محققان ویروسهای تبخال را در مغز بیماران آلزایمری پیدا کردند
به نظر می رسد دو ویروس رایج هرپس در بیماری آلزایمر نقش دارند.
گروهی از دانشمندان روز پنجشنبه در Neuron گزارش دادند که این ویروس ها که بیشتر به دلیل ایجاد بثورات پوستی مشخص در کودکان خردسال شناخته می شوند، در بافت مغز افراد مبتلا به آلزایمر به وفور یافت می شوند . این تیم همچنین شواهدی یافتند که نشان میدهد این ویروسها میتوانند با سلولهای مغزی به روشهایی تعامل کنند که میتواند بیماری را تسریع کند.
جوئل دادلی ، نویسنده این مطالعه و دانشیار ژنتیک و علوم ژنومی در دانشکده پزشکی Icahn در کوه سینا در شهر نیویورک ، میگوید: «فرضیه ما این است که آنها گاز را روی شعله قرار میدهند .
این یافته به یک ایده چند دهه ای اعتبار می بخشد که عفونت می تواند باعث بیماری آلزایمر شود. همچنین نشان میدهد که ممکن است با استفاده از داروهای ضد ویروسی یا داروهایی که نحوه واکنش سلولهای ایمنی در مغز به عفونت را تعدیل میکنند، از بروز آلزایمر جلوگیری کرد یا آن را کاهش داد.
دکتر ریچارد هودز ، مدیر مؤسسه ملی پیری، که به تأمین مالی این تحقیق کمک کرد ، می گوید: اما این مطالعه ثابت نمی کند که ویروس های تبخال در آلزایمر نقش دارند .
او میگوید: «دادهها بسیار تحریککننده هستند، اما نمیتوانند نقش علی مستقیم را نشان دهند. و اگر عفونت های ویروسی نقشی ایفا می کنند، آنها تنها بازیگر نیستند.»
هادز می گوید، با این حال، این مطالعه شواهد قوی ارائه می دهد که عفونت های ویروسی می توانند بر روند آلزایمر تأثیر بگذارند.
مانند بسیاری از اکتشافات علمی، این یکی نیز یک تصادف بود. دادلی میگوید: «ویروسها آخرین چیزی بودند که ما به دنبال آن بودیم.
او و تیمی از محققان با استفاده از داده های ژنتیکی به دنبال تفاوت بین بافت مغز سالم و بافت مغز افرادی بودند که با آلزایمر مرده بودند.
هدف شناسایی اهداف جدید برای مواد مخدر بود. در عوض، تیم تحقیقاتی به یافتن نکاتی مبنی بر وجود سطوح بالاتری از ویروس در بافت مغز بیماران مبتلا به آلزایمر دست یافتند.
دادلی میگوید: «وقتی ما شروع به تجزیه و تحلیل تفاوتها کردیم، به نوعی از روی دادهها فریاد زدیم.
این تیم دریافت که سطح دو ویروس تبخال انسانی، HHV-6 و HHV-7، در بافت مغز افراد مبتلا به آلزایمر تا دو برابر بیشتر است. آنها این یافته را با تجزیه و تحلیل داده های کنسرسیومی از بانک های مغز تایید کردند.
این ویروس های تبخال بسیار رایج هستند و می توانند باعث ایجاد بثورات پوستی به نام روزئولا در کودکان خردسال شوند. اما ویروس ها همچنین می توانند وارد مغز شوند، جایی که ممکن است برای چندین دهه غیر فعال بمانند.
هنگامی که محققان متوجه شدند که ویروس ها با آلزایمر مرتبط هستند، شروع به تلاش برای کشف اینکه چگونه یک ویروس می تواند بر روند بیماری مغزی تأثیر بگذارد، شروع کردند. این به معنای شناسایی تعاملات بین ژن های ویروس و سایر ژن ها در سلول های مغز بود.
دادلی میگوید: «ما شبکه اجتماعی را ترسیم کردیم، اگر بخواهید، ویروسها با کدام ژنها دوست هستند و با چه کسانی در داخل مغز صحبت میکنند. او می گوید در اصل آنها می خواستند بدانند: “اگر ویروس ها توییت می کنند، چه کسی توییت می کند؟”
و چیزی که آنها دریافتند این بود که ژنهای ویروس تبخال با ژنهایی که خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش میدهند، در تعامل هستند.
آنها همچنین دریافتند که به نظر می رسد این ژن های خطر آلزایمر مغز افراد را در برابر عفونت با دو ویروس تبخال آسیب پذیرتر می کند.
دادلی میگوید، اما تنها وجود ویروس تبخال در مغز برای ایجاد آلزایمر کافی نیست. چیزی برای فعال کردن ویروس ها نیاز دارد که باعث می شود آنها شروع به تکثیر کنند.
دادلی میگوید که مشخص نیست چه چیزی باعث فعالسازی میشود، اگرچه او به نوعی تغییر در عملکردهای داخلی سلولهای مغز مشکوک است.
هنگامی که ویروس ها فعال می شوند، به نظر می رسد بر چیزهایی مانند تجمع پلاک ها و گره خوردن ها در مغز مرتبط با آلزایمر تأثیر می گذارند. او میگوید: «آنها به نوعی آچار در کار پرتاب میکنند.
هادز میگوید، ویروسهای تبخال همچنین به نظر میرسد باعث ایجاد پاسخ ایمنی در سلولهای مغزی خاصی میشوند. این سلول ها بخشی از یک سیستم ایمنی باستانی هستند که قبلا در ابتلا به آلزایمر نقش داشته اند.
بیشتر تلاشهای قبلی برای پیشگیری یا درمان آلزایمر شامل تلاش برای کاهش پلاکها و گرهخوردگیهای مرتبط با این بیماری بود. این تلاش ها حتی زمانی که به هدف فوری خود دست یافتند در بهبود عملکرد مغز شکست خوردند.
هادس میگوید، آن «شکستهای ناراحتکننده و ناامیدکننده» نشان میدهد که زمان آن فرا رسیده است که رویکردهای جدیدی داشته باشیم. و مطالعه جدید حداقل دو مورد را پیشنهاد می کند.
یکی دادن داروهای ضد ویروسی به افرادی که سطح بالایی از ویروس تبخال در مغز دارند. هادز میگوید: موسسه پیری در حال حاضر سرمایهگذاری برای مطالعهای برای آزمایش این رویکرد در افراد در مراحل اولیه آلزایمر دارد.
هادز می گوید رویکرد دیگر جلوگیری از واکنش سلول های ایمنی مغز به ویروس به روش هایی است که آلزایمر را تسریع می کند. او میگوید این کار دشواری است، زیرا صرفاً از کار انداختن سلولهای ایمنی مغز میتواند مضر باشد.
با این حال، هودس خوشبین است.
او میگوید: «هرچه بیشتر در مورد روند بیماری بیاموزیم و اهداف بیشتری را بتوانیم بررسی کنیم، احتمال کاهش یا جلوگیری از پیشرفت بیماری آلزایمر بیشتر میشود.»