عوامل خطر بیماری آلزایمر

آلزایمر یک بخش طبیعی از افزایش سن نیست. با این حال، سن یک عامل خطر برای ابتلا به این بیماری است. طبق گزارش انجمن آلزایمر، از هر ۹ نفر بالای ۶۵ سال، یک نفر و از هر ۳ نفر بالای ۸۵ سال، یک نفر آلزایمر دارد.

جنسیت

در مورد آلزایمر تعداد زنان از مردان بیشتر است. طبق یک مطالعه، خطر ابتلا به این بیماری در زنان ۱.۵ تا ۳ برابر بیشتر از مردان است. شانس بعد از یائسگی افزایش می یابد. از آنجایی که زنان معمولاً بیشتر از مردان عمر می کنند و بروز آلزایمر با افزایش سن افزایش می یابد، این نیز می تواند یک عامل باشد.

ژن ها

محققان دو دسته از ژن های مرتبط با آلزایمر را یافته اند. ژن های قطعی تضمین می کنند که اگر افراد به اندازه کافی عمر کنند به این بیماری مبتلا می شوند. معمولاً افرادی که دارای ژن های قطعی هستند در دهه ۳۰، ۴۰ یا ۵۰ سالگی به آلزایمر مبتلا می شوند. کلینیک مایو تخمین می زند که ۵ درصد از افراد مبتلا به آلزایمر به واسطه این ژن‌ها بیماری را بروز داده‌اند. 

افراد دارای ژن های خطر ممکن است به این بیماری مبتلا شوند یا نشوند. با این حال، احتمال ابتلای آنها به آلزایمر بیشتر از افراد بدون ژن های خطر است. ژنی که بیشتر با آلزایمر در ارتباط است آپولیپوپروتئین E-e4 (APOE -e4) نام دارد.

سابقه خانوادگی

آلزایمر اغلب در خانواده وجود دارد. اگر والدین، خواهر و برادر یا فرزندی به این بیماری مبتلا هستید، احتمال اینکه خودتان به آن مبتلا شوید بیشتر است. اگر چندین عضو خانواده مبتلا به آلزایمر باشند، خطر شما افزایش می یابد. این می تواند به دلیل ژن ها، عوامل سبک زندگی یا ترکیبی از هر دو باشد.

ژن APOE -e4 در اینجا نیز نقش دارد. APOE -e4 همراه با سابقه خانوادگی این بیماری به طور قابل توجهی خطر ابتلا را افزایش می دهد.

ضربه به سر

افرادی که آسیب های جدی به سر داشته اند در معرض خطر بیشتری برای آلزایمر هستند. اگر آسیب شامل از دست دادن هوشیاری یا تکرار مکرر مانند ورزش های تماسی باشد، خطر آنها افزایش می یابد.

ناهنجاری های مغزی

دانشمندان ناهنجاری های مغزی را در افرادی که احتمال دارد بعداً به آلزایمر مبتلا شوند، شناسایی کرده اند. یکی وجود توده های کوچک پروتئین است که به عنوان پلاک نیز شناخته می شود. دیگری رشته های پروتئینی پیچ خورده یا درهم است. التهاب، انقباض بافت ها و از دست دادن ارتباط بین سلول های مغزی، سرنخ های دیگری هستند که ممکن است آلزایمر ایجاد کند.

سیگار کشیدن

محققان سیگار کشیدن را به عنوان یک عامل خطر برای آلزایمر شناسایی کرده اند. مقاله ای که در مجله آمریکایی اپیدمیولوژی منتشر شد، ۱۹ مطالعه قبلی را بررسی کرد. محققان به این نتیجه رسیدند که سیگاری‌های فعلی نسبت به کسانی که هرگز سیگار نکشیده‌اند بیشتر در معرض ابتلا به آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل هستند.

فشار خون بالا

فشار خون بالا ممکن است خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهد. محققان یک ارتباط قوی بین فشار خون بالا در میانسالی و احتمال ابتلای بعدی به این بیماری را یافته اند.

چاقی

اضافه وزن می تواند خطر ابتلا به آلزایمر را دو برابر کند. چاقی یا شاخص توده بدنی بیش از ۳۰، ریسک ابتلای شما را سه برابر می کند. 

فعالیت بدنی محدود

ورزش نکردن می تواند شما را مستعد ابتلا به آلزایمر کند. اگر در دوران میانسالی، حداقل دو بار در هفته ورزش کنید، شما توانایی دارید که احتمال ابتلا به آلزایمرتان را در سال‌های بالاتر کاهش دهید.

اگر حداقل ورزش کنید دو برابر یک هفته در دوران میانسالی، ممکن است احتمال ابتلا به آلزایمر در سال‌های ارشد را کاهش دهید.

عدم فعالیت ذهنی

فعالیت ذهنی ممکن است به اندازه فعالیت بدنی برای کاهش خطر شما مهم باشد. چالش های ذهنی عبارتند از:

• گرفتن تحصیلات عالی
• نواختن یک ساز موسیقی
• کار کردن در شغلی که به شما علاقه دارد
• بازی کردن یا انجام پازل
• خواندن

این چالش های ذهنی ممکن است به حفظ عملکردهای شناختی شما کمک کند. تعامل اجتماعی نیز کمک می کند. نکته کلیدی انتخاب فعالیت هایی است که شما را به چالش می کشد. محققین در مورد چرایی این فعالیت مطمئن نیستتند. یک نظریه این است که مغز شما ارتباطات داخلی بیشتری را از طریق این چالش ها ایجاد می کند که از زوال عقل محافظت می کند.

رژیم غذایی ضعیف

به گفته انجمن آلزایمر، افرادی که میوه ها و سبزیجات کمی می خورند ممکن است در معرض ابتلا به آلزایمر باشند.

نکته و ایده

اگر در مورد خطر ابتلا به آلزایمر نگران هستید، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. از مشکلات حافظه ای که دارید یادداشتی داشته باشید و در قرار ملاقات خود به آن رسیدگی کنید. اگرچه هیچ درمانی وجود ندارد، تشخیص زودهنگام به شما این امکان را می دهد که درمانی را شروع کنید که به شما در مدیریت علائم کمک می کند.