چهره یک زن مسن، مسئله آلزایمر و زوال عقل و وضعیت سلامتی جمعیت سالمند را برجسته می‌کند.
آلزایمر یک بیماری همه گیر جهانی می‌باشد و تعداد مبتلایان به این بیماری تا سال ۲۰۵۰ به سه برابر یعنی ۱۵۲ میلیون نفر خواهد رسید.
تکنولوژی ممکن است به این امر کمک کند. با توسعه بیومارکرهای ارزان قیمت یا ریسک نشانه‌های پیشگیرانه و شخصی، شاید بتوان ابزارهای موثرتری را برای تشخیص و درمان بیماری ارائه کرد.
با این حال بسیاری از درمان‌های ترکیبی و در نظر گرفتن مسئولیت‌های بزرگ‌تر مراقبتی می‌تواند بخشی از راه حل باشد.
در ادامه بخوانید:
» مغز آلزایمری دارند اما علائم ندارند: سازندگان دارو می‌خواهند علت را بدانند.
» پروتئین‌هایی که زوال عقل در آینده را پیش‌بینی می‌کنند، شناسایی شدند.
» آلزایمر و عفونت؛ تحقیقات در مورد آلزایمر به سمت بررسی عفونت می‌رود
زوال عقل و آلزایمر بیش از ۴۷ میلیون نفر از سرتاسر جهان را تحت تاثیر قرار داده و تلفات بسیاری را برای بیماران، مراقبان و جامعه به بار آورده است. این بیماری در سال ۲۰۱۸ حدود ۱.۲۵ تریلیون دلار در جهان هزینه به دنبال داشت و با افزایش سن جمعیت جهان، آلزایمر مشابه یک بمب ساعتی برای وضعیت سلامتی و جامعه عمل می‌کند. بدون وجود پیشرفت‌های بزرگ، تعداد افراد آسیب دیده تا سال ۲۰۵۰ سه برابر خواهد و به حدود ۱۵۲ میلیون نفر خواهد رسید.
با توجه به عدم وجود درمان، تحقیقات به طور وسیعی بر روی کشف درمان سرمایه گذاری می‌کنند. سالانه فقط برای این هدف حدود ۲.۸ میلیارد دلار در ایالات متحده هزینه می‌شود. با این حال مسائل مربوط به آلزایمر محدود به درمان یا تشخیص نمی‌باشد. فاکتورهای مهم در این زمینه عبارتند از پیشگیری، مراقبت و تامین مالی: در سطح بودجه و هزینه برای بیماران و دسترسی آنها به دارو.
عدم انطباق تقاضا و ظرفیت
هر چقدر افراد طول عمر بالاتری داشته باشند، نیازهای بهداشتی و مراقبت‌های اجتماعی آنها افزایش خواهد یافت و همزمان با توسعه داروها و تکنولوژی‌های جدید، تقاضاها و انتظارات از عرضه مراقبت‌های بهداشتی نیز بالاتر خواهد رفت. بین تقاضا و ظرفیت جهانی برای بیماری‌های غیرمسری مرتبط با سن یک عدم انطباق وجود دارد.
در حالی که اکثر سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی بر روی مراقبت‌های واکنشی در بیمارستان‌ها متمرکز شده اند، با این حال توجه بسیار کمتری به مسئولیت گسترده‌تر مراقبت از بیماران شده است – تاثیری که می‌تواند به عنوان مثال بر روی آینده مطالعات بگذارد. هنگامی که افراد بیشتری لازم باشد تا وقت خودشان را بر روی افراد مسن و همچنین جوانان مبتلا به این بیماری صرف کنند، اطمینان از دسترسی جهانی و مقرون به صرفه به داروهای این بیماران یک چالش اساسی خواهد بود.
انرژی زیادی بر روی تشخیص زود هنگام این بیماری صرف می‌شود، با این حال بین علائم و آغاز آن فاصله بزرگی وجود دارد: این بیماری ده‌ها سال زودتر از زمان ظهورش آغاز می‌شود. بنابراین هنگامی که بر روی آزمایشات بالینی سرمایه‌گذاری می‌گردد، در واقع چالش بزرگتری پیش روی ما قرار دارد و نیاز به تحقیقات گسترده‌ای در زمینه رفتارهای شناختی، ایمونولوژی (ایمنی شناسی) و ژنتیک می‌باشد.
تا به این تاریخ، اقدامات پیشگیرانه دارای محدودیت‌هایی بوده است. دستورالعمل‌های سازمان جهانی بهداشت در هدف قرار دادن ریسک فاکتورها – مانند ورزش‌های جسمانی، درمان‌های شناختی و فشارخون بالا – به جنبه‌هایی از وضعیت سلامتی اشاره داشته است که دیگر برای انجام دادن بسیار دیر شده است. بنابراین از آن جا که این مسئله به نسل‌های آینده نیز مربوط است، جمعیت سالمند فعلی هنوز هم با یک بیماری همه‌گیر غیرقابل درمان و غیرقابل پیشگیری مواجه هستند. تحقیقات همچنین به آموزش‌های دوران کودکی به عنوان یک مسئله علت و معلولی توجه کرده اند، با این حال اجرای هر کدام از این استراتژی‌ها محدودیت‌های خاص خودش را دارا می‌باشد.
اعتماد به تکنولوژی؟
تکنولوژی ممکن است کمک کننده باشد. با توسعه بیومارکرهای ارزان قیمت (ریسک نشانه‌های پیشگیرانه و شخصی) شاید بتوان ابزارهای موثرتری را برای تشخیص و درمان بیماری ارائه کرد. با این حال بسیاری از درمان‌های ترکیبی می‌توانند بخشی از راه حل باشند.
مبارزه جمعی با گران‌ترین بیماری مزمن جهان
ایجاد یک مشارکت جدید بین مجمع اقتصاد جهانی و ابتکار CEO جهانی (CEOi) در نشست سالانه داووس نقطه عطفی در این زمینه است. این مشارکت ائتلافی از سهامداران دولتی و خصوصی – از جمله تولیدکنندگان دارو، شرکت‌های بیوتکنولوژی، دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی، بنیادها و آژانس‌های تحقیقاتی – می‌باشد تا به صورت جمعی به مبارزه با بیماری آلزایمر بپردازند.
این کار مکانیسم‌هایی را برای تسریع تحقیقات بر روی نشانگرهای زیستی ارائه خواهد کرد. جذب سرمایه عمومی، خصوصی و بشردوستانه؛ افزایش ظرفیت جهانی و عملکرد کارآزمایی‌های بالینی؛ و بهبود آمادگی سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی برای شناسایی، تشخیص و درمان بیماری.
در عین حال که دانشمندان به تلاش خودشان برای پیدا کردن درمان ادامه می‌دهند، چالش آلزایمر و زوال عقل هم نیازمند اقدامات گسترده‌تری برای کاهش بحران سلامتی در حال پیشرفتی است که هم اکنون تبدیل به گران‌ترین بیماری مزمن در میان جمعیت رو به رشد جهان شده است.
