چگونه مدیریت رژیم غذایی، کاهش شنوایی و ورزش می‌تواند خطر آلزایمر را کاهش دهد

سن بزرگترین عامل خطر شناخته شده بیماری آلزایمر است. اکثر افراد مبتلا به این بیماری ۶۵ سال و بالاتر هستند. بر اساس گزارش انجمن آلزایمر، این خطر پس از آن هر ۵ سال دو برابر می شود و پس از ۸۵ سالگی به یک سوم افزایش می یابد .

علاوه بر سن، ژنتیک یک شاخص قوی برای خطر است. دکتر فیلیت، ژنتیک را به دو دسته تقسیم می کند.

اولین مورد آلزایمر خانوادگی است که شامل جهش در ژن پروتئینی است که در مغز افراد مبتلا به آلزایمر وجود دارد.

فیلیت می گوید: «به ویژه پروتئین بتا آمیلوئید، و زمانی که شما جهش در آن ژن را داشته باشید به این معنی است که شما به بیماری آلزایمر مبتلا خواهید شد، و به این معنی است که هر کسی در خانواده شما که همان ژن را دارد به آن مبتلا خواهد شد. گفت.

افرادی که این ژن ها را دارند در دهه ۳۰، ۴۰ یا ۵۰ سالگی علائم آلزایمر را نشان می دهند.

فیلیت گفت: ژن‌های دیگری نیز اخیراً کشف شده‌اند که به نظر می‌رسد با بیماری آلزایمر مانند TREM2 مرتبط هستند، اما عمدتاً در این ژن‌های بتا آمیلوئید است.

دسته دوم عوامل خطر ژنتیکی هستند. این بدان معناست که اگر نوع خاصی از ژن دارید، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در شما افزایش می‌یابد اما تضمینی برای ابتلا به این بیماری وجود ندارد.

فیلیت گفت: «موضوع مهم در اینجا مولکولی به نام آپولیپوپروتئین E (APOE) است که حامل کلسترول است و به انتقال کلسترول در مغز و بدن کمک می کند.

فیلیت توضیح می دهد که سه نوع APOE در انسان وجود دارد. APOE2 یک ژن محافظ است و کسانی که آن را دارند حدود ۵ درصد احتمال ابتلا به آلزایمر را دارند. او می گوید حدود ۷۰ درصد از افرادی که APOE3 دارند در معرض خطر اولیه ابتلا به بیماری آلزایمر هستند.

شما می توانید هر ژنی را دریافت کنید. یکی از مادر و یکی از پدر، بنابراین شما می توانید ۲-۲ یا ۲-۳ باشید، و اگر ۲-۳ بگیرید تا حدودی از بیماری آلزایمر در امان هستید، و اگر ۲-۲ هستید واقعاً فیلیت توضیح داد که از بیماری آلزایمر محافظت می کند.

کسانی که APOE4 دارند نیز خطر بیشتری دارند.

خطر ابتلا به APOE 3-4 حدود ۵ برابر جمعیت عمومی است و حدود ۱۵ درصد از افراد را تشکیل می دهد و افرادی که ۴-۴ ساله هستند حدود ۱۵ برابر خطر آلزایمر دارند. فیلیت گفت، افراد مبتلا به APOE4-4 حدود ۵ درصد از جمعیت را تشکیل می دهند و حدود ۱۰ سال زودتر از افراد عادی به این بیماری مبتلا می شوند، بنابراین شاید در ۶۵ سالگی به جای ۷۵ سالگی.

در حالی که افزایش های مرتبط با APOE شناخته شده است، او اضافه می کند که با وجود تمام خطرات ژنتیکی، تشخیص اینکه دقیقاً چه ژن هایی برای ایجاد یا کمک به بیماری آلزایمر انجام می دهند، دشوار است.

عوامل اضافی برای بیماری آلزایمر عبارتند از:

• آسیب سر. ضربه به سر که باعث آسیب مغزی می شود با خطر زوال عقل در آینده مرتبط است.
• سلامت قلب. تحقیقات ارتباط بین سلامت مغز و سلامت قلب را نشان می دهد. خطر ابتلا به آلزایمر ممکن است با شرایطی که به قلب و عروق خونی آسیب می رساند، مانند بیماری قلبی، دیابت، سکته، فشار خون بالا و کلسترول بالا افزایش یابد.

آیا داروها می‌توانند کمک کنند؟

در حال حاضر دو نوع دارو در بازار وجود دارد که بر تقویت حافظه و عملکرد شناختی تمرکز دارند.

فیلیت می‌گوید مهارکننده‌های کولین استراز در درمان علائم آلزایمر مؤثر هستند، در حالی که داروهای ممانتین به بهبود حافظه و عملکرد شناختی در افراد مبتلا به زوال عقل متوسط ​​تا شدید کمک می‌کنند.

دکتر ربکا ادل مایر، مدیر مشارکت علمی در انجمن آلزایمر، می‌گوید در حالی که چندین داروی تجویزی مورد تایید FDA برای درمان علائم شناختی بیماری آلزایمر وجود دارد، اما بسیاری از آنها در مراحل اولیه بیماری بسیار مفید هستند.

اماادل مایر به هلث‌لاین گفت: ما می دانیم که برخی از افراد هستند که از این داروها سود نمی برند، و ما باید داروهای موجود را بهبود بخشیم، بنابراین آزمایشات بالینی زیادی در حال انجام است… به دنبال راه هایی برای درمان بهتر علائم شناختی و رفتاری بیماری آلزایمر و سایر زوال عقل هستیم. 

فیلیت موافق است و اشاره می کند که ADDF از برنامه هایی که برای یافتن داروهای آلزایمر، به ویژه داروهایی که بر APOE متمرکز هستند، پشتیبانی می کند.

“من فکر می کنم ما به پاسخی امیدوارکننده رسیده ایم. ما هنوز آن را کشف نکرده ایم، احتمالاً به این دلیل که APOE بسیار پیچیده است. ما فکر می کنیم که رفع آن با ژن درمانی راه حلی است، بنابراین ما از یک برنامه ژن درمانی در Weill Cornell نیویورک حمایت کرده ایم و این برنامه به آزمایش بالینی تبدیل شده است.

ایده پشت این تحقیق، گرفتن ژن APOE2 و قرار دادن آن در داخل یک ویروس غیر عفونی است که سپس به مغز تزریق می شود.

“ویروس APOE2 را می سازد و APOE خطر APOE4 را جبران می کند. این یک استراتژی است که مورد تایید FDA است. فیلیت گفت: ما در فاز اول هستیم تا ایمنی را ببینیم.

او می افزاید که داروهای زیادی برای علائم آلزایمر مانند بی قراری و روان پریشی نزدیک به توسعه هستند.

او گفت: «آنچه ما واقعاً می‌خواهیم داروهایی است که علت بیماری آلزایمر یا عواملی که باعث پیشرفت آن می‌شوند را درمان کنند.» در حال حاضر بیش از ۱۰۰ دارو در دست توسعه هستند که به روش های مختلف برای درمان مسیرهای زمینه ای که باعث بیماری آلزایمر می شوند، هدایت می شوند.

او می‌گوید این داروها روی عوامل مختلفی از جمله پروتئین بتا آمیلوئید، مولکول تاو، التهابی که در مغز رخ می‌دهد، ژنتیک و اختلالات متابولیک تمرکز می‌کنند.

شیوه زندگی نیز می تواند کمک کند

تحقیقات نشان می‌دهد که انجام انتخاب‌های سبک زندگی سالم برای قلب، مانند ورزش کردن، خوردن رژیم مدیترانه‌ای، اجتناب از استرس، سیگار نکشیدن، نوشیدن الکل در حد اعتدال، و مدیریت شرایطی مانند دیابت، فشار خون بالا و تصلب شرایین می‌تواند به بیماری آلزایمر کمک کند.

ما می گفتیم که آنچه برای قلب شما خوب است برای مغز شما نیز مفید است، بنابراین تمام کارهای سبک زندگی سالمی که مردم برای جلوگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی انجام می دهند … با تحقیقات جدیدی که با استفاده از مواردی به نام چندگانه انجام شده است، مشخص شده است. فیلیت گفت: مداخلات مربوط به سبک زندگی را تحت تأثیر قرار دهید تا ببینید چه تأثیری بر بیماری آلزایمر دارد، نشان داده شده است که این مداخلات سبک زندگی واقعاً مؤثر هستند.

مطالعات جهانی گزارش می دهند که اگرچه نمی توان از آلزایمر به طور کامل با انتخاب سبک زندگی پیشگیری کرد، اما ممکن است به تعویق بیفتد.

فیلیت اشاره می کند که میانگین سن شروع آلزایمر ۷۵ یا ۷۶ سال است و امید به زندگی برای جمعیت ایالات متحده حدود ۷۸ سال است.

ایده مدل سازی این است که اگر بتوانید شروع بیماری آلزایمر را فقط ۵ سال به تعویق بیندازید، شروع اختلال شناختی جدی را فراتر از زمان مرگ به تعویق می اندازید و بنابراین افراد می توانند تا سنین بالا بدون رنج زندگی کنند. فیلیت گفت: زوال عقل، و به نظر می رسد این یک هدف بسیار قابل دستیابی از این مطالعات پیشگیری است.

بر اساس گزارش‌های سرزندگی شناختی (Cognitive Vitality Reports) بنیاد کشف داروی آلزایمر (ADDF)، -شامل بیش از ۲۰۰ گزارش در مورد تجزیه و تحلیل داروها، مکمل‌ها، مواد مغذی، مداخلات غیردارویی و عوامل خطر مرتبط با سلامت مغز است- عوامل سبک زندگی زیر تأثیر دارند.

اهمیت ورزش

فیلیت می گوید در حالی که مغز با افزایش سن کوچک می شود، مطالعات نشان می دهد که ورزش هوازی می تواند اندازه آن را افزایش دهد.

به عنوان مثال، مطالعه مغز سالمندان هاروارد (Harvard Aging Brain Study)، افراد مسن را دنبال کرد و فعالیت بدنی، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، حجم مغز، و سطوح پلاک های آمیلوئید مغز -پروتئین سمی موجود در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر است- ثبت شد.

محققان دریافتند که فعالیت بدنی بالاتر با کاهش شناختی کمتر و کاهش حجم مغز کمتر مرتبط است، حتی در افرادی که دارای پلاک آمیلوئید هستند.

علاوه بر این، در یک بررسی سیستماتیک از سازمان بهداشت جهانی (WHO) دریافتند که مطالعات نشان می دهد که تمرینات هوازی نسبت به تمرینات مقاومتی تاثیر بیشتری بر سلامت مغز دارد.

چگونه خوردن یک رژیم غذایی مدیترانه ای می تواند کمک کند

سازمان بهداشت جهانی (WHO)، بر اساس رژیم های غذایی مشاهده ای، برای کاهش خطر زوال شناختی و زوال عقل، تغذیه مشابه رژیم مدیترانه ای را توصیه می کند.

میوه ها و سبزیجات بیشترین تأثیر را دارند و به احتمال زیاد به این دلیل است که حاوی آنتی اکسیدان هستند. فیلیت گفت: گیاهان ۲۴ ساعته زیر نور خورشید زندگی می کنند و خورشید یک اکسید کننده قوی است، بنابراین مادر طبیعت باید به گیاهان کمک می کرد تا ترکیب شیمیایی را ایجاد کنند که بهترین آنتی اکسیدان ها را دارد تا گیاهان بتوانند زنده بمانند.

غذاهای خاص در این نوع رژیم هنوز توصیه نمی شود.

ادل مایر می گوید مطالعات بیشتر و بیشتر نشان می دهد که فعالیت بدنی و همچنین تغذیه و تحریک شناختی در طول زندگی می تواند به طور بالقوه مسیر پیشرفت اختلال شناختی و زوال عقل را تغییر دهد.

ما امروز دستور خاصی برای پیشنهاد بهترین توصیه برای استراتژی کاهش خطر نداریم، اما به طور کلی اطلاعات کافی می دانیم که نشان می دهد یک رژیم غذایی سالم برای قلب و حفظ یک سبک زندگی فعال بدنی چیزی است که می تواند مفید باشد. به طور بالقوه خطر زوال شناختی و زوال عقل را کاهش می دهد.

او اضافه می‌کند که دسترسی به انتخاب‌های سبک زندگی سالم، مانند ورزش و رژیم غذایی، همیشه برای همه قابل دسترس نیست.

ادل مایر می‌گوید: «وقتی درباره خطر صحبت می‌کنیم، باید به معنای واقعی اطلاعات علمی بدانیم، زیرا این موضوع همچنین نشان می‌دهد که ما چگونه استراتژی را برای هر فرد ایجاد می‌کنیم تا به کاهش خطر در طول زندگی‌شان کمک کند.»

مدیریت کم شنوایی می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند

علاوه بر مدیریت شرایط مزمن مانند دیابت و فشار خون بالا، مدیریت کم شنوایی ممکن است به زوال شناختی نیز کمک کند.

نتیجه یک مطالعه از بیماران Medicare HMO نشان داد که بزرگسالان ۶۶ ساله و بالاتری که برای کم شنوایی تازه تشخیص داده شده، سمعک دریافت کرده اند، برای اولین بار در طی ۳ سال بعدی زندگی خود در معرض خطر کمتری برای تشخیص زوال عقل، افسردگی یا اضطراب هستند.

ما همیشه می دانیم که کم شنوایی درمان نشده می تواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی افراد را محدود کند، زیرا آنها تمایل دارند از بسیاری از فرصت های خانوادگی، اجتماعی و شغلی که همیشه برای آنها اهمیت زیادی داشته، کناره گیری کنند. اما در طول دهه گذشته، شواهد علمی فزاینده ای وجود داشته است که نشان می دهد کم شنوایی درمان نشده نیز عاملی در تسریع زوال شناختی در سال های بعد است.

او کم شنوایی را هم به انزوای اجتماعی و هم به زوال شناختی مرتبط می داند.

یکی از پایه های پیری سالم، توانایی حفظ ارتباطات باکیفیت با خانواده، دوستان و سایر تماس های کلیدی در زندگی یک فرد مسن بوده است. شوم گفت: به وضوح مشخص شده است که این تماس ها با کاهش استرس، انزوا و تنهایی تأثیر مثبت کلی بر سلامتی دارند.

زمانی که کم شنوایی درمان نشود، ممکن است فرد به تدریج از این فرصت های تعاملی کناره گیری کند. و گاهی اوقات این اتفاق می افتد بدون اینکه فرد آگاهانه آگاه باشد که این کار را انجام می دهد.

در حالی که به شواهد علمی بیشتری نیاز است، او می‌گوید که کار منتشر شده تاکنون نشان می‌دهد که استفاده از سمعک می‌تواند سرعت زوال شناختی را تا سطوحی که بزرگسالان مسن بدون کاهش شنوایی تجربه می‌کنند کاهش دهد.

«در واقع، یک اثر مهم منتشر شده در لانست از سال ۲۰۱۸، کاهش شنوایی را به عنوان عامل شماره ۱ قابل درمان زوال شناختی زودرس شناسایی کرد.

آیا مکمل ها می توانند کمک کنند؟

ادل مایر می گوید هیچ مکمل غذایی یا غذای رژیمی وجود ندارد که از نظر علمی برای پیشگیری، درمان یا درمان بیماری آلزایمر ثابت شده باشد.

محصولات مختلفی از جمله غذاها و مکمل‌ها وجود دارد که ادعا می‌کنند برای افراد مبتلا به آلزایمر مفید هستند، اما این ادعاها می‌توانند بسیار گمراه‌کننده باشند. بسیاری از این محصولات تحت بازبینی دقیق و آزمایشات نظارتی مورد نیاز FDA قرار نگرفته‌اند، بنابراین مانند داروهای نسخه‌ای تنظیم یا تایید نشده‌اند.

به همین دلیل، مکمل ها به طور بالقوه می توانند با داروهای تجویزی تداخل داشته باشند.

Fillit موافق است و فقط خرید مکمل‌هایی را توصیه می‌کند که نشان USP (فارمکوپیای ایالات متحده) دارند.

USP یک فرآیند تأیید برای مکمل های غذایی و گیاهی بدون نسخه دارد. محصولاتی که سیگنال علامت تایید شده توسط USP را بر روی برچسب خود نشان می دهند بررسی شده اند.

فیلیت گفت: «مهر USP روی این مکمل‌ها می‌تواند به شما این اطمینان را بدهد که حداقل چیزی که در بطری تبلیغ می‌شود واقعاً وجود دارد.

او می گوید مکمل هایی که USP ندارند می توانند دو خطر داشته باشند:

1. این محصول ممکن است شامل مواد دیگری باشد که در برچسب ذکر نشده است.
2. چیزی که به عنوان موجود در بطری تبلیغ می شود در واقع در آن نیست.

یکی از راه های ایمن بودن این است که تمام داروها و مکمل های خود را برای بررسی نزد پزشک خود بیاورید.

من بیمارانم را دارم [این کار را انجام می دهند]. روز دیگر، من یک بیمار داشتم که روزی ۱۸ قرص مصرف می‌کرد، و چه کسی می‌داند که با آن‌ها چه می‌کرد، بنابراین همه آن‌ها را برداشتم، و حدس بزنید چه چیزی؟ فیلیت گفت، آنها احساس بهتری دارند.

او می افزاید که درک اینکه چقدر مکمل ها به خوبی مطالعه شده اند نیز می تواند دشوار باشد، و پیشنهاد می کند برای اطلاعات در مورد محصولات خاص به وب سایت ADDF مراجعه کنید. 

«شواهد مختلفی وجود دارد. ما [بسیاری] گزارش‌هایی در وب‌سایت خود داریم… که حول محور خوب بودن شواهد [در رابطه با اینکه مکمل چقدر خوب عمل می‌کند] و چقدر ایمن هستند، ساخته شده‌اند.»

علاوه بر صحبت با پزشک و یافتن تحقیقات معتبر در مورد مکمل‌ها، Edelmayer پیشنهاد می‌کند با خط کمک ۲۴/۷ انجمن آلزایمر به شماره ۸۰۰-۲۷۲-۳۹۰۰ تماس بگیرید یا برنامه جدید Science Hub انجمن را دانلود کنید. 

روزانه تحقیقات شگفت انگیز زیادی در مورد آلزایمر و زوال عقل گزارش می شود. همه ما امیدواریم در آینده ای نزدیک شاهد پیشرفت بیشتر در زمینه برخی از انواع رویکردهای مورد تایید به عنوان استراتژی های درمانی باشیم. اگر در مورد برخی از اطلاعات مشاهده شده در تبلیغات سؤالی دارید، با انجمن آلزایمر تماس بگیرید.

کتی کاساتا نویسنده‌ای آزاد است که در داستان‌هایی درباره سلامت، سلامت روان و رفتار انسانی تخصص دارد. او در نوشتن با احساسات و برقراری ارتباط با خوانندگان به شیوه ای روشنگر و جذاب مهارت دارد. کارهای بیشتر او را اینجا بخوانید.