal cerebral fissure, incompletely separates the two cerebral hemispheres. Both in front and behind, the cleft is complete, but in the central part the cleft extends downwards up to the corpus callosum which is a large mass of white fibres joining the two cerebral hemispheres across the median plane.

شکل ۱۲.۱ نمای فوقانی از مخ.

یک شکاف میانی عمیق، شیار طولی مغزی، دو نیمکره مغزی را به طور ناقص از هم جدا می‌کند. این شکاف هم در جلو و هم در عقب کامل است، اما در قسمت مرکزی، شکاف به سمت پایین تا جسم پینه‌ای امتداد می‌یابد که توده بزرگی از الیاف سفید است که دو نیمکره مغزی را در صفحه میانی به هم متصل می‌کند.

The longitudinal cerebral fissure is occupied by the following structures:

1. Falx cerebri (a sickle-shaped fold of dura mater).

2. Fold of arachnoid that follows the surfaces of the falx cerebri.

3. Pia mater covering the medial surface of the falx cerebri.

4. Anterior cerebral arteries and veins (which lie in the subarachnoid space between the arachnoid and the pia).

شکاف طولی مغز توسط ساختارهای زیر اشغال شده است:

1. داس مغزی (چین داسی شکل سخت شامه).

2. چین عنکبوتیه که سطوح داس مغزی را دنبال می‌کند.

3. نرم شامه که سطح داخلی داس مغزی را می‌پوشاند.

4. شریان‌ها و وریدهای مغزی قدامی (که در فضای زیر عنکبوتیه بین آراکنوئید و نرم شامه قرار دارند).

Each cerebral hemisphere consists of: (a) an outer layer of grey matter called cerebral cortex, (b) an inner mass of white matter, (c) large masses of grey matter embedded in the basal part of the white matter called basal ganglia/basal nuclei, and (d) a cavity within it called lateral ventricle (Fig. 12.2).

هر نیمکره مغزی شامل موارد زیر است: (الف) یک لایه بیرونی از ماده خاکستری به نام قشر مغز، (ب) یک توده داخلی از ماده سفید، (ج) توده‌های بزرگی از ماده خاکستری که در قسمت قاعده‌ای ماده سفید به نام عقده‌های قاعده‌ای/هسته‌های قاعده‌ای قرار گرفته‌اند، و (د) حفره‌ای در داخل آن به نام بطن جانبی (شکل 12.2).

FIG. 12.2 Coronal section of the cerebral hemisphere showing its structure. Also note the borders and surfaces of the cerebral hemisphere. (CN = caudate nucleus, T = thalamus, P = putamen, C = claustrum, A = amygdaloid body.)

شکل 12.2 برش کرونال نیمکره مغزی که ساختار آن را نشان می‌دهد. همچنین به مرزها و سطوح نیمکره مغزی توجه کنید. (CN = هسته دم‌دار، T = تالاموس، P = پوتامن، C = کلاستروم، A = جسم آمیگدال.)

External Features of the Cerebral Hemisphere

The external features of the cerebral hemisphere include poles, surfaces, borders, sulci, and gyri.

ویژگی‌های خارجی نیمکره مغزی

ویژگی‌های خارجی نیمکره مغزی شامل قطب‌ها، سطوح، مرزها، شیارها و چین‌های مغزی است.

Poles (Figs 12.2 and 12.3)

Each cerebral hemisphere presents three poles – frontal, occipital, and temporal. The anterior end of the hemisphere is the frontal pole and the posterior end the occipital pole. The temporal pole is below and in front at the junction of orbital and tentorial surfaces.

قطب‌ها (شکل‌های ۱۲.۲ و ۱۲.۳)

هر نیمکره مغزی سه قطب دارد – پیشانی، پس‌سری و گیجگاهی. انتهای قدامی نیمکره، قطب پیشانی و انتهای خلفی آن قطب پس‌سری است. قطب گیجگاهی در زیر و جلو، در محل اتصال سطوح حدقه‌ای و چادرینه قرار دارد.

• The frontal pole at the anterior end of the hemisphere is more rounded than the occipital pole. It lies opposite the medial part of the superciliary arch.

• قطب پیشانی در انتهای قدامی نیمکره، گردتر از قطب پس‌سری است. این قطب در مقابل قسمت داخلی قوس فوقانی قرار دارد.

• The occipital pole at the posterior end of the hemisphere is more pointed than the frontal pole. It lies at a short distance superolateral to the external occipital protuberance.

• قطب پس‌سری در انتهای خلفی نیمکره، نوک‌تیزتر از قطب پیشانی است. این قطب در فاصله کمی از برآمدگی خارجی پس‌سری و در قسمت فوقانی-خارجی آن قرار دارد.

• The temporal pole between frontal and temporal poles points forwards. It fits into the anterior part of the middle cranial fossa and is overhung by the lesser wing of the sphenoid.

• قطب گیجگاهی بین قطب‌های پیشانی و گیجگاهی به سمت جلو است. این قطب در قسمت قدامی حفره جمجمه‌ای میانی قرار می‌گیرد و توسط بال کوچک استخوان اسفنوئید آویزان است.

N.B. The temporal pole is the primitive posterior pole that has curved ventrocaudally for better accommodation during the growth of the cerebrum.

توجه: قطب گیجگاهی، قطب خلفی اولیه است که برای تطابق بهتر در طول رشد مخ، به سمت بطن-دم خمیده شده است.

Surfaces

Each cerebral hemisphere has three surfaces – superolat-eral, medial, and inferior (Fig. 12.2).

سطوح

هر نیمکره مغزی دارای سه سطح است – فوقانی-جانبی، میانی و تحتانی (شکل 12.2).

1. The superolateral surface is most convex and most extensive. It faces upwards and laterally and conforms to the corresponding half of the cranial vault.

۱. سطح فوقانی-جانبی محدب‌ترین و گسترده‌ترین سطح است. این سطح رو به بالا و طرفین قرار دارد و با نیمه‌ی متناظر طاق جمجمه مطابقت دارد.

2. The medial surface is flat and vertical. It presents a thick C-shaped cut surface of the corpus callosum.

۲. سطح داخلی صاف و عمودی است. این سطح دارای یک سطح برش C شکل ضخیم از جسم پینه‌ای است.

3. The inferior surface is irregular to adopt the floors of anterior and middle cranial fossae. It is divided into two parts by a deep horizontal groove or sulcus, the stem of lateral sulcus, viz. (a) a small anterior part, the orbital surface, and (b) a large posterior part, the tento-rial surface.

۳. سطح تحتانی نامنظم است و کف حفره‌های جمجمه‌ای قدامی و میانی را در بر می‌گیرد. این سطح توسط یک شیار یا شیار افقی عمیق، ساقه‌ی شیار جانبی، به دو قسمت تقسیم می‌شود: (الف) یک قسمت کوچک قدامی، سطح کاسه چشمی، و (ب) یک قسمت بزرگ خلفی، سطح چادرینه-ریال.

Borders

Each cerebral hemisphere presents six borders (Figs 12.2 and 12.3), viz. superomedial, superciliary, inferolateral, medial orbital, medial occipital and inferomedial.

مرزها

هر نیمکره مغزی شش مرز دارد (شکل‌های 12.2 و 12.3)، یعنی مرز فوقانی-داخلی، مرز فوقانی-مژگانی، مرز تحتانی-جانبی، مرز داخلی-کرانه‌ای، مرز داخلی-پس‌سری و مرز داخلی-فرعی.

FIG. 12.3 Inferior aspect of cerebral hemisphere showing borders, surfaces, and poles.

شکل 12.3 بخش تحتانی نیمکره مغزی که مرزها، سطوح و قطب‌ها را نشان می‌دهد.

1. The superomedial border separates the superolateral surface from the medial surface.

۱. مرز فوقانی داخلی، سطح فوقانی جانبی را از سطح داخلی جدا می‌کند.

2. The superciliary border is at the junction of superolateral and orbital surfaces. It lies just behind the superciliary arch hence its name strictly speaking, it is the orbital part of the inferolateral border.

۲. مرز فوقانی مژگانی در محل اتصال سطوح فوقانی جانبی و حدقه‌ای قرار دارد. این مرز درست پشت قوس فوقانی مژگانی قرار دارد، از این رو به طور دقیق نام آن، بخش حدقه‌ای مرز تحتانی جانبی است.

3. The inferolateral border separates the superolateral surface from the tentorial surface. Posteriorly this border exhibits a notch, the preoccipital notch about 3 cm in front of the occipital pole. This notch is used as a useful surface landmark.

۳. مرز تحتانی جانبی، سطح فوقانی جانبی را از سطح چادرینه جدا می‌کند. در قسمت خلفی این مرز، یک بریدگی وجود دارد، بریدگی پیش‌سرخی حدود ۳ سانتی‌متر جلوتر از قطب پس‌سری. این بریدگی به عنوان یک نشانه سطحی مفید استفاده می‌شود.

4. The medial orbital border (Fig. 12.3) separates the medial surface from the orbital surface.

۴. مرز داخلی حدقه‌ای (شکل ۱۲.۳) سطح داخلی را از سطح حدقه‌ای جدا می‌کند.

5. The inferomedial/hippocampal border (Fig. 12.3) surrounds the cerebral peduncle. It is formed by the medial aspect of the uncus and parahippocampal gyrus.

۵. مرز تحتانی داخلی/هیپوکامپ (شکل ۱۲.۳) پایه مغزی را احاطه کرده است. این لبه توسط سطح داخلی آنکوس و شکنج پاراهیپوکامپ تشکیل شده است.

6. The medial occipital border (Fig. 12.3) separates the medial surface from the tentorial surface.

6. مرز داخلی پس‌سری (شکل 12.3) سطح داخلی را از سطح چادرینه جدا می‌کند.

Sulci and Gyri

The cerebral cortex (the surface layer of grey matter) is highly extensive in man. To accommodate it in the limited space available within the rigid cranial cavity, the surface of cerebral hemisphere becomes folded, producing numerous convolutions separated by fissures. These convolutions and fissures are termed gyri and sulci respectively. In human brain the total surface area of cerebral hemisphere is about 2000 cm but approximately two-third of this is hidden from the surface view within the walls of the sulci.

سولسی و جیری

قشر مغزی (لایه سطحی ماده خاکستری) در انسان بسیار گسترده است. برای جا دادن آن در فضای محدود موجود در حفره جمجمه سفت و سخت، سطح نیمکره مغزی چین می‌خورد و پیچ و خم‌های متعددی ایجاد می‌کند که توسط شیارهایی از هم جدا می‌شوند. این پیچ و خم‌ها و شیارها به ترتیب جیری و سولسی نامیده می‌شوند. در مغز انسان، مساحت کل سطح نیمکره مغزی حدود 2000 سانتی‌متر مربع است، اما تقریباً دو سوم این مساحت در دیواره‌های سولسی از دید سطحی پنهان است.

A brain with convoluted cerebral cortex is termed gyrencephalic while the one with smooth cortex, lissen-cephalic (Gk. lissos = smooth).

مغزی با قشر مغزی پیچ خورده، جیرنسفالیک نامیده می‌شود، در حالی که مغزی با قشر صاف، لیسن-سفالیک (لیسن-سفالیک به معنی صاف) نامیده می‌شود.

In general, man and other higher mammals have gyren-cephalic brain while the reptiles, birds and lower mammals have lissencephalic brain.

به طور کلی، انسان و سایر پستانداران عالی مغز جیرن-سفالیک دارند، در حالی که خزندگان، پرندگان و پستانداران پست‌تر مغز لیسنسفالیک دارند.

The sulci vary in depth from slight grooves to deep fissures and some of them are sufficiently deep to indent the wall of the lateral ventricle in the depth of the hemisphere.

شیارها از نظر عمق از شیارهای کوچک تا شکاف‌های عمیق متغیر هستند و برخی از آنها به اندازه‌ای عمیق هستند که دیواره بطن جانبی را در عمق نیمکره فرو می‌برند.

The gyri consist of a central core of white matter (nerve fibres running to and from the overlying cortex) covered by a layer of grey matter, the cerebral cortex.

چین و شکنج‌ها از یک هسته مرکزی ماده سفید (رشته‌های عصبی که به قشر پوشاننده می‌روند و از آن خارج می‌شوند) تشکیل شده‌اند که توسط لایه‌ای از ماده خاکستری، قشر مغز، پوشیده شده است.

There is a great deal of individual variations in the details of sulci and gyri. Therefore, the following account deals with only some important sulci and gyri.

جزئیات شیارها و چین و شکنج‌ها بسیار متنوع است. بنابراین، شرح زیر تنها به برخی از چین و شکنج‌های مهم می‌پردازد.

Main cerebral sulci

Main cerebral sulci are fairly constant in position and shape and include lateral, central, parieto-occipital and calcarine sulci.

شیارهای اصلی مغز

شیارهای اصلی مغز از نظر موقعیت و شکل نسبتاً ثابت هستند و شامل شیارهای جانبی، مرکزی، جداری-پس‌سری و کالکارینی می‌شوند.

Lateral sulcus (of Sylvius) (Figs 12.4, 12.6)

Lateral sulcus is the most conspicuous of all the cerebral sulci and has a stem and three rami. The stem of the sulcus begins as a deep cleft on the inferior surface of the cerebral hemisphere at the anterior perforated substance and extends laterally between the temporal pole and the posterior part of the orbital surface of the hemisphere. On reaching the superolateral surface it divides into three rami: (a) anterior horizontal, (b) anterior ascending, and (c) posterior.

شیار جانبی (سیلویوس) (شکل‌های 12.4، 12.6)

شیار جانبی بارزترین شیارهای مغزی است و دارای یک ساقه و سه شاخه است. ساقه شیار به صورت یک شکاف عمیق در سطح تحتانی نیمکره مغزی در ماده سوراخ‌دار قدامی شروع می‌شود و به صورت جانبی بین قطب گیجگاهی و قسمت خلفی سطح مداری نیمکره امتداد می‌یابد. با رسیدن به سطح فوقانی-جانبی، به سه شاخه تقسیم می‌شود: (الف) افقی قدامی، (ب) صعودی قدامی و (ج) خلفی.

The anterior horizontal ramus is about 2.5 cm long and passes forwards into the inferior frontal gyrus. The anterior ascending ramus runs upwards for about 2.5 cm in the same gyrus. The posterior ramus (the main part of the sulcus) is about 7.5 cm long and runs posteriorly and slightly upwards across the lateral surface and ends in the inferior parietal lobule by an upturned posterior end.

شیار افقی قدامی حدود 2.5 سانتی‌متر طول دارد و به سمت جلو به شکنج پیشانی تحتانی می‌رود. شاخک صعودی قدامی در همان شکنج حدود ۲.۵ سانتی‌متر به سمت بالا امتداد دارد. شاخک خلفی (قسمت اصلی شیار) حدود ۷.۵ سانتی‌متر طول دارد و به سمت عقب و کمی به سمت بالا در سطح جانبی امتداد می‌یابد و توسط یک انتهای خلفی رو به بالا در لوبول آهیانه تحتانی خاتمه می‌یابد.

N.B. The three rami of lateral sulcus diverge from each other at a point called Sylvian point.

توجه: سه شاخک شیار جانبی در نقطه‌ای به نام نقطه سیلویان از یکدیگر جدا می‌شوند.

Central sulcus (of Rolando) (Fig. 12.4)

Central sulcus begins by cutting the superomedial border of the hemisphere about 1 cm behind the midpoint between the frontal and occipital poles, runs sinuously downwards and forwards at an angle of 70° and ends just above the posterior ramus of the lateral sulcus. Its upper end usually extends into the medial surface. The central sulcus forms the boundary between the motor area of the cerebral hemisphere in front and the sensory area behind.

شیار مرکزی (از رولاندو) (شکل ۱۲.۴)

شیار مرکزی با بریدن مرز فوقانی داخلی نیمکره حدود ۱ سانتی‌متر پشت نقطه میانی بین قطب‌های پیشانی و پس‌سری شروع می‌شود، به صورت سینوسی به سمت پایین و جلو با زاویه ۷۰ درجه امتداد می‌یابد و درست بالای شاخ خلفی شیار جانبی پایان می‌یابد. انتهای بالایی آن معمولاً به سطح داخلی امتداد می‌یابد. شیار مرکزی مرز بین ناحیه حرکتی نیمکره مغزی در جلو و ناحیه حسی در پشت را تشکیل می‌دهد.

N.B. It is the only sulcus of any length that indents the superomedial border of the hemisphere. This sulcus serves as a key to localize the other sulci and gyri for the pathologist while performing an autopsy.

توجه: این تنها شیار با هر طولی است که مرز فوقانی داخلی نیمکره را فرو می‌کند. این شیار به عنوان کلیدی برای تعیین محل سایر شیارها و چین‌های مغزی برای پاتولوژیست هنگام انجام کالبدشکافی عمل می‌کند.

Calcarine sulcus

Calcarine sulcus is present on the medial surface of the cerebral hemisphere. It begins as a deep fissure, a little below the posterior end of the corpus callosum, the sple-nium and follows an arched course with a convexity upwards to the occipital pole and may extend slightly on to the superolateral surface.

شیار کالکارین

شیار کالکارین در سطح داخلی نیمکره مغزی وجود دارد. این شیار به صورت یک شکاف عمیق، کمی پایین‌تر از انتهای خلفی جسم پینه‌ای، طحال، شروع می‌شود و یک مسیر قوسی شکل با تحدب به سمت بالا تا قطب پس‌سری را دنبال می‌کند و ممکن است کمی تا سطح فوقانی-جانبی امتداد یابد.

Parieto-occipital sulcus

Parieto-occipital sulcus is present on the medial surface of the hemisphere. It begins at the midpoint of the calcarine sulcus and courses upwards and slightly backwards to cut the superomedial border of the hemisphere about 5 cm in front of the occipital pole, and may extend slightly on to the superolateral surface.

شیار آهیانه-پس‌سری

شیار آهیانه-پس‌سری در سطح داخلی نیمکره وجود دارد. از نقطه میانی شیار کالکارین شروع می‌شود و به سمت بالا و کمی عقب امتداد می‌یابد تا مرز فوقانی-داخلی نیمکره را حدود ۵ سانتی‌متر جلوتر از قطب پس‌سری قطع کند و ممکن است کمی تا سطح فوقانی-جانبی امتداد یابد.

Lobes of Cerebral Hemisphere (Fig. 12.4)

To discuss further about sulci and gyri and other aspects of the cerebral hemisphere, the superolateral surface of the hemisphere is arbitrarily divided into four lobes – frontal, parietal, temporal and occipital with the help of: (a) three main sulci, central, lateral and parieto-occipital, and (b) two imaginary lines. The first imaginary line is a vertical line joining the parieto-occipital sulcus to the preoccipital notch, and the second line is a backward continuation of the horizontal part of the posterior ramus of the lateral sulcus till it joins the first line (Fig. 12.4).

لوب‌های نیمکره مغزی (شکل 12.4)

برای بحث بیشتر در مورد شیارها و چین‌های مغزی و سایر جنبه‌های نیمکره مغزی، سطح فوقانی-جانبی نیمکره به طور دلخواه به چهار لوب – پیشانی، آهیانه، گیجگاهی و پس‌سری – با کمک موارد زیر تقسیم می‌شود: (الف) سه شیار اصلی، مرکزی، جانبی و آهیانه-پس‌سری، و (ب) دو خط فرضی. خط فرضی اول، خطی عمودی است که شیار آهیانه-پس‌سری را به بریدگی پیش‌پس‌سری متصل می‌کند، و خط دوم، ادامه‌ی رو به عقب قسمت افقی شاخ خلفی شیار جانبی تا رسیدن به خط اول است (شکل 12.4).

FIG. 12.4 Division of superolateral surface of the left cerebral hemisphere into four lobes.

شکل ۱۲.۴ تقسیم سطح فوقانی-جانبی نیمکره چپ مغز به چهار لوب.

The frontal lobe lies anterior to the central sulcus, and above the posterior ramus of the lateral sulcus.

لوب پیشانی در جلوی شیار مرکزی و بالای شاخک خلفی شیار جانبی قرار دارد.

The parietal lobe lies behind the central sulcus and in front of the upper part of the first imaginary line. Below it is bounded by the posterior ramus of lateral sulcus and the second imaginary line.

لوب آهیانه در پشت شیار مرکزی و جلوی قسمت بالایی خط فرضی اول قرار دارد. در زیر آن، شاخک خلفی شیار جانبی و خط فرضی دوم محدود شده است.

The temporal lobe lies below the posterior ramus of lateral sulcus and second imaginary line. It is separated from the occipital lobe by the lower part of the first imaginary line.

لوب گیجگاهی در زیر شاخک خلفی شیار جانبی و خط فرضی دوم قرار دارد. این لوب توسط قسمت پایینی خط فرضی اول از لوب پس سری جدا می‌شود.

The occipital lobe lies behind the vertical line joining the parieto-occipital sulcus and preoccipital notch.

لوب پس سری در پشت خط عمودی که شیار آهیانه-پس سری و بریدگی پیش سری را به هم متصل می‌کند، قرار دارد.

Insula/island of Reil (also called central lobe)

It is customary to consider the insula separately from the four main lobes (vide supra) of the cerebral hemisphere.

اینسولا/جزیره ریل (همچنین لوب مرکزی نامیده می‌شود)

معمولاً اینسولا را جدا از چهار لوب اصلی (وید سوپرا) نیمکره مغزی در نظر می‌گیرند.

The insula is the submerged (hidden) portion of the cerebral cortex in the floor of the lateral sulcus (Fig. 12.5). It has been submerged from the surface during development of brain due to the overgrowth of the surrounding cortical areas and can be seen only when the lips of the lateral sulcus are widely pulled apart. It is triangular in shape and surrounded all around by a sulcus, the circular sulcus except anteroinferiorly at its apex called limen insulae which is continuous with the anterior perforated substance.

اینسولا بخش فرورفته (پنهان) قشر مغز در کف شیار جانبی است (شکل 12.5). این بخش در طول رشد مغز به دلیل رشد بیش از حد نواحی قشری اطراف، از سطح فرورفته است و تنها زمانی قابل مشاهده است که لب‌های شیار جانبی به طور گسترده از هم جدا شوند. این بخش مثلثی شکل است و در اطراف آن توسط یک شیار احاطه شده است، شیار دایره‌ای شکل به جز شیار قدامی-پایینی در رأس آن که اینسولاهای لیمن نامیده می‌شود و با ماده سوراخ‌دار قدامی در امتداد است.

FIG. 12.5 The insula (island of Reil) exposed by removing the opercula. Note: Insula is also called ‘central lobe.’

شکل 12.5 اینسولا (جزیره ریل) که با برداشتن سرپوش نمایان شده است. توجه: اینسولا «لوب مرکزی» نیز نامیده می‌شود.

FIG. 12.6 Superolateral surface of the left cerebral hemisphere showing lobes, sulci and gyri. (SFG = superior frontal gyrus, MFG = middle frontal gyrus, IFG = inferior frontal gyrus (a. pars orbitalis, b. pars triangularis, c. pars opercularis), STG = superior temporal gyrus, MTG = middle temporal gyrus, ITG = inferior temporal gyrus, IPL = inferior parietal lobule.)

شکل ۱۲.۶ سطح فوقانی جانبی نیمکره چپ مغز که لوب‌ها، شیارها و شکنج‌ها را نشان می‌دهد. (SFG = شکنج پیشانی فوقانی، MFG = شکنج پیشانی میانی، IFG = شکنج پیشانی تحتانی (الف. پارس اوربیتالیس، ب. پارس تریانگولاریس، ج. پارس اوپرکولاریس)، STG = شکنج گیجگاهی فوقانی، MTG = شکنج گیجگاهی میانی، ITG = شکنج گیجگاهی تحتانی، IPL = لوبول آهیانه تحتانی.)

The insula is divided into two regions – anterior and posterior by a central sulcus. The anterior region presents 3 or 4 short gyri called gyri brevia and the posterior region presents 1 or 2 long gyri called gyri longa.

اینسولا توسط یک شیار مرکزی به دو ناحیه قدامی و خلفی تقسیم می‌شود. ناحیه قدامی دارای ۳ یا ۴ شکنج کوتاه به نام شکنج کوتاه و ناحیه خلفی دارای ۱ یا ۲ شکنج بلند به نام شکنج بلند است.

The insula is hidden from the surface view by the overgrown cortical areas of frontal, parietal and temporal lobes. These areas are termed frontal, frontoparietal and temporal opercula (operculum = lid). The superior surface of the temporal operculum presents anterior and posterior transverse temporal gyri.

اینسولا توسط نواحی قشری بیش از حد رشد یافته لوب‌های پیشانی، آهیانه و گیجگاهی از دید سطحی پنهان است. این نواحی به نام‌های سرپوش پیشانی، سرپوش جلویی-آهیانه ای و سرپوش گیجگاهی (سرپوش = پلک) نامیده می‌شوند. سطح فوقانی سرپوش گیجگاهی دارای چین‌های گیجگاهی عرضی قدامی و خلفی است.

The middle cerebral artery and deep middle cerebral vein lie on the surface of the insula.

شریان مغزی میانی و ورید مغزی میانی عمقی روی سطح اینسولا قرار دارند.

Sulci and Gyri on the Superolateral Surface of the Cerebral Hemisphere (Fig. 12.6)

In the frontal lobe

شیارها و چین‌های روی سطح فوقانی-جانبی نیمکره مغزی (شکل ۱۲.۶)

در لوب پیشانی

• The prefrontal sulcus often broken into two or three parts, runs downwards and forwards parallel and little anterior to the central sulcus. The area between the central and precentral sulci is called precentral gyrus.

• شیار پیش‌پیشانی که اغلب به دو یا سه قسمت تقسیم می‌شود، به سمت پایین و جلو، موازی و کمی جلوتر از شیار مرکزی امتداد دارد. ناحیه بین شیارهای مرکزی و پیش‌پیشانی، شکنج پیش‌پیشانی نامیده می‌شود.

• Anterior to the precentral sulcus there are two sulci called superior and inferior frontal sulci which run horizontally. These sulci divide the region of frontal lobe in front of precentral sulcus into superior, middle, and inferior frontal gyri.

• در جلوی شیار پیش‌پیشانی، دو شیار به نام‌های شیارهای پیشانی فوقانی و تحتانی وجود دارد که به صورت افقی امتداد دارند. این شیارها، ناحیه لوب پیشانی را در جلوی شیار پیش‌پیشانی به شکنج‌های پیشانی فوقانی، میانی و تحتانی تقسیم می‌کنند.

• The anterior and ascending rami of lateral sulcus divide the inferior frontal gyrus into three parts. The part below the anterior ramus is called pars orbitalis, the part between the anterior and ascending rami the pars trian-gularis and the part posterior to the ascending ramus, the pars opercularis.

• شاخه‌های قدامی و صعودی شیار جانبی، شکنج پیشانی تحتانی را به سه قسمت تقسیم می‌کنند. قسمت زیر شاخ قدامی، پارس اوربیتالیس، قسمت بین شاخ قدامی و صعودی، پارس مثلثی-گولاریس و قسمت خلفی شاخ صعودی، پارس اوپرکولاریس نامیده می‌شود.

In the parietal lobe

در لوب آهیانه

• The postcentral sulcus runs downwards and forwards, a little behind and parallel to the central sulcus. The area between these two sulci is called the postcentral gyrus.

• شیار پس مرکزی به سمت پایین و جلو، کمی عقب‌تر و موازی با شیار مرکزی امتداد دارد. ناحیه بین این دو شیار، شکنج پس مرکزی نامیده می‌شود.

• The rest of the parietal lobe is divided into a superior and inferior parietal lobules by an intraparietal sulcus which runs horizontally backwards from the postcentral sulcus.

• بقیه لوب آهیانه توسط یک شیار درون آهیانه ای که به صورت افقی از شیار پس مرکزی به سمت عقب امتداد دارد، به لوب های آهیانه ای فوقانی و تحتانی تقسیم می شود.

• The upturned posterior end of the posterior ramus of lateral sulcus, and the posterior ends of superior and inferior temporal sulci extends into the inferior parietal lobule to divide it into three parts: (a) the part that surrounds the posterior ramus of lateral sulcus is called supra marginal gyrus, (b) the part surrounding the superior temporal sulcus, the angular gyrus, and (c) the part surrounding the inferior temporal sulcus, the arcus temporo-occipitalis.

• بقیه لوب آهیانه توسط یک شیار درون آهیانه‌ای که به صورت افقی از شیار پس مرکزی به سمت عقب امتداد دارد، به لوبول‌های آهیانه‌ای فوقانی و تحتانی تقسیم می‌شود. • انتهای خلفی رو به بالا شاخه خلفی شیار جانبی و انتهای خلفی شیارهای گیجگاهی فوقانی و تحتانی به داخل لوبول آهیانه تحتانی امتداد می‌یابد و آن را به سه قسمت تقسیم می‌کند: (الف) قسمتی که شاخه خلفی شیار جانبی را احاطه می‌کند، شکنج فوقانی حاشیه‌ای نامیده می‌شود، (ب) قسمتی که شیار گیجگاهی فوقانی را احاطه می‌کند، شکنج زاویه‌ای نامیده می‌شود، و (ج) قسمتی که شیار گیجگاهی تحتانی را احاطه می‌کند، کمان گیجگاهی-پس‌سری نامیده می‌شود.

In the temporal lobe

در لوب گیجگاهی

There are two sulci in this lobe that run parallel to the posterior ramus of the lateral sulcus. These are termed superior and inferior temporal sulci, and divide the temporal lobe into superior, middle and inferior temporal gyri.

در این لوب دو شیار وجود دارد که به موازات شاخه خلفی شیار جانبی امتداد دارند. این شیارها شیار گیجگاهی فوقانی و تحتانی نامیده می‌شوند و لوب گیجگاهی را به شیارهای گیجگاهی فوقانی، میانی و تحتانی تقسیم می‌کنند.

The superior surface of superior temporal gyrus presents two transverse temporal gyri. The anterior transverse temporal gyrus also called Heschl’s gyrus forms the primary auditory area of the cortex.

سطح فوقانی شیار گیجگاهی فوقانی دارای دو شیار گیجگاهی عرضی است. شیار گیجگاهی عرضی قدامی که شیار هشل نیز نامیده می‌شود، ناحیه شنوایی اولیه قشر مغز را تشکیل می‌دهد.

In the occipital lobe

The occipital lobe possesses rather three short sulci, lateral and transverse occipital sulci and lunate sulcus.

در لوب پس‌سری

لوب پس‌سری دارای سه شیار کوتاه، شیارهای پس‌سری جانبی و عرضی و شیار هلالی است.

1. Lateral occipital sulcus runs horizontally and divides this lobe into superior and inferior occipital gyri.

2. Lunate sulcus is C-shaped sulcus with forward convexity just in front of the occipital pole.

3. Transverse occipital sulcus runs downwards into the uppermost part of the occipital lobe from the supero-medial border of hemisphere, a little behind the parieto-occipital sulcus.

۱. شیار پس‌سری جانبی به صورت افقی امتداد دارد و این لوب را به شکنج‌های پس‌سری فوقانی و تحتانی تقسیم می‌کند.

۲. شیار هلالی (لونیت سولکوس) شیاری C شکل با تحدب رو به جلو درست در جلوی قطب پس‌سری است.

۳. شیار پس‌سری عرضی از لبه فوقانی-میانی نیمکره، کمی عقب‌تر از شیار جداری-پس‌سری، به سمت پایین و به بالاترین قسمت لوب پس‌سری امتداد می‌یابد.

N.B. The cortex surrounding the parieto-occipital sulcus on the superolateral surface is termed arcus parieto-occip-italis. It lies in both parietal and occipital lobes.

توجه: قشر مغز که شیار جداری-پس‌سری را در سطح فوقانی-جانبی احاطه کرده است، قوس جداری-پس‌سری-ایتالیایی نامیده می‌شود. این قوس در هر دو لوب جداری و پس‌سری قرار دارد.

Sulci and Gyri on the Medial Surface of the Cerebral Hemisphere (Fig. 12.7)

The presence of corpus callosum is the most conspicuous feature seen on the medial surface of the cerebral hemisphere. It is C-shaped thick bundle of commissural fibres. It consists of a central part, the trunk, a thick posterior end, the splenium and curved anterior end, the genu.

شیارها و شکنج‌ها در سطح داخلی نیمکره مغزی (شکل 12.7)

وجود جسم پینه‌ای بارزترین ویژگی مشاهده شده در سطح داخلی نیمکره مغزی است. این جسم پینه‌ای یک دسته ضخیم C شکل از الیاف رابط است. این جسم پینه‌ای از یک قسمت مرکزی به نام تنه، یک انتهای خلفی ضخیم به نام اسپلنیوم و انتهای قدامی خمیده به نام زانو تشکیل شده است.

FIG. 12.7 Medial surface of the left cerebral hemisphere showing lobes, sulci and gyri. (Note: In this figure tentorial surface of hemisphere is also seen.) The interrupted lines indicate the approximate boundaries of the lobes. (PCL = paracentral lobule.)

شکل 12.7 سطح داخلی نیمکره چپ مغز که لوب‌ها، شیارها و شکنج‌ها را نشان می‌دهد. (توجه: در این شکل سطح چادری نیمکره نیز دیده می‌شود.) خطوط منقطع مرزهای تقریبی لوب‌ها را نشان می‌دهند. (PCL = لوبول پاراسنترال.)

The sulci and gyri on the medial surface are located above, in front and behind the corpus callosum.

شیارها و شکنج‌ها در سطح داخلی در بالا، جلو و پشت جسم پینه‌ای قرار دارند.

These are as follows:

• Cingulate sulcus: It is the most prominent sulcus which follows a curved course about 1 cm above and parallel to the upper convex margin of the corpus callosum. Anteriorly it ends below the genu of corpus callosum, posteriorly it turns upwards to reach the superomedial border of the hemisphere a little behind the upper end of the central sulcus.

این شیارها به شرح زیر هستند:

• شیار سینگولیت: این شیار برجسته‌ترین شیار است که مسیری منحنی را حدود ۱ سانتی‌متر بالاتر و موازی با لبه محدب بالایی جسم پینه‌ای طی می‌کند. در قسمت قدامی، زیر زانوی جسم پینه‌ای به پایان می‌رسد، و در قسمت خلفی به سمت بالا می‌چرخد تا به مرز فوقانی-میانی نیمکره، کمی عقب‌تر از انتهای بالایی شیار مرکزی، برسد.

The area between the cingulate sulcus and the corpus callosum is termed cingulate gyrus.

ناحیه بین شیار سینگولیت و جسم پینه‌ای، شکنج سینگولیت نامیده می‌شود.

• Just in front of lamina terminalis, there are paraterminal and parolfactory gyri and anterior and posterior parol-factory sulci.

• درست در جلوی لامینا ترمینالیس، شکنج‌های پاراترمینال و پارول بویایی و شیارهای پارول-فاکتوری قدامی و خلفی وجود دارند.

• Callosal sulcus. It separates the cingulate gyrus from the corpus callosum.

• شیار پینه‌ای. این شیار، شکنج سینگولیت را از جسم پینه‌ای جدا می‌کند.

• The part of medial surface between the cingulate sulcus and the superomedial border of hemisphere is divided by a short offshoot sulcus ascending from the cingulate sulcus above the middle of the trunk of corpus callosum into two parts:

• بخشی از سطح داخلی بین شیار سینگولیت و حاشیه فوقانی داخلی نیمکره توسط یک شیار فرعی کوتاه که از شیار سینگولیت در بالای وسط تنه جسم پینه‌ای بالا می‌رود، به دو قسمت تقسیم می‌شود:

– a small part around the upper part of the central sulcus, the paracentral lobule, and

– a larger medial part the medial frontal gyrus.

– بخش کوچکی در اطراف قسمت بالایی شیار مرکزی، لوبول پاراسنترال، و

– بخش داخلی بزرگتر، شکنج پیشانی داخلی.

The boundaries of paracentral lobule needs to be elaborated, as it is the cortical (highest) centre of micturition and defecation. The paracentral lobule is bounded above, by the superomedial border of the hemisphere, below by the cingulate sulcus, and posteriorly by the upturned posterior end of the cingulate sulcus. The paracentral lobule is invaded by the downturned upper end of the central sulcus.

مرزهای لوبول پاراسنترال باید به طور دقیق مشخص شود، زیرا این لوبول مرکز قشری (بالاترین) دفع ادرار و مدفوع است. لوبول پاراسنترال از بالا توسط حاشیه فوقانی داخلی نیمکره، از پایین توسط شیار سینگولیت و از عقب توسط انتهای خلفی رو به بالا شیار سینگولیت محدود می‌شود. انتهای بالایی رو به پایین شیار مرکزی، لوبول پاراسنترال را در بر می‌گیرد.

• The posterior part of medial surface behind the para-central lobule has two main sulci: the calcarine sulcus, and the parieto-occipital sulcus.

• قسمت خلفی سطح داخلی پشت لوبول پاراسنترال دارای دو شیار اصلی است: شیار کالکارین و شیار جداری-پس‌سری.

(a) Calcarine sulcus. It is already described on page 142. A small region between the splenium and calcarine sulcus is termed isthmus.

(b) Parieto-occipital sulcus. It is already described on page 142.

(الف) شیار کالکارین. قبلاً در صفحه ۱۴۲ توضیح داده شده است. ناحیه کوچکی بین اسپلنیوم و شیار کالکارین، تنگه نامیده می‌شود.

(ب) شیار پاریتو-اکسیپیتال. قبلاً در صفحه ۱۴۲ توضیح داده شده است.

The triangular area between the posterior part of the cal-carine sulcus (also called postcalcarine sulcus) and the parieto-occipital sulcus is called cuneus.

ناحیه مثلثی بین قسمت خلفی شیار کال-کارین (که شیار پس کالکارین نیز نامیده می‌شود) و شیار جداری-پس‌سری، کونئوس نامیده می‌شود.

The quadrangular area between the parieto-occipital sul-cus and paracentral lobule is termed precuneus.

ناحیه چهارگوش بین شیار جداری-پس‌سری و لوبول پاراسنترال، پیش‌گوه نامیده می‌شود.

A small sulcus a little above and parallel to the splenium is called suprasplenial sulcus. It separates the precuneus from the cingulate gyrus.

یک شیار کوچک کمی بالاتر و موازی با اسپلنیوم، شیار فوق طحالی نامیده می‌شود. این شیار، پیش‌گوه را از شکنج سینگولیت جدا می‌کند.

Sulci and Gyri on the Inferior Surface of the Cerebral Hemisphere (Fig. 12.8)

On the orbital part of inferior surface (orbital surface)

سولکوس‌ها و شکنج‌ها در سطح تحتانی نیمکره مغزی (شکل 12.8)

در قسمت مداری سطح تحتانی (سطح مداری)

FIG. 12.8 Inferior surface of the left cerebral hemisphere showing various sulci and gyri. Note: Inferior surface is divided into small anterior part, the orbital surface and large posterior part, the tentorial surface. The midbrain has been cut across.

شکل ۱۲.۸ سطح تحتانی نیمکره چپ مغز که شیارها و چین‌های مختلفی را نشان می‌دهد. توجه: سطح تحتانی به بخش قدامی کوچک، سطح کاسه چشمی و بخش خلفی بزرگ، سطح چادرینه تقسیم می‌شود. مغز میانی از عرض برش خورده است.

• Olfactory sulcus: It is a straight sulcus which runs antero-posteriorly close to the medial border of the orbital surface. It is called olfactory sulcus because it lodges the olfactory bulb and tract.

• شیار بویایی: این یک شیار مستقیم است که به صورت قدامی-خلفی نزدیک به مرز داخلی سطح کاسه چشمی امتداد دارد. به آن شیار بویایی می‌گویند زیرا پیاز بویایی و مجرای آن را در خود جای می‌دهد.

The area medial to this sulcus is called gyrus rectus.

ناحیه داخلی این شیار، چین رکتوس نامیده می‌شود.

• Orbital sulcus: It is an irregular H-shaped sulcus and divides the rest of the orbital surface into anterior, posterior, medial and lateral orbital gyri.

• شیار کاسه چشمی: این یک شیار H شکل نامنظم است و بقیه سطح کاسه چشمی را به چین‌های کاسه چشمی قدامی، خلفی، میانی و جانبی تقسیم می‌کند.

On the tentorial part of inferior surface (tentorial surface)

The tentorial surface is marked by two major sulci that run anteroposteriorly. The medial one is called collateral sulcus and the lateral one, the occipito-temporal sulcus. The latter is continuous around the inferolateral margin with the inferior temporal gyrus.

در قسمت چادری سطح تحتانی (سطح چادری)

سطح چادری توسط دو شیار اصلی مشخص شده است که به صورت قدامی-خلفی امتداد دارند. شیار داخلی، شیار جانبی و شیار جانبی، شیار پس سری-گیجگاهی نامیده می‌شود. شیار دوم در اطراف حاشیه تحتانی-جانبی با شکنج گیجگاهی تحتانی امتداد دارد.

Posteriorly the collateral sulcus is parallel to the calcar-ine sulcus and here the area between these two sulci is termed lingual gyrus. Anteriorly the lingual gyrus is continuous with the parahippocampal gyrus. Anterior end of parahippocampal gyrus hooks sharply backwards and is limited laterally by a short rhinal sulcus. This hook-like anterior end of parahippocampal gyrus is called uncus.

در قسمت خلفی، شیار جانبی موازی با شیار کالکارین است و در اینجا ناحیه بین این دو شیار، شکنج زبانی نامیده می‌شود. در قسمت قدامی، شکنج زبانی با شکنج پاراهیپوکامپال امتداد دارد. انتهای قدامی شکنج پاراهیپوکامپال به شدت به عقب قلاب می‌شود و از طرفین توسط یک شیار بینی کوتاه محدود می‌شود. این انتهای قدامی قلاب مانند شکنج پاراهیپوکامپال، آنکوس نامیده می‌شود.

Posteriorly the parahippocampal gyrus is continuous with the cingulate gyrus through the isthmus.

در قسمت خلفی، شکنج پاراهیپوکامپ از طریق تنگه با شکنج سینگولیت در امتداد است.

The area between the occipito-temporal sulcus laterally and the collateral and rhinal sulci medially is known as medial occipito-temporal gyrus. The area lateral to the occipito-temporal sulcus is termed lateral occipito-temporal gyrus. This gyrus is continuous around the infero-lateral margin of the hemisphere with the inferior temporal gyrus.

ناحیه بین شیار اکسی‌پیتو-گیجگاهی در سمت خارجی و شیارهای جانبی و بینی در سمت داخلی، شکنج اکسی‌پیتو-گیجگاهی داخلی نامیده می‌شود. ناحیه جانبی شیار اکسی‌پیتو-گیجگاهی، شکنج اکسی‌پیتو-گیجگاهی جانبی نامیده می‌شود. این شکنج در اطراف حاشیه تحتانی-جانبی نیمکره با شکنج گیجگاهی تحتانی امتداد دارد.

The Cerebral Cortex

The cerebral cortex is the surface layer of grey matter covering the cerebral hemisphere. The cortex represents the highest degree of evolutionary development of the human brain both in its relative size to other parts of the brain and its range of functions. It is principally responsible for three basic brain functions, viz. perception, adaptation responses, and movement which are common in all animals. In addition it is the site for various types of mental activities like memory, learning, speech and language abilities, intelligence and creative thinking.

قشر مغز

قشر مغز، لایه سطحی ماده خاکستری است که نیمکره مغزی را پوشانده است. قشر مغز، بالاترین درجه رشد تکاملی مغز انسان را هم از نظر اندازه نسبی آن نسبت به سایر قسمت‌های مغز و هم از نظر دامنه عملکرد آن نشان می‌دهد. این قشر اساساً مسئول سه عملکرد اساسی مغز، یعنی ادراک، پاسخ‌های سازگاری و حرکت است که در همه حیوانات رایج است. علاوه بر این، محل انواع مختلف فعالیت‌های ذهنی مانند حافظه، یادگیری، توانایی‌های گفتاری و زبانی، هوش و تفکر خلاق است.

In general each cerebral hemisphere controls the opposite half of the body, i.e. it sends motor commands to, and receives sensory information from, the contralateral half of the body. The cortex is highly folded into intricate convexities and grooves to increase its surface area in order to accommodate the large volume of grey matter in the limited space within the cranium which provides for the wide range of mental activities (vide supra) and forms the basis for man’s superiority over other animals.

به طور کلی، هر نیمکره مغز، نیمه مخالف بدن را کنترل می‌کند، یعنی دستورات حرکتی را به نیمه مقابل بدن ارسال و اطلاعات حسی را از آن دریافت می‌کند. قشر مغز به شدت به صورت تحدب‌ها و شیارهای پیچیده‌ای چین خورده است تا سطح آن افزایش یابد تا حجم زیادی از ماده خاکستری را در فضای محدود داخل جمجمه جای دهد که طیف وسیعی از فعالیت‌های ذهنی را فراهم می‌کند (به بالا مراجعه کنید) و اساس برتری انسان بر سایر حیوانات را تشکیل می‌دهد.

Types of Cerebral Cortex

The cortical areas vary in their phylogenetic scale. The oldest parts form archicortex, the recent parts neocortex, and those of intermediate origin paleocortex.

انواع قشر مغز

نواحی قشری از نظر مقیاس فیلوژنتیکی متفاوت هستند. قدیمی‌ترین بخش‌ها، آرکی‌کورتکس، بخش‌های جدیدتر، نئوکورتکس و بخش‌های با منشأ میانی، پالئوکورتکس را تشکیل می‌دهند.

The archicortex and paleocortex together constitute the allocortex (= other cortex).

آرکی‌کورتکس و پالئوکورتکس با هم، آلوکورتکس (= قشر دیگر) را تشکیل می‌دهند.

• Archicortex: Phylogenetically it is the oldest and constitutes the sizeable portion of the cerebrum of lower vertebrates. In man this rather primitive cortex is represented by the hippocampus and parts of rhinencephalic regions. Structurally it is simple and made up of three layers.

• آرکی‌کورتکس: از نظر فیلوژنتیکی، قدیمی‌ترین است و بخش قابل توجهی از مخ مهره‌داران تحتانی را تشکیل می‌دهد. در انسان، این قشر نسبتاً ابتدایی توسط هیپوکامپ و بخش‌هایی از نواحی ریننسفالیک نشان داده می‌شود. از نظر ساختاری، ساده است و از سه لایه تشکیل شده است.

• Paleocortex: Phylogenetically it is intermediate in development and in man it is represented by the cingulate gyrus.

• پالئوکورتکس: از نظر فیلوژنتیکی، از نظر تکاملی در حد متوسط است و در انسان توسط شکنج کمربندی نشان داده می‌شود.

• Neocortex: Phylogenetically it is most recent in development and in man it comprises about 90% of the total area of the cerebral cortex. Structurally it is thick and consists of six layers.

• نئوکورتکس: از نظر فیلوژنتیکی، جدیدترین در تکامل است و در انسان حدود ۹۰٪ از کل مساحت قشر مغز را تشکیل می‌دهد. از نظر ساختاری، ضخیم است و از شش لایه تشکیل شده است.

Structure of Cerebral Cortex

The cerebral cortex mainly consists of nerve cells, synapses, and neuroglia. The human cerebral cortex contains enormous number (about 14000 millions) of neurons.

ساختار قشر مغز

قشر مغز عمدتاً از سلول‌های عصبی، سیناپس‌ها و نوروگلیا تشکیل شده است. قشر مغز انسان شامل تعداد بسیار زیادی (حدود 14000 میلیون) نورون است.

Types of Neurons in the Cerebral Cortex

The following five most conspicuous types of neurons present in the cerebral cortex are: (a) pyramidal cells, (b) stellate/granule cells, (c) horizontal cells of Cajal, (d) cells of Martinotti, and (e) fusiform cells (Fig. 12.9). The first two types of cells are the main ones.

انواع نورون‌ها در قشر مغز

پنج نوع نورون برجسته زیر در قشر مغز وجود دارند: (الف) سلول‌های هرمی، (ب) سلول‌های ستاره‌ای/گرانولی، (ج) سلول‌های افقی کاخال، (د) سلول‌های مارتینوتی و (ه) سلول‌های دوکی شکل (شکل 12.9). دو نوع اول سلول‌ها، سلول‌های اصلی هستند.

FIG. 12.9 Five main types of neurons in the cerebral cortex.

شکل ۱۲.۹ پنج نوع اصلی نورون در قشر مغز.

1. The pyramidal cells are pyramidal in shape with their apices directed towards the surface. The axon arises from the base of the cell body while dendrites arise from its apex and basal angles. The axons enter the white matter as projection fibres.

۱. سلول‌های هرمی شکل هرمی دارند و رأس آنها به سمت سطح است. آکسون از قاعده جسم سلولی و دندریت‌ها از رأس و زاویه قاعده آن خارج می‌شوند. آکسون‌ها به صورت فیبرهای بیرون‌زده وارد ماده سفید می‌شوند.

According to the size of their cell bodies, they are called small (10 (μm), medium (50 (μm) and large (100–125 (μm) pyramidal cells. The latter are also termed large pyramidal cells of Betz (or only Betz cells).

بر اساس اندازه جسم سلولی، آنها سلول‌های هرمی کوچک (۱۰ میکرومتر)، متوسط (۵۰ میکرومتر) و بزرگ (۱۰۰ تا ۱۲۵ میکرومتر) نامیده می‌شوند. دومی‌ها همچنین سلول‌های هرمی بتز (یا فقط سلول‌های بتز) نامیده می‌شوند.

2. The stellate/granule cells are much smaller than pyramidal cells and their cell bodies measure about 8 xm in diameter. They have star-shaped bodies with short axons and many dendrites. These cells are so small that they appear like granules in Nissl-stained material, hence the name, granule cells.

۲. سلول‌های ستاره‌ای/گرانولی بسیار کوچکتر از سلول‌های هرمی هستند و قطر جسم سلولی آنها حدود ۸ میکرومتر است. آنها دارای اجسام ستاره‌ای شکل با آکسون‌های کوتاه و دندریت‌های زیاد هستند. این سلول‌ها آنقدر کوچک هستند که در مواد رنگ‌آمیزی شده با نیسل مانند گرانول به نظر می‌رسند، از این رو نام آنها سلول‌های گرانولی است.

In certain areas of the cerebral cortex, they are so numerous that they resemble a cloud of dust particles and cerebral cortex in these areas is called koniocortex (Gk. Konios = cloud).

در نواحی خاصی از قشر مغز، آنها آنقدر زیاد هستند که شبیه ابری از ذرات گرد و غبار هستند و قشر مغز در این نواحی کونیوکورتکس (به یونانی باستان کونیوس = ابر) نامیده می‌شود.

3. The fusiform cells have fusiform cell body with their long axis being vertical to the surface. They are concentrated in the deepest cortical layers.

۳. سلول‌های دوکی‌شکل دارای جسم سلولی دوکی‌شکل هستند که محور طولی آنها نسبت به سطح عمودی است. آنها در عمیق‌ترین لایه‌های قشر مغز متمرکز شده‌اند.

4. The horizontal cells of Cajal are fusiform and oriented horizontally. They are found in the most superficial layer of the cortex.

۴. سلول‌های افقی کاخال دوکی‌شکل هستند و به صورت افقی جهت‌گیری می‌کنند. آنها در سطحی‌ترین لایه قشر مغز یافت می‌شوند.

5. The cells of Martinotti are small multipolar cells that are present throughout the layers of cerebral cortex.

۵. سلول‌های مارتینوتی سلول‌های چندقطبی کوچکی هستند که در سراسر لایه‌های قشر مغز وجود دارند.

The cortical neurons connect with other neurons in following three ways:

1. Projection neurons transmit impulses to the subcortical centres, viz. corpus striatum, thalamus, brainstem, or spinal cord.

2. Association neurons establish connections with the cortical nerve cells elsewhere in the same cerebral hemisphere.

3. Commissural neurons proceed to the cortex of the opposite cerebral hemisphere and establish connections between the cortical nerve cells of two cerebral hemispheres.

نورون‌های قشر مغز به سه روش زیر با سایر نورون‌ها ارتباط برقرار می‌کنند:

۱. نورون‌های پروجکشن تکانه‌ها را به مراکز زیرقشری، یعنی جسم مخطط، تالاموس، ساقه مغز یا نخاع، منتقل می‌کنند.

۲. نورون‌های رابط با سلول‌های عصبی قشر مغز در جای دیگری در همان نیمکره مغزی ارتباط برقرار می‌کنند.

۳. نورون‌های کمیسورال به قشر نیمکره مغزی مقابل می‌روند و بین سلول‌های عصبی قشری دو نیمکره مغزی ارتباط برقرار می‌کنند.

Layers of the Cerebral Cortex (Fig. 12.10)

The neocortex consists of six layers or laminae. From superficial to deep these are as follows:

لایه‌های قشر مغز (شکل 12.10)

نئوکورتکس از شش لایه یا لایه لایه تشکیل شده است. این لایه‌ها از سطحی به عمقی به شرح زیر هستند:

FIG. 12.10 The six layers of the cerebral cortex.

شکل ۱۲.۱۰ شش لایه قشر مغز.

1. Molecular (plexiform) layer is made up predominantly of nerve fibres and few scattered horizontal cells of Cajal.

۱. لایه مولکولی (پلکسی‌فرم) عمدتاً از فیبرهای عصبی و تعداد کمی از سلول‌های افقی پراکنده کاخال تشکیل شده است.

2. External granular layer is made up mainly of densely packed stellate (granule) cells.

۲. لایه دانه‌دار خارجی عمدتاً از سلول‌های ستاره‌ای (گرانولی) متراکم تشکیل شده است.

3. External pyramidal layer is made up of small and medium sized pyramidal cells. The sizes of cells increase from superficial to deeper borders of the layer.

۳. لایه هرمی خارجی از سلول‌های هرمی کوچک و متوسط ​​تشکیل شده است. اندازه سلول‌ها از مرزهای سطحی به عمیق‌تر لایه افزایش می‌یابد.

4. Internal granular layer is made up of closely packed stellate (granule) cells. In the middle of this layer there is a band of horizontally arranged white fibres called white stria or external band of Baillarger. The white stria is most marked in the visual cortex, hence visual cortex is also called striate cortex.

۴. لایه دانه‌دار داخلی از سلول‌های ستاره‌ای (گرانولی) فشرده تشکیل شده است. در وسط این لایه، نواری از فیبرهای سفید افقی به نام نوارهای سفید یا نوار خارجی Baillarger وجود دارد. نوارهای سفید در قشر بینایی بیشتر مشخص هستند، از این رو قشر بینایی، قشر مخطط نیز نامیده می‌شود.

5. Internal pyramidal (ganglionic) layer is made up mainly of large pyramidal cells (of Betz). The basal part of this layer contains a thin band of horizontally arranged fibres called inner band of Baillarger. These cells account for about 3% of the projection fibres of the corticospinal (pyramidal) tract.

۵. لایه هرمی داخلی (گانگلیونی) عمدتاً از سلول‌های هرمی بزرگ (بتز) تشکیل شده است. قسمت پایه این لایه حاوی یک نوار نازک از فیبرهای افقی به نام نوار داخلی Baillarger است. این سلول‌ها حدود ۳٪ از فیبرهای برآمدگی دستگاه قشری-نخاعی (هرمی) را تشکیل می‌دهند.

6. Multiform layer (or layer of polymorphic cells) is made up of cells of multiple forms (i.e. neurons of various sizes and shapes). This layer fuses with the white matter.

۶. لایه چند شکلی (یا لایه سلول‌های چندشکلی) از سلول‌هایی با اشکال مختلف (یعنی نورون‌هایی با اندازه‌ها و شکل‌های مختلف) تشکیل شده است. این لایه با ماده سفید ادغام می‌شود.

Variations in the Cortical Structure

The cerebral cortex shows considerable variation in its structure from region to region both in terms of thickness and prominence of various layers described above. Based on structural variation, the cerebral cortex is classified into following types:

تغییرات در ساختار قشر مغز

قشر مغز، هم از نظر ضخامت و هم از نظر برجستگی لایه‌های مختلف که در بالا توضیح داده شد، از منطقه‌ای به منطقه دیگر، تغییرات قابل توجهی در ساختار خود نشان می‌دهد. بر اساس تغییرات ساختاری، قشر مغز به انواع زیر طبقه‌بندی می‌شود:

1. Homotypical cortex: In this type, all the six layers of cortex are well defined.

2. Heterotypical cortex: In this type, all the six layers are not well defined (i.e. there are less than six layers). The heterotypical cortex is further divided into following two types:

۱. قشر هموتیپیک: در این نوع، هر شش لایه قشر به خوبی تعریف شده‌اند.

۲. قشر هتروتیپیک: در این نوع، هر شش لایه به خوبی تعریف نشده‌اند (یعنی کمتر از شش لایه وجود دارد). قشر هتروتیپیک خود به دو نوع زیر تقسیم می‌شود:

(a) Granular cortex: In this type, the granular layers are well developed while the pyramidal layers are poorly developed. Since the density of granule cells is very high, it is termed granular cortex. The granular cortex is the characteristic feature of the sensory areas, viz. primary sensory, acoustic, and visual areas.

(الف) قشر دانه‌ای: در این نوع، لایه‌های دانه‌ای به خوبی توسعه یافته‌اند در حالی که لایه‌های هرمی به طور ضعیفی توسعه یافته‌اند. از آنجایی که تراکم سلول‌های دانه‌ای بسیار زیاد است، به آن قشر دانه‌ای می‌گویند. قشر دانه‌ای ویژگی بارز نواحی حسی، یعنی نواحی حسی اولیه، شنوایی و بینایی است.

(b) Agranular cortex: In this type, the granular layers are poorly developed while pyramidal layers are well developed with densely packed pyramidal cells. The agranular cortex is the characteristic feature of the motor areas, viz. primary motor and other areas of the frontal lobe. The cortex is named agranular due to paucity or absence of granule cells.

(ب) قشر غیر دانه‌ای: در این نوع، لایه‌های دانه‌ای به خوبی توسعه یافته‌اند در حالی که لایه‌های هرمی با سلول‌های هرمی متراکم به خوبی توسعه یافته‌اند. قشر غیر دانه‌ای ویژگی بارز نواحی حرکتی، یعنی حرکتی اولیه و سایر نواحی لوب پیشانی است. این قشر به دلیل کمبود یا عدم وجود سلول‌های دانه‌ای، غیر دانه‌ای نامیده می‌شود.

Functional Areas of the Cerebral Cortex

The cerebral cortex is demarcated into large number of areas which differ from each other in structure as well as in function. Brodmann (1909) had divided the cerebral cortex into 47 such areas and indicated each of them by a number.

نواحی عملکردی قشر مغز

قشر مغز به تعداد زیادی ناحیه تقسیم شده است که از نظر ساختار و همچنین عملکرد با یکدیگر متفاوت هستند. برودمن (۱۹۰۹) قشر مغز را به ۴۷ ناحیه از این دست تقسیم کرده و هر یک از آنها را با یک عدد نشان داده است.

Types of cortical areas: According to the classical teaching, the cerebral cortex possesses three types of functional areas.

انواع نواحی قشری: طبق آموزه‌های کلاسیک، قشر مغز دارای سه نوع ناحیه عملکردی است.

1. Motor areas: These areas are primarily concerned with the motor functions and give origin to the projection fibres which form corticospinal and corticonuclear tracts.

۱. نواحی حرکتی: این نواحی عمدتاً با عملکردهای حرکتی مرتبط هستند و منشأ فیبرهای خروجی هستند که مسیرهای قشری-نخاعی و قشری-هسته‌ای را تشکیل می‌دهند.

2. Sensory areas: These areas are primarily concerned with the sensory functions and receive afferent fibres from the thalamic nuclei in which major sensory pathways terminate.

۲. نواحی حسی: این نواحی عمدتاً با عملکردهای حسی مرتبط هستند و فیبرهای آوران را از هسته‌های تالاموس که مسیرهای حسی اصلی در آنها خاتمه می‌یابند، دریافت می‌کنند.

3. Association areas: These areas are not concerned with primary motor or sensory functions but have more important associative, integrative and cognitive functions. Association areas occupy over 75% of the total surface area of the cerebral cortex in man.

۳. نواحی ارتباطی: این نواحی با عملکردهای حرکتی یا حسی اولیه مرتبط نیستند، اما عملکردهای ارتباطی، یکپارچه‌سازی و شناختی مهم‌تری دارند. نواحی ارتباطی بیش از ۷۵٪ از کل سطح قشر مغز در انسان را اشغال می‌کنند.

Functional areas in the frontal lobe (Figs 12.11 and 12.12)

Primary motor area (area 4 of Brodmann)

Primary motor area is located in the precentral gyrus on the superolateral surface and extends to the anterior part of paracentral lobule on the medial surface of the cerebral hemisphere. It contains large number of pyramidal cells including large pyramidal cells (of Betz). About 40% pyramidal (corticospinal and corticonuclear) fibres arise from this area.

نواحی عملکردی در لوب پیشانی (شکل‌های ۱۲.۱۱ و ۱۲.۱۲)

ناحیه حرکتی اولیه (ناحیه ۴ برودمن)

ناحیه حرکتی اولیه در شکنج پیش‌مرکزی در سطح فوقانی-جانبی قرار دارد و تا قسمت قدامی لوبول پاراسنترال در سطح داخلی نیمکره مغزی امتداد می‌یابد. این ناحیه شامل تعداد زیادی سلول هرمی از جمله سلول‌های هرمی بزرگ (بتز) است. حدود ۴۰٪ فیبرهای هرمی (کورتیکواسپاینال و کورتیکونوکلئر) از این ناحیه منشأ می‌گیرند.

FIG. 12.11 The functional areas on the superolateral surface of the left cerebral hemisphere.

شکل ۱۲.۱۱ نواحی عملکردی روی سطح فوقانی-جانبی نیمکره چپ مغز.

FIG. 12.12 The functional areas on the inferomedial surface of the right cerebral hemisphere.

شکل ۱۲.۱۲ نواحی عملکردی در سطح تحتانی-میانی نیمکره راست مغز.

The electrical stimulation of primary motor area produces contraction of muscles of (mainly) opposite half of the body, i.e. it controls voluntary motor activities of the opposite half of the body.

تحریک الکتریکی ناحیه حرکتی اولیه باعث انقباض عضلات (عمدتاً) نیمه مخالف بدن می‌شود، یعنی فعالیت‌های حرکتی ارادی نیمه مخالف بدن را کنترل می‌کند.

Although the cortical control of musculature of body is mainly contralateral, there is significant bilateral control of the muscles of the upper part of the face, tongue (genio-glossus), mandible, larynx, pharynx and axial musculature.

اگرچه کنترل قشری عضلات بدن عمدتاً در سمت مقابل است، اما کنترل دو طرفه قابل توجهی بر عضلات قسمت فوقانی صورت، زبان (genio-glossus)، فک پایین، حنجره، حلق و عضلات محوری وجود دارد.

Specific regions within the area are responsible for movements in the specific parts of the body. Only movements are represented in this area and not the muscles.

مناطق خاصی در این ناحیه مسئول حرکات در قسمت‌های خاص بدن هستند. فقط حرکات در این ناحیه نمایش داده می‌شوند و نه عضلات.

The human body is represented in an upside down manner in the precentral gyrus (inverted homunculus) as shown in Figure 12.13. The pharyngeal region and tongue are represented in the lowermost part, followed by face, hand, trunk and thigh. The legs, feet and perineum are represented on the medial surface of the hemisphere in the paracentral lobule.

بدن انسان همانطور که در شکل ۱۲.۱۳ نشان داده شده است، به صورت وارونه در شکنج پیش‌مرکزی (هومونکولوس معکوس) نمایش داده شده است. ناحیه حلق و زبان در پایین‌ترین قسمت نمایش داده شده‌اند و پس از آن صورت، دست، تنه و ران قرار دارند. پاها، ساق پا و پرینه در سطح داخلی نیمکره در لوبول پاراسنترال نشان داده شده‌اند.

FIG. 12.13 The motor (A) and sensory (B) homunculi showing proportional somatotopical representation in the main motor and sensory cortex (after W. Penfield and T. Rasmussen, 1950).

شکل ۱۲.۱۳ هومونکول‌های حرکتی (الف) و حسی (ب) که نمایش سوماتوتوپیک متناسبی را در قشر اصلی حرکتی و حسی نشان می‌دهند (برگرفته از W. Penfield و T. Rasmussen، ۱۹۵۰).

Further, there is disproportionate registration of the individual parts. The area of cortex controlling a particular movement is proportional to the skill involved in performing that movement and not to the bulk of muscle participating in the movement. Thus, face especially the lips, tongue, larynx and hand have disproportionately larger areas while the trunk and lower limb have smaller areas.

علاوه بر این، ثبت نامتناسبی از بخش‌های جداگانه وجود دارد. ناحیه‌ای از قشر که یک حرکت خاص را کنترل می‌کند، متناسب با مهارتی است که در انجام آن حرکت دخیل است و نه با حجم عضلات شرکت‌کننده در حرکت. بنابراین، صورت، به ویژه لب‌ها، زبان، حنجره و دست، نواحی به طور نامتناسبی بزرگتری دارند در حالی که تنه و اندام تحتانی نواحی کوچکتری دارند.

Clinical Correlation

The lesions of primary motor area in one hemisphere produce flaccid paralysis of the extremities of the opposite half of the body (hemiplegia). The masticatory, laryngeal, pharyngeal, upper facial and extraocular muscles are spared for being represented bilaterally.

همبستگی بالینی

ضایعات ناحیه حرکتی اولیه در یک نیمکره باعث فلج شل اندام‌های نیمه مقابل بدن (همی‌پلژی) می‌شود. عضلات جونده، حنجره‌ای، حلقی، صورت فوقانی و خارج چشمی به دلیل نمایش دو طرفه، سالم می‌مانند.

Premotor area (area 6 of Brodmann)

Premotor area is located anterior to the primary motor area in the posterior parts of superior, middle and inferior frontal gyri and extends on to the medial surface of the hemisphere. The premotor area is wider above than below and lacks the giant pyramidal cells (of Betz). It is the main site for the cortical origin of extrapyramidal (corticorubral, cortico-olivary, corticonigral, etc.) fibres.

ناحیه پیش حرکتی (ناحیه ۶ برودمن)

ناحیه پیش حرکتی در قسمت‌های خلفی شکنج‌های پیشانی فوقانی، میانی و تحتانی، در جلوی ناحیه حرکتی اولیه قرار دارد و تا سطح داخلی نیمکره امتداد می‌یابد. ناحیه پیش حرکتی در بالا پهن‌تر از پایین است و فاقد سلول‌های هرمی غول‌پیکر (بتز) است. این ناحیه محل اصلی منشأ قشری فیبرهای خارج هرمی (کورتیکو-روبرال، کورتیکو-زیست‌رو، کورتیکو-کونیگرال و غیره) است.

The premotor area is responsible for successful performance of the voluntary motor activities. In fact, the primary motor area receives numerous inputs from the sensory cortex, the thalamus and the basal ganglia. It stores the programmes of motor activity assembled as a result of past experience. The premotor area thus appears to be responsible for programming the intended movements of the primary motor area, and controlling the movements in progress.

ناحیه پیش حرکتی مسئول انجام موفقیت‌آمیز فعالیت‌های حرکتی ارادی است. در واقع، ناحیه حرکتی اولیه ورودی‌های متعددی را از قشر حسی، تالاموس و عقده‌های قاعده‌ای دریافت می‌کند. این ناحیه برنامه‌های فعالیت حرکتی را که در نتیجه تجربیات گذشته گردآوری شده‌اند، ذخیره می‌کند. بنابراین، به نظر می‌رسد ناحیه پیش حرکتی مسئول برنامه‌ریزی حرکات مورد نظر ناحیه حرکتی اولیه و کنترل حرکات در حال انجام است.

Clinical Correlation

The lesions of premotor (secondary motor) area produce difficulty in the performance of skilled movements.

همبستگی بالینی

ضایعات ناحیه پیش حرکتی (حرکتی ثانویه) در انجام حرکات ماهرانه مشکل ایجاد می‌کنند.

N.B. The premotor and primary motor areas together are referred to as the primary somatomotor area (MsI) (Fig. 12.14).

توجه: نواحی پیش حرکتی و حرکتی اولیه با هم به عنوان ناحیه سوماتوموتور اولیه (MsI) شناخته می‌شوند (شکل 12.14).

FIG. 12.14 The main sensorimotor areas are projected diagram-matically upon the superolateral (B) and medial (A) surfaces of the cerebral hemisphere. Note: Primary (or first) somatomotor area includes both primary motor area and premotor area (MsI), the supplementary motor area is located in the medial frontal gyrus on the medial surface (MsII). Primary somatosensory area is located in postcentral gyrus (SmI) and second somatosensory area is located in the upper lip of the posterior ramus of lateral sulcus (SmII).

شکل ۱۲.۱۴ نواحی حسی-حرکتی اصلی به صورت نموداری بر روی سطوح فوقانی-جانبی (ب) و داخلی (الف) نیمکره مغزی تصویر شده‌اند. توجه: ناحیه سوماتوموتور اولیه (یا اول) شامل ناحیه حرکتی اولیه و ناحیه پیش حرکتی (MsI) است، ناحیه حرکتی تکمیلی در شکنج پیشانی داخلی روی سطح داخلی (MsII) قرار دارد. ناحیه حسی-جسمی اولیه در شکنج پس مرکزی (SmI) و ناحیه حسی-جسمی دوم در لب بالایی شاخ خلفی شیار جانبی (SmII) قرار دارد.

Supplementary motor area (MsII)

Supplementary motor area is located in the medial frontal gyrus on the medial surface of the hemisphere anterior to the paracentral lobule (Fig. 12.14). The body is represented from before backwards in craniocaudal order.

ناحیه حرکتی تکمیلی (MsII)

ناحیه حرکتی تکمیلی در شکنج پیشانی داخلی روی سطح داخلی نیمکره قدامی لوبول پاراسنترال قرار دارد (شکل ۱۲.۱۴). بدن از قبل به عقب به ترتیب جمجمه‌ای-دمی نشان داده شده است.

The stimulation of supplementary motor area produces complex movements, some are described as ‘assumption of posture’ with bilateral effects, including turning the head, assuming positions of trunk and lower limb, etc.

تحریک ناحیه حرکتی تکمیلی، حرکات پیچیده‌ای ایجاد می‌کند که برخی از آنها به عنوان «تصور وضعیت بدنی» با اثرات دو طرفه توصیف می‌شوند، از جمله چرخاندن سر، اتخاذ وضعیت تنه و اندام تحتانی و غیره.

Clinical Correlation

Lesions of supplementary motor area produce bilateral flexor hypotonia with no paresis or paralysis.

همبستگی بالینی

ضایعات ناحیه حرکتی تکمیلی باعث هیپوتونی فلکسور دو طرفه بدون فلج یا فلج ناقص می‌شود.

Frontal eye field (area 8 of Brodmann)

The frontal eye field is located in the posterior part of the middle frontal gyrus just anterior to the facial area of the precentral gyrus. The electrical stimulation of this region causes deviation of both the eyes especially to the opposite side (conjugate movements of the eyes). The frontal eye field controls voluntary scanning movements of the eyes and is independent of the visual stimuli. The frontal eye field is connected to the visual area of occipital cortex by association fibres.

میدان چشم فرونتال (ناحیه ۸ برادمن)

میدان چشم فرونتال در قسمت خلفی شکنج فرونتال میانی، درست جلوی ناحیه صورت شکنج پیش‌مرکزی قرار دارد. تحریک الکتریکی این ناحیه باعث انحراف هر دو چشم به ویژه به سمت مقابل می‌شود (حرکات مزدوج چشم‌ها). میدان چشم فرونتال حرکات اسکن ارادی چشم‌ها را کنترل می‌کند و مستقل از محرک‌های بینایی است. میدان چشم فرونتال توسط فیبرهای ارتباطی به ناحیه بینایی قشر پس‌سری متصل است.

N.B. The involuntary following of moving objects by the eyes involves the visual area of the occipital cortex.

توجه: دنبال کردن غیرارادی اشیاء متحرک توسط چشم‌ها، ناحیه بینایی قشر پس‌سری را درگیر می‌کند.

Clinical Correlation

Lesions of the frontal eye field of one hemisphere cause the two eyes to deviate to the side of lesion and an inability to turn the eyes to the opposite side. The involuntary tracking movement of the eyes when following moving objects is unaffected since the lesion does not involve the visual cortex of the occipital lobe.

همبستگی بالینی

ضایعات میدان دید جلویی یک نیمکره باعث انحراف دو چشم به سمت ضایعه و عدم توانایی در چرخاندن چشم‌ها به سمت مقابل می‌شود. حرکت غیرارادی چشم‌ها هنگام دنبال کردن اشیاء متحرک تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد زیرا ضایعه قشر بینایی لوب پس‌سری را درگیر نمی‌کند.

Motor speech area of Broca (areas 44 and 45 of Brodmann)

The motor speech area of Broca is located in the pars triangularis (area 45) and pars opercularis (area 44) of inferior frontal gyrus of frontal lobe of left hemisphere (dominant hemisphere) in most of the individuals, and the persons are right handed. However, in 30% cases it is present in the right hemisphere and persons are left handed. Broca’s area is responsible for the production of expressive speech/vocalization. It brings about the formation of words by its connections with the adjacent primary motor area, which in turn appropriately stimulate the muscles of the larynx, mouth, tongue, soft palate, and the respiratory muscles.

ناحیه حرکتی گفتار بروکا (نواحی ۴۴ و ۴۵ برودمن)

ناحیه حرکتی گفتار بروکا در بیشتر افراد در قسمت مثلثی (ناحیه ۴۵) و قسمت سرپوشی (ناحیه ۴۴) شکنج پیشانی تحتانی لوب پیشانی نیمکره چپ (نیمکره غالب) قرار دارد و افراد راست دست هستند. با این حال، در ۳۰٪ موارد در نیمکره راست وجود دارد و افراد چپ دست هستند. ناحیه بروکا مسئول تولید گفتار/صداسازی بیانی است. این ناحیه از طریق ارتباط با ناحیه حرکتی اولیه مجاور، که به نوبه خود عضلات حنجره، دهان، زبان، کام نرم و عضلات تنفسی را به طور مناسب تحریک می‌کند، باعث شکل‌گیری کلمات می‌شود.

Clinical Correlation

The lesions of motor speech area of Broca result in loss of ability to produce speech, i.e. expressive aphasia (also called motor aphasia). The patients, however, retain the ability to think about the words they wish to say, they can write the words, and they can understand their meaning when they see or hear them.

همبستگی بالینی

ضایعات ناحیه حرکتی گفتار بروکا منجر به از دست دادن توانایی تولید گفتار، یعنی آفازی بیانی (که آفازی حرکتی نیز نامیده می‌شود) می‌شود. با این حال، بیماران توانایی فکر کردن در مورد کلماتی که می‌خواهند بگویند را حفظ می‌کنند، می‌توانند کلمات را بنویسند و وقتی آنها را می‌بینند یا می‌شنوند، می‌توانند معنای آنها را درک کنند.

Thus, although the language is understood, it cannot be expressed in speech even though there is no paralysis of muscles of lips, tongue, and vocal cords, etc.

بنابراین، اگرچه زبان درک می‌شود، اما نمی‌توان آن را در گفتار بیان کرد، حتی اگر فلج عضلات لب‌ها، زبان و تارهای صوتی و غیره وجود نداشته باشد.

Prefrontal area

The part of the frontal lobe rostral to the motor and pre-motor areas is referred to as prefrontal area. This area is concerned with the individual’s personality. It exerts its influence in determining the initiative and judgement of an individual. It is also concerned with depth of emotions, social, moral and ethical awareness, concentration, orientation, and foresightedness.

ناحیه پیش‌پیشانی

بخشی از لوب پیشانی که در مجاورت نواحی حرکتی و پیش‌حرکتی قرار دارد، ناحیه پیش‌پیشانی نامیده می‌شود. این ناحیه با شخصیت فرد مرتبط است. این ناحیه در تعیین ابتکار عمل و قضاوت فرد تأثیر می‌گذارد. همچنین با عمق احساسات، آگاهی اجتماعی، اخلاقی و معنوی، تمرکز، جهت‌گیری و دوراندیشی مرتبط است.

It is an area of the cerebral cortex that is capable of associating experiences that are necessary for the production of abstract ideas.

این ناحیه‌ای از قشر مغز است که قادر به پیوند دادن تجربیاتی است که برای تولید ایده‌های انتزاعی ضروری هستند.

Clinical Correlation

Bilateral destruction of prefrontal areas due to trauma or tumours results in profound change in personality. There is loss of concentration, initiative and judgement. The individual no longer conforms to the accepted mode of social behaviour and becomes careless about his dress and appearance (i.e. inappropriate social behaviour), e.g. use of obscene language, urinating in public.

همبستگی بالینی

تخریب دو طرفه نواحی جلوی مغز به دلیل تروما یا تومورها منجر به تغییر عمیق در شخصیت می‌شود. از دست دادن تمرکز، ابتکار عمل و قضاوت وجود دارد. فرد دیگر با شیوه پذیرفته شده رفتار اجتماعی مطابقت ندارد و در مورد لباس و ظاهر خود بی‌احتیاط می‌شود (یعنی رفتار اجتماعی نامناسب)، به عنوان مثال استفاده از زبان زشت، ادرار کردن در ملاء عام.

Functional areas in the parietal lobe

Primary sensory area (areas 3, 1 and 2 of Brodmann)

Primary sensory area is located in the postcentral gyrus and extends into the posterior part of the paracentral lobule on the medial surface of the hemisphere. The opposite half of the body is represented up-side down exactly in same fashion as in the primary motor area (Fig. 12.13). Similarly, the area of cortex assigned for a particular part is not proportional to the size of that part but to its functional significance (i.e. to the intricacies of sensations received from it). Thus, the thumb, fingers, lips and tongue have a disproportionately large representation. The primary sensory area is concerned with the perception of extero-ceptive (pain, touch and temperature) and proprioceptive (vibration, muscle and joint sense) sensations from the opposite half of the body. However, sensations from pharynx, larynx and perineum go to both sides.

نواحی عملکردی در لوب آهیانه

ناحیه حسی اولیه (نواحی ۳، ۱ و ۲ برودمن)

ناحیه حسی اولیه در شکنج پس مرکزی قرار دارد و تا قسمت خلفی لوبول پاراسنترال در سطح داخلی نیمکره امتداد می‌یابد. نیمه مخالف بدن دقیقاً به همان شکلی که در ناحیه حرکتی اولیه نشان داده می‌شود، به صورت وارونه نمایش داده می‌شود (شکل ۱۲.۱۳). به طور مشابه، ناحیه قشر اختصاص داده شده برای یک قسمت خاص متناسب با اندازه آن قسمت نیست، بلکه متناسب با اهمیت عملکردی آن (یعنی پیچیدگی‌های احساسات دریافتی از آن) است. بنابراین، انگشت شست، انگشتان دیگر، لب‌ها و زبان نمایش نامتناسبی دارند. ناحیه حسی اولیه مربوط به درک احساسات بیرونی (درد، لمس و دما) و عمقی (لرزش، حس عضلات و مفاصل) از نیمه مخالف بدن است. با این حال، احساسات از حلق، حنجره و پرینه به هر دو طرف می‌روند.

The primary sensory area receives projection fibres from ventral posterolateral (VPL) and ventral posteromedial (VPM) nuclei of the thalamus.

ناحیه حسی اولیه، فیبرهای عصبی را از هسته‌های شکمی-خلفی-جانبی (VPL) و شکمی-خلفی-میانی (VPM) تالاموس دریافت می‌کند.

Clinical Correlation

Lesions of primary sensory area lead to the loss of appreciation of exteroceptive and proprioceptive sensations from the opposite half of the body. The crude pain, temperature and touch sensations often return, but this is believed to be due to functions of the thalamus.

همبستگی بالینی

ضایعات ناحیه حسی اولیه منجر به از دست دادن درک حس‌های بیرونی و عمقی از نیمه مخالف بدن می‌شود. حس‌های خام درد، دما و لمس اغلب برمی‌گردند، اما اعتقاد بر این است که این امر به دلیل عملکرد تالاموس است.

Secondary sensory area (SmII)

Secondary sensory area is located in the upper lip of the posterior ramus of the lateral sulcus. The face area lies most anterior and the leg area is posterior. The whole body is represented bilaterally. This area relates more to the pain perception.

ناحیه حسی ثانویه (SmII)

ناحیه حسی ثانویه در لب بالایی شاخ خلفی شیار جانبی قرار دارد. ناحیه صورت در قدامی‌ترین قسمت و ناحیه پا در خلف قرار دارد. کل بدن به صورت دو طرفه نمایش داده می‌شود. این ناحیه بیشتر به درک درد مربوط می‌شود.

The ablation of this area may relieve intractable pain.

برداشتن این ناحیه ممکن است درد غیرقابل تحمل را تسکین دهد.

Sensory association area (Fig. 12.11)

Sensory association area occupies the superior parietal lobule corresponding to the Areas 5 and 7 of Brodmann. It is concerned with the perception of shape, size, roughness, and texture of the objects. Thus, it enables the individual to recognize the objects placed in his/her hand without seeing. Such ability is referred to as stereognosis.

ناحیه‌ی ارتباط حسی (شکل ۱۲.۱۱)

ناحیه‌ی ارتباط حسی، لوبول جداری فوقانی مربوط به نواحی ۵ و ۷ برودمن را اشغال می‌کند. این ناحیه با درک شکل، اندازه، زبری و بافت اشیاء مرتبط است. بنابراین، فرد را قادر می‌سازد تا اشیاء قرار گرفته در دست خود را بدون دیدن تشخیص دهد. چنین توانایی‌ای به عنوان استریوگنوزیس (stereognosis) شناخته می‌شود.

Clinical Correlation

Lesions of this area result in inability to recognize or identify an object by its feel. This condition is called tactile agnosia or astereognosis.

همبستگی بالینی

ضایعات این ناحیه منجر به ناتوانی در تشخیص یا شناسایی یک شیء از طریق لمس آن می‌شود. این وضعیت، آگنوزی لمسی یا آسترئوگنوزیس نامیده می‌شود.

Sensory speech area of Wernicke (Fig. 12.11)

Sensory speech area is located in the left dominant hemisphere occupying the posterior part of the superior temporal gyrus of temporal lobe and angular (area 39) and supramarginal (area 40) gyri of the inferior parietal lobule.

ناحیه حسی گفتار ورنیکه (شکل ۱۲.۱۱)

ناحیه حسی گفتار در نیمکره غالب چپ قرار دارد و قسمت خلفی شکنج گیجگاهی فوقانی لوب گیجگاهی و شکنج‌های زاویه‌ای (ناحیه ۳۹) و فوق حاشیه‌ای (ناحیه ۴۰) لوب آهیانه تحتانی را اشغال می‌کند.

The Wernicke’s area is concerned with the interpretation of language through visual and auditory input. It is also an essential zone for constant availability of the learned word patterns.

ناحیه ورنیکه مربوط به تفسیر زبان از طریق ورودی‌های بینایی و شنوایی است. همچنین یک منطقه ضروری برای دسترسی مداوم به الگوهای کلمات آموخته شده است.

N.B. The sensory and motor speech areas exist together in one hemisphere only. The Wernicke’s area is connected to the Broca’s area by a bundle of nerve fibres called arcuate fasciculus.

توجه: نواحی حسی و حرکتی گفتار فقط در یک نیمکره با هم وجود دارند. ناحیه ورنیکه توسط دسته‌ای از الیاف عصبی به نام رشته‌های کمانی به ناحیه بروکا متصل می‌شود.

Clinical Correlation

Lesions of Wernicke’s area in the dominant hemisphere produce loss of ability to understand the spoken and written speech. This condition is called receptive sensory aphasia. Since Broca’s area is unaffected, the expressive speech is unimpaired and the individual can produce a fluent speech. However, he is unaware of the meaning of the words he uses consequently he uses, incorrect words or even non-existent words. The person is unaware of his mistakes. To the others his speech sounds like an incomprehensive foreign language.

همبستگی بالینی

ضایعات ناحیه ورنیکه در نیمکره غالب باعث از دست رفتن توانایی درک گفتار گفتاری و نوشتاری می‌شود. این وضعیت آفازی حسی دریافتی نامیده می‌شود. از آنجایی که ناحیه بروکا تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد، گفتار بیانی بدون نقص است و فرد می‌تواند گفتاری روان تولید کند. با این حال، او از معنای کلماتی که استفاده می‌کند آگاه نیست و در نتیجه، کلمات نادرست یا حتی کلماتی که وجود ندارند را به کار می‌برد. فرد از اشتباهات خود آگاه نیست. برای دیگران، گفتار او مانند یک زبان خارجی نامفهوم به نظر می‌رسد.

The angular and supramarginal gyri are essential for the process of learning such as reading, writing, and computing. The lesions of these areas produce wide variety of aphasic disorders, like disabilities in reading (alexia), writing (agraphia), computing (acalculia), and recognition of names of the objects (anomia).

چین‌های زاویه‌ای و فوق حاشیه‌ای برای فرآیند یادگیری مانند خواندن، نوشتن و محاسبه ضروری هستند. ضایعات این نواحی طیف گسترده‌ای از اختلالات آفازی مانند ناتوانی در خواندن (آلکسی)، نوشتن (آگرافی)، محاسبه (آکالکولی) و تشخیص نام اشیاء (آنومی) ایجاد می‌کند.

Lesions involving both Broca’s and Wernicke’s speech areas result in loss of the production of speech as well as loss of understanding of the spoken and written speech. This condition is called global aphasia.

ضایعاتی که هر دو ناحیه گفتاری بروکا و ورنیکه را درگیر می‌کنند، منجر به از دست دادن تولید گفتار و همچنین از دست دادن درک گفتار گفتاری و نوشتاری می‌شوند. این وضعیت آفازی گلوبال نامیده می‌شود.

The motor and sensory aphasias are compared in the Table 12.1.

آفازی‌های حرکتی و حسی در جدول 12.1 مقایسه شده‌اند.

Table 12.1

Comparison between motor and sensory aphasias

جدول ۱۲.۱

مقایسه بین آفازی حرکتی و حسی

Further Consideration of Motor and Sensory Areas

Recently it has been found that both motor and sensory areas are not exclusively motor or sensory but sensorimotor in nature. The motor areas are predominantly motor while the sensory areas are predominantly sensory, and they are abbreviated as Ms and Sm respectively, according to relative significance of their functional attributes. Thus, primary somatomotor area is abbreviated as MsI, supplementary motor area as MsII, first somatosensory area as SmI and second somatosensory area as SmII (Fig. 12.11).

بررسی بیشتر نواحی حرکتی و حسی

اخیراً مشخص شده است که هر دو ناحیه حرکتی و حسی منحصراً حرکتی یا حسی نیستند، بلکه ماهیت حسی-حرکتی دارند. نواحی حرکتی عمدتاً حرکتی هستند در حالی که نواحی حسی عمدتاً حسی هستند و بر اساس اهمیت نسبی ویژگی‌های عملکردی‌شان، به ترتیب با علامت اختصاری Ms و Sm نشان داده می‌شوند. بنابراین، ناحیه سوماتوموتور اولیه با علامت اختصاری MsI، ناحیه حرکتی تکمیلی با علامت اختصاری MsII، ناحیه سوماتوسنسوری اول با علامت اختصاری SmI و ناحیه سوماتوسنسوری دوم با علامت اختصاری SmII نشان داده می‌شوند (شکل 12.11).

Functional areas in the temporal lobe

Primary auditory area (Brodmann’s areas 41 and 42)

Primary auditory area is located in the inferior wall of the lateral sulcus, and to be very specific on the superior surface of the superior temporal gyrus occupying the anterior transverse temporal gyrus (Heschl’s gyrus) and extends slightly to the adjacent part of the superior temporal gyrus (Fig. 12.11).

نواحی عملکردی در لوب گیجگاهی

ناحیه شنوایی اولیه (نواحی ۴۱ و ۴۲ برودمن)

ناحیه شنوایی اولیه در دیواره تحتانی شیار جانبی قرار دارد و به طور بسیار خاص در سطح فوقانی شکنج گیجگاهی فوقانی قرار دارد که شکنج گیجگاهی عرضی قدامی (شکنج هشل) را اشغال می‌کند و کمی تا قسمت مجاور شکنج گیجگاهی فوقانی امتداد دارد (شکل ۱۲.۱۱).

The primary auditory area receives input from the medial geniculate body through auditory radiations. The medial geniculate body receives input from organ of Corti in the cochlea of inner ear of both the sides but mainly from the opposite side. This area is concerned with the reception of isolated impressions of loudness, quality and pitch of the sound. In addition it also picks up the source of the sound.

ناحیه شنوایی اولیه از طریق تشعشعات شنوایی، ورودی را از جسم زانویی میانی دریافت می‌کند. جسم زانویی میانی ورودی را از اندام کورتی در حلزون گوش داخلی هر دو طرف، اما عمدتاً از طرف مقابل، دریافت می‌کند. این ناحیه مربوط به دریافت برداشت‌های جداگانه از بلندی، کیفیت و زیر و بمی صدا است. علاوه بر این، منبع صدا را نیز دریافت می‌کند.

Clinical Correlation

Unilateral lesions of the primary auditory area result in slight loss of hearing because it receives auditory input from the cochleae of both sides, but loss will be greater in the opposite ear. Bilateral lesions of the primary auditory areas cause complete cortical deafness.

همبستگی بالینی

ضایعات یک طرفه ناحیه شنوایی اولیه منجر به کاهش شنوایی جزئی می‌شود زیرا ورودی شنوایی را از حلزون‌های هر دو طرف دریافت می‌کند، اما کاهش شنوایی در گوش مقابل بیشتر خواهد بود. ضایعات دو طرفه نواحی شنوایی اولیه باعث ناشنوایی کامل قشری می‌شود.

Secondary auditory area/auditory association area (Brodmann’s area 22)

Secondary auditory area is situated on the lateral surface of the superior temporal gyrus slightly posterior to the primary auditory area which it surrounds (Fig. 12.9). It receives auditory impulses from primary auditory area and correlates them with the past auditory experiences. Thus, this area is necessary for the interpretation of the sound heard.

ناحیه شنوایی ثانویه/ناحیه ارتباط شنوایی (ناحیه برودمن ۲۲)

ناحیه شنوایی ثانویه در سطح جانبی شکنج گیجگاهی فوقانی، کمی خلفی‌تر از ناحیه شنوایی اولیه که آن را احاطه کرده است، قرار دارد (شکل ۱۲.۹). این ناحیه تکانه‌های شنوایی را از ناحیه شنوایی اولیه دریافت می‌کند و آنها را با تجربیات شنوایی گذشته مرتبط می‌سازد. بنابراین، این ناحیه برای تفسیر صدای شنیده شده ضروری است.

Clinical Correlation

The lesions of secondary auditory area result in an inability to interpret the meaning of the sounds heard, and the patient may experience word deafness (auditory verbal agnosia).

همبستگی بالینی

ضایعات ناحیه شنوایی ثانویه منجر به ناتوانی در تفسیر معنای صداهای شنیده شده می‌شود و بیمار ممکن است ناشنوایی کلامی (آگنوزی شنوایی-کلامی) را تجربه کند.

Functional areas in the occipital lobe

Primary visual area/striate area (Brodmann’s area 17)

Primary visual area is situated in the walls and floor of the posterior part of the calcarine sulcus (postcalcarine sul-cus) and may extend around the occipital pole on to the superolateral surface of the hemisphere.

نواحی عملکردی در لوب پس‌سری

ناحیه بینایی اولیه/ناحیه مخطط (ناحیه برودمن ۱۷)

ناحیه بینایی اولیه در دیواره‌ها و کف قسمت خلفی شیار کالکارین (شیار پس‌کالکارین) قرار دارد و ممکن است در اطراف قطب پس‌سری تا سطح فوقانی-جانبی نیمکره امتداد یابد.

The most marked structural feature of the visual cortex is the presence of white stria (visual stria of Gennari), hence the name, the striate area. The visual cortex is relatively thin and contains huge amount of granule cells.

مشخص‌ترین ویژگی ساختاری قشر بینایی، وجود نوارهای سفید (نوارهای بینایی گناری) است، از این رو نام ناحیه مخطط را به خود گرفته است. قشر بینایی نسبتاً نازک است و حاوی مقدار زیادی سلول گرانولی است.

The visual cortex receives afferent fibres from lateral geniculate body via geniculocalcarine tract/optic radiations. The visual cortex receives fibres from temporal half of the ipsilateral retina and the nasal half of the contralat-eral retina. Thus, right half of the field of vision is represented in the visual cortex of the left cerebral hemisphere and vice versa. It is also important to note that impulses from the superior retinal quadrants (inferior field of vision) pass to the superior wall of the calcarine sulcus, while the inferior retinal quadrants (superior field of vision) pass to the inferior wall of the calcarine sulcus.

قشر بینایی از طریق مسیر ژنیکولوکالکارین/تابش‌های نوری، فیبرهای آوران را از جسم زانویی جانبی دریافت می‌کند. قشر بینایی فیبرها را از نیمه گیجگاهی شبکیه همان طرف و نیمه بینی شبکیه طرف مقابل دریافت می‌کند. بنابراین، نیمه راست میدان بینایی در قشر بینایی نیمکره چپ مغز و برعکس نشان داده می‌شود. همچنین لازم به ذکر است که تکانه‌های ناشی از ربع‌های فوقانی شبکیه (میدان دید تحتانی) به دیواره فوقانی شیار کالکارین منتقل می‌شوند، در حالی که ربع‌های تحتانی شبکیه (میدان دید فوقانی) به دیواره تحتانی شیار کالکارین منتقل می‌شوند.

The macular area which is the central area of retina and responsible for maximum visual acuity (keenest vision) has extensive cortical representation, occupying approximately posterior one-third of the visual cortex.

ناحیه ماکولا که ناحیه مرکزی شبکیه است و مسئول حداکثر حدت بینایی (تیزترین دید) می‌باشد، دارای نمایش قشری گسترده‌ای است و تقریباً یک سوم خلفی قشر بینایی را اشغال می‌کند.

The primary visual area is concerned with reception and perception of isolated visual impressions like colour, size, form, motion, illumination and transparency.

ناحیه بینایی اصلی مربوط به دریافت و درک برداشت‌های بصری مجزا مانند رنگ، اندازه، شکل، حرکت، روشنایی و شفافیت است.

Clinical Correlation

Lesions of the primary visual area result in the loss of vision in the opposite visual field (crossed homonymous hemianopia). The unilateral lesions of superior wall of postcalcarine sulcus result in inferior quadrantic hemianopia, whereas lesions involving inferior wall of postcalcarine sulcus result in superior quadrantic hemianopia.

همبستگی بالینی

ضایعات ناحیه بینایی اولیه منجر به از دست دادن بینایی در میدان بینایی مقابل می‌شود (همی‌آنوپی هم‌نام متقاطع). ضایعات یک‌طرفه دیواره فوقانی شیار پس‌کالکارینی منجر به همی‌آنوپی ربع تحتانی می‌شود، در حالی که ضایعات درگیرکننده دیواره تحتانی شیار پس‌کالکارینی منجر به همی‌آنوپی ربع فوقانی می‌شود.

The most common causes of these lesions are vascular accidents, tumours and injuries from gunshot wounds.

شایع‌ترین علل این ضایعات، حوادث عروقی، تومورها و جراحات ناشی از زخم‌های ناشی از گلوله است.

N.B. A common finding with most of the lesions of occipital cortex is loss of peripheral vision with normal macular vision, called macular sparing. This is because:

توجه: یک یافته رایج در بیشتر ضایعات قشر پس‌سری، از دست دادن بینایی محیطی با دید ماکولای طبیعی است که به آن حفظ ماکولا می‌گویند. این به این دلیل است که:

• The macular representation in the occipital cortex is separate and far greater than the peripheral part of the retina (the peripheral part of retina is represented anteriorly and macula posteriorly in the occipital cortex (mainly in the occipital pole). Therefore, occipital lesions must extend for a considerable distances to destroy macular as well as peripheral vision.

• نمایش ماکولا در قشر پس‌سری مجزا و بسیار بزرگتر از بخش محیطی شبکیه است (بخش محیطی شبکیه در قشر پس‌سری در قدام و ماکولا در خلف (عمدتاً در قطب پس‌سری) نمایش داده می‌شود). بنابراین، ضایعات پس‌سری باید مسافت قابل توجهی را طی کنند تا بینایی ماکولا و همچنین بینایی محیطی را از بین ببرند.

• The lesions of visual cortex usually occur due to thrombosis of posterior cerebral artery (calcarine branch). The visual cortex representing macula is spared because this is the site where the areas of distribution of posterior and middle cerebral arteries meet, hence this area may receive blood supply from middle cerebral artery even if the posterior cerebral artery is blocked.

• ضایعات قشر بینایی معمولاً به دلیل ترومبوز شریان مغزی خلفی (شاخه کالکارین) رخ می‌دهد. قشر بینایی که ماکولا را نشان می‌دهد، در امان می‌ماند زیرا این محل محل تلاقی نواحی توزیع شریان‌های مغزی خلفی و میانی است، از این رو این ناحیه ممکن است حتی اگر شریان مغزی خلفی مسدود شده باشد، از شریان مغزی میانی خون دریافت کند.

• Patient’s shifting of the eyes very slightly while the visual fields are being tested by an ophthalmologist.

• جابجایی بسیار جزئی چشم‌های بیمار در حالی که میدان‌های بینایی توسط چشم پزشک آزمایش می‌شود.

Secondary visual area/visual association area (Brodmann’s areas 18 and 19)

The secondary visual area surrounds the primary visual area and occupies most of the remaining visual cortex on the medial and superolateral surfaces of the cerebral hemisphere (Figs 12.11 and 12.12).

ناحیه بینایی ثانویه/ناحیه ارتباط بینایی (نواحی ۱۸ و ۱۹ برودمن)

ناحیه بینایی ثانویه، ناحیه بینایی اولیه را احاطه کرده و بیشتر قشر بینایی باقی مانده را در سطوح میانی و فوقانی-جانبی نیمکره مغزی اشغال می‌کند (شکل‌های ۱۲.۱۱ و ۱۲.۱۲).

This area receives afferent fibres from primary visual area. It relates the visual information received from primary visual area to the past visual experiences, thus enabling the individual to recognize and appreciate what he is seeing. In other words, the secondary visual area is responsible for recognition of the objects seen.

این ناحیه فیبرهای آوران را از ناحیه بینایی اولیه دریافت می‌کند. این ناحیه اطلاعات بینایی دریافتی از ناحیه بینایی اولیه را به تجربیات بینایی گذشته مرتبط می‌کند و در نتیجه فرد را قادر می‌سازد تا آنچه را که می‌بیند تشخیص داده و درک کند. به عبارت دیگر، ناحیه بینایی ثانویه مسئول تشخیص اشیاء دیده شده است.

Clinical Correlation

Lesions of the secondary visual area result in a loss of ability to recognize objects (visual agnosia) seen in the opposite field of vision.

همبستگی بالینی

ضایعات ناحیه بینایی ثانویه منجر به از دست دادن توانایی تشخیص اشیاء (آگنوزی بینایی) که در میدان دید مخالف دیده می‌شوند، می‌شود.

Other functional areas in the cerebral cortex

سایر نواحی عملکردی در قشر مغز

• Taste area (gustatory area) is located in the inferior part of the parietal lobe, posterior to the general sensory area for the mouth or in the lower end of the postcentral gyrus in the superior wall of the lateral sulcus or in the adjoining area of the insula (Brodmann’s area 43).

• ناحیه چشایی (ناحیه چشایی) در قسمت تحتانی لوب آهیانه، خلفی به ناحیه حسی عمومی دهان یا در انتهای پایینی شکنج پس مرکزی در دیواره فوقانی شیار جانبی یا در ناحیه مجاور اینسولا (ناحیه برودمن ۴۳) قرار دارد.

• Vestibular area is probably located near that part of the postcentral gyrus which is concerned with the sensations of the face.

• ناحیه دهلیزی احتمالاً در نزدیکی آن بخش از شکنج پس مرکزی قرار دارد که مربوط به احساسات چهره است.

• Olfactory area (Brodmann’s area 28) is located in the anterior part of the parahippocampal gyrus and uncus.

• ناحیه بویایی (ناحیه برودمن ۲۸) در قسمت قدامی شکنج پاراهیپوکامپ و آنکوس واقع شده است.

Cerebral Hemispheric Dominance

In spite of an apparent congruity in size, shape and features of the left and right cerebral hemispheres, they are not ‘mirror images’ as far as certain neuronal activities are concerned. There are certain established functional differences between the two hemispheres (certain brain functions are lateralized. Each hemisphere has its own contributions, none is more important than the other).

تسلط نیمکره مغزی

علیرغم تطابق ظاهری در اندازه، شکل و ویژگی‌های نیمکره‌های چپ و راست مغز، آنها تا جایی که به فعالیت‌های عصبی خاص مربوط می‌شود، «تصاویر آینه‌ای» نیستند. تفاوت‌های عملکردی مشخصی بین دو نیمکره وجود دارد (برخی از عملکردهای مغز جانبی هستند. هر نیمکره سهم خود را دارد، هیچ‌کدام مهم‌تر از دیگری نیست).

The left hemisphere is more efficient as far as handed-ness, perception of language, speech, writing and calculation (numerical skills) are concerned. The right hemisphere is more efficient with spatial perception (geometrical and spatial relationships), recognition of faces, creative acts of arts and music, and non-verbal ideation (Fig. 12.15).

نیمکره چپ تا جایی که به چپ‌دستی، درک زبان، گفتار، نوشتن و محاسبه (مهارت‌های عددی) مربوط می‌شود، کارآمدتر است. نیمکره راست در ادراک فضایی (روابط هندسی و فضایی)، تشخیص چهره‌ها، اعمال خلاقانه هنری و موسیقی و ایده‌پردازی غیرکلامی کارآمدتر است (شکل 12.15).

FIG. 12.15 Lateralization of functions in the dominant and non-dominant hemispheres.

شکل ۱۲.۱۵ جانبی شدن عملکردها در نیمکره‌های غالب و غیرغالب.

The term dominant hemisphere refers to the side concerned with the perception and production of language/ speech. According to this concept, the left hemisphere is dominant in over 90% of people, in whom the right hemisphere is described as the minor or non-dominant hemisphere.

اصطلاح نیمکره غالب به سمتی اشاره دارد که با ادراک و تولید زبان/گفتار مرتبط است. بر اساس این مفهوم، نیمکره چپ در بیش از ۹۰٪ افراد غالب است، که در آنها نیمکره راست به عنوان نیمکره فرعی یا غیرغالب توصیف می‌شود.

The left hemisphere controls the right side of the body, including the skilful right hand. Consequently over 90% of the adult population is right-handed.

نیمکره چپ سمت راست بدن، از جمله دست راست ماهر را کنترل می‌کند. در نتیجه بیش از ۹۰٪ از جمعیت بزرگسال راست دست هستند.

During childhood, one hemisphere slowly comes to dominate over the other, and it is only after the first decade that the dominance becomes fixed.

در دوران کودکی، یک نیمکره به آرامی بر نیمکره دیگر غالب می‌شود و تنها پس از دهه اول است که این تسلط تثبیت می‌شود.

Clinical Problems

مشکلات بالینی

1. What do you understand by cerebral hemispheric dominance? Mention its anatomical basis.

1. منظور از تسلط نیمکره مغزی چیست؟ مبنای آناتومیکی آن را ذکر کنید.

2. Explain why a 5-year-old child with damage in his dominant hemisphere can easily learn to become left handed and speak well, whereas in the case of an adult this is difficult.

2. توضیح دهید که چرا یک کودک 5 ساله با آسیب در نیمکره غالب خود می‌تواند به راحتی چپ دست شود و خوب صحبت کند، در حالی که در مورد یک بزرگسال این کار دشوار است.

3. A 55-year-old Dean of a medical institute received a severe blow on his head that caused a depressed fracture of his frontal bone. He was admitted in the hospital and discharged after 72 hours of observation. He joined his duty but in a few days the faculty members and students noticed that dean’s social behaviour has changed dramatically. He no more dresses himself properly and lacks initiative and drive. He also lacked inhibition and one day he was seen urinating in the dustbin of his office. Explain the cause of his altered behaviour and personality?

3. رئیس 55 ساله یک موسسه پزشکی ضربه شدیدی به سرش وارد شد که باعث شکستگی فرورفته استخوان پیشانی او شد. او در بیمارستان بستری و پس از 72 ساعت تحت نظر بودن مرخص شد. او به وظیفه خود ادامه داد اما ظرف چند روز اعضای هیئت علمی و دانشجویان متوجه شدند که رفتار اجتماعی رئیس به طرز چشمگیری تغییر کرده است. او دیگر لباس مناسب نمی‌پوشد و فاقد ابتکار و انگیزه است. او همچنین فاقد مهار بود و روزی در حال ادرار کردن در سطل زباله دفترش دیده شد. علت تغییر رفتار و شخصیت او را توضیح دهید؟

4. A 62-year-old man on recovering from a cerebral stroke found that he has difficulty in understanding the spoken speech, although he understands written speech well. Mention which area of the cerebral cortex is involved?

۴. مردی ۶۲ ساله که در حال بهبودی از سکته مغزی بود، متوجه شد که در درک گفتار شفاهی مشکل دارد، اگرچه گفتار کتبی را به خوبی درک می‌کند. کدام ناحیه از قشر مغز درگیر است؟

5. An elderly patient has difficulty in understanding the written speech but he can easily understand the spoken speech. Mention which area of cerebral cortex is damaged?

۵. یک بیمار مسن در درک گفتار کتبی مشکل دارد اما می‌تواند به راحتی گفتار شفاهی را درک کند. کدام ناحیه از قشر مغز آسیب دیده است؟

6. Trace the neural pathway needed for a blind folded person to name an object placed in his right hand.

۶. مسیر عصبی مورد نیاز برای یک فرد نابینا را که تا خورده است تا شیئی را که در دست راستش قرار دارد نام ببرد، ردیابی کنید.

Clinical Problem Solving

حل مسئله بالینی

1. Seepage 153.

1. صفحه 153.

2. In newborns both the hemispheres have equal potential to perceive and produce speech. But as they grow, one hemisphere slowly comes to dominate the other due to continuous learned behavioural stimulus to the left hemisphere, and it is only after the first decade that the dominance becomes fixed.

2. در نوزادان، هر دو نیمکره پتانسیل برابری برای درک و تولید گفتار دارند. اما با رشد، یک نیمکره به دلیل محرک‌های رفتاری آموخته شده مداوم به نیمکره چپ، به آرامی بر دیگری مسلط می‌شود و تنها پس از دهه اول است که این تسلط تثبیت می‌شود.

3. The abnormal behaviour and personality changes noticed in dean were due to a severe lesion involving the prefrontal areas of both frontal lobes of cerebrum secondary to the depressed fracture of the frontal bone (also seepage 151).

3. تغییرات رفتاری و شخصیتی غیرطبیعی مشاهده شده در دین به دلیل ضایعه شدید نواحی جلوی پیشانی هر دو لوب پیشانی مغز بود که ثانویه به شکستگی فرورفته استخوان پیشانی رخ داده بود (همچنین صفحه 151).

4. Secondary auditory area (Brodmann’s area 22), because this area receives auditory impulses from primary auditory area and correlates them with the past experience, then this information is passed on to the sensory speech area of the Wernicke which permits the understanding of the spoken speech (see also pages 150 and 151).

4. ناحیه شنوایی ثانویه (ناحیه برودمن 22)، زیرا این ناحیه تکانه‌های شنوایی را از ناحیه شنوایی اولیه دریافت می‌کند و آنها را با تجربه گذشته مرتبط می‌کند، سپس این اطلاعات به ناحیه حسی گفتار ورنیکه منتقل می‌شود که امکان درک گفتار گفتاری را فراهم می‌کند (همچنین به صفحات 150 و 151 مراجعه کنید).

5. Secondary visual area, because this area correlates the visual impulses received from the primary visual area to the past experiences. Then this information is passed on to the Wernicke’s area for understanding the written speech.

۵. ناحیه بینایی ثانویه، زیرا این ناحیه تکانه‌های بینایی دریافتی از ناحیه بینایی اولیه را با تجربیات گذشته مرتبط می‌کند. سپس این اطلاعات برای درک گفتار نوشتاری به ناحیه ورنیکه منتقل می‌شود.

6. Right hand → Spinal cord → Primary sensory area of dominant hemisphere → Wernicke’s area (object is given name) → Broca’s area → Premotor and motor areas → muscles involved in production of speech.

۶. دست راست ← نخاع ← ناحیه حسی اولیه نیمکره غالب ← ناحیه ورنیکه (نام شیء داده می‌شود) ← ناحیه بروکا ← نواحی پیش حرکتی و حرکتی ← عضلات دخیل در تولید گفتار.