آلزایمربیماری‌های مغز و اعصابدمانس

شکستگی لگن ممکن است نشانه اولیه ابتلا به آلزایمر باشد

امتیازی که به این مقاله می دهید چند ستاره است؟
[کل: ۱ میانگین: ۵]
کارشناسان می‌گویند همه شکستگی‌های لگن به معنای ابتلای بیمار به آلزایمر نیست، اما پزشکان باید بیماران جراحی لگن را از نظر علائم زوال عقل تحت نظر داشته باشند.

تشخیص زودهنگام بیماری آلزایمر بسیار سخت است، اما تغییرات در مغز ممکن است سال ها قبل از بروز علائم شروع شود.

در واقع، محققان درگیر در یک مطالعه اخیر به این نتیجه رسیدند که اکثر سالمندانی که به دلیل شکستگی لگن بستری شده‌اند، نشانه‌هایی از ابتلا به این بیماری غارت‌کننده حافظه را دارند.

محققان از پزشکی جان هاپکینز در بالتیمور مایع نخاعی را در ۱۶۸ بیمار بستری در بیمارستان برای ترمیم شکستگی‌های لگن بررسی کردند. محدوده سنی بیماران از ۶۵ تا ۱۰۲ سال و تقریبا ۸۰ درصد آنها زن بودند.

مایع نخاعی قبل از جراحی لگن جمع‌آوری شد و شرکت‌کنندگان همچنین دو آزمایش معمولی را که برای تعیین وضعیت ذهنی، حافظه و توانایی تفکر استفاده می‌شد، انجام دادند. آزمون‌ها عبارت بودند از آزمون وضعیت ذهنی کوچک و پرسش‌نامه آگاه‌کننده زوال شناختی در سالمندان.

تنها چهار نفر از بیماران علائم زوال عقل متوسط ​​را نشان دادند در حالی که ۸۱ بیمار اختلال شناختی خفیف را نشان دادند. ۷۰ نفر دیگر اصلاً مشکل شناختی نشان ندادند. اینها بیمارانی هستند که محققان روی آنها تمرکز کردند.

هنگامی که آنها نشانگرهای زیستی را برای آلزایمر در گروهی که هیچ کاهش شناختی نداشتند بررسی کردند، دریافتند که ۶۲ بیمار از ۷۰ بیمار دارای سطوح غیرطبیعی حداقل یک شاخص بیماری آلزایمر بودند.

محققان می‌گویند این ممکن است به این معنی باشد که تغییرات مغزی که باعث ایجاد تعادل ضعیف در سالمندان می شود، نه تنها خطر افتادن لگن را افزایش می دهد، بلکه باعث ابتلا به بیماری آلزایمر نیز می شود.

کلمات هشدار دهنده

دکتر استر اوه، دانشیار پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز و نویسنده اصلی مطالعه، در بیانیه‌ای هشدار داد که مطالعه او به این معنا نیست که هر سالمندی که دچار شکستگی لگن می‌شود، آلزایمر دارد.

او تاکید کرد که نتایج نشان می‌دهد هر فردی که پس از زمین خوردن با جراحی ترمیم مفصل ران مواجه می‌شود باید از نظر مسائل شناختی مانند هذیان پس از عمل و سایر مشکلات مرتبط به دقت تحت نظر باشد.

هذیان پس از عمل ممکن است پس از جراحی یک فرد مسن اتفاق بیفتد و سپس دچار یک وضعیت آشفته ذهنی شود.

طبق گفته انجمن متخصصان بیهوشی آمریکا، این علائم ممکن است تا چند روز پس از جراحی شروع نشود. آنها همچنین می توانند بیایند و بروند.

علائم معمولاً پس از حدود یک هفته ناپدید می شوند، اما می توانند به یک مشکل طولانی مدت به نام اختلال عملکرد شناختی پس از عمل (POCD) تبدیل شوند.

جراحتی که زندگی را تغییر می دهد

شکستگی لگن عواقب جدی برای سلامتی دارد.

درد و از دست دادن تحرک نیز می تواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی را بدتر کند.

دکتر آدام ریوادنیرا، متخصص ارتوپدی در موسسه ارتوپدی هوگ در اروین، کالیفرنیا، گفت: «ممکن است تا چند ماه طول بکشد تا به طور کامل از شکستگی لگن بهبود یابد.»

وی افزود: «عوارض جراحی می‌تواند شامل موارد جزئی مانند درد و اسکار باشد، اما ممکن است شامل مشکلات بسیار جدی مانند لخته شدن خون، عفونت یا حتی مرگ در برخی موارد باشد. شکستگی لگن مشکل بزرگی است، به خصوص در بیماران بالای ۸۵ سال و در صورت ابتلا به آلزایمر.

افراد مسن تا ۸ برابر بیشتر در معرض خطر مرگ در طی سه ماه پس از شکستن لگن قرار دارند. حدود یک چهارم بزرگسالان در عرض یک سال پس از شکستگی لگن جان خود را از دست می دهند

اهمیت تشخیص زودهنگام

در حالی که گزینه‌های درمانی کنونی از بیماری آلزایمر پیشگیری، متوقف یا درمان نمی‌کنند، تشخیص زودهنگام همچنان کمک خواهد کرد.

طبق گفته انجمن آلزایمر، تشخیص زودهنگام به شما کمک می کند تغییرات مهمی در شیوه زندگی ایجاد کنید که می تواند علائم شما را بهبود بخشد. کاهش فشار خون، ترک سیگار، ورزش و فعال ماندن ذهنی و اجتماعی ممکن است به افزایش توانایی های ذهنی شما کمک کند.

همچنین شانس بیشتری برای بهره مندی از درمان های موجود خواهید داشت. داروهایی وجود دارند که می توانند علائم شما را بهبود بخشند، اگرچه آنها فقط برای مدت محدودی برای درمان از دست دادن حافظه و سردرگمی موثر هستند.

تشخیص زودهنگام حتی ممکن است شما را واجد شرایط طیف وسیع تری از کارآزمایی های بالینی کند که می تواند همزمان با پیشرفت تحقیقات مهم، مزایای سلامتی قابل توجهی را ارائه دهد.

مهمتر از همه، هرچه زودتر بدانید با چه چیزی روبرو هستید، زمان بیشتری برای آماده شدن خواهید داشت و بار اعضای خانواده را کاهش می دهید.

جلوگیری از سقوط

بر اساس مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، بزرگترین علت مرگ و جراحات در آمریکایی های مسن زمین خوردن است.

در حدود یک چهارم کل سالمندان حداقل یک بار در سال سقوط می کند که منجر به میلیون ها مراجعه به اورژانس می شود.

ریوادنیرا گفت: «برای جلوگیری از سقوط، فعال ماندن بسیار مهم است.» «پیاده روی، رفتن از پله ها و بلند کردن وزنه می تواند بسیار مفید باشد. در صورت نیاز، استفاده از میله های پیاده روی، عصا یا واکر را برای کمک به تعادل و قدرت در نظر بگیرید. فیزیوتراپی، تای چی، یوگا و پیلاتس همگی تمرینات عالی هستند.«

شورای ملی مراقبت از سالمندی توصیه هایی را در مورد از بین بردن خطرات سقوط در خانه ارائه می دهد که عبارتند از:

  • پرداختن به شرایط پزشکی که احتمال سقوط را افزایش می دهد، مانند مشکلات درمان نشده مانند سرگیجه. مشکلات مفصلی یا بینایی می تواند منجر به آسیب شود.
  • کاهش خطرات در محیط نزدیک. دوش های درب جلو، موکت و قاب درب ها از جمله تغییراتی هستند که می توانند کمک کنند.
  • بهبود روشنایی خانه برای آشکار کردن خطرات ناشی از زمین خوردن.

ریوادنیرا افزود: «وقتی در حال حرکت هستید، انتخاب های ایمن داشته باشید و به محیط اطراف خود توجه کنید. از درخواست کمک نترسید یا از یک وسیله کمکی برای کمک به حفظ امنیت خود استفاده کنید.

سخن پایانی

بیماران مسن با شکستگی لگن و بدون نشانه ای از زوال شناختی تقریباً همه نشانگرهای بیماری آلزایمر را در مطالعه اخیر نشان دادند.

محققان می گویند آسیب لگن ناشی از افتادن ممکن است یک علامت هشدار اولیه بیماری آلزایمر باشد.

با این حال، این بدان معنا نیست که هر سالمندی که لگنش می‌شکند، آلزایمر دارد. اما این دلیلی است که پزشکان به هر سالمندی که برای یک مورد در بیمارستان بستری است، نگاه دقیق تری داشته باشند.

پیشگیری از آسیب لگن شامل حذف خطرات سقوط از محیط سالمندان، کار بر روی حفظ قدرت بدنی و در صورت نیاز، استفاده از وسایل کمکی برای دور زدن است.

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟
بله
تقریبا
خیر
منبع
www.healthline.com

داریوش طاهری

اولیــــــن نیستیــم ولی امیـــــد اســــت بهتـــرین باشیـــــم...!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا