ورزش می‌تواند به پیشگیری از بیماری آلزایمر یا آهسته کردن روند آن کمک کند
هنوز هیچ درمانی و واکسنی وجود ندارد.
اما روش های جدید برای جلوگیری از زوال عقل و آلزایمر همچنان در حال ظهور هستند.
ورزش به عنوان یکی از راه هایی که در آن بیماری ممکن است به تاخیر بیفتد یا کاهش یابد، شناسایی شده است.
و در حالی که اثربخشی آن هنوز ثابت نشده است، شواهد در حال جمع شدن هستند.
آخرین مورد از مطالعه‌ای است که نشان می‌دهد بیماران مبتلا به نوع ارثی نادر و زودرس آلزایمر که حداقل ۲.۵ ساعت در هفته ورزش می‌کنند، عملکرد شناختی بهتری دارند و علائم آلزایمر کمتری نسبت به سایرین دارند.
این مطالعه که روز سه‌شنبه منتشر شد، نشان می‌دهد که مزایای ورزش که در بیماران آلزایمر دیده می‌شود، ممکن است حتی برای افرادی که در بالاترین خطر ابتلا به این بیماری هستند نیز وجود داشته باشد.
این پیشنهادات مطالعات گذشته را تأیید می‌کند که ورزش اثرات مفیدی دارد، از جمله کاهش سرعت زوال شناختی در افراد سالم و همچنین افرادی که در معرض خطر زوال عقل و کسانی که قبلاً آن را دارند.
حتی برخی مطالعات دریافته‌اند که ورزش ممکن است با کاهش خطر ابتلا به آلزایمر مرتبط باشد.
اما بسیاری از سوالات حل نشده باقی می مانند، از جمله اینکه آیا ممکن است عوامل دیگری وجود داشته باشد – رژیم غذایی بهتر، سبک زندگی اجتماعی بیشتر، و غیره – که ممکن است افرادی که بیشتر ورزش می کنند داشته باشند و ممکن است دلایل بزرگتری برای فواید آن باشد.
دکتر لورا دی. بیکر، استاد طب سالمندان در دانشکده پزشکی ویک فارست در کارولینای شمالی، که رابطه بین ورزش و اختلال شناختی را مطالعه کرده است به هلث‌لاین گفت: «ما بین کسانی که ورزش می‌کنند و کسانی که ورزش نمی‌کنند جدایی می‌بینیم، اما تا کنون بسیاری از این مطالعات بر پایه مشاهده بودند.»
“این سوال پیش می آید که آیا چیز دیگری در حال انجام است یا خود ورزش است؟”
بیکر، که در آخرین مطالعه شرکت نداشت، گفت که در حال انجام آزمایش‌های بالینی برای بررسی سؤالاتی از این دست است.
او گفت: در حال حاضر اجماع علمی در حال ظهور است که به ورزش هوازی به عنوان مؤثرترین نوع فعالیت بدنی اشاره می کند و این که ورزش هوازی بیشترین تفاوت را برای افرادی که در حال حاضر به دلیل عواملی مانند افزایش سن، اختلال شناختی و ژنتیک در معرض خطر بالاتری هستند، ایجاد می کند.
اما مطالعات بیشتر ممکن است این وصف را تغییر دهد.
این مطالعات به این معنا نیست که ورزش به کسانی که جوان‌تر هستند کمکی نمی‌کند. موضوع این است که ما در حال حاضر ابزاری نداریم که بدانیم آیا این کمک می کند یا خیر.
او افزود که انواع دیگر ورزش نیز ممکن است فوایدی داشته باشد. اما مکانیسم‌های ورزش هوازی – که در آن ضربان قلب و تنفس برای مدت طولانی افزایش می‌یابد – به نظر می‌رسد با فوایدی همراه باشد.
چرا ورزش موثر است
اینکه چرا به نظر می رسد ورزش موثر است، ممکن است به فواید ورزش برای سلامت قلب و عروق مربوط باشد.
دکتر ربکا ادل مایر، مدیر مشارکت علمی در انجمن آلزایمر، به هلث‌لاین گفت: «شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد فشار خون سالم و سلامت قلب و عروق واقعاً برای مغز مفید است.
او گفت که ممکن است به کاهش کاهش عملکرد رگ های خونی کوچک به مغز و افزایش نحوه پمپاژ موثر اکسیژن از طریق بدن مربوط باشد.
بیکر خاطرنشان کرد که ورزش می تواند با افزایش تعداد اتصالات سیناپس، بهبود دیواره های سلولی برای تبادل بهتر مواد مغذی و بهبود سلامت عروق، با زوال عقل مبارزه کند.
او گفت: «بنابراین، اساساً لوله‌ها را تمیز می‌کنیم تا خون بتواند به بافتی برسد که قرار است تأمین کند.»
آنچه که مطالعه نشان داد
در مطالعه جدید، همه شرکت کنندگان دارای جهش ژنتیکی زودرس بودند.
فعالیت بدنی آنها بر اساس اینکه حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته ورزش می کردند یا خیر، به عنوان سطح پایین یا بالا طبقه بندی شد.
افرادی که فعالیت بدنی بالایی داشتند، ۱۵ سال دیرتر نسبت به افرادی که سطوح پایین‌تری داشتند، به زوال عقل خفیف‌تر تشخیص داده شدند. به طور معمول، افرادی که دارای این جهش هستند بین سنین ۳۰ تا ۶۰ سالگی به آلزایمر مبتلا می شوند.
بیکر گفت که این رقم ۱۵۰ دقیقه ممکن است یک عدد جادویی نباشد، اما به احتمال زیاد برای دیدن اثرات آن نیاز به ورزش مداوم است.
او گفت که اجماع فعلی تا کنون حدود ۳۰ تا ۴۰ دقیقه سه تا چهار بار در هفته است.
چگونه خطر را کاهش دهیم
شواهد کافی وجود دارد که نشان می‌دهد انجمن آلزایمر ورزش را به عنوان یکی از بهترین عادات سبک زندگی برای کاهش خطر زوال عقل نامیده است.
همچنین خوردن یک رژیم غذایی سرشار از میوه ها و سبزیجات، خواب کافی، اجتماعی ماندن و به چالش کشیدن مغز از طریق یادگیری یا پازل را توصیه می کند.
این سازمان در حال انجام یک مطالعه دو ساله بزرگ است تا ببیند کدام عوامل سبک زندگی سودمندتر هستند.
بیکر گفت: نکته مهم در مورد این نوع اقدامات این است که همه عوارض جانبی مثبت هستند.
حتی اگر ورزش بیشتر زوال شناختی را کاهش ندهد، تنها خطری که در حال دویدن آن هستید، دریافت تمام مزایای متعدد دیگری است که از ورزش منظم به دست می آید.
او گفت:«بسیاری از اوقات حوزه فقط می‌خواهد یک قرص جادویی پیدا کند، اما (مطالعاتی مانند آنچه که در روز سه‌شنبه منتشر شد) مکالمه را به حرکت در می‌آورد، ما را در نظر می‌گیرد که ارزش مداخلات غیردارویی را در نظر بگیریم، که اغلب به این دلیل کنار گذاشته می‌شوند. سخت.”
