خون‌رسانی شریانی به سخت‌شامه مغز (Dura mater) توسط چندین شاخه شریانی تأمین می‌شود که از شریان‌های کاروتید خارجی و داخلی منشاء می‌گیرند. مهم‌ترین شریان‌هایی که خون‌رسانی سخت‌شامه را تأمین می‌کنند عبارتند از:
۱. شریان مننژیال میانی (Middle meningeal artery)
– این شریان اصلی‌ترین منبع خون‌رسانی به سخت‌شامه است. از شاخه‌های شریان ماگزیلاری (Maxillary artery) است که خود از شریان کاروتید خارجی منشأ می‌گیرد. شریان مننژیال میانی از طریق سوراخ اسپینوسوم (Foramen spinosum) وارد جمجمه می‌شود و به بخش‌های بزرگی از سخت‌شامه در گودی میانی و فوقانی خون‌رسانی می‌کند.
۲. شریان مننژیال قدامی (Anterior meningeal artery)
– این شریان از شاخه‌های شریان اتموئیدال قدامی (Anterior ethmoidal artery) است که از شریان افتالمیک (Ophthalmic artery) که خود از شریان کاروتید داخلی منشأ می‌گیرد، منشاء می‌گیرد. این شریان به سخت‌شامه گودی قدامی خون‌رسانی می‌کند.
۳. شریان مننژیال خلفی (Posterior meningeal artery)
– این شریان از شاخه‌های شریان حلقی صعودی (Ascending pharyngeal artery) است که از شریان کاروتید خارجی منشأ می‌گیرد. این شریان به سخت‌شامه در ناحیه گودی خلفی خون‌رسانی می‌کند.
۴. شاخه‌های شریان اکسیپیتال (Occipital artery) و شریان مهره‌ای (Vertebral artery)
– این شریان‌ها به بخش‌های خلفی و تحتانی سخت‌شامه، به‌ویژه در نزدیکی محل اتصال به نخاع خون‌رسانی می‌کنند.
۵. شاخه‌های کوچک دیگر
– شاخه‌های دیگری از شریان‌های حلقی صعودی، و شریان‌های تمپورال سطحی نیز به بخش‌هایی از سخت‌شامه خون‌رسانی می‌کنند.
این شریان‌ها وظیفه تأمین اکسیژن و مواد مغذی به بافت سخت‌شامه را بر عهده دارند. پاره شدن برخی از این شریان‌ها، به‌ویژه شریان مننژیال میانی، می‌تواند باعث خونریزی اپیدورال (فوق سخت‌شامه‌ای) شود که یک وضعیت اورژانسی در پزشکی است.
