در مطالعات کوهورت (Cohort)، به طور مستقیم شیوع (Prevalence) یک بیماری در جمعیت قابل سنجش نیست. مطالعات کوهورت بیشتر برای بررسی بروز (Incidence) یک بیماری در طول زمان طراحی شده‌اند. اما دلیل اینکه شیوع در مطالعات کوهورت قابل سنجش نیست، به ماهیت و طراحی این نوع مطالعات مرتبط است.
تفاوت بروز (Incidence) و شیوع (Prevalence):
۱. شیوع (Prevalence): درصد یا تعداد افرادی از یک جمعیت که در یک زمان مشخص به بیماری دچار هستند. شیوع شامل موارد جدید و قدیمی از بیماری است.
۲. بروز (Incidence): تعداد موارد جدید یک بیماری در طول یک بازه زمانی معین در یک جمعیت مشخص. بروز فقط موارد جدید بیماری را در طول زمان در نظر می‌گیرد.
دلیل عدم توانایی مطالعات کوهورت در اندازه‌گیری شیوع:
۱. طراحی مطالعه کوهورت:
– مطالعات کوهورت معمولاً از یک جمعیت سالم (یا بدون بیماری مورد نظر) در ابتدای مطالعه شروع می‌شوند و سپس شرکت‌کنندگان به صورت طولی دنبال می‌شوند تا موارد جدید بیماری در طول زمان ثبت شوند. این نوع مطالعه برای اندازه‌گیری بروز بیماری طراحی شده است، نه شیوع. به عنوان مثال، اگر بخواهیم بدانیم چند نفر در یک بازه زمانی خاص دچار یک بیماری جدید شده‌اند، مطالعه کوهورت به ما کمک می‌کند.
۲. بروز به جای شیوع:
– چون در مطالعات کوهورت شرکت‌کنندگان در ابتدای مطالعه سالم هستند (یا بیماری خاصی را ندارند)، نمی‌توان تعداد کلی موارد بیماری (قدیمی و جدید) را در یک زمان خاص به دست آورد. بنابراین، برای این نوع مطالعه، بیشتر بروز بیماری در طول زمان بررسی می‌شود.
مطالعات مناسب برای سنجش شیوع:
برای اندازه‌گیری شیوع، معمولاً از مطالعات مقطعی (Cross-Sectional Studies) استفاده می‌شود. در این نوع مطالعات، تمام جمعیت یا نمونه‌ای از جمعیت در یک زمان مشخص بررسی می‌شوند و درصد افرادی که در آن زمان بیماری دارند (چه موارد جدید و چه قدیمی) محاسبه می‌شود. این نوع مطالعه به ما اجازه می‌دهد که شیوع بیماری را در یک نقطه زمانی مشخص به دست آوریم.
جمع‌بندی:
مطالعات کوهورت برای اندازه‌گیری بروز (Incidence) بیماری‌ها و پیامدهای جدید در طول زمان طراحی شده‌اند و برای اندازه‌گیری شیوع (Prevalence) مناسب نیستند. برای سنجش شیوع بیماری، مطالعات مقطعی (Cross-Sectional) یا مطالعات اپیدمیولوژیک جمعیت‌محور مناسب‌تر هستند.
