رابطه چرت زدن و سلامت قلب
این گروه تحقیقاتی تصمیم گرفتند به بررسی رابطه ی میان تناوب چرت زدن، متوسط مدت زمان چرت زدن و ریسک بروز بیماری‌های قلبی عروقی کشنده و غیر کشنده بپردازند.
بیماری‌های قلبی عروقی ای که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند حمله‌های قلبی، سکته مغزی یا نارسایی قلبی بودند.
در این تحقیق ۳،۴۶۲ شرکت کننده‌ی ۳۵ تا ۷۵ سال وجود داشت که به طور تصادفی از مردم شهر لوزان سوییس انتخاب شده بودند.
چکاپ اول شرکت کنندگان در حد فاصل سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ صورت گرفت. در همین زمان الگوهای چرت زدن آن‌ها طی هفته‌های گذشته هم ثبت شد.
بعد از آن، وضعیت سلامت آن‌ها در مدتی به طور متوسط ۵ سال تحت نظر قرار گرفت.
در سال ۲۰۱۴، بیشتر از نیمی از شرکت کنندگان (۵۸ درصد) بیان کردند که طی هفته‌های گذشته اصلاً چرت نزده بودند.
در همان بازه‌ی زمانی، تقریباً از هر ۵ شرکت کننده یکی (۱۹ درصد) اظهار کرده بود که یک تا دو بار چرت زده بودند.
تقریباً از هر ۱۰ شرکت کننده یکی (۱۲ درصد) اعلام کرده بود که ۳ تا ۵ بار چرت زده بود و ۱۱ درصد هم گفته بودند که تقریباً هر روز چرت زده بودند.
کسانی که زیاد چرت می‌زدند (آن‌هایی که ۳ تا ۵ بار در هفته چرت می‌زدند) اغلب سن بالاتری داشتند، مرد، سیگاری و دارای وزن بالاتری بودند و شب‌ها خواب طولانی‌تری داشتند.
این گروه در عین حال خواب آلودگی بیشتری در طول روز احساس کرده و مشکل وقفه تنفسی در خواب را به شکل شدیدتری تجربه می‌کردند.
وقفه تنفسی در خواب زمانی رخ می‌دهد که دیواره‌های حلق در حین خواب سست و باریک می‌شوند، مسأله‌ای که تنفس طبیعی را مختل می‌کند.
در طول دوره ی ۵ سالهای که شرکت کنندگان پژوهش تحت نظر بودند، ۱۵۵ مورد قلبی عروقی کشنده و غیر کشنده در میان آن‌ها رخ داد.
جالب آن‌که ریسک حمله قلبی، سکته مغزی یا نارسایی قلبی در کسانی که فقط یک یا دو بار در هفته چرت می‌زدند، در مقایسه با آن.هایی که اصلاً چرت نمی‌زدند ۴۸ درصد کمتر بود.
این ارتباط بدون در نظر گرفتن عوامل دیگری همچون سن، مدت زمان خواب شبانه و بالا بودن فشار خون یا کلسترول وجود داشت.
به علاوه در مواردی که ریسک بروز مشکلات قلبی عروقی با در نظر گرفتن عوامل مؤثری همچون مصرف سیگار بالا بود، محققان شاهد آن بودند که این ریسک در افرادی با این شرایط که زیاد چرت می‌زدند با کاهش زیادی همراه بود.
طول مدت چرت از ۵ دقیقه تا یک ساعت، هیچ اثری روی ارتباط چرت زدن با بروز بیماری‌های قلبی عروقی نداشت.
از آنجایی که این تحقیق یک پژوهش مشاهده‌ای بود، اطلاعات مربوط به الگوهای چرت زدن و خواب بر اساس اظهارات شخصی افراد به دست آمد.
این تیم تحقیقاتی به این نتیجه رسیدند که پژوهش درباره ی چرت زدن گرچه با چالش‌هایی همراه است اما یافته‌های این حوزه به طور قطع اهمیت زیادی برای سلامت جامعه دارد.
این پژوهشگران می‌گویند تعداد سؤال‌هایی که در رابطه با این مقوله وجود دارد بیشتر از جواب‌هایی است که تا به حال برای آن یافت شده اما وقتش رسیده به نقش مهم چرت زدن در سلامت قلب پرداخته شود.
کارشناسان مدعی هستند چرت زدن می‌تواند فواید مختلفی داشته باشد از جمله تمدد اعصاب، کاهش خستگی، افزایش هوشیاری، بهبود خلق و خو و تقویت حافظه.
با این حال کارشناسان توصیه می‌کنند بیشتر از ۲۰ دقیقه و از بعد از ساعت ۳ بعد از ظهر چرت نزنید تا برنامه ی خواب شبانه‌تان به هم نریزد.
Nadine Häusler, Ph.D., from the department of internal medicine at Lausanne University Hospital, in Switzerland, is the first author of the study.
As Häusler and colleagues explain in their paper, much controversy has surrounded the relationship between daytime napping and cardiovascular health.
Some previous studies, referenced by the authors, have found a lower risk ofcoronary heart disease among daytime nappers, while others have found a higher risk of cardiac events or cardiovascular mortality among those who regularly nap during the day.
To help settle the controversy, Häusler and the team set out to examine the link between napping and fatal and nonfatal cardiovascular events in a cohort of 3,462 adults in Switzerland.
Häusler and colleagues had access to medical data from participants in the CoLaus cohort study.
The participants were between 35 and 75 years of age when they enrolled in the CoLaus study and did not have a history of cardiovascular problems at baseline, that is, in 2003–۲۰۰۶.
The researchers looked at the associations between napping frequency and napping duration, on the one hand, and the incidence of heart attacks, strokes, andheart failure, on the other.
Häusler and the team had access to self-reported sleeping patterns and continual health monitoring over an average period of 5 years, as part of the CoLaus study.
When the participants were asked about their sleeping and napping patterns, more than half reported no naps in the previous week, almost 20% said they had napped once or twice, about 12% said they had napped 3–۵ times, and a similar number said they had napped 6–۷ times.
Those who napped more frequently tended to be older, overweight males who smoked. These participants also tended to sleep for longer at night, have sleep apnea, and feel more sleepy during the day.
During the 5-year monitoring period, 155 cardiovascular events occurred. To assess the association between naps and cardiovascular events, the researchers accounted for potential confounders, such as age or heart disease risk factors, such as hypertension.
The researchers found that taking 1–۲ weekly naps during the day was linked with 48% lower chances of having a heart attack, stroke, or heart failure, compared with those who did not nap at all.
However, the analysis revealed no link between cardiovascular events and the duration of the naps.
Häusler and colleagues conclude, “Subjects who nap once or twice per week have a lower risk of incident [cardiovascular disease] events, while no association was found for more frequent napping or napping duration.”
Yue Leng, Ph.D., and Dr. Kristine Yaffe, of the University of California, San Francisco, independently comment on the findings in a linked editorial.
They say that it is “premature to conclude on the appropriateness of napping for maintaining optimal heart health,” given that we lack a standard definition or measurement of naps.
However, they add, “While the exact physiological pathways linking daytime napping to [cardiovascular disease] risk is not clear, [this research] contributes to the ongoing debate on the health implications of napping and suggests that it might not only be the duration, but also the frequency that matters.”
